Smit & Co

Een gezellig, leuk en informatief Scheepvaartforum
Hans Reints
Berichten: 209
Lid geworden op: 18 apr 2017 19:33
Locatie: Uelsen

Re: Smit & Co

Bericht door Hans Reints »

12.jpg
12.jpg (75.84 KiB) 5859 keer bekeken
12
Als Neptunus na deze memorabele dag met stille trom vertrokken is, neemt het monotone ritme van alle dag weer bezit van de Maas. Wacht op, wacht af, Dagenlang zon, zee, geen wind en veel water. Je ziet niets en niemand, zelfs geen meeuwtje of Albatros die even gedag komt zeggen.
Iedere middag proberen de dek officieren stipt om twaalf uur de zon in zijn hoogste doorgang te schieten. Dit doen de Kapitein en 1e en 2e Stuurman, staande op een van de brugvleugels nog steeds met de sextant. Opgepast….Klaar….Stop is er dan net zoveel keer te horen als het Ja van de matroos aan het uurwerk in de kaartenkamer. Dit zonnetje schieten gebeurd exact om 12 uur daar de zon op dat tijdstip zijn hoogste stand t.o.v.. de kim bereikt heeft. Via tijdwaarneming, tafels en tabellen kan uitrekenen worden wat de geschoten hoeken zijn en de positie in de kaart worden gezet. Door deze “geschoten” positie te vergelijken met die van de vorige dag, kan op de kaart, c.q. overstomer, uitgepast worden hoeveel mijl er de laatste 24 uur zijn afgelegd. Dit “schieten”gaat alleen maar als er een zon en een kim is. Is deze er niet dan dan krijg je een zgn. Gisbestek en dat is bij lange na niet zo nauwkeurig als het met de sextant geschoten bestek. Direct na het uitrekenen van het middagbestek wordt de sleep opgeroepen en komen de runners op de radio. Zij krijgen dan te horen wat de laatst genomen positie is en de deze dag afgelegde run. “De run” is een term die de sleepdienst gebruikt om het aantal afgelegde mijlen van de laatste 24 uur te benoemen en deze kunnen mee of tegen vallen. Het legt er maar aan aan welke kant van het lijntje dat je staat! Dagenlang horen wij van de run niets anders als dat zij niets te melden hebben. Zoniet vandaag! De heren hebben een klacht naar de sleepboot toe. Zij vinden dat het allemaal wat te snel gaat, en er worden in hun ogen te veel runmijlen gemaakt. Dat is niet goed voor hun portemonnee! Het verzoek aan de sleepboot is of dat het niet wat rustiger aan kan met de hap! Als je de achtergrond van deze vraag kent is het nog niet eens zo vreemd verzoek; Uitgangspunt van deze stelling ligt in het gegeven dat de belangen van de runners het tegenovergestelde zijn aan die van de sleepbootbemanning. Volgens het geldende CAO krijgen slepers voor iedere gesleepte mijl een bonus, het zgn. mijlengeld! wat neer komt op hoe meer mijlen je per dag afgelegd, hoe sneller de reis ten einde is en er aan een volgende begonnen kan worden. Aan het eind van de torn is het dan hoe meer mijlen hoe groter de premie. Dit gegeven staat lijnrecht tegenover het belang van de runners. Runners krijgen hun premie uitbetaald naar het aantal dagen dat zij op de run hebben doorgebracht. Dit zijn de zgn. rundagen. Hoe langer de runreis duurt, hoe meer dagen zij uitbetaald krijgen! more Days is more money!! Het zal niet de eerste keer zijn dat de runners betrapt worden op het saboteren van de snelheid door bv een paar lege olievaten achter de kont te hangen en zo de snelheid door het water en over de grond beïnvloeden. De “klacht” wordt voor kennisgeving aangenomen en verder niets mee gedaan. Op een andere dag melden zij na het gebruikelijk “ geen bijzonderheden” dat de staaldraad van het takel op de spruit gebroken is en deze zo spoedig mogelijk vervangen wordt. Het weer hier op het zuidelijk halfrond is fantastisch te noemen. Er staat een lichte bries uit het zuidelijke kwadrant met een rustige lange deining waar je heerlijk op slaapt. Je wenst dat het nooit anders zal worden. Volgens de kalender is het vandaag de 10e februari. Als de krantenjongen op zijn fiets de krant had bezorgd, hadden wij nu kond gehad van het gegeven dat de “Ierse Zee met de Banka 1” veilig in de Indonesische haven Sungel Liat is aangekomen. Leuk dat het Vrije Volk van die dag ook melding maakt dat De “Maas” van die zelfde L.Smit & Co, op 15 februari in Durban verwacht wordt. Waarschijnlijk is de krantenjongen verdwaald of heeft onderweg een lekke band gekregen, wij hebben de krant in ieder geval nooit gekregen.Het weer blijft goed, Flauwte tot stil en af en toe een zuchtje uit de zuid van 2-1 Beaufort. Aan het eind van de Doldrums is het weer eens tijd om de runners van verse proviand te voorzien. De BB motorsloep gaat met een flinke bemanning te water voor een retourtje Steenbok. Eigenlijk heb ik in mijn hele zeemans loopbaan maar een keer meegemaakt dat er gebruik is gemaakt van de roeisloep en dat was nog tijdens een oefening Schipverlaten in het Schottegat, Curaçao. In die tijd was ik nog 2e kok/bakker bij Shell Tankers. Bij de sleepdienst heb ik de roeisloep nog nooit in actie gezien. Misschien komt dat daar de roeisloep altijd vol lag met allerhande spullen en groentes, je van buiten zo tussen de landen door naar binnen kon kijken en als hij eens te water ging moesten de talies vast blijven staan anders zonk hij onder je kloten weg. Kan ook als reden hebben dat een motor toch iets makkelijker is!!
13 IERSE ZEE 1966-02-10 BANGKA.jpg
13 IERSE ZEE 1966-02-10 BANGKA.jpg (185.54 KiB) 5859 keer bekeken
13
Maandag 21 februari staat te boek als de dag waarin het weer een omslag gaat maken. We zitten dicht tegen de beroemde en beruchte “Roaring forties aan”. Deze buurt tussen de 40 en 50 graden zuiderbreedte staat bekent om zijn slechte weer en heet niets voor niets de “Roerige veertigers” Op dit moment staat er nog een tamme ZZO wind die met een kracht van 4 tot 5 Beaufort om onze oren blaast. De runners melden over de radio, lichtseinen in Morse worden alleen in noodgevallen gebruikt en voor het oefenen, dat zij wat problemen hebben ondervonden bij het openen van een nieuwe gasfles en zij deze fles noodgedwongen vrij hebben moeten zetten! Door slecht weer wat verder om de zuid zit staat er een flinke deining die beide vaartuigen laat stampen en buizen.

