Smit & Co

Een gezellig, leuk en informatief Scheepvaartforum
Koos
Berichten: 840
Lid geworden op: 14 mar 2006 14:59

Re: Smit & Co

Bericht door Koos »

HGH heeft gelijk

Koos
Berichten: 840
Lid geworden op: 14 mar 2006 14:59

Re: Smit & Co

Bericht door Koos »

Zeer waarschijnlijk een BB (BreejenBout) zuigertje.
Naam Linquenda werd in opvolgende nummering bij hun gebruikt voor de standaard zuigertjes
Gebruikersavatar
Harry G. Hogeboom
Berichten: 14358
Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
Locatie: Canada

Re: Smit & Co

Bericht door Harry G. Hogeboom »

Zeer waarschijnlijk een BB (BreejenBout) zuigertje.
@Koos.
Ik kan niet aan de foto zien welke standaard zuiger het is, maar het is ZEKER een van Rees cutter en aan de spudbokken te zien een zgn. ouder model, dus Linguenda is heel goed mogelijk.
Notitie uit mijn archief:
De Linguenda zuigers voor Breejenbout waren van " veur mien tiet", als ik me goed herinner heb ik er eentje meegemaakt voor een reparatie klus.
LinguendaI is Bouw# 997 van 1965 en LinguendaII is Bouw# 702 ook van 1965.
@Adri.
een containerachtige opbouw/accommodatie
Dat was bij die demontabele Standaard zuigers niet zozeer een "opbouw" maar inderdaad een " doos die op stalen poten boven dek stond, je kon er dus onderdoor lopen.Wat je naast deze "doos" ziet is de achterkant van het bedieningshuis, wat ook "op poten stond" boven de Bodewes gecombineerde ladder en zijdraad lieren, als je wilt weten welke bankwerker de pneumatiek voor die lieren heeft aangelegd kan ik je dat "indien gewenst" ook nog vertellen :lol:
een schoorsteen die mij eerder aan een vetput met stoom dan aan diesel doet denken
Tjaaaa....ik zou me dat wel voor kunnen stellen dat "doet denken"....maaaar dat heppie in dit geval dan toch kats verkeerd, als je foto's van de toenmalige Standaard van Rees cutters bekijkt dan zie je die typische " Van Rees pijp schoorsteen" op bekant alle zuigers i.v.m. de uitlaatdemper(s) in de piep, verder kun je d'r ook " donder op zeggen" dat er onder die pijp in de MK een Cat D398 tandem set staat. ( nu even de eerste en kleinere van Rees cutters buiten beschouwing gelaten!) Er was een periode in mijn vroegere en jongere leven dat ik " met deze zuigers opstond en er mee naar bed ging" en er vaak ook nog van droomde....bij wijze van spreken :lol: De oudere types hadden b.v. in de " generatortrein opstelling" een overbrenging d.m.v. een brede riem over 2 pulleys, later werd dat een tandwielkassie.
Wat ik niet zie is:
Tjaaa....in dit geval.....ik zie ik zie wat jij niet ziet!! :lol:
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
Gebruikersavatar
Breeze
Berichten: 943
Lid geworden op: 30 jan 2017 20:43
Locatie: Nw. Lekkerland

Re: Smit & Co

Bericht door Breeze »

Door discussie wordt je wijzer.

Linquenda
Die firma T. den Breejen van den Bout heeft toch wel een mooie naam verzonnen voor de standaard zuigertjes. Dit vond ik:
Het woord Linquenda staat voor de Latijnse spreuk van de Romeinse dichter en filosoof Horatius (65 – 8 v.C.) en luidt voluit: Linquenda tellus, et domus, et placens uxor, en betekent: Eens moeten wij deze grond, dit huis en de dierbare echtgenote verlaten.
Stoom <--> Diesel
Denk ik aan een stoomboot, zie ik dit:

Afbeelding(Lekkere trek)

Denk ik aan een dieselboot, zie ik dit:

Afbeelding(Waar is die schoorsteen?)

Maar als Harry en Koos zeggen dat er op de standaard van Rees zuigertjes een gele Cat onder de schoorsteen lag, dan geloof ik dat direct.

In de baggerwereld deed het volgende verhaal de ronde. Lang nog hadden baggermaatschappijen de keuze voor de aandrijving en voortstuwing tussen het aloude stoom en het nieuwerwetse diesel. Zo ook de firma Breejen van den Bout. Bij het ontwerpproces voor een nieuw baggerwerktuig lag die keuze heel gevoelig, want het laatste woord had altijd degene met de meeste (familie)aandelen. Dus de jonge(re) generatie moest altijd langs bij oma want die bepaalde. En zolang oma leefde was het antwoord altijd: STOOM.

Adri
Gebruikersavatar
Harry G. Hogeboom
Berichten: 14358
Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
Locatie: Canada

Re: Smit & Co

Bericht door Harry G. Hogeboom »

Door discussie wordt je wijzer.
Ook daar verschillen soms de meningen over Adri, maar nog even "ter leeringhe ende vermaaack" verder over die " Van Rees stoomboot-schoorstenen" van jou.Zie hieronder een toenmalig standaard Werf van Rees product " uut mien tiet"...we...en ik zeg "we" omdat ik toendertijd met o.a. de " Hades" opstond en naar bed ging :lol: ....we liggen hier proef te draaien in de insteekhaven recht tegenover de Werf aan de Molendijk en ik ben aan boord, wat is te zien aan het langszij liggende witte bootje van Arie Lanser ( R.I.P.) wat ik mocht gebruiken om op en neer te kachelen, dan hoefde Siem Blokland niet met de Corrie daar te blijven.
Zie hieronder de " Hades" Bouw# 735 uit 1975 voor Dirk Blankevoort. Zij was- voor zover ik me dat nu herinner zonder mijn archief op de kop te ztten!!- de laatste uit de kluiten gegroeide vanRees Standaard zuiger.Zij heeft dus 4-vier- stuks van die typische vanRees stoombootschoorstenen die ik voor je gemak maar even heb genummerd, waar dus in alle gevallen een of meerdere Cats ( al of niet aan elkaar geknoopt!) onder staan. De container doos acommodatie is hier onder deks verdwenen.
Onder stoompijp 1 & 2 staan bij ieder een Cat D398 tandemset achter een zandpomp. Onder pijp 3 staat een Cat D379 voor de generator set en onder pijp # 4 staat een D399 voor de onderwater zandpomp ( vanRees Diamond Alloy Pettibone pomp) en een D398 voor de cutter.Al met al was dat toendertijd voor dit type cutter "een heel spul". Als ik nu de baggerwereld wat volg dan zeg ik met Bob Dylan " The times are uh changing" :roll:
Bijlagen
Hades1.jpg
Hades1.jpg (178.29 KiB) 5380 keer bekeken
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
Hans Reints
Berichten: 209
Lid geworden op: 18 apr 2017 19:33
Locatie: Uelsen

