Februari 1953

Een gezellig, leuk en informatief Scheepvaartforum
Jaap5
Berichten: 1030
Lid geworden op: 30 nov 2005 04:06

Februari 1953

Bericht door Jaap5 »

vervolg ramp Februari 1953

Bij de visserman aangekomen hebben we besloten dat de vlet en de vissersman ieder zijn eigen weg en tempo zou varen. Ik werd weer gevraagd om als deskundige (hm hm ) mee te gaan met de vissersboot. Nu strekte mijn kennis van het water niet verder dan Tien Gemeten en toen ik dat vertelde deed dat niet ter zake want ik kon de dorpjes en de wal herkennen en dat was al heel wat Ik kreeg het roer in handen en na enige tijd stond ik alleen in de stuurhut. De anderen waren onderdeks gegaan om ik denk hun gemiste slaap in te halen. Ik ging over de vloed en het schoot lekker op naar het Hollands Diep. In het Hellegat en dat heette niet voor niets zo was het een heksenketel ,zodanig dat de ervaren vissers zeeziek werden van die rare korte golfslag Ik had gelukkig nergens last van. Op het Volkerak hield ik nog al dicht de buitendijk van het eiland aan Op sommige plaatsen keek ik zo door de stroomgaten in de gebroken buitendijk depolder in. Water ,overal water
Zo voeren we de Galathese haven voorbij waar normaal de veerboot naar Dintelsas voer zo naar de platen van Oude Tonge. Daar lag een marineboot ten anker en daar moesten we ons melden.
Zo gezegd zo gedaan De hulp was niet meer in Oude Tonge nodig Alleen de beide artsen en de beide grote rubberboten moesten daar achterblijven. Dus dat spul ging naar de buitendijk. De schipper kwam me vertellen dat er een prakje stamppot was en wilde met z,n allen eten
Na de boot met de neus op de zandplaat gevaren te hebben ging ik dus mee naar beneden. Het was vloed dus we zouden vanzelf weer los komen.
Na enig voortafelen gingen we eten Ik had nog maar net een paar happen door mijn keel toen wij opeens hard gingen schommelen Ik met een rot gang naar boven en we lagen midden in de vaargeul die daar heel kort bij de zandplaat liep en ik keek recht tegen de kont van de Butania ,een gastanker van van ommeren die regelmatig tussen Rotterdam en Antwerpen pendelde Die moet vlak langs ons heen gekomen zijn. Ik denk dat zij daar aan boord wel met het vingertje naar het voorhoofd op ons staan kankeren hebben. Mijn eetlust was gelijk voorbij en even later werden we door de marine verteld dat wij door moesten naar Brouwershaven op Schouwen Duiveland . Dat was nog een pokkeneind en wij zouden dat nooit voor de duisternis klaren. Daar kwam bij dat een hoop betonning onklaar was dus mocht ik naar de vluchthaven van Zijpe (net onder Bruinisse) varen om daar de volgende dag af te wachten. In de vluchthaven was het stikvol met schepen en we lagen rijen dik gemeerd Bij de marine ons gemeld en we zouden de volgende mogen vertrekken. Nog wat hand en spandiensten verleend en toen de duisternis viel dacht ik dat het beter zou zijn om naar de vissersboot terug te gaan en een slaaplaats te zoeken in het ruim want we hadden dekens genoeg De anderen bleven nog wat hangen maar ik had de hele dag achter dat roer gestaan en was op van de zenuwen en vermoeidheid. Dus ik alleen terug. Moest ik om van het ene ship op het andere te komen via de roeiboot Die had net genoeg slack in zijn touw waar die mee vast zat en dan kon je zo de ruimte overbruggen. Ben ik daar mee bezig gaat de deur van de stuurhut open en roept die schipper of ik even binnen kom. Hij had mij al zien schutteren op zijn schip maar dat wist ik niet. Hij vroeg of ik al gegeten had en bij mijn verhaal van het verstoorde middagmaal riep hij aan zijn vrouw of zij nog een prakkie over had. Nu was dit zo,grote snelloper die op de Rijn voer met een joekel van een stuurhut ,machinekamer en een prachtige woonkamer.Hoe die boot en eigenaar heette ben ik de loop der jaren vergeten maar hij had Nijmegen als thuishaven. Hij was daar naar toe gekomen om evacuees te laden voor Dordrecht Nu in de woonkamer zal ik maar zeggen kreeg ik een heerlijke maaltijd voorgeschoteld en ik mocht van de schipper niet meer