Zo zit je op een zonnige zaterdagmorgen ter hoogte van Kaapstad aan dek de piepers te schillen, gaat in de middag het weer in rap tempo de verkeerde kant op. Je ziet het aan het water en je proef het in de lucht dat er heel snel grote veranderingen op komst zijn. Op de Hondenwacht is het nog redelijk weer, WZW 3 met een licht golvende zee, hoge deining en een barometerstand van 1013. In de loop van de ochtend loopt de wind om naar het westen en neemt heel snel in kracht toe. In de middag staat er al een dikke 6 tot 7 met een aanschietende zee en een snel zakkende barometer. Tijdens de 12-4 wacht, als de wind toegenomen is tot West 8-9 gaat Kaptein Groen, die na zijn wacht de brug niet verlaten heeft, rond in de wind en gaat met de kop in zee liggen steken. De zee wordt te hoog om er ongestraft voor te kunnen blijven blijven liggen. Rond een uur of vijf die avond laat de Machinekamer weten dat de smeeroliepomp van de tandwielkast het weer af laat weten en er een motor noodgedwongen gestopt moet worden om de pomp te repareren. Dat is een grote tegenvaller en eigenlijk niet verantwoord om in deze omstandigheden een motor af te zetten Het Maasje heeft alle power nodig om op de wind en de zee te kunnen blijven liggen. Duimen dus dat alles heel blijft en de Machinekamer het snel voorelkaar krijgt om motor twee weer bij te zetten. Al met al duurt het nog drie kwartieren voor dat de storing verholpen is en de tweede motor bij gaat. De wind neemt verder in kracht toe en heeft nu al 9 tot 10 bereikt met uitschieters tot 12 Beaufort. Windkracht 12 is een orkaan!! De barometer bereikt nu zijn laagste stand en staat op 1004.5 millibar. Beide vaartuigen werkend zwaar en nemen extreem veel water over.
Vlak voor het breken
Vlak voor het breken
22 Maasje IMG_1693-9.jpg (122.82 KiB) 5859 keer bekeken

Gebruikersavatar
cor
Berichten: 2420
Lid geworden op: 16 sep 2005 23:47
Locatie: Papendrecht
Contacteer:

Re: Smit & Co

Bericht door cor »

Hallo Hans

Naar aanleiding van het krantenstukje over de Banka hieronder
een paar copy's de eerste uit de Sleeptros van Oct 1965 19e jaargang No1
en de rest uit de sleeptros 19e jaargang 3 van december 1965

Cor Boer
Bijlagen
IMG 2.jpg
IMG 2.jpg (227.78 KiB) 5736 keer bekeken
IMG_0001 2.jpg
IMG_0001 2.jpg (186.03 KiB) 5736 keer bekeken
IMG_0002 2.jpg
IMG_0002 2.jpg (196.87 KiB) 5736 keer bekeken
IMG_0003 2.jpg
IMG_0003 2.jpg (195.05 KiB) 5736 keer bekeken
IMG_0004 2.jpg
IMG_0004 2.jpg (191.97 KiB) 5736 keer bekeken
IMG_0005 2.jpg
IMG_0005 2.jpg (162.41 KiB) 5736 keer bekeken
IMG_0006 2.jpg
IMG_0006 2.jpg (147.2 KiB) 5736 keer bekeken
Hans Reints
Berichten: 209
Lid geworden op: 18 apr 2017 19:33
Locatie: Uelsen

Breken Maas

Bericht door Hans Reints »

