Mijn werkplekkie.

[Stavenuiter]

Theo succes bij het vinden van een goede uitgever, 400 a 500 pagina,s is niet niks.
Nogmaals SUCCES hoop dat het je lukt.

Groet Nico.

[Douwe J.]

Hallo Theo,
Misschien een rare vraag, maar wat is de inhoud van je boek?
Je schreef in de jaren eind '50 ook al stukken in de BW met foto's, vandaar mijn nieuwgierigheid. Is het een foto boek of enkel om te lezen?

[Albert]

Van de week schreef ik, in "Naar Denemarken en terug", over een ouwe Schot die sinds de dood van zijn vrouw solo zeilt op een houten boot, een z.g. Pintaill.
Wat voor bootje komt er vanmiddag mijn sluissie in?
Juist ja, een Pintaill.


Vr. gr. Albert

[Mariner (R.I.P.)]

Hallo Albert,

'k Wil nie eigenwijs zijn , maar 't bootje op de foto heeft wel veel weg van een Pintail, maar is volgens mij toch een Golden Hind 31 (ontwerp: Maurice Griffith).

Hieronder een foto van een (polyester) Pintail;

[Albert]

Hallo Mariner,

Zo te zien heb je helemaal gelijk, dus was het een Golde Hind.
Maar wel heel duidelijk een Maurice Griffith ontwerp.

Vr. gr. Albert

[Theo Horsten (R.I.P.)]

Theo succes bij het vinden van een goede uitgever

Ik bied het bij drie uitgevers aan, waarvan twee weten dat het eraan zit te komen. Ik ga er verder niet mee leuren. Zien ze het niet zitten dan geef ik het in eigen beheer uit. Dat gaat tegenwoordig uitstekend, alleen wordt je kostprijs hoger dan wanneer een reguliere uitgever het gelijk in een oplage van pakweg 4000 exemplaren uitbrengt en via zijn verkoopkanalen verspreidt.

Misschien een rare vraag, maar wat is de inhoud van je boek?

Dat is geen rare vraag, Douwe. Het is een lijvige roman, een mengeling van feiten en fictie in een verhouding van ongeveer 60/40. Dat weet ik, maar voor de lezer is het fictie. Het leven van een zeeman tijdens de Tweede Wereldoorlog speelt er een grote rol in en daarbij heb ik dus mijn vader als voorbeeld genomen. Die ging, zoals zovelen, in 1939 voor een gewone reis van huis en kwam dik zes jaar later, eind 1945, pas weer terug.
Wat gebeurde er in die zes jaren, niet alleen wat oorlogshandelingen betreft, want dat is in dit boek niet de hoofdzaak, maar vooral persoonlijk. Wat deed dat met een mens? Welke prijs betaalden zij voor die oorlog en hoe werkte dat na de oorlog door? Ik ben namelijk van mening dat het drie generaties doorwerkt.
Er zitten drie duidelijk herkenbare verhaallijnen in, terwijl er ook nog een vierde in te herkennen is. Welke verhaallijnen dat zijn, hou ik liever nog even voor mezelf.

Het geheel is historisch juist. Dat het ook nautisch juist is, mag bekend worden verondersteld; ik hou op dat punt rekening met kritische lezers.
Om het historisch juist te maken - het bestrijkt de periode van 1930 tot 1985 - moest ik nogal wat research doen, wat een van de redenen is dat ik zo lang werk heb gehad. Het moet kloppen. Tot in detail. Tijden, maanstanden, zichtbaarheid van sterren en planeten, zelfs de tijden van hoogwater en de stroom, vertrektijden van vliegtuigen en treinen, het weer op een dag die met datum wordt genoemd, namen van straten, afstanden tussen verschillende locaties, alles moet juist zijn. Het speelt in Nederland, in New York, in Freetown, in het toenmalige Brits-Guiana, in Hamburg en uiteraard op zee. Alles moet door de lezer desgewenst te controleren zijn. Want dat doen sommige lezers - ik ga mezelf maar na.

Ik ben erg, heel erg kritisch, vooral voor mezelf en ik ben tevreden met het resultaat. Nu eerst de uitgever nog en dan - hopelijk - de lezers. Toch durf ik die nu al waar voor zijn of haar geld te beloven.

[Jos Komen (R.I.P)]

Hallo Theo,
ik zit nu al zo lang met smart op dit boek te wachten!!!
Bij deze bestel ik er maar twee, want ik ben makkelijk met uitlenen, maar met terugzien heb ik slechte ervaringen.
All the best
Jos

[K.Brouwer]

Hallo Theo,

Boek mij ook maar voor een exemplaar , hoor t.z.t wel hoe en wat .

Groeten,K.Brouwer.

[Harry G. Hogeboom]

Hallo Theo,
Ik verzoek bij deze om ook op de lijst te worden geplaatst, ben benieuwd naar het boek.
Horens

[Theo Horsten (R.I.P.)]

Kijk, dat geeft de schrijver moed en kracht om het laatste rukkie af te maken.
Maar dat is tevens de reden dat ik er niet eindeloos mee langs uitgevers ga leuren, maanden zitten wachten tot iemand het daar eens tussen de stapel manuscripten van minstens een meter hoog uithaalt en misschien niet eens leest om het vervolgens terug te sturen met de mededeling dat het prachtig is, maar dat het toch niet helemaal "in het fonds past".
Ik hoef niet meer rijk en beroemd te worden. Ik wil alleen maar dat dit boek terechtkomt bij de mensen die het zal interesseren. Als het inderdaad goed is, volgt de rest vanzelf. Zo niet, was het klaarblijkelijk toch niet goed genoeg.

Ja, Jos, jij zit dan wel te wachten, ik weet het, maar hoe lang is dat nou helemaal? Ik heb even mijn eerste aantekeningen gecheckt:

• Idee voor dit boek: rond 1986
• Eerste aantekeningen: augustus 1993
• Eerste regels op papier: Sotogrande, augustus 1993

Dat is nog maar 14 jaar geleden!

De uitgever die me inspireerde om er nu dan toch eindelijk maar eens ernst mee te maken, zei dat je zoiets in een jaar schrijft. Dat zal nu drie jaar geleden zijn. Of al vier?

Dus: mijn tijd hier niet zitten verdoen met stukkies schrijven, maar vlijtig verder. Vandaag moet hoofdstuk 23 worden afgesloten, New York 1984. Daarna moet ik nog even terug naar Hamburg in October 1945 - zo schreef je oktober toen nog - trachten me volledig in te leven in hoe het daar toen was, na de bombardementen van 1943 en de vuurstorm. Proberen de lezer het gevoel te geven dat hij er zelf is.

.

Als ik net zoveel boeken verkoop als ik zelf heb gekocht voor de research, mag ik niet mopperen...

Goed, dit was dan mijn verkooppraatje, want iets anders is het natuurlijk niet.