Memorabele reis van "Het Maasje" in 1965-66

Bericht door Hans Reints »

Memorabele reis van
"Het Maasje"
in 1965-66
8 Maas hoog.jpg
8 Maas hoog.jpg (52.73 KiB) 5067 keer bekeken

Een verslag van keiharde realiteit en zoete herinneringen opgetekend door Hans Reints
Met medewerking van Ron de Jong Beekhuizen en Teun van der Zee
Foto’s, tenzij anders vermeld; Hans Reints

Proloog
Het is oktober 1965. Het verlof wat ik opgebouwd had van de Humber zit er voor mij al enkele weekjes op. Het was in de jaren zestig van de vorige eeuw de normaalste zaak van de wereld dat als je geen verlof meer had, je in Maassluis "bij” moest komen werken tot dat bemanningszaken een boot voor je gevonden had. Als ik op een avond in oktober thuis kom van een dagje bijwerken, krijg ik van mijn verloofde te horen dat ik binnenkort vader moet worden. Zo das effen Slikken! Maanden thuis en dan in je bijwerk periode deze mededeling krijgen. Op zoiets reken je absoluut niet, maar ja, Je bent jong en je wilt wat zalk maar zeggen. Als of die ene mededeling niet genoeg was, krijg ik de andere dag van van der Wees, ja die van bemanningszaken zoals dat toen nog genoemd werd, te horen dat ik definitief ingedeeld ben op de Maas en deze binnen korte tijd zee zal kiezen.
Het was in de jaren '60 vrij normaal dat als je je kont verbrand je ook op de blaren moet zitten! Dat is dus trouwen met het meisje wat ik zwanger heb gemaakt. Zo zie je maar dat lang verlof lopen ook zijn schaduwzijden heeft. Afijn, na eerst de nodige problemen met mijn a.s. schoonouders opgelost te hebben, die op zijn zachts gezegd, niet zo gelukkig waren met de mededeling dat hun dochter zwanger was van een zeeman, saampjes naar het stadhuis om aangifte te doen van ons voornemen om zo snel mogelijk te willen trouwen. De ambtenaar van de burgerlijke stand in Vlaardingen vertelde ons dat er normaal tussen aanvraag, ondertrouw en het uiteindelijke huwelijk wachttijden gehanteerd worden, en dat iedere burger zich daaraan te houden heeft. Maar......zo ging hij verder, voor zeelieden en visserslui bestaan er uitzonderingen op die regel. Hiervoor moet je bij de Officier van Justitie, die domicilie houdt aan de Noordsingel in Rotterdam, dispensatie op de wachttijden vragen. Je kon wel merken dat de beste man vaker met het bijltje heeft gehakt. Wij waren beslist niet de eerste, en waarschijnlijk ook niet de laatste, die met dit probleem bij hem aanklopten. In no time had hij de benodigde formulieren ingevuld en konden wij met gezwinde spoed naar Rotterdam. Dat is nu het voordeel van wonen in een stad die alles met de zee, zeevaart en visserij te maken heeft. Het beloofd een drukke dag te worden, 's-morgens nog op het Stadhuis van Vlaardingen, in de middag op de brommer, een auto was iets waar je met je toenmalige zeemansgage niet eens van durfde dromen, naar het Paleis van Justitie in Rotterdam. De O.v.J. hoorde ons aan, stelde een paar algemene vragen en gaf vrij vlot dispensatie. Met de verkregen dispensatie terug naar Vlaardingen. Als er echt hoge nood was dan kon er nu direct getrouwd worden. Gelukkig was de nood niet zo heel erg hoog en was het vertrek van de Maas een paar dagen uitgesteld. Van der Wees gaf mij voor de resterende dagen vrijstelling van dienst om zo een en ander te kunnen regelen. In die korte tijd die ons restte was het mogelijk om er toch een echte bruiloft van te maken met trouwauto’s, , witte jurk, gehuurde hoge hoed, receptie en een klein feestje. Buiten deze regelingen moet er moet ook voor de komende zeereis, voor een huwelijks reis was geen geld en ruimte beschikbaar, het nodige besteld worden bij de alom bekende scheepsjood Tuytel in Maassluis. Tuytel leverde op de reut o.a. waspoeder, tandpasta, zeep, snoepjes en niet te vergeten de nodige tinnen zware van de Weduwe. Vlak voor vertrek wordt dit dan aan boord gebracht en door de douane onder zegel gezet. Afrekenen ging via kantoor! Vandaar Tuytel. Op donderdag 13 oktober, de dag dat de Maas aan het proefvaren is, geven wij elkaar het Ja woord en waren vanaf dat moment man en vrouw!!. Het enige min puntje is dat ik tegen middernacht aan boord moest zijn daar het vertrek van de Maas voor morgen vroeg op de rol staat.