Om half negen die avond breekt op 35°59’ Zuid en 22°00 Oost de ‘molen Steenbok los van de Maas. De schok van het breken is door het hele schip te voelen en maakt de bemanning uiterst alert. Ieder weet wat er van hem verwacht wordt en wat hem te doen staat. De mannen van de vrije wacht te kooi hebben geen aanmoediging nodig en staan nog eerder in het sterke pak als diegene die beneden moet gaan vertellen dat we gebroken zijn. Toch wordt er “Alle hens aan dek” gegeven. Alle hens aan dek is alle hens aan dek en dat geldt ook voor de kok! Ik sta binnen de kortste keren, met mijn sloofje nog voor, in een geleende oliejas op het zwaar werkend open achterdek, waar de regen en zeeën met bakken op neer donderen, de sleepdraad van de vele kapotjes te ontdoen. Deze draadbeschermers zitten vanaf de beting tot over de kont met twee beugels en vier bouten om de draad geklemd. Op het open achterdek, waar geen tot weinig beschutting te vinden is tegen de overkomende ijskoude zeeën, is na anderhalf uur gestaag door buffelen de draad vrij van kapotjes en kan een begin gemaakt worden met het binnen hieuwen van de draad. Tijdens het binnendraaien is er eindelijk gelegenheid om van het door de koksmaat met liefde gezet warm bakkie koffie te genieten. De mannen op het brugdek en in de Machinekamer worden echt niet vergeten. Gezien zijn leeftijd en gewicht, mocht Keessie op het onbeschermde achterdek niet meehelpen, maar kon wel een lekker bakkie zetten, wat uiteindelijk net zo belangrijk voor de moraal en overleven is als het weer kunnen vast maken. Als de draad met sluiting over de kont aan dek valt, wordt normaal gesproken de Nylon uitgesloten en verder over de grote rol naar binnen gehaald. Nu laten we de rekker ingesloten zitten en trekken de rekker verder met vervaringen naar binnen. Zo als het er nu uitziet zijn de draad en de rekker niet gebroken. Als de tweede kous van de nylon over de kont komt zit alleen de kous van de voorloper nog ingesloten. Conclusie; de voorloper is in de kous gebroken! Dit wetende zal het voor de drie runners op de Steenbok een hele klus worden om in dit weer en met deze zeeën de kettingspruit met de gebroken voorloper binnen te halen. Arme jongens. Als het dek geklaard is gaat de Maas in WZW 9 tot 10 rond en voor de wind op zoek naar de snel weg gedrifte Steenbok. De Radar staat bij (hij doet het weer!) en kan een enorme hulp zijn de weg gedrifte Steenbok te vinden. Voor de wind lopend neemt de Maas met langzaam draaiende motoren nog steeds geweldige massa’s water over. In de late nacht, de ouwe is nog steeds op de brug, komen we rond elf uur in de nacht in de nabijheid van de Steenbok, die er volgens de runners, “als een meeuwtje”op het water bij ligt. De schipper besluit om rond te gaan en met langzaam draaiende motoren de kop op de wind te houden. De omstandigheden zijn zo abominabel slecht dat voor de wind blijven liggen een soort zelfmoord zou zijn. Nog net voordat we rond gaan maak ik een snel controle rondje kombuis en stores. Op het sloependek zie ik dat het kombuisluik, wat boven de kachel en onder de BB sloep zit, op een kier staat. Ik wurm mij op mijn buik onder de sloep, wat nog maar net met mijn omvang gaat, en gebruik grof geweld, zo ver als je van grof geweld kan spreken als je op je buik ergens klem onder ligt, en krijg de knevel van het luik toe. Voor mij is het voor vandaag genoeg geweest. Neem snel een warme douche en dan onder de pooklappen en proberen te slapen. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, probeer maar eens tot rust te komen in een notendop die constant besprongen wordt door van die enorme monstergolven. Je stoot bij het stampen zeker drie keer per minuut je kop tegen het schot en van het rollen doen je kont en knieën enorm zeer. Zowel de bemanning als het schip is geen moment rust gegund. Het weer is echt berenslecht te noemen en het Maasje wordt constant besprongen door de hier zo bekende en beruchte Monstergolven. De wind heeft uitschieters tot ver boven orkaankracht. Om kwart voor een, als de Maas rustig met langzaam draaiende motoren ligt te steken, worden wij over BB besprongen door een stuk water wat zijn weerga niet kent. In een oogwenk zijn de wenkbrauwen op de brugvleugels en de strevelatten van de onttakelde zonnetent op het bakdek verdwenen. Het neemt alle gesjorde materialen van de dekken mee, vernield het complete BB-s seinvuur, maakt zich deel van de enkele reddingsboeien en vlotten (dinghy's), slaat aan dek div. werklampen krom, vernielt BB motorsloep door hem tegen de schoorsteen te kwakken om uiteindelijk het Maasje op 89 graden slagzij te gooien. Door deze extreem grote slagzij kunnen andere enorme zeeën door het open luik in de schoorsteen, wat normaal ver boven water zit en zelden of nooit dicht zit, achter het hoofdschakelbord in de Machinekamer donderen. Deze grote slagzij en het in de machinekamer toegestroomde water zorgen ervoor dat de Maas in een totale black-out komt te verkeren. Op het moment dat al dat water aan dek neerploft lig ik net te kooi en probeer de slaap te vatten. Zonder pardon wordt ik van mijn matras af gecapituleerd en beland met al het beddengoed en de inhoud van mijn kasten en laden op wat voorheen het staande werk van mijn kooi was. In het pikkedonker lig ik niet op maar onder mijn matras en ben totaal gedesoriënteerd. Het meest frustrerende aan deze situatie is dat ik niet uit mijn kooi kan komen. Toen mijn ogen wat aan het donker gewend waren zag ik dat de trap naar boven, waar ik mijn hut recht tegenover heb, onbereikbaar was geworden en zich boven mijn hoofd bevind. Het staande werk heeft de functie van vloer en de vloer die van het staande werk overgenomen. Kasten, laden en deuren springen links en recht spontaan open en de inhoud verspreid zich over alles en ieder heen. Dit voorval creëert een uiterst onwerkelijke situatie. Er is absoluut geen paniek en er heerst een volkomen berusting en afwachting van de dingen die komen gaan! Het hoofdschakelbord , wat direct onder de schoorsteen staat, heeft de volle laag water gekregen die door het open luik in de schoorsteen naar binnen is gedonderd. Op zo manier is het snel gedaan met de elektriciteitsvoorziening.
32 img513-9.jpg
32 img513-9.jpg (117.65 KiB) 5417 keer bekeken
33 img513-9.jpg
33 img513-9.jpg (122.26 KiB) 5417 keer bekeken
15-16 Een voorbeeld van hoe het is als je schip in enen 86 graden van positie veranderd. Probeer maar eens op het rechter plaatje staande op het staande werk naar de brug te komen

