Een spannend verhaal

Een gezellig, leuk en informatief Scheepvaartforum
Theo Horsten (R.I.P.)

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

Dat betekent dus dat je het op de volgende vrijmarkt weer uit de handen van een kind rukt met de mededeling dat het met 0,50 cent royaal betaald is
Omdat ie op Abebooks http://www.abebooks.com/servlet/SearchR ... e+sea&x=62 79 cent moet betalen, 1 hele Amerikaanse dollar!
Zo te lezen heb je het nog heel goed in je interne geheugen zitten.
Ah, maar ik ken het ook nog veel verder, hoor Jos.

Zo gezegd, zo gedaan en het lot viel op Jan
Die zei: Beste mensen, dan moet ik er maar an.
Ik wens jullie smakelijk eten
en drie dagen later was Jan totaal opgevreten.


Ergens in een couplet komen ook nog de volgende regels voor over een van de slachtoffers:

Die smaakte naar rum en zware tabak,
maar onder die omstangheden heb je daaraan lak.


Het einde is ook heel mooi, zo van:

Hij begon juist aan zijn eigen scheenbeen te knagen,
toen een schip tot zijn redding op kwam dagen.


Het is Japik - of was het Janus? - die uiteindelijk als enige overlevende overblijft. Hij is vrijgezel, maar de andere drie waren getrouwd en die drie vrouwen staan op de wal te huilen en te razen en te tieren en willen weten waar hun mannen gebleven zijn, waarop Japik op zijn dikke pens klopt en zegt: "Hier!"
Dat geeft aanvankelijk nog veel meer gehuil en getier, maar ja, ze hebben er ook wel begrip voor. Ze hebben echter één verzoek: of ze op het kerkhof mogen komen bidden. Daar heeft Japik geen enkel bezwaar tegen en zodoende heeft hij een keer in de week drie vrouwen in zijn bed.

En zeiden ze dan eind'lijk: "Japik, me gane..."
Dan was heel het kerkhof nat van de tranen.


.

Jos Komen (R.I.P)

Bericht door Jos Komen (R.I.P) »

Hallo Theo,
Het is echt uit het oude zeemansleven gegrepen, maar ik ben bang dat zelfs de bewoners van de PH-stichting dit fraaie gedicht niet meer zo uit hun "blote hoofd" kunnen declameren. :wink:
Maar na hetgeen jij ons laat horen, klinkt een beetje raar, want we lezen het... :wink: moet het toch mogelijk zijn om op den duur het geheel boven water te krijgen.
Het heeft er wel voor gezorgd, dat de sloepen later uitgerust waren met die lekkere harde scheepsbeschuiten, een zo'n geval per dag stond gelijk aan het nuttigen van een ontbijt, lunch en diner.
En de houdbaarheid was zo'n beetje onbeperkt. Behalve die we op een Gulftanker kregen in een sloep die van een sloopschip afkomstig was.
We kregen toen voor alle sloepen nieuwe noodrantsoenen, die tot december 2006 houdbaar waren.
We hebben toen aan die ouwe kaakies zitten knabbelen, ze smaakten nog lekker ook. :lol:
Meegenomen naar huis, echte scheepsrantsoenen. :wink:
Je had na een zo'n kaakje een dag lang geen honger meer.
Echt effectief dus.
Ben benieuwd wat er tegenwoordig in die vrijevalsloepen zit, maar die zijn uitgerust om binnen 24 uur opgepikt te worden, dus dat zal wel niet veel soeps zijn. :wink:
All the best
Jos
Theo Horsten (R.I.P.)

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

Je had scheepsbeschuit, wat heel oud is, en later in Nederland de Verkade noodrantsoenen, die koekjes die naar pinda's smaakten en als een steen op de maag lagen.

In Engelse en vooral Amerkaanse sloepen zat ook pemmican. Dat is gedroogd vlees, soms tot poeder vermalen, vermengd met vet, suiker en rozijnen of bessen. Dat was een zeer oud recept dat al door de indianen werd gebruikt. Zeer lang houdbaar voedsel dat relatief weinig plaats innam. Het werd ook meegenomen op poolexpedities.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog moest er in de sloepen van Amerikaanse schepen per persoon aanwezig zijn:
  • 400 gram (14 ounces) scheepsbeschuit
  • 400 gram pemmican
  • 400 gram chocolade
  • 400 gram melktabletten
  • 10 liter drinkwater
Geen idee wat er tegenwoordig nog in een boot moet zitten. In een vlot tot 20 personen moet 1½ liter water per persoon zijn en bij 25 personen en meer, 1 liter plus een watermaker. Per persoon 10 Kilojoule voedsel, maar hoeveel dat is, al sla je me dood... :)
Theo Horsten (R.I.P.)

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

De uitgeverij heeft na twee jaar besloten om dat onzinverhaal toch nog uit te geven:

Afbeelding

Wedden dat het goed verkocht wordt en goed gelezen? Weten de mensen ook veel... 8)

Wie geïnteresseerd is in een recensie - door een mevrouw die dus ook van niks weet - moet HIER klikken. Wel even naar beneden scrollen.

Ik heb het goed vertaald, dus wie het leest, moet mij de schuld niet geven van de onzin die erin staat. Een enkele fout verbeteren kan altijd, maar dat kon hier niet. Ik had geen andere keus dan de nonsens vertalen zoals ze er stonden. :)

.


Plaats reactie