2 Monsterboekje. kombuis.jpg
2 Monsterboekje. kombuis.jpg (203.93 KiB) 5081 keer bekeken
Monsterboekje van de schrijver
De reis 2
Officieel was het vertrek uit Maassluis op de 13de gesteld. Voordat de technischedienst de Maas “vrij geeft voor alle diensten voor alle diensten” moet er onderleiding van de heer Biesheuvel op de rivier en op zee proefgevaren worden. Op deze technische proefvaart worden de dan gedane reparaties, vooral die in de Machinekamer, gebreid getest en de gevonden gebreken alsnog verholpen. Aan het eind van deze vaartesten gaat het naar de Waalhaven voor het traditionele kompas stellen en kalibreren. Terug in Maassluis is het afmeren langszij de Humber en wie kan en mag gaat dan naar huis of naar de Kroon. De andere dag vroeg zoeken we op de rivier de duwboot "Vigalant" op en nemen deze aan de tros met bestemming Le Havre. Na het passeren van de nu nostalgische te noemen lichtschepen, Goeree, Noord-Hinder, Sandettie, East Goodwin en Dungeness leveren wij een dag later rond half elf, de "Vigalant" aan zijn eigenaren in Le Havre af. Tijd om te stappen is er niet, anderhalf uur later zitten we al weer in zee op weg naar Maassluis. Onderweg is er nog een klein incidentje te melden; het is de gewoonte dat de 4-8 wacht voor het porren van de kok, de oliekachel in de kombuis aansteekt. Of het nu nieuwigheid, onkunde of gewoon pech was, dat is mij niet bekent, maar net na zessen is er een melding van een uitslaande brand in het kombuis. Toen ik even later op mijn werk verscheen was de brand al geblust en heeft de verf hier en daar een donkerder kleurtje gekregen. Alles zat dik onder het bluspoeder en die troep is moeilijk te verwijderen.! Je weet dat als het lichtschip Goeree gepasseerd is en je kunt lezen dat je zus nog leeft, de reis haast gedaan is en Maassluis nog maar een stief kwartiertje varen is. Om drie uur in de middag lagen we weer afgemeerd langszij de Humber en sprak Kapitein deze wijze woorden “Als jullie beloven morgenavond om vijf uur weer aan boord te zijn, dan mag je nu naar huis”
3maasIV2.jpg
3maasIV2.jpg (66.67 KiB) 5076 keer bekeken
Foto van internet

De volgende dag is iedereen, op de handlanger na, weer present. Waarom de handlanger had afgemonsterd is mij niet bekend, maar Jaap van der Most is zijn opvolger voor de volgende reis. Opstomen naar Zeebrugge en daar de zuiger "pompstation 1" met de sleepboot "Caranque"aan de tros nemen voor La Vera in de Middellandse zee. Voor deze reis is de equipage uitgebreid met drie runners, Aat Huygens is chef en Gerrit van Eyk en Jan Ypelaar zijn zijn kompanen. Al met al moet er op dat kleine Maasje voor 21 verplichte kennissen slaapplaats gezocht en gevonden worden. In de sleeporder, die Kapitein Groen van kantoor had meegekregen, staat dat voor dat het "Pompstation 1" naar de Middellandse zee gaat het eerst in Duinkerken moet dokken om te knippen en te scheren. De Maas heeft als enige uitzondering op de kleine bootjes, twee apart bedienbare sleeptrommels en kunnen de slepen ieder op een eigen draad genomen worden. Wil je het nog makkelijker hebben. Geplant is dat het transport op de twintigste 's-morgens vroeg uit Zeebruggen moet vertrekken. Op het moment suprême laat om een uur of zes de plaatselijke sleepboot het afweten en is het wachten op zijn vervanger. Ook nu zijn naar goed vaderlands sleepbootgebruik de slepen langszij genomen en is het om die reden voor de enkelschroefs Maas onmogelijk om zonder hulp van een plaatselijke havensleepboot van de wal te komen. Let wel; dubbele schroeven en een boegschroef waren bij het oer conservatieve Kwel en Co zaken die haast niet bespreekbaar waren. Na een stief uurtje wachten komt de "Elizabeth Letzer" ons helpen om weg te komen. Het is maar een kort reisje over zee. Om vier uur in de middag zitten we al voor Duinkerken, nemen buitengaats de sleper "Caranque" langszij en twee plaatselijke Franse havenboten nemen het Pompstation van ons over. Helaas loopt bij het binnenlopen van Duinkerken de lagedruksmeeroiliepomp van de tandwielkast vast. Om deze belangrijke reparatie te begeleiden laat Maassluis de heren Biesheuvel en van Zessen naar Duinkerken overkomen. Beide heren hebben tot de 23ste de tijd om hun zaakjes te regelen, dan moet het klaar zijn daar wij dan de lange reis op gaan.
3
De reis door het Kanaal, de Golf van Biscaye en de Portugese Noord is een genot om te doen. NNO 2, Flauwte en lichte koeling beheersen de bladzijden van het logboek. Het enige wat roet in het eten gooit is de hoge en lange deining. Deze deining laat de vaartuigen buizen, rollen en stampen. Tijdens het dagelijkse uitluisteren van de PCH verkeerslijst hoort Marconist Sluysmans dat we in de PISL zitten met een bericht uit Maassluis. Bestemming sleep is veranderde in Port San Louis du Rhône bij Marseille. Op pompstation1 meldt Chef runner Aatje Huygens via de radio, dat de sleepketting op de zuiger een stukje doorgeschoten is en hierdoor de borglijn en thuishaler op breken staan. Als de Maas er een klapje af doet kunnen zij het probleem verhelpen! U vraagt en wij draaien!!!! Op 4 november wordt met stampende en briesende vaartuigen, Cabo de Sao Vicente gepasseerd. Na het ronden van deze beroemde kaap is het niet ver meer naar de Middellandse Zee. Gibraltar passeren we in een ZZO 7 tot 8 Bfr. Na het passeren van de rots loopt de wind op naar NW 9-10 en ronden we een paar dagen later met zwaar werkende en water overnemende vaartuigen, Gabo de Gata waar ik nu nu, anno 2018, in de zon naar een rimpelloos zeetje zit te kijken. Op verzoek van de runners gaan we West voor liggen daar de motorpomp op de zuiger door zijn sjorringen en uit de hoekstalen is geslagen. Eindelijk lopen we op 14 november in aanmerkelijk betere omstandigheden Port San Louis du Rhône bij Marseille aan. Helaas gebeurde er bij het terug nemen van het sleep- en runner materiaal een vervelend ongeval. Tijdens het overgeven van de bergingspomp bleef de trouwring van runner Gerrit van Eyk achter een haakje van de pomp hangen. Dit had als vervelend resultaat dat de vinger vanaf het eerste kootje compleet afgestroopt is en er alleen nog maar bot te zien was. De opgeroepen dokter was snel ter plaatse maar kon met de inmiddels aan Gerrit terug gegeven “lege vinger” ook niets meer doen. Gerrit moest direct mee naar het Hospitaal voor een amputatie van het overgebleven vingerdeel. We hebben Gerrit, en de vinger niet meer teruggezien.
4 Gabo de Gata.jpg
4 Gabo de Gata.jpg (87.96 KiB) 5076 keer bekeken
Gabo de Gata
Na de sleep in Marseille afgeleverd te hebben gaat het terug naar Gibraltar. In Gibraltar liggen drie bakkies op ons te wachten die graag naar Palermo op Sicilië gebracht willen worden. Of wij dat maar even wilden doen! Passeren op 8 mijl radarafstand Gabo de Gata. In Gibraltar krijgt de Maas op de achttiende dag van de laatste mand van vijfenzestig een plekje aan de bunkerpier, waar toevallig ook onze drie slepen liggen, toegewezen. Om het verblijf onderaan de rots zo kort mogelijk te houden wordt er onmiddellijk begonnen met het sleepklaar maken van de drie objecten. Na inspectie van de slepen is Kapitein Groen niet tevreden met het resultaat en geeft opdracht om enkele reparaties aan o.a. het bodemvlak van een van de bakken uit te voeren. Een plaatselijke sleepboot komt ons assisteren bij het langszij brengen van de bakken. Da het middagmaal komt de agent aan boord met een dringend telegram uit Rotterdam. Hierin staat dat Rotterdam de Maas voorlopig stand-by in Gibraltar wil houden en absoluut niet wil hebben dat wij met de sleep naar Italië vertrekken. Na dat de agent vertrokken is krijgen we van de havenmeester te horen, als we dan niet naar zee vertrekken, we ook niet aan de bunkerpier kunnen/mogen blijven liggen! Er moet zo snel als mogelijk met heel de handel verhaald worden naar de Detached Mole. Als de bakken sleepklaar zijn en de reparaties naar tevredenheid zijn uitgevoerd, komt de loods aan boord en verhaald ons naar eerder genoemde Detached Mole. In principe kunnen we, als het moet, direct met onze sleep naar zee vertrekken maar mogen niet! Zo gaan we de nacht in met een o/g als nachtwacht. De volgende morgen krijgen we opdracht van Rotterdam om onmiddellijk en met volle kracht op te stomen naar de Ierse Zee/Golf van Bisqaie waar onze sleepboot "Ierse Zee" (ex Zwarte Zee) met de tin baggermolen Banka 1 in moeilijkheden is gekomen. Laten de bakken onmiddellijk van langszij halen en vertrekken zonder loods naar buiten. (Foutje waar we later op worden afgerekend) Naar wij hoorden was de Ierse Zee (ex Zwarte Zee) in het slechte weer een paar maal gebroken en was aan het eind van zijn reservemateriaal gekomen. Mocht de “Ier” weer breken dan had hij geen materiaal meer aan boord om op nieuw vast te kunnen maken. Het houdt een keer op niet waar! Rotterdam had bedacht, dat als de "Ierse Zee" weer zou breken, de Maas met zijn twee sleepdraden en 700 kreupele ezels in de machinekamer, de boel tijdelijk kan overnemen tot dat de zwaardere cavalerie gearriveerd is. Hoe verzin je het?
5 Ierse Zee met Banka 1, Internet.jpg
5 Ierse Zee met Banka 1, Internet.jpg (94 KiB) 5076 keer bekeken
Ierese Zee met Banka 1 vlak na vertrek uit Glasgow