Binnen een paar seconden na de black-out springt de noodverlichting bij en maakt met zijn harde witte licht, dit in combinatie met de constant rinkelende alarmbellen, de chaos compleet. Dit harde witte licht en de onophoudelijk rinkelende bellen zorgen er voor dat een ieder van hoog tot laag compleet overdonderd en gedesoriënteerd is. In zijn machteloosheid vraagt de Ouwe vertwijfeld aan de 1e stuurman, die samen met hem op de zijkant van de kaartenkamer staat, of we het schip moeten verlaten? Waar mee moeten we het schip verlaten repliceert de 1e stuurman? Boeien en Dinghy's zijn verdwenen, de roeisloep is zo lek als een mandje en ligt op de hoge zijde, de motorsloep is door de kracht van die monstergolf door zijn sjorring geslagen, over de davits getild en heeft zijn rug (zaathout) op en tegen de schoorsteen gebroken. Als de Maas doordraait en met de kiel naar boven komt dan verzuipen we met zijn allen, gaan we van boord, dan heeft ook niemand een kans het te overleven, of komt ons Maasje weer terug!! Het is gewoon het verstandigst om aan boord te blijven en wachten op wat het schip gaat doen. Een iedereen die in gehoor
12
Zo snel als dat de zee ons “plat” gooide, zo tergend langzaam laat zij het Maasje weer terug keren naar een wat comfortabeler positie. Buiten staat nog steeds een dikke WZW9 met uitschieters tot 12 en dat is geen kattenpis! Nadat de meeste over de eerste schrik heen zijn, komt er weer hoop en leven in de brouwerij. Het zwarte koor bestaande uit drie machinisten, twee olielieden en een handlanger gaan via de nu weer normaal staande trap snel naar beneden om te kijken wat voor schade er door het plat gaan is aangericht en hoe dit snel weer te herstellen is. Onder het licht van een zaklantaarn beginnen zij het hoofdschakelbord droog te maken zodat dadelijk een herstelde hulpmotor op het bord gezet kan worden. Om kwart voor een die nacht slagen de mannen vanuit een duistere machinekamer, om na hardwerken en veel gevloek een van de hulpmotor aan de praat te krijgen en deze op het nu droge en schoon gemaakte bord te zetten. De Black-out is vanaf dat moment geen Black-out meer! Er is weer stroom en spanning, dus licht! De dekdienst heeft op haar ronde de restanten van de motorsloep geborgen en vast gesjord. Niet alleen buiten maar ook binnen is men begonnen om orde op zaken te stellen. De wilde en hoge zeeën blijven het werk aan dek en in de MK knap bemoeilijken. Nu er stroom is kan er ook weer op afstand is was het hier mee eens. Handkracht gestuurd worden! Dat sturen gaat wel zwaar, maar de Maas kan nu redelijk op de wind gehouden worden al gaat dat moeilijk zonder motoren. De gehele bemanning, niemand uitgezonderd, blijft deze nacht stand-by op de brug en in de kaartenkamer. Slapen doe je straks maar in je eigen tijd. We zitten per slot van rekening nog steeds in het gebied waar de verrassingen niet uitgesloten zijn.
Bij daglicht is goed te zien wat voor zichtbare schade de monstergolf heet aangericht. In de stores is veel schade, het/de proviand is vol uit de schappen en kastjes komen donderen. Gebroken glas van potten en flessen, vermengt met nattigheid welke in de meel en bonenbakken terecht is gekomen zorgt er voor dat heel veel proviand onbruikbaar geworden is voor menselijke consumptie en overboord gezet moet worden. Wonder boven wonder is er van de tampezanen Schiedams nat, die voorin de store staan, niet een fles gebroken! In de verblijven zowel boven als beneden is veel schade aan de scheepsinventaris en persoonlijke eigendommen ontstaan. Aan dek is de schade zo nog niet groter, de motorsloep is onbruikbaar geworden, de logboom is afgebroken en overboord, de op het schavotje staande dingykist met inhoud is er niet meer, er zijn div. boeien, gasflessen en een vol vat olie verdwenen en ook het SB navigatielicht is een eigen leven begonnen.! Het lijkt er op dat het weer wat minder gaat worden maar niets is minder waar, in buien heeft de wind nog steeds een orkaankracht en blijven er massa’s water over de dekken komen. Een voordeel hebben we nu aan onze kant, van binnen is het schip droog en het drijft!
14
Een ander punt van zorg is dat na het debacle van het plat gaan, er nog steeds geen contact met de runners is geweest. Wat de Marco ook probeert, de radio blijft dood. Ook het radar heeft nog geen echo of bliep van de molen kunnen vangen en visueel is er niets te horen of te zien. Een knap verontrustend gegeven. Iedereen die weleens een emmerbaggermolen versleept heeft weet dat als deze molens dwarszee komen te liggen, ook al is het zeskant uitgenomen, erg onstabiel zijn en zomaar kunnen kenteren. Tegen vier uur in de morgen, als beide karren het weer doen kan er op kracht gestuurd kan worden gaat het voor de wind zoeken naar de Steenbok wat makkelijker. Na een tijdje langzaam in de richting van de gegiste positie van de molen doorgestoomd te hebben, ziet de “brug” in het donker twee Holmes lichten met bijbehorende oranje reddingsboeien op de golfkammen verschijnen. Je begrijpt dat op dat moment de gezichtjes strak komen te staan en ieder daar zo zijn eigen gedachten bij heeft. Twee reddingsboeien recht vooruit en geen echo op de radar, dat kan maar een ding betekenen…. Dit moet van de Steenbok zijn. Daar waar iedereen verwachte dat er op de reddingsboeien “Steenbok-Durban” zou staan, geen grotere verbazing en opluchting als in het licht der schijnwerper “Maas-Rotterdam” op de boeien te voorschijn komen. Met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid zijn deze boeien door de golf die ons plat gooide, op zijn kam meegenomen en mijlen ver voor ons uit heeft achter gelaten. Bij het aanbreken van de dageraad knapt het weer langzaam op en komt tot ieders opluchting een rechtop en drijvende Steenbok aan de einder in zicht. Er staat nog een ZW-lijke 5 met in buien uitschieters van 7 tot 8 met een zeer hoge deining. Op de Aldis lamp, die ook met daglicht te gebruiken is, laten de runners weten dat alles wel aan boord is, dat zij er heerlijk bijliggen en wij nog wel even weg hadden mogen blijven. Ik dacht dat de ouwe ontplofte. De kettingspruit scheep gehaald is en zij klaar staan om vast te maken.
34 MAAS 1966-09.jpg
34 MAAS 1966-09.jpg (179.32 KiB) 5417 keer bekeken
Kapitein Groen vindt dat wachten lang genoeg geduurd heeft, plus dat de Steenbok op wind en zee steeds verder weg drift, en besluit om in deze hoge en verwarde zee vast te gaan maken. Het sleepgerij wordt klaar gelegd om vast te maken maar we gaan eerst aanpassen om wat proviand aan de Steenbok over te geven. Na dit provianderen past de Maas wederom aan en neemt de voorloper over van de Steenbok. Sluiten in op de nylon die op BB draad staat en staan in 10 minuten vast. Vieren de Steenbok op 500 meter en gaan zachtjes op de wind liggen. Tijdens het vastmaken valt matroos Aat Vissen achterover op het dek en daarbij schiet zijn arm uit de kom. Door enkele welwillende wordt zijn arm ter plaatse weer in de kom gebracht!. Dat dit niet geheel pijnloos gebeurde was te horen aan de ferme en luide gil die de desbetreffende ten gehore gaf. Aat word direct afgevoerd en is niet meer instaat om te werken. Na dit intermezzo gaat de Steenbok tot op 750 meter achter de kont. Er staat nog steeds een zeer hoge deining bij een ZW-lijke wind kracht 7. Na deze tumult volle 27e februari gaat het eindelijk de goede kant op. Net als de wind nemen ook de zee en deining geleidelijk aan af. Geleidelijk veranderd de Maas van koers en gaat 090 graden opsturen. Langzaam krijgt het leven aan boord weer zijn gewone routine, er wordt schoon schip gemaakt, schades hersteld en er komen weer heerlijke geuren van vers gebakken brood en vlees uit de kombuis. We zitten nu in de Indische Oceaan en vervolgen onze reis naar Durban. Op maandag de 7e maart passeren we de 50 vadem lijn en halen nu onder heel andere omstandigheden de sleeën van de draad en korten op tot vier schijven. Om kwart voor tien komen op de rede van Durban de loodsen voor de Steenbok en de Maas boord. Als de loodsen aan boord zijn en zich hebben geïnstalleerd halen komt de sleep tot aan de nylon achter de kont. Niet lang daarna zitten we tussen de havenhoofden van Durban. Een plaatselijke stoomsleepboot van de SAS, SAS staat in dit geval voor Suid-Afrikaanse Spoorweë, neemt de Steenbok van ons over en meert hem ergens in de haven af. Door het los slaan van beide brackets op de Steenbok laten de runners het sleepgerij lopen en halen de mannen op ons achterdek alles scheep. Als het sleepmateriaal aan boord is, en het dek redelijk geklaard, gaat het naar de bunkerpier van de kolenterminal. Hier komt onder dekking van een enorme berg kolen, 102 ton bunkerolie en 16 ton water aan boord! Voor de controle en zekerheid gaat matroos Aat Visser naar de dokter en krijgt daar te horen dat er aan boord goed werk van zijn arm is gemaakt en hij geen nadelige gevolgen aan het ongeval heeft overgehouden. Aat moet alleen bij zwaar werk zijn rechterarm ontzien.
Tijdens het bunkeren is er altijd wel even tijd voor ontspanning en nemen enkele van ons, waaronder ik, een duik in het warme water van de haven. Helaas heeft niemand van de zwemmers gezien dat de bunkerploeg last heeft gehad van een kleine spuiter en daardoor enkele tientallen liters bunkerolie overboord zijn gespoeld. Een heel oude wetenschap aan boord van schepen is dat een zeeman maar 1 vermaak heeft, en dat is leed vermaak. De mannen aan dek hielden dan ook wijselijk hun mond als zij zien dat de mannen in het water recht op de olie af zwommen en er midden in terecht kwamen. Olie prikt in de oogjes dus ga je wrijven. Afijn, toen we uit het water en aan dek stonden hadden we zo family van Oom Tom uit de negerhut kunnen zijn. Wat zagen wij er uit!!. Je wilt niet weten wat voor een troep bunkerolie is en een crime omdat van je gezicht te krijgen! Als het bunkeren gedaan is brengt de loods ons langszij van de iets verderop gelegen Steenbok. Nemen de runners en hun materiaal over en meren af aan de loodsenkade om daar de nacht door te brengen.
35 Waterfront-kaapstad-9.jpg
35 Waterfront-kaapstad-9.jpg (171.67 KiB) 5417 keer bekeken
Gebruikersavatar
Harry G. Hogeboom
Berichten: 14358
Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
Locatie: Canada