naar de visserman Ik moest bij zijn zoontje van een jaar of zes onder de dekens En snurken maar. Zo zie je maar hoe onbaatzuchtig iemand een ander kan helpen. Ik was er hardstikke verlegen mee s,Morgens word ik wakker en kreeg een lekker ontbijtje van de schippersvrouw. Even later zien wij de schipper aankomen met twee geuniformeerde politieagenten Of ik er even bij kwam werd er gevraagd Ik schrok me rot want weet ik veel er kon wel een zoektocht naar mij zijn ,Want ik wist nog steeds niets van mijn moeder Maar dat viel alles mee. De schipper was even naar de marineboot geweest ,en had gehoord dat die twee agenten met een patrouillevaartuig ,de RP zoveel uit Zutphen op weg waren naar Herkingen omdaar voorbereidingen te treffen voor de hulpverlening. De burgemeester van Zutphen had hun die opdracht gegeven en zij moesten naar het gemeentehuis van herkingenZij hadden bij de marine aangeklopt voor hulp want ze waren bang dat ze door onbekendheid vat kwamen te zitten op een of andere bank. Nou zegt die schipper ik heb iemand aan boord die de weg wel zal kennen en weer graag terug wil naar het eiland G-O. Nu ik had daar wel oren naar Ik wist waar ongeveer de vaargeul zou lopen en ook de ingang van de haven kon ik omdat ik daar nog al eens ging zwemmen en op het gors zeekraal plukkenDus ik met de RP mee.Daar was een echte stuurhut met zelfs een zeekaart van de Krammer en grevelingen en we konden netjes koers zetten naar herkingen. Ik wist dat ik de molen en de kerktoren in een lijn moest hebben om bij de havenmond te komen. Dat waren net twee strekdammen waar men boomtakken tussen de stenen had staan om die dammen te markeren Ik kon er niets meer van terug vinden,want door de vloed en storm was alles foetsie Wat stond ons nu te doen? In overleg daarover zag ik dat er ook een motorjol aan boord was Na de opmerking van mij dat dat misschien wel mogelijk was werd die te water gelaten en daar ging ik met twee man richting havenmond. De RP was intussen ten anker gegaan en ik mijn kans ruikend sprak met hun af dat als wij eenmaal binnen zouden zijn .ik achter zou blijven om te trachten vandaar uit weer overland naar Middelharnis te komen Dat was accoord. Nu in de haven aangemeerd,ben ik eerst met hun naar de loco burgemeestergelopen op het gemeentehuis.Daar kreeg ik nog een bon voor de leverantie van brandstof voor de motor van de jol. Ben die nog samen met de garagehouder af wezen vullen en toen terug naar het gemeentehuis Nu bleek dat bij de Visbank een Duckw van particulieren uit Pijnacker op het punt stond om naar huis terug te keren. Die jongens die daar mee over gekomen waren hadden tientallen mensen van de verdrinkingsdood gered Vooral op Zondag. En het was intussen al Vrijdag geworden Toen viel er niets meer te redden. Ik er naar toe maar het ding stond er wel maar er was niemand te zien. Maar na een half uurtje wachten kwamen ze er aan en ik kreeg gelijk toestemming om mee te gaanVia verschillende dijken zijn we zo in Middelharnis aangekomen.Ben ik nog maar net uit die Duckw geklommen komt er een politieman die ik eerst niet herkende naar mij toe. Hij zei letterlijk; Verdomme Jaap wat moet jij hier nou Het was de vader van een schoolvriend van me. Ik kreeg te horen dat ik moest zorgen dat ik een verblijfspas kreeg want anders werd ik zo het eiland afgezet. Ik moest die pas in een woning op de kade halen dus ik daar naar toe. Blij dat ik weer in Middelharnis was, ging ik in de rij tussen de andere mensen die ook voor een pas kwamen. Daar staande ging voor de tweede keer die week bij mij het licht uit. Toen ik weer bij mijn positieven kwam lag ik op een brancard in een legertruck. Die stond geparkeerd aan boord van de veerboot van Middelharnis naar Hellevoetsluis (hoe is het mogelijk dat zoiets nog nooit in een filmscenario
heeft gestaan) Dus ik ging weer van het eiland af. Ondanks mijn protesten lieten zij (de hospikken) mij liggen en leverden mij netjes bij de AHOY-hal in Rotterdam af. Daar verdween ik op de ziekenboeg.
Morgen weer verder