Op 21 november wordt op 1.5 mijl afstand Cabo Sao Vincent gepasseerd en komen een dag later op positie 42.14N en 1.56W bij het transport aan. Gelukkig voor ons en Rotterdam is de Ier niet meer gebroken en lijken de problemen opgelost. Helaas gaat dat niet op voor het Maasje! Machinekamer laat weten dat BB- motor gestopt moet worden voor een niet uittestellen spoed reparatie. Als of dat niet genoeg is, geeft na het vrijgeven van SB- motor nu BB- motor de geest. Zo blijf je natuurlijk wel van de straat.! In de nacht van de 24ste november ziet de 8-12 wacht witte flares aan de kim. Een ongebruikelijk gegeven! De Maas vraagt toestemming aan de "Ierse Zee” om het transport te mogen verlaten en gaat volle kracht richting het waar genomen verschijnsel. (Beide karren doen het ondertussen weer) Het verschijnsel blijk van een tanker afkomstig te zijn die na onze komst zegt nergens vanaf te weten? Waar hebben jullie het over? Keren spoorslags terug naar het konvooi en hervatten de konvooidienst. Conform de orders uit Rotterdam blijven wij met de Maas het transport escorteren tot in Gibraltar Tijdens het konvooieren is de "Ierse Zee” niet meer gebroken en kan zonder problemen de reis naar Gibraltar vervolgen. Tijdens deze uit en thuisreis naar en van de Ierse Zee is de wind nooit meer boven de 2 tot 3 Bfr gekomen. Af en toe was er een uitschietertje tot 4, maar dat mag geen naam hebben. Onder zulke binnenvaart conditiën wil de bakker en de slager ook wel naar zee! Als het transport op de 27ste Gibraltar aanloopt is het gewenst dat er drie loodsen aan boord komen en deze worden dan ook besteld. De loods die bij ons aan boord stapt, krijgt nog voordat hij zich voorgesteld had,van zijn superieuren te horen dat hij het vaartuig onmiddellijk weer moet verlaten verlaten. Hij mag ons onder geen enkele voorwaarde vandaag beloodsen! De "Ierse Zee" met de Banka 1achter zich krijgt ook te horen dat zij vandaag niet meer behandeld zullen/kunnen worden. Gaan met zijn alle rond en verlaten Gibraltar Bay en wachten de dingen van morgen maar leidzaam af. De andere morgen is er geen vuiltje aan de lucht en gaan we onder loods aanwijzing naar binnen. Allen de Maas krijgt van de havenmeester te horen dat wij moeten wachten tot dat de Ierse zee met sleep volledig en veilig zijn afgemeerd. Ten slotte meren wij ook af aan Detached Mole, vlak bij naast de Humber die daar met zijn sleep een plekje gevonden heeft.
6 IMGP6499 Te Gibraltar[3478]-92.jpg
6 IMGP6499 Te Gibraltar[3478]-92.jpg (65.01 KiB) 5067 keer bekeken
"Ierse Zee" (ex Zwarte Zee) met Banka 1 aan de Detached Mole in Gibraltar

