Ernst Vossnack
-
Jos Komen (R.I.P)
Ernst Vossnack
Ik las zojuist een overlijdensbericht in de telegraaf dat Ernst Vossnack op 84 jarige leeftijd is overleden.
Ernst is een toonaangevende en stuwende kracht geweest voor de Nederlandse scheepsbouw.
Ik heb hem een paar dagen meegemaakt tijdens een vliegreis en aan boord van de "Voorne".
De Tritonschepen waren hem destijds onbekend en hij vroeg me het hemd van mijn lijf, voordat hij aan boord stapte.
In de voorpiek wan de Voorne was een nieuw soort coating aangebracht, als experiment.
In Bandar Shapur, uiteraard hartje zomer, moest ik met Ernst mee de voorpiek in, de eerste stuurman had het opeens druk met iets anders.
Door een voorpiek tijgeren is bepaald geen pretje en die coating was vet en plakkerig, maar Ernst liet zich er niet door tegenhouden en wilde ieder plekje controleren.
Na afloop stonden we in pendek aan dek een kouw klets te nuttigen.
Daar waren we wel aan toe.
Ik heb hem later aan de wal uitsluitend via krantenberichten gevolgd.
Een groot man is heengevaren aan wie de Nederlandse Koopvaardij veel te danken heeft.
All the best
Jos
Ernst is een toonaangevende en stuwende kracht geweest voor de Nederlandse scheepsbouw.
Ik heb hem een paar dagen meegemaakt tijdens een vliegreis en aan boord van de "Voorne".
De Tritonschepen waren hem destijds onbekend en hij vroeg me het hemd van mijn lijf, voordat hij aan boord stapte.
In de voorpiek wan de Voorne was een nieuw soort coating aangebracht, als experiment.
In Bandar Shapur, uiteraard hartje zomer, moest ik met Ernst mee de voorpiek in, de eerste stuurman had het opeens druk met iets anders.
Door een voorpiek tijgeren is bepaald geen pretje en die coating was vet en plakkerig, maar Ernst liet zich er niet door tegenhouden en wilde ieder plekje controleren.
Na afloop stonden we in pendek aan dek een kouw klets te nuttigen.
Daar waren we wel aan toe.
Ik heb hem later aan de wal uitsluitend via krantenberichten gevolgd.
Een groot man is heengevaren aan wie de Nederlandse Koopvaardij veel te danken heeft.
All the best
Jos
-
C.E.A. van Boeckel
Ernst Vossnack
Bekend door zijn boek TEKENEN VOOR EEN VLOOT (ontwikkeling Nederlandse zeeschip sinds de vijftiger jaren).
Verkrijbaar bij Sidonius, Alkmaar.
mvg C.E.A.
Verkrijbaar bij Sidonius, Alkmaar.
mvg C.E.A.
-
Arie Hazebroek
- Berichten: 2097
- Lid geworden op: 03 jul 2005 11:14
Met het overlijden van Ir Vosnack is een markante figuur uit de scheepbouwwereld verdwenen maar zeker niet vergeten.
Ook ik wil zijn familie en vrienden van harte condoleren met dit verlies.
Op allerlei gebied voerde hij vernieuwingen door.
cartoons uit het boek "Tekenen voor een Vloot " zijn daar een voorbeeld van.
Eén van zijn aardigste bedensels is een luchtdrukkanon waarmee houten projectielen ver van het schip in het water geschoten kunnen worden om als meetpunt voor snelheidsbepaling te dienen.
Vroeger werden hiervoor bierflesjes gebruikt die door de sterkste opvarende overboord geslingerd werden.
De L-klasse schepen kregen zulke grote roeren dat ze oneerbiedig "schuurdeuren "werden genoemd.
Schepen van de plank hadden niet zijn grootste bewondering.
Gr. Arie.
Ook ik wil zijn familie en vrienden van harte condoleren met dit verlies.
Op allerlei gebied voerde hij vernieuwingen door.
cartoons uit het boek "Tekenen voor een Vloot " zijn daar een voorbeeld van.
Eén van zijn aardigste bedensels is een luchtdrukkanon waarmee houten projectielen ver van het schip in het water geschoten kunnen worden om als meetpunt voor snelheidsbepaling te dienen.
Vroeger werden hiervoor bierflesjes gebruikt die door de sterkste opvarende overboord geslingerd werden.