Re: Smit & Co

Bericht door Harry G. Hogeboom »

Om half negen die avond breekt op 35°59’ Zuid en 22°00 Oost de ‘molen Steenbok los van de Maas etc.
Dat jullie dat toen met z'n allen hebben overleefd mag een wonder heten Hans, naast het feit dat je er zoveel jaren later nog een klinkend verhaal over kan schrijven :lol:
In die zelfde tijd zat ik als zevende massinist op m'n 2e reis op de enige en echte Reus van Heusden en lagen we in de buurt van Tristan da Cunha bekant 72 uur met een gestopte machine in baaaie baaie slecht weer te rollebollen. Ik vond dat toendertijd allemaal wel praaaachtig inclusief die knijter van een Albatros die steeds maar weer achter zo'n ontiegelijke golf in een dal verdween en dan even later weer te voorschijn kwam "alsof er niks aan de hand was" maar dat we toen niet met het hele zooitje naar de kelder zijn gegaan dank ik nu nog steeds aan de toenmalige scheepsbouwers in Heusden.
Denis Lagarde maakte a/d/ hand van mijn omschrijving een- in mijn ogen- bijzonder fraai schilderij van, al met al bij lange na nog niet zo spannend als jullie toen met dat sleepbootje " Maas" en die baggermolen " Steenbok", waarvan ook een zeer fraai schilderij.
Bijlagen
Tahama-TristandaCunhaKombuis.JPG
Tahama-TristandaCunhaKombuis.JPG (39.59 KiB) 5289 keer bekeken
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
Gebruikersavatar
jdbvos
Berichten: 10539
Lid geworden op: 22 apr 2006 16:17
Locatie: Groningen
Contacteer:

Re: Smit & Co

Bericht door jdbvos »

Maar het gáát ook wel eens mis.....
Bijlagen
Schelde (L.Smit & Co) wrak.jpg
Schelde (L.Smit & Co) wrak.jpg (39.89 KiB) 5281 keer bekeken
Oost, west...ook best
Gebruikersavatar
Otter
Berichten: 554
Lid geworden op: 26 nov 2010 17:31

Re: Smit & Co

Bericht door Otter »

Mooi verhaal van de Maas ik heb er in 1968 nog een reisje op gemaakt van een maand of 4 in charter voor Smit en dirkzwager
Naar Bantry bay ge assisteerd bij het bouwen van een pier voor grote tankers Widy eiland later is daar de Betelgeize met man en muis verbrand!
Wie onder weg is, vorderd
Hans Reints
Berichten: 209
Lid geworden op: 18 apr 2017 19:33
Locatie: Uelsen

Vervolg Maasje Smit & Co

Bericht door Hans Reints »

Volgens het havenreglement valt de Maas qua BRT en lengte en breedte onder de middelgrote zeegaande jachten en moet daarom een plaatsje in de jachthaven krijgen!! Dit vond de havenmeester net iets te ver gaan en gaf ons een plekje aan de loodsenkade! Als in de ochtend de proviand aan boord is worden rond het middaguur de motoren gestart en is het wachten op de loods. Om twee uur is de Maas buitengaats en onderweg naar Kaapstad. Er staat een stevige ZW 7-8 en het radar laat het voor de zoveelste keer weer eens afweten. Loden naar en vinden de 100 vadem lijn. Volgen deze lijn in koers 207 graden in de richting van Kaapstad. Gedurende de nacht zijn er zware regenbuien en stormachtige windstoten die het Maasje voor en achter veel water laat overnemen. In de tweede helft van de ochtend neemt de wind af van 8 naar 5 en in de middag zelfs tot Variabel 2. Er staat nog steeds een hoge en wilde zee met een lange deining die ons doet stampen en slingeren. Het weerbericht voor de komende dagen laat niet veel ruimte over voor beter weer. We zullen het er mee moeten doen! In de ochtend van zaterdag de 12e maart passeren we in een betrekkelijk rustig zeetje met een kalme deining Robbeneiland op weg naar de loodsboot.
36Robbeneiland-Kaapstad.jpg
36Robbeneiland-Kaapstad.jpg (36.64 KiB) 6862 keer bekeken
36 Ingang van de toen nog in gebruik zijnde gevangenis