4
In de spaarzame vrije tijd die een zeeman van L.Smit&Co gegund is, gaan de vrij van wacht zijnde mannen van de Ierse Zee, Humber, Maas en de runners van de voornoemde schepen, een bezoekje brengen aan de "Kleppertjesbar" in down town Gibraltar. Het is die avond met vijf Nederlandse sleepbootbemanningen een onvergetelijke happening geworden. Na een dagje redelijke rust, als je dat zo noemen mag, is de tijd aangebroken om de drie bakken naar Palermo op Sicilië te brengen. Zoals gebruikelijk is bij vertrek met een of meer slepen, neemt de Maas twee van de drie slepen langszij. De East aan BB en de SDC3 aan SB. De Holland III gaat een plaatsje vinden achter op de kont. Het langszij nemen van slepen is in de vaderlandse zeesleepvaart de normaalste zaak van de wereld, zie ook vertrek uit Zeebrugge en Duinkerke! Met deze methode spaar je een sleepboot uit (Smit blij) en houd je alles in eigen hand en onder controle. Als de Lloyds Surveyor zijn akkoord heeft gegeven komt de loods aan boord en zijn we na het losgooien binnen een kwartier buitengaats. Daar er buiten de havenhoofden een niet verwachte hoge deining staat, met een wind uit het Zuiden van 4 tot 5 (later gaat deze oplopen tot W7) heeft de East aan BB-zij bij het uitvaren van de haven, enige schade aan de Maas gemaakt. De poorten in de poortenbak in de hut van de 1ste stuurman zijn daardoor zo ontzet dat zij niet meer open of dicht kunnen. Blinde kleppen plaatsen is de enige remedie om het waterdicht te houden. De van de poortenbak afgesprongen verf ligt tot in zijn kooi welke zich aan het andere kant van zijn hut bevind. Wonder boven wonder is er in mijn hut, die naast die van de 1ste stuurman gelegen is, niets van dit voorval te zien en staan de bloemetjes nog recht op tafel!. Met een beetje improvisatie en menselijk vernuft is alles toch nog goed gekomen. De drie slepen worden op lengte gevierd en het weer houdt zich tijdens de reis redelijk goed. Op de dertigste dag van november passeren we wederom Gabo de Gata maar nu op 12.5 mijl radarafstand. Op de eerste dag van de laatste maand laat het gezag de sleepdraad van bak SDC3 vervangen door een langere draad. De schipper doet dit om de SDC3 meer lengte te geven i.v.m. de toenemende deining die de bakken flink laat werken. Vandaag krijgen we te maken met WZW 7tot 8 met hoog oplopende zeegang. (vandaar die langere draad) Ook de volgende dag is het nog geen Middellandse zee strandweer! Door de zware regenbuien is het zicht matig maar heeft wel als voordeel dat door deze buien de deining wat afvlakt en het leven aan boord ietsje comfortabeler maakt. De dag na Sinterklaas lopen we zonder Zwarte Piet Palermo aan. In schitterend weer wordt de sleep opgekort en gaat de Maas met de hele handel voor anker. Als de lokale sleepboten van de S.A.I.L.E.M. de bakken een voor een van ons over hebben genomen gaat de Maas anker op. Als de spijker boven water is gaat het onder loods aanwijzingen naar binnen en doen de mannen aan dek de sleepdraden, voorlopers, nylonrekkers, stroppen en kettingen opruimen en wegschieten. Aan de kade gelegen komt de rest van het sleep-en runnerspul met een vrachtwagen terug aan boord . Na het opruimen is het vierkantwerk maken en afnokken. We blijven minstens een nachtje over liggen in de haven van Palermo.

Niet lang na het verlaten van Palermo, het is nog steeds schitterend en bladstil weer, plukt Marco Sluysmans een May Day bericht van de "Neuwardersand" uit de lucht. De "Neuwardersand" heeft te kampen met zware slagzij en bevind zich in pos.41.59N en 03.34E. Gaan Rond met de kotter en stomen naar de opgegeven positie om te joppen! De Maas is nog maar net rond als de “Neuwardersand” laat weten in Rocas Bay voor anker te zijn gegaan en alleen een reddingsboot nodig heeft. Einde noodoproep. Voor ons helaas pindakaas, volgende keer beter. De Maas gaat weer terug naar de oude koers en vervolgd zijn reis. Wie wel eens in deze contreien geweest is weet dat de Middellandse zee niet altijd zo glad en blauw is als Toon Hermans ons wilde doen geloven. Er staat in de nacht van 10 op 11 december een dikke 9 tot 10 Bft met uitschieters tot 11. In de vroege morgen moet het Maasje halve kracht gaan draaien om een check-out van de bak te doen. Er komt veel water over en daar dit schip een ingevouwen kop heeft, kan het zijn water moeilijk zo niet snel (genoeg) kwijt. Op die manier kan de kop onevenredig zwaar worden en bestaat de kans of mogelijkheid om zonder dat je er erg in heb, het schip onderwater stomen. Het is voor de Officier van de wacht opletten en tijdig ingrijpen! Na de ronde, als de wacht weer terug op de brug is en meldt dat er geen schade of te veel water staat, gaat het weer volle kracht verder. De mannen hebben de koffie nog in de mok als Sparks weer een PAN bericht onderschept. Het is het MS “Emiliatta” wat hulp nodig heeft. Veranderen onmiddellijk van koers en gaan richting opgegeven positie. Na verloop van enkele minuten wordt het PAN-PAN bericht omgezet in een May Day- May Day. Over de juiste positie van het MS “Emiliatta” bestaat nog al wat verwarring, eerst is het 36 Noord of zoals even later doorgegeven wordt 37.54 Noord? Aan alle giswerk komt een eind als het noodverkeer wordt opgeheven met de melding dat het MS “Emiliatta” een prooi is geworden van een net zoals wij, jagende Algerijnse sleepboot. Helaas kan je niet alles hebben in het leven, ook al willen wij dat zo graag.