Met vr groet jaap5

ed bartels

februari 1953

Bericht door ed bartels »

Heel indrukwekkend die verslagen en verhalen over de ramp. Ik was zeven en hoor m'n moeder nog zeggen"Er is iets heel ergs gebeurd!"
Wij woonden in Princenhage bij Breda en mijn vader was bij de luchtmacht en meteen naar Zeeland gestuurd. Tholen geloof ik waar zijn opa vandaan kwam. Ze moesten mensen evacueren. Wij zelf hadden drie dagen een zwervend jongetje in huis gehad. Hij was van zijn evacuatieadres weggelopen en wilde naar Hank. Mijn moeder had geen idee waar hij het over had en probeerde maar met een organisatie in contact te komen die het jongetje( ik geloof drie jaar) weer terug zou brengen. Later hoorden we dat het plaatsje Hank in Brabant lag en ook getroffen was door het het water. "'k wil noar Haank.."riep ie als maar.
Maar na wat speurwerk kwam mijn moeder in kontakt met een organisatie
die evacuees onder bracht en dit manneke mistte. Hij had het goed naar zijn zin op mijn kamer met Kuifjes en Dinky toys.
En er was een grote inzamelingsaktie in concertgebouw Concordia in Breda. Ik heb het beeld nog voor ogen. Stapels kleding en boeken en speelgoed. En ook mijn jaargang Donald Duck.
Later las ik het boek van Arie van der Lugt, God Schudde de Wateren.
Het staat hier naast me in de boekenkast en ik heb nu zin het nog eens te lezen.
Op school waar ik werkte, viel me op dat de jeugd hier totaal geen weet van heeft hier in Eindhoven en daarom las ik wel eens een stuk voor uit dat boek. Ze keken me dan ongelovig aan. Zoveel verdronken? Hier in Nederland? Hij wel?!
Ga door mannen!
Ed
Jos Komen (R.I.P)

Bericht door Jos Komen (R.I.P) »

Hallo Jaap,
Ik blijf het met spanning volgen, en al schrijvende en met foto's erbij komt er natuurlijk steeds meer omhoog.
Het zou dit kontje geweest kunnen zijn van de "Butania"
Theo Horsten (R.I.P.)

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

Ja, Jos, die foto van niet zo beste kwaliteit heb ik destijds gekregen van iemand.