Als om acht uur de loods aan boord komt gaat het in een rustig gangetje richting Duncan Dock, en meren af op plaats H2 vlak bij het voormalige Nederlandse Walvismoederschip “Willem Barendsz 2”
37kaapstad.jpg
37kaapstad.jpg (33.78 KiB) 6862 keer bekeken
37 Plattegrond van de haven van Kaapstad, rood zijn wij
38 Willem Barendsz 2.jpg
38 Willem Barendsz 2.jpg (55.3 KiB) 6862 keer bekeken
38 De Willem Barendsz 2 nog onder Nederlandse vlag

In 1964 besloot de Nederlandse Maatschappij voor de Walvisvaart te stoppen met het bedrijf vanwege de toenemende vangstbeperkingen. Om de vangstrechten voor de seizoenen 1964/65 en 1965/66 te gelde te kunnen maken, moest ook de Willem Barendsz 2 verkocht worden. Dit gebeurde in 1964, maar zodanig dat het schip onmiddellijk weer teruggekocht werd. Daarna werd het schip verkocht aan Atlantic Harvesters (Pty) Ltd, een visserijonderneming hier in Kaapstad, die het schip na de nodige verbouwingen gaat gebruiken voor de productie van vismeel en visolie. Op 27 oktober 1965 werd het schip aan de nieuwe eigenaar overgedragen. Het bleef de naam Willem Barendsz dragen, maar nu met thuishaven Kaapstad. In 1967, een jaar nadat wij uit de Kaap vertrokken waren kwam de WB2 voor zijn nieuwe eigenaren in de vaart. Niet alleen de Willem Barendsz ligt binnen maar ook een hele vloot AT jagers. Deze jagers zijn omgebouwde ex Korvetten uit de WWII met een groot harpoenkanon voor op de bak en voornamelijk bemand met ter zake kundige Noren. Imposant om te zien, maar volgens mij kunnen zij best een kwastje verf gebruiken.
39 Haven Kaapstad.jpg
39 Haven Kaapstad.jpg (134.64 KiB) 6862 keer bekeken
39 De haven van Kaapstad met op de achtergrond de Tafelberg. Daar aan de lange zij lagen wij

Van de Havenmeester, die op een of andere manier weet heeft van wat ons ten zuiden van “Lighuis Kaap L'Agulhas’ overkomen is, krijgen we een mooi plekje aan de voet van de Tafelberg. Hiervoor moet een kleine 200 meter verhaald worden. Het wachten is op de Ouwe die met Bakels, Kramer en Valk naar de consul zijn om bij te monsteren. Dit verhalen gaat ouderwets “op het handje” daar beide motoren wegens onderhoud en reparatie buiten gebruik zijn en niet gestart kunnen worden. Hoofdstoker Jongebloed schat in dat de reparaties zeker tot a.s. woensdag zal duren! 2e WTK Labree is het daar niet helemaal mee eens, en denkt dat het misschien wat te optimistisch gezien is. Direct na dat de ouwe van het consullaat terug is gaat hij met de 1e Stuurman de sleep inspecteren en geeft nog enige aanwijzingen en/of verbeteringen voor het zee klaarmaken aan de werf door. De sleep bestaat deze keer uit twee op elkaar gelaste bakken, de K1 en de K2 waarvan de K1 te water ligt. Er worden met de werf afspraken gemaakt dat de sleep op woensdag klaar moet zijn daar het voornemen is om dan te vertrekken!
De Maas ligt afgemeerd vlak naast en achter een enorm groot spoorwegemplacement waar ik als spoor en trein liefhebber mijn hart kan op halen aan allerhande en soorten stoomlocomotieven die hier te kus en te keur over de kade en het loei grote emplacement rijden. Het rangeerterrein Tafelbaai is aankomst- en vertrekpunt voor alle goederenverkeer van en naar de haven en het achterland. Een enkele keer zie je een elektrische locomotief ('draadkar' op z'n Afrikaans) van de hoofdlijn, maar stoom is de regel. Bijna zonder uitzondering zijn dit de machtige 2'D1' machines van de klassen 19C en 14CR. Af en toe komt er een 15F langs, dat is een grote loc met windleiplaten, en eenmaal heb ik een GEA-klasse Garratt langs zien schuiven. Voor de stoom liefhebber lig hier een uitgelezen kans om clandestien een ritje met een onbewaakte machine te maken! Met enkele liefhebbers hebben we dat in een onbewaakt moment ook gedaan!! Een complete sensatie, maar wel onverantwoordelijk gedrag! Niet verder vertellen hoor!!! In de Kaapprovincie heeft het stoom nog lang niet afgedaan.
40 Emplacement Kaapstad.jpg
40 Emplacement Kaapstad.jpg (64.45 KiB) 6862 keer bekeken
40 Zicht op het rangeerterrein met zijn vele stoomlocomotieven

Vanavond, het is ten slotte zaterdag, gaan we de boel aan de wal eens verkennen. Wassen, scheren en pakkie 1 an. Het is niet ver lopen naar het ons aanbevolen: “Darells Nightclub” welke te vinden moet zijn op het hoekje van Loopstraat en Heerenstraat. Voor de komende week is dit onze avond thuisbasis geworden
41 Vir Blankies.jpg
41 Vir Blankies.jpg (13.1 KiB) 6862 keer bekeken
41 Spreekt voor zich