De L-klasse schepen kregen zulke grote roeren dat ze oneerbiedig "schuurdeuren "werden genoemd.
Schepen van de plank hadden niet zijn grootste bewondering.
Gr. Arie.
-
ferryvaneeuwen
- Berichten: 2676
- Lid geworden op: 25 nov 2004 22:59
- Locatie: Krimpen a/d IJssel
- Contacteer:
Vossnack
Vossnack was de zoon van prof Dr. Ernst Vosnack geboren in 1876 in Remscheid, Pruisen en was adviseur van de reddingsmaatschappijen ten tijde van de bouw van de Insulinde. Hij was in 1906 naar Nederland gekomen op een advertentie van Delft voor een praktisch georiënteerde scheepsbouwdeskundige. Hij werd later hoogleraar in Delft en was gespecialiseerd in stabiliteit. Zijn zoon volgde in zijn voetstappen en was jarenlang in dienst van Ned Lloyd. Tot het laatste moment was hij nog steeds actief op het gebied van stabiliteit.
Hij maakte zich bijvoorbeeld grote zorgen over de laatste generatie containerschepen waar om commerciële redenen de stabiliteit aanzienlijk van is afgenomen.
Een speciaal geval was de Dongedijk, het schip dat in gunstige weersomstandigheden op 15 augustus 2000 nabij Port Said kapseisde . Al bij een slagzij van 2 tot 6 graden kon het achterschip via beide gangboorden water gaan schepppen als gevolg van het geringe vrijboord. Voor schepen van het type "Dongedijk" met hoge deklast, klein vrijboord, smalle gangboorden en brede en hoge luikhoofden zouden de huidige voorschriften niet meer van toepassing mogen zijn vond Vossnack. Doordat de havengelden in veel havens gekoppeld zijn aan de tonnenmaat - geen maat voor gewicht, zoals de naam doet vermoeden, maar voor het volume van een schip - worden er veel schepen ontworpen met een minimale vrijboord en veel lading aan dek. Hij was er een voorstander van dat er in internationaal verband, bijvoorbeeld geregeld door de IMO, van de tonnenmaat werd afgestapt.
Deze stabiliteitsgoeroe voorspelde eigenlijk al de ongelukken die met de nieuwe generatie veerboten zouden gaan gebeuren. Ooit noemde hij dit type Ro-Ro schepen 'drijvende doodskisten' en kreeg toen van zijn werkgever flink de wind van voren. Nedlloyd was toen namelijk eigenaar van North Sea Ferries..... Oops. Maar hij was een integer mens die geen blad voor de mond nam. Hij was ook niet te beroerd om een sloep te ontwerpen zoals de beroemde Zuiderkruissloep met ongekende stabiliteitseigenschappen. Van het wrakkige overblijfsel is weer een mal getrokken en het ding is nu weer te koop! Met 10 pk op volle rompsnelheid.
http://www.watersporters.info/openmotor ... /index.php
Zelf heb ik hem meermalen ontmoet bij de Nederlandse Vereniging van Scheepvaarttechnici in Rotterdam waar we beiden lid van waren. Zakelijk had ik contact met hem toen op de schepen voorzien van een bulb-steven de echoloden niet meer bleken te werken. Elk voordeel hep zijn nadeel..... Uiteraard zei de reder dat het aan het echolood lag. Een bulb trekt op een bepaald punt aan de onderzijde veel lucht dat zich al uitwaaierend verspreidt over de hele lengte van het schip. Een proef in een sleeptank levert niets op omdat het water niet op schaal is. Een proef met de druktank waar het water wel op schaal is was te duur. Bij een proeftocht op de rede van Vlissingen op een schip met een tunnel van voor naar achteren hebben we toen met een tegen de huid gestempelde echoloodtank op verschillende punten vastgesteld dat het signaal niet door de schuimlaag kwam. Het enige goede punt waar de transducer bleek te werken was helemaal voorin de bulb. Alleen daar is 'vast' water te vinden op dit type schip. Dit was toen allemaal nog "uncharted territory" en Vossnack vond dat prachtig.
Vossnack was een aimabel, bescheiden en uiterst kundige man die niet gauw vergeten zal worden. Er zijn er niet al te veel van dit soort, helaas.