"Ierse Zee" (ex Zwarte Zee) met Banka 1 aan de Detached Mole in Gibraltar

4
In de spaarzame vrije tijd die een zeeman van L.Smit&Co gegund is, gaan de vrij van wacht zijnde mannen van de Ierse Zee, Humber, Maas en de runners van de voornoemde schepen, een bezoekje brengen aan de "Kleppertjesbar" in down town Gibraltar. Het is die avond met vijf Nederlandse sleepbootbemanningen een onvergetelijke happening geworden. Na een dagje redelijke rust, als je dat zo noemen mag, is de tijd aangebroken om de drie bakken naar Palermo op Sicilië te brengen. Zoals gebruikelijk is bij vertrek met een of meer slepen, neemt de Maas twee van de drie slepen langszij. De East aan BB en de SDC3 aan SB. De Holland III gaat een plaatsje vinden achter op de kont. Het langszij nemen van slepen is in de vaderlandse zeesleepvaart de normaalste zaak van de wereld, zie ook vertrek uit Zeebrugge en Duinkerke! Met deze methode spaar je een sleepboot uit (Smit blij) en houd je alles in eigen hand en onder controle. Als de Lloyds Surveyor zijn akkoord heeft gegeven komt de loods aan boord en zijn we na het losgooien binnen een kwartier buitengaats. Daar er buiten de havenhoofden een niet verwachte hoge deining staat, met een wind uit het Zuiden van 4 tot 5 (later gaat deze oplopen tot W7) heeft de East aan BB-zij bij het uitvaren van de haven, enige schade aan de Maas gemaakt. De poorten in de poortenbak in de hut van de 1ste stuurman zijn daardoor zo ontzet dat zij niet meer open of dicht kunnen. Blinde kleppen plaatsen is de enige remedie om het waterdicht te houden. De van de poortenbak afgesprongen verf ligt tot in zijn kooi welke zich aan het andere kant van zijn hut bevind. Wonder boven wonder is er in mijn hut, die naast die van de 1ste stuurman gelegen is, niets van dit voorval te zien en staan de bloemetjes nog recht op tafel!. Met een beetje improvisatie en menselijk vernuft is alles toch nog goed gekomen. De drie slepen worden op lengte gevierd en het weer houdt zich tijdens de reis redelijk goed. Op de dertigste dag van november passeren we wederom Gabo de Gata maar nu op 12.5 mijl radarafstand. Op de eerste dag van de laatste maand laat het gezag de sleepdraad van bak SDC3 vervangen door een langere draad. De schipper doet dit om de SDC3 meer lengte te geven i.v.m. de toenemende deining die de bakken flink laat werken. Vandaag krijgen we te maken met WZW 7tot 8 met hoog oplopende zeegang. (vandaar die langere draad) Ook de volgende dag is het nog geen Middellandse zee strandweer! Door de zware regenbuien is het zicht matig maar heeft wel als voordeel dat door deze buien de deining wat afvlakt en het leven aan boord ietsje comfortabeler maakt. De dag na Sinterklaas lopen we zonder Zwarte Piet Palermo aan. In schitterend weer wordt de sleep opgekort en gaat de Maas met de hele handel voor anker. Als de lokale sleepboten van de S.A.I.L.E.M. de bakken een voor een van ons over hebben genomen gaat de Maas anker op. Als de spijker boven water is gaat het onder loods aanwijzingen naar binnen en doen de mannen aan dek de sleepdraden, voorlopers, nylonrekkers, stroppen en kettingen opruimen en wegschieten. Aan de kade gelegen komt de rest van het sleep-en runnerspul met een vrachtwagen terug aan boord . Na het opruimen is het vierkantwerk maken en afnokken. We blijven minstens een nachtje over liggen in de haven van Palermo.

Niet lang na het verlaten van Palermo, het is nog steeds schitterend en bladstil weer, plukt Marco Sluysmans een May Day bericht van de "Neuwardersand" uit de lucht. De "Neuwardersand" heeft te kampen met zware slagzij en bevind zich in pos.41.59N en 03.34E. Gaan Rond met de kotter en stomen naar de opgegeven positie om te joppen! De Maas is nog maar net rond als de “Neuwardersand” laat weten in Rocas Bay voor anker te zijn gegaan en alleen een reddingsboot nodig heeft. Einde noodoproep. Voor ons helaas pindakaas, volgende keer beter. De Maas gaat weer terug naar de oude koers en vervolgd zijn reis. Wie wel eens in deze contreien geweest is weet dat de Middellandse zee niet altijd zo glad en blauw is als Toon Hermans ons wilde doen geloven. Er staat in de nacht van 10 op 11 december een dikke 9 tot 10 Bft met uitschieters tot 11. In de vroege morgen moet het Maasje halve kracht gaan draaien om een check-out van de bak te doen. Er komt veel water over en daar dit schip een ingevouwen kop heeft, kan het zijn water moeilijk zo niet snel (genoeg) kwijt. Op die manier kan de kop onevenredig zwaar worden en bestaat de kans of mogelijkheid om zonder dat je er erg in heb, het schip onderwater stomen. Het is voor de Officier van de wacht opletten en tijdig ingrijpen! Na de ronde, als de wacht weer terug op de brug is en meldt dat er geen schade of te veel water staat, gaat het weer volle kracht verder. De mannen hebben de koffie nog in de mok als Sparks weer een PAN bericht onderschept. Het is het MS “Emiliatta” wat hulp nodig heeft. Veranderen onmiddellijk van koers en gaan richting opgegeven positie. Na verloop van enkele minuten wordt het PAN-PAN bericht omgezet in een May Day- May Day. Over de juiste positie van het MS “Emiliatta” bestaat nog al wat verwarring, eerst is het 36 Noord of zoals even later doorgegeven wordt 37.54 Noord? Aan alle giswerk komt een eind als het noodverkeer wordt opgeheven met de melding dat het MS “Emiliatta” een prooi is geworden van een net zoals wij, jagende Algerijnse sleepboot. Helaas kan je niet alles hebben in het leven, ook al willen wij dat zo graag.
7 Avanti 1958  Imo No.5031365 coll. Jan van Oost.jpg
7 Avanti 1958 Imo No.5031365 coll. Jan van Oost.jpg (68.76 KiB) 5076 keer bekeken
Als de teleurstelling van de misser wat verdreven is, plukt onze altijd alerte streepjesbreker een nieuw May-Day op. Ditmaal is het van de 448 ton metende Friese kustvaarder “Avanti” die in positie 37.50N en 07.42E -problemen met zijn lading heeft. De Maas biedt zijn hulp aan op basis van L.O.F.= Lloyds Open Form, een internationaal erkent bergings contract op basis van “Nu cure-No Pay (geen resultaat-geen betaling). De Avanti bevindt zich ter hoogte van Sardinië en heeft een zware slagzij over SB van 30 tot 35 graden. Door het gestaag toenemen van die slagzij is het gevaar van kenteren niet ondenkbeeldig, en heeft de bemanning, waaronder de vrouw van de Kapitein en hun 9 maanden oude baby, het schip verlaten. Zij zijn door de Nederlandse tanker "Gulf Italian"van Vinke&Co opgepikt en naar Port Said gebracht. Het Nederlandse schip "Prins Frederik Hendrik" onderhoud via PCH = Scheveningen Radio, de communicatie tussen reder Houwerda in Heereveen en de diverse schepen onderling. Volgens Kapitein Pasma van de Avanti, die via de radio van de Gulf Italian kort met Kap.Groen gesproken heeft, is door het slechte weer de lading van de Avanti, die bestaat uit zware blokken marmer van 15 ton per stuk, gaan werken. Deze blokken marmer zijn volgens Pasma door hun sjorringen gebroken en leggen nu allemaal in de SB zij. Het is zeer aannemelijk dat enkele van die blokken de huid doorboord hebben en dat daardoor de Avanti water maakt.
Bijlagen
1Maas. Coll HR kombuis.jpg
1Maas. Coll HR kombuis.jpg (134.38 KiB) 5081 keer bekeken
Hans Reints
Berichten: 209
Lid geworden op: 18 apr 2017 19:33
Locatie: Uelsen