Apartheid is in de Kaapprovincie nog steeds gemeen goed. Zwart en Blank leven in een zekere harmonie met elkaar zolang je het zwart-wit verbod maar niet overtreed. Na een paar dagen zijn we aardig bekend met wat wel en niet geapprecieerd word door de lokale Politie. Het kan hier ook leuk zijn als je je maar aan de regels houdt. In de paar dagen dat we hier in het Duncan dok liggen is er een bijzonder goed contact tussen de Politie en de bemanning van de Maas ontstaan. Waarschijnlijk was het ruime aanbod van Jenever, Zware Shag en een goede sigaar hier debet aan. Bij problemen kunnen wij van deze “vriendschap” voordeel hebben en geeft ons een voorsprong en privilege op ander kaai gebruikers. Zo kon het gebeuren dat een vrijgezel bemanningslid kennis kreeg aan een leuk gekleurd vriendinnetje die hij aanbood om aan boord naar zijn postzegel verzameling te komen kijken. Het meisje had hier wel oren naar en stapte gretig aan boord. Normaal moet dit geen probleem zijn als niemand het ziet of hoort. Helaas heeft iemand van de wal gezien dat er een meisje met de verkeerde kleur aan boord van de Maas is gestapt, en heeft dit voorval gemeld aan de politie. Je weet dat ze in Kaapstad veel goed vinden maar er zijn grenzen. De politie van het haven district heeft zich ook aan de wet te houden en zijn niet zo van het Zwart-Wit denken. Normaal springt na een melding van een rassen overtreding de politie direct aan boord, stormt op de hut af waar de overtreders zich bevinden, trappen de deur in en gaan eerst met de lange lat rammen en dan pas vragen stellen. Zowel “de Swart Vrou” als het niet gekleurde bemanningslid worden in de boeien geslagen en op een niet zachtzinnige wijze de zespijper in getrapt en afgevoerd. Het schip= de Kapitein en de overtreder kunnen rekenen op een fikse boete van heel veel Rand. In ons geval kreeg de ouwe een anonieme waarschuwing dat de politie van plan is over 10 minuten een bezoek aan de Maas te brengen naar aanleiding van een vage melding. Zij hopen dat het een loos alarm is. Je begrijpt dat dit bij de ouwe en de 1e stuur niet aan dovemans oren gemeld is.Met gezwinde spoed stormen zij naar beneden en lopen de deur bij de desbetreffende postzegelverzamelaar er zo wat uitl om een eind aan de postzegelkijkerij te maken. In no-time stond het meisje, met de omslag van haar postzegelboekje nog in de hand, aan de wal en verdween in de duisternis. De kort daarop gearriveerde politie kon onder het aannemen van een fles Schiedams nat en een doos Willem II sigaren vaststellen dat het inderdaad loos alarm is geweest. Zo is ook dit probleem met een sisser afgelopen. De dagen in Kaapstad gaan sneller voorbij als dat in de gaten hebt. In de afgelopen dagen dat wij aan de kaai afgemeerd lagen was het ontstellend te zien hoeveel jonge blanke kaairatten en idem werkzoekende blanke mannen er rond lopen. Armoede troef.
42 Kaapse Kaairatjes vintage-photographs-vintage-photos.jpg
42 Kaapse Kaairatjes vintage-photographs-vintage-photos.jpg (8.11 KiB) 6862 keer bekeken
42 Kaapse Kaairatjes.
Bijlagen
40 Kaapstad 1966.jpg
40 Kaapstad 1966.jpg (109.89 KiB) 6862 keer bekeken
Hans Reints
Berichten: 209
Lid geworden op: 18 apr 2017 19:33
Locatie: Uelsen

Het laatste deel van het Maasje

Bericht door Hans Reints »

17
Het is dinsdag de 15e maart van het jaar des heren negentienhonderdenzesenzestig als er een journalist van de Suid Afrikaanse koerant “Die Burger” aan boord stapt. Deze journalist heeft van onze avonturen ten zuiden van Kaap Algulas gehoord en wil daar met toestemming van het gezag een stukje over schrijven. Uiteraard is dit geen enkel probleem en zijn wij zeer benieuw naar de uitkomst. Ik moet de originele krant nog ergens hebben liggen, maar hieronder staat het artikeltje wat door de Sleeptros is over genomen en in 1966 is geplaatst.
43 MAAS 1966-04 SL-689.jpg
43 MAAS 1966-04 SL-689.jpg (175.79 KiB) 6860 keer bekeken
44 MAAS 1966-04 SL-690.jpg
44 MAAS 1966-04 SL-690.jpg (200.44 KiB) 6860 keer bekeken
Uit de de Burger en de Sleeptros van 1966

Als de krantenjournalist aan boord stapt, stopt er ook een vrachtwagen voor de loopplank die het sleepmateriaal voor de bakken komt halen. De dekbemanning laadt de kettingen en ander materiaal op de wagen, en de 1e stuurman en twee runners brengen dit naar de sleep en gaan gelijk sleepklaar maken. De machinekamer is nog steeds druk met repareren en streeft er naar om op de beloofde tijd klaar te zijn. Morgen is het al woensdag!, de beoogde dag van vertrek! In de middag melden vijf man zich aan voor een bezoek aan de dokter en/of de tandarts! Zoals eerder gememoreerd is dit in de zeevaart een legale en geoorloofde manier om onder werktijd de wal op te gaan. Voor matroos onder de gage Martin Poldervaart pakt dit bezoek verkeerd, of zo als je wilt, goed uit. De havendokter heeft een acute blindedarmontsteking bij hem geconstateerd en commandeert Martin per direct naar het hospitaal om daar een nauwgezet onderzoek te ondergaan. De volgende dag om klokslag 10 uur meldt de machinekamer dat zij klaar zijn met repareren! Als het aan hen lag, kan er onmiddellijk gestart en vertrokken worden. Zo eenvoudig gaat dat niet. Voor vertrekken moet er toestemming zijn van de uitvoerder en Lloyds Surveyor. Helaas hebben beide figuren zich deze dag niet laten zien en het vermoeden is dat dat vandaag ook niet meer zal gebeuren. Dit oponthoud geeft Martin Poldervaart de gelegenheid om in de voormiddag een uitgebreid onderzoek in het Hospitaal te ondergaan, met als resultaat dat hij in het Hospitaal moet blijven en niet terug naar boord mag. De andere dag, het is ondertussen donderdag geworden, komen de Surveyor en de uitvoerder opdagen. De registratie papieren van de bakken zijn nog niet in orde en zij hopen dat deze morgen in de loop van de dag verwacht worden! Van de agent krijgen we te horen dat Martin Poldervaart deze middag geopereerd is van een acute appendicitis. Deze mededeling kan gelijk met de aantekening dat de Kaapstad periode 1050 liter olie verbruikt is in het havenjournaal vermeld worden.
Het is vrijdagmorgen als de benodigde papier met de SAS stoomsleepboot “Mc Ewen” aan boord gebracht worden. De “Mc Ewen” komt langszij en het is de bedoeling dat hij de bakken mee naar buiten neemt en deze doet aanvletten. Een laatste inspectie en dan is het “voor en achter ”. De Maas gaat op loods aanwijzing naar de rede en wacht daar op de Mc Ewen en het aanvletten van de bakken.
45 SAS sleper kaapstad.jpg
45 SAS sleper kaapstad.jpg (77.16 KiB) 6860 keer bekeken