Afbeelding

Dat was in oktober 1951, toen we bij Isokari in Finland op de stenen zaten en er na een zeer angstige nacht door de reddingboot afgehaald werden. Je beleefde nog eens iets op die pot. Een betere leerschool voordat ik voor mijn 3de rang ging, had ik me niet kunnen wensen. :)

.
Jos Komen (R.I.P)

Bericht door Jos Komen (R.I.P) »

Hallo Theo,
Bedankt, het is maar goed dat het schip dubbele bodemtanks had. :)
All the best
Jos
Gebruikersavatar
Harry G. Hogeboom
Berichten: 14358
Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
Locatie: Canada

Op de Finse Keijen

Bericht door Harry G. Hogeboom »

Hallo Theo,

Mooi verhaal van dat Potje in die zware nacht. Ik was net 19 en we rolden door orkaan Faithe, 1965 of zo, en was TE dom om het echte gevaar te zien. Kaptein van Dongen herinner ik me als de dag van gisteren, moest er aan denken toen je schreef " vanuit het stuurhuis omhoog naar de golven te kijken"
Ik vond het TOEN praaaaaachtig, hij zei tegen de stuurman" Stuur die idioot van de brug" ( Ik was een beetje Al te enthousiast en TE onervaren om "de poepert te knijpen" zoals je zo treffend opmerkt :wink: )

Wat betreft die Deutz met watergekoelde klephuissies vind ik die belangstelling voor het mechaniek, als jong en aankomend stuurman, toch ietwat verontrustend en dan NU weer dat gevogel met die expansie bochten!! :roll: :wink: :D :shock:

WAT is er nu nog meer gebeurt op dat Potje van je Tante??? OP de Keijen in Finland :wink: :roll: HOE kwam dat nou??? Daaaar hadden die eerste klas vaklui bij Niestern toen die dubbele bodem niet voor gemaakt, OF misschien toch wel!! :wink: :shock:


Al met al een bijzondere kollektie verhalen over deze extreme stormnacht met de bekende rampzalige gevolgen, allemaal bedankt voor de moeite
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
Jos Komen (R.I.P)

Bericht door Jos Komen (R.I.P) »

Hallo Harry,
Deze zeer wijze legendarische woorden van kapitein van Dongen blijven in mijn geheugen gegrift. :wink:
Maar dit is niet het geschikte onderwerp om hier verder over door te gaan. Kom er op een ander topic wel op terug.
All the best
Jos
Jaap5
Berichten: 1030
Lid geworden op: 30 nov 2005 04:06

Butania 2

Bericht door Jaap5 »

Hallo Jos
Hoe is het mogelijk Maar dat kontje staat in mijn geheugen gegrift Ik had namelijk zowat een doodschrik toen ik boven aan dat trapje kwam en door het gat van de openslaande deur een berg schroefwater en die blauwe rand zag. Om het misschien nog meer live te maken. Heb je soms ook een foto van de veerboot Stad Zierikzee van de RTM Daar stond ik nl op toen ik weer bij positieven kwam Met vr groet Jaap5
Jaap5
Berichten: 1030
Lid geworden op: 30 nov 2005 04:06

Bericht door Jaap5 »

Afbeelding

Dit is een van de vele stroomgaten die in de buitendijken geslagen waren Men kan begrijpen dat door de getijdewerking deze geulen steeds meer uitgediept werden De foto hieronder is hetzelfde stroomgat

Afbeelding

Groeten jaap5
Jaap5
Berichten: 1030
Lid geworden op: 30 nov 2005 04:06

Bericht door Jaap5 »

Afbeelding

Met zo,n gelijke amphibievoer/vaartuig ben ik dus van Herkingen naar middelharnis gegaan via Dirksland wat droog gebleven was. Wij wilden net Dirksland verlaten toen de motor aan de kook kwam Het bleek dat de V-snaar voor de waterpomp gebroken was Volgens die mannen waren die van dezelfde maat als van de legertrucks van de geallieerden,die er nog volop reden. Ik ben daarop het dorp ingegaan en regelrecht naar het transportbedrijf van G van dongen ,wat nog steeds bestaat. daar heb ik de zaak uitgelegd en ik werd op mijn wenken bediend. Er ging iemand van de gatage mee met een paar V-snaren en de reparatie werd kosteloos verricht. Mooi toch he ? Water bijgevukd en gaan was weer het parool


Deze afbeeldingen heb ik ook weer ontleend aan gebroken dijken Met vr groet jaap5


Plaats reactie