vervolg Maasje

Bericht door Hans Reints »

8 Maas hoog.jpg
8 Maas hoog.jpg (52.73 KiB) 6200 keer bekeken
Met koers 139 op het stuurkompas en een 8 mijls "joppenspeed" loopt de zwaar slingerende en stampende Maas in de zee op naar de verlaten Avanti. Meer snelheid zit er niet in daar het achter- en bakdek vol met water blijft staan, en daardoor de Maas zwaar over BB blijft hangen. Alle nadeel heeft ook zijn voordeel! Door deze gereduceerde snelheid heeft de uitkijk, zonder extra water in zijn ogen te krijgen, meer zicht naar voren gekregen. Door al de aan dek donderende zeeën is inmiddels de houten loopplank, die in de zij gesjord ligt, gebroken. Als we op de opgegeven positie aangekomen ligt daar inderdaad de nog steeds drijvende en verlaten Nederlander. De Avanti heeft zware slagzij over SB, ligt dwars zees, SE voor, slingert enorm op de hoge zee en neemt massa's water over. Het dek en de luiken zitten meer onder dan boven water. Zo te zien ligt het roer midscheeps wat het evt. verslepen vergemakkelijkt. Van de luisterdienst Maassluis krijgen we te horen dat de reder van de Avanti heeft toegestemd in het L.O.F.-contract.
9 Avanti 2 Verz. HR-9.jpg
9 Avanti 2 Verz. HR-9.jpg (126.29 KiB) 6200 keer bekeken
10 Avanti 1 Verz HR.jpg
10 Avanti 1 Verz HR.jpg (128.2 KiB) 6200 keer bekeken
11 Avanti 3 verz, HR.jpg
11 Avanti 3 verz, HR.jpg (120.98 KiB) 6200 keer bekeken
12 Avanti 4 verz. HR.jpg
12 Avanti 4 verz. HR.jpg (98.11 KiB) 6200 keer bekeken
13 Avanti 5 verz.HR.jpg
13 Avanti 5 verz.HR.jpg (116.63 KiB) 6200 keer bekeken
Daar de Avanti sneller dan verwacht naar de wal drift, volgens de radar zitten we nog een kleine 19 mijl uit de wal, neemt Kapitein Groen het besluit om gelijk vast te gaan maken. Er staat nog altijd een dikke NW9 met wilde hoge zeeën. Mensen overzetten op de sleep is geen optie. De Avanti werkt zwaar en heeft zoveel slagzij dat het elk moment kan kenteren en het risico om daar door mannen te verspelen wil Kapitein Groen niet nemen en verbied daar om een ieder om over te springen! Tijdens het zogeheten "inspectie" rondje om de zwaar werkende Avanti is de mannen op het achterdek weinig tijd gegund om sleepklaar te maken. Toch lukt het in die korte tijd op het zwaar werkende achterdek en onder bizarre omstandigheden, tussen de overkomende zeeën door, de Nylonrekker en de stalenvoorloper met dito strop aan dek te krijgen en deze op SB-sleepdraad in te sluiten. Als alles en iedereen klaar staat manoeuvreert de Ouwe de kont van het Maasje onder de kop van de Avanti. (Ik had hem op een stormachtige Noordzee, dat kunstje met de Humber bij het vastmaken van de verlaten Maria Althoff, al eens eerder zien doen.) Op het door zware stortzeeën overspoelde en hevig werkende achterdek, staan de in oliegoed gestoken mannen klaar om het paaloog, wat op de voorloper gestoken is, ergens op de bak, potdeksel of rond het anker te gooien. Waar precies???, dat maakt niet uit, als we maar vast staan.
14 Avanti 6 verz. HR.jpg
14 Avanti 6 verz. HR.jpg (142.71 KiB) 6200 keer bekeken
Even voor de goede orde; voor sommige mensen onder ons ziet het sleepmateriaal van de kleine Maas er op het oog relatief licht uit. Bedenk wel dat ook dit materiaal niet van boardpapier gemaakt is. De stalen strop en voorloper met bijbehorende sluitingen, zijn net als bij de grotere broers, zwaar en moeilijk hanteerbaar, zeker onder deze bizarre omstandigheden. Dat alles weet onze Ouwe ook, dat is de reden dat Kapitein Groen zijn scheepje erg dicht onder de kop van de Avanti moet brengen om de mannen op het achterdek een redelijke kans van slagen te geven. Het leukt de mannen achterop om bij de eerste poging het paaloog om een vloei van het SB-anker te werpen en zo de sleepverbinding in korte tijd tot stand te brengen. Doordat beide schepen zwaar werkten op de onstuimige zee en extreem dicht bij elkaar kwamen, klapten de kop van de Avanti tijdens een neergaande beweging op de omhoogkomende kont van de Maas. Dit toucheren, met alle mannen nog op het achterdek, produceerde een enorm kabaal en gaf een enorme wolk wrijvings rook te zien. Op het eerste gezicht is er aan beide schepen weinig schade te ontdekken. De Maas staat in ieder geval vast en nu maar hopen dat de bemanning van de Avanti, voordat zij weg gingen, de rembanden van het ankerwinch goed hebben aangedraaid! Langzaam wordt de boel op lengte gezet en heel voorzichtig stijf gevaren. Om wat rust in de Avanti te krijgen gaat de Maas op de wind liggen.
15 Avanti 7 verz HR.jpg
15 Avanti 7 verz HR.jpg (162.04 KiB) 6199 keer bekeken