Ferry
Hij maakte zich bijvoorbeeld grote zorgen over de laatste generatie containerschepen waar om commerciële redenen de stabiliteit aanzienlijk van is afgenomen.
Een speciaal geval was de Dongedijk, het schip dat in gunstige weersomstandigheden op 15 augustus 2000 nabij Port Said kapseisde . Al bij een slagzij van 2 tot 6 graden kon het achterschip via beide gangboorden water gaan schepppen als gevolg van het geringe vrijboord. Voor schepen van het type "Dongedijk" met hoge deklast, klein vrijboord, smalle gangboorden en brede en hoge luikhoofden zouden de huidige voorschriften niet meer van toepassing mogen zijn vond Vossnack. Doordat de havengelden in veel havens gekoppeld zijn aan de tonnenmaat - geen maat voor gewicht, zoals de naam doet vermoeden, maar voor het volume van een schip - worden er veel schepen ontworpen met een minimale vrijboord en veel lading aan dek. Hij was er een voorstander van dat er in internationaal verband, bijvoorbeeld geregeld door de IMO, van de tonnenmaat werd afgestapt.
Deze stabiliteitsgoeroe voorspelde eigenlijk al de ongelukken die met de nieuwe generatie veerboten zouden gaan gebeuren. Ooit noemde hij dit type Ro-Ro schepen 'drijvende doodskisten' en kreeg toen van zijn werkgever flink de wind van voren. Nedlloyd was toen namelijk eigenaar van North Sea Ferries..... Oops. Maar hij was een integer mens die geen blad voor de mond nam. Hij was ook niet te beroerd om een sloep te ontwerpen zoals de beroemde Zuiderkruissloep met ongekende stabiliteitseigenschappen. Van het wrakkige overblijfsel is weer een mal getrokken en het ding is nu weer te koop! Met 10 pk op volle rompsnelheid.
http://www.watersporters.info/openmotor ... /index.php
Zelf heb ik hem meermalen ontmoet bij de Nederlandse Vereniging van Scheepvaarttechnici in Rotterdam waar we beiden lid van waren. Zakelijk had ik contact met hem toen op de schepen voorzien van een bulb-steven de echoloden niet meer bleken te werken. Elk voordeel hep zijn nadeel..... Uiteraard zei de reder dat het aan het echolood lag. Een bulb trekt op een bepaald punt aan de onderzijde veel lucht dat zich al uitwaaierend verspreidt over de hele lengte van het schip. Een proef in een sleeptank levert niets op omdat het water niet op schaal is. Een proef met de druktank waar het water wel op schaal is was te duur. Bij een proeftocht op de rede van Vlissingen op een schip met een tunnel van voor naar achteren hebben we toen met een tegen de huid gestempelde echoloodtank op verschillende punten vastgesteld dat het signaal niet door de schuimlaag kwam. Het enige goede punt waar de transducer bleek te werken was helemaal voorin de bulb. Alleen daar is 'vast' water te vinden op dit type schip. Dit was toen allemaal nog "uncharted territory" en Vossnack vond dat prachtig.
Vossnack was een aimabel, bescheiden en uiterst kundige man die niet gauw vergeten zal worden. Er zijn er niet al te veel van dit soort, helaas.
Ferry
-
ferryvaneeuwen
- Berichten: 2676
- Lid geworden op: 25 nov 2004 22:59
- Locatie: Krimpen a/d IJssel
- Contacteer:
Luchtdrukkanon
Ik moest wel even grijzen om het luchtdrukkanon van Vossnack! In Amerika is dit een zogenaamde 'potato gun'.
De spuitbus die op de foto zichtbaar is bevat meestal haarlak. In het brede achterste gedeelte wordt een flinke scheut haarlak gespoten. De voorkant van de 'loop' wordt in een dikke aardappel gestoken zodat er een prop voorin kom te zitten. Die kan je eventueel nog een stukje terugduwen voor beter effect. Het is dus eigenlijk een voorlaadgeweer. In het dikke gedeelte zit een piëzoelectrische ontsteker gemonteerd. Door hierop te drukken schiet het projectiel met een daverende knal wel honderd of meer meter weg. Daar toegestaan, maar hier valt zoiets onder de vuurwapenwet. Ik heb ooit, toen ik dat nog niet wist, zo'n ding van plastic pijpen gebouwd maar er na een aantal keren verder van af gezien. De knallen van het apparaat waren zo daverend hard dat de hele buurt op stelten kwam te staan....... Alleen de kids in de buurt vonden het fantastisch. Een houten blokje schiet'ie ook zonder mankeren een eind weg, dus het idee van Vossnack kan alsnog op eenvoudige wijze gerealiseerd worden.
Ferry
De spuitbus die op de foto zichtbaar is bevat meestal haarlak. In het brede achterste gedeelte wordt een flinke scheut haarlak gespoten. De voorkant van de 'loop' wordt in een dikke aardappel gestoken zodat er een prop voorin kom te zitten. Die kan je eventueel nog een stukje terugduwen voor beter effect. Het is dus eigenlijk een voorlaadgeweer. In het dikke gedeelte zit een piëzoelectrische ontsteker gemonteerd. Door hierop te drukken schiet het projectiel met een daverende knal wel honderd of meer meter weg. Daar toegestaan, maar hier valt zoiets onder de vuurwapenwet. Ik heb ooit, toen ik dat nog niet wist, zo'n ding van plastic pijpen gebouwd maar er na een aantal keren verder van af gezien. De knallen van het apparaat waren zo daverend hard dat de hele buurt op stelten kwam te staan....... Alleen de kids in de buurt vonden het fantastisch. Een houten blokje schiet'ie ook zonder mankeren een eind weg, dus het idee van Vossnack kan alsnog op eenvoudige wijze gerealiseerd worden.
Ferry
-
Arie Hazebroek
- Berichten: 2097
- Lid geworden op: 03 jul 2005 11:14
Hallo Ferry,
Dat kanon van Vosnack is wel degelijk gebruikt op schepen van de Lloyd.
Het verhaal gaat zelfs dat een kok in een baldadige bui het kanon met een koude schotel heeft geladen en dit in de sluis van Antwerpen heeft af gevuurd.
Het resultaat voldeed, volgens dat zelfde gerucht, aan de gestelde verwachting.
Gr. Arie.
Dat kanon van Vosnack is wel degelijk gebruikt op schepen van de Lloyd.
Het verhaal gaat zelfs dat een kok in een baldadige bui het kanon met een koude schotel heeft geladen en dit in de sluis van Antwerpen heeft af gevuurd.
Het resultaat voldeed, volgens dat zelfde gerucht, aan de gestelde verwachting.
Gr. Arie.
-
ferryvaneeuwen
- Berichten: 2676
- Lid geworden op: 25 nov 2004 22:59
- Locatie: Krimpen a/d IJssel
- Contacteer:
Luchtdrukkanon
Hallo Arie,
En ik maar denken dat de cartoon op een inventieve hersenspinsel van hem berustte en nooit in de praktijk was uitgevoerd..... Het is bekend dat de koude schotels van sommige koks het S.G. van depleted uranium benaderde. Voor je het weet heb je een ander schip tot zinken gebracht......
Een houten klos tegen de zijkant van een pickup truck geschoten zorgt voor een krater van ruim 2 cm diep, laat staan wat er gebeurt met zo'n koude schotel lading!
Ferry
En ik maar denken dat de cartoon op een inventieve hersenspinsel van hem berustte en nooit in de praktijk was uitgevoerd..... Het is bekend dat de koude schotels van sommige koks het S.G. van depleted uranium benaderde. Voor je het weet heb je een ander schip tot zinken gebracht......
Een houten klos tegen de zijkant van een pickup truck geschoten zorgt voor een krater van ruim 2 cm diep, laat staan wat er gebeurt met zo'n koude schotel lading!
Ferry
-
Arie Hazebroek
- Berichten: 2097
- Lid geworden op: 03 jul 2005 11:14
Op de roro-schepen van de Nedlloyd werd ook een luchtdruk kanon gebruikt om vanaf het achterschip achter de ramp langs een hieuwlijn naar de wal te schieten.
In plaats van een keesje zat daar aan het eind een rubbercilinder met een heel toepasselijke bijnaam.
Die werd nat gemaakt voordat hij in de loop geschoven werd en er konden grote afstanden mee overbrugd worden.
Gr. Arie.
In plaats van een keesje zat daar aan het eind een rubbercilinder met een heel toepasselijke bijnaam.
Die werd nat gemaakt voordat hij in de loop geschoven werd en er konden grote afstanden mee overbrugd worden.
Gr. Arie.