De Marco neemt contact op met Maassluis om het goede nieuws van vastmaken te vertellen. Nu we vaststaan is het zoeken naar een dichtbij zijnde en geschikte haven die ons toe wil laten. Het wordt uiteindelijk de Algerijnse haven Bone, nu Annâbah geheten. Na een dag in aanzienlijk beter weer de Avanti gaande te hebben gehouden, mochten we met assistentie van een plaatselijke havenboot de haven van Bone/Annâbah binnen lopen. De met de havensleepboot meegekomen loods deelde Kapitein Groen onomwonden mee dat de vast makers voor en op de Avanti, door ons zelf geleverd moesten worden! Hij vertelt het dan wel niet met zoveel woorden, maar bedoelde eigenlijk te zeggen dat de plaatselijke Arabieren het te gevaarlijk vinden om aan boord van het scheef liggend schip te gaan! Als wij dat ook weigeren om te doen, jammer dan, maar dan gaat het hele feest niet door en mogen we niet naar binnen! Voor onze derde machinist Bakels, die groot geworden is bij de kustvaart, vormde dat overstappen bij binnenkomst geen enkel probleem. Voordat iemand het door had, was hij beneden en had in no time het hulpbedrijf van de Avanti aan de gang. Hierdoor is er licht en ook stroom op de winches. Dat laatste is uitermate makkelijk bij het afmeren! Even was er nog een spannend moment bij het binnen lopen. Op het moment dat de zwaar gierende Avanti de havenhoofden passeerden brak met een enorme knal de manillatros van de stuurboot. Heel snel, voor Arabieren zelfs uitzonderlijk snel, haalde zij op de hand het resterende stuk van de tros binnen, voeren naar het andere stuk wat van de Avanti in het water hing, viste dit op, en legde in die twee opgeviste stukken tros een doodgewone platte knoop!. Waarom moeilijk doen als het ook (erg) makkelijk gaat. De sleper stond in no-time weer vast en behoede zo de Avanti tegen omhoog lopen. De hulp van de stuurboot was van essentieel belang daar door het zwaar gieren van de Avantie de sleepdraad in een hoek van de reepgeleider bleef steken en hier ongekende kracht op uitoefende. Deze krachten zorgde ervoor dat er uit de tandwielen van SB-reepgeleider enkele tanden braken en hierdoor onbruikbaar is geworden. (We konden niet meer op de normale manier de tros inhalen) Na dit curieuze intermezzo meerden we aan de voorzijde van de Avanti aan de Quai du Nort af. Na gemeerd te zijn gingen Kapitein Groen en 1ste Stuurman van der Gulik de Avanti inspecteren. Zij constateerde dat de bovenpressenning van luik II geheel gescheurd is,er in beide ruimen geen water staat en zij zijn droog gebleven. Wel waren in beide ruimen alle blokken marmer verschoven zonder veel schade aangericht te hebben. In ruim II heeft een (1) blok twee spanten beschadigd en een (1) blok rust met een hoek tegen de huid maar is er niet doorheen. De staaldraden waarmee de blokken gezekerd zijn staan harp stijf en zijn, zoals eerder gedacht, niet gebroken. De MK is droog, net zoals de verblijven. De schade aan Stuurboords verschansing, die ontstaan is tijdens het vast maken, is nogal groot in vergelijk met die van de Maas. Er zijn enige stutten verbogen evenals de langsdrager op halve hoogte. Door de verbuiging van de stutten is het bakdek en een gedeelte van het potdeksel hier en daar ingedrukt. Er is niets gescheurd en er is geen lekkage waargenomen. Nu het schip volkomen rustig aan de kade ligt is de slagzij volgens de clinometer van het stuurkompas niet meer dan 23 graden. Tijdens onze inspectie gaat de aan boord gekomen douane over tot verzegeling van alle deuren, en openingen die er op de Avanti te vinden zijn. De verblijven kunnen niet op slot gedaan worden daar de sleutels van de deuren onvindbaar zijn! Dit vraagt om een extra nachtwacht op beide schepen.!
Da Silva
Berichten: 320
Lid geworden op: 10 jun 2014 22:37

Re: Smit & Co

Bericht door Da Silva »

Mooi Hans. Ik hoop dat er nog meer komt.
Grt.
Mario
Gebruikersavatar
cor
Berichten: 2420
Lid geworden op: 16 sep 2005 23:47
Locatie: Papendrecht
Contacteer:

Re: Smit & Co

Bericht door cor »

Hallo Hans

Hier een stukje uit De Sleeptros 19e jaargang No 3 december 1965

Cor Boer
Bijlagen
IMG_0001.jpg
IMG_0001.jpg (93.12 KiB) 5873 keer bekeken
IMG_0002.jpg
IMG_0002.jpg (94.94 KiB) 5873 keer bekeken
IMG_0003.jpg
IMG_0003.jpg (126.66 KiB) 5873 keer bekeken
Gebruikersavatar
Leo Bokkum
Berichten: 508
Lid geworden op: 15 dec 2006 05:30
Locatie: Oost Drenthe

Re: Smit & Co

Bericht door Leo Bokkum »

Je verhaal loopt als 1 van die boeken "die je in één adem uitleest" Hans, dus van mij mag je nog wel even doorgaan. :)
Pas geen oplossingen toe voordat je weet wat het probleem is


Plaats reactie