45 De SAS stoomsleepboot Mc Ewen

De Mc Ewen komt langszij, nemen de bakken over, sluiten deze in, stoottouw er op en bedanken de loods en sleepboot. Als “Slangkop point” gepasseerd is gaat het de noord in richting Perzische Golf. Wind en zee lijken mee te werken maar dat is helaas van korte duur. Met het verstrijken der uren loopt de wind op en komt er een serieuze deining in het water. Liepen wij zelf vorige week zaterdag nog in de Heerenstraat te buizen, nu doen wij en de sleep dat. Er staat storm uit het WNW met een kracht van 10 op de schaal van Beaufort. Vanwege de hoge deining en zeegang heeft de Ouwe het Maasje bij laten draaien en is met de kop op de wind en zee gaan liggen. Het weerbericht voor de komende dagen laat niet veel ruimte over voor verbetering van het weer. Deze WNW 10 laat de vaartuigen aardig werken en buizen. Volgens het weerbericht zal zee en wind niet voor een dinsdag gaan liggen! Zo blijven wij steken tot dinsdagmorgen als de wind en zee afneemt tot WtN 5. Even is er nog een uitschieter tot 7 te melden maar dan wordt het een stuk handzamer al blijven de vaartuigen wel werken en buizen. Een week later, als de Maas al een tijdje in de goede richting aan het koersen is, krijgen we bericht uit Rotterdam dat er in Beira gebunkerd moet worden. Ook nu zijn er weer uitschieters tot 8 Bfrt te melden. Op maandag 4 april passeren we de 100 vadem lijn, veranderen van koers en halen 200 meter draad in. Als het radar weer eens uitvalt en geen bliep meer geeft, is het nog een uurtje stomen naar de ankerplaats van Beira. Varen in het donker door de kanalen Portela en Rambler en gaan tegen middernacht nabij de loodsboot met bakboord ten anker. Steken 45 vadem ketting en halen de sleep tot de nylon op de kont. De volgende morgen vroeg, valt tijdens het keren van het tij de sleep langszij de Maas. Bij het anker op gaan heeft het bakboord anker de voorloper van de sleep opgepikt en deze zit vast achter een van de vloeien van het anker. Er zijn verschillende pogingen nodig om de voorloper uit het anker te krijgen en de sleep vrij van de sleepboot te manoeuvreren. Houden voorlopig gaande nabij de loodsboot tot met daglicht de loods aan boord komt en ons naar de Inner Road brengt waar we weer achter 45 vadem ketting voor anker gaan. Een door de agent georganiseerde sleepboot neemt de bakken over en wij gaan naar de Pungu Wharf om te bunkeren. Vanwege het springtij met zijn enorm verval wordt de wacht aan dek door twee man gelopen. Tijdens het bunkeren is er nog een leuk voorval te melden. Niets vermoedend zit onze Marco Sluysman in zijn kotje als hij overvallen wordt door een klein druk mannetje in een spierwit pakkie met van die golfjes op zijn schouder. Het blijkt een collega van hem te zijn die jarenlang bij Bolle Piet van Eyk op de Maas stationsdienst Hoek van Holland heeft gelegen. Ik dacht dat het Marco “Bonkie”geweest is, maar weet het niet zeker meer. Hij is nu Sparks op een van die grote VNS koopvaardijers die hier voor ons aan de kade liggen. Het drukke mannetje, wat nu enigsints tot rust is gekomen, verteld dat een van de officieren daar aan boord hem in de salon aansprak met; zeg sparks, jij bent toch heel lang marconist op de Maas geweest? Ja antwoord hij, dat was in de Berghaven, veel joppen gemaakt, maar die boot komt never nooit uit de Hoek weg, daarom zit ik nu hier om wat meer van de wereld te zien. Ik zou maar niet zo zeker van mijn zaak zijn zegt zijn gesprekspartner, want dat Maasje van jou komt hier nu net naar binnen gevaren!! Dat kan, dat kan niet, herhaalde hij nogmaals, de Maas ligt in de Berghaven en die kan hier nooit zijn. Als ik mij omdraai zie ik inderdaad het Maasje bezig met afmeren. Ik laat alles vallen en storm op mijn Maasje af, en jij zit in mijn stoel!!!! Het is toch nog een leuke morgen geworden met uitnodigingen heen en weer.
Om een uur of half vier als het bunkeren voltooid is, komt de loods aan boord en laat ons de rede vlak bij de sleep te ankeren. De plaatselijke sleepboot die de bakken van ons overgenomen heeft, komt deze ook weer aanvletten. Nemen de uitgeleende cobra’s weer mee terug aan boord, sluiten de handel in, gaan anker op en bedanken de sleepboot voor zijn assistentie. Als de loods ons verlaten heeft gaat de sleep op lengte en is het volle kracht richting de aflossing. Het ligt in de bedoeling dat er na aankomst in de PG het ook daadwerkelijk zal gebeuren. Tenminste als er niets tussen komt, maar dat zien we dan wel weer. Het weer en de stemming aan boord is prima te noemen en niets lijkt een probleemloze reis te kunnen verstoren. De mannen van de 12-4 wacht die zo opwacht moeten, zitten aan de eerste tafel te genieten van hun maaltijd als het in de kombuis verkeerd gaat! Tijdens het bakken van het vlees voor de tweede tafel slaat de vlam in de braadpan. Op zich is dat niet zo’n probleem. Je pakt de pan op, neemt hem aan de steel mee naar dek en blus daar de vlam. Zo hoort het in ieder geval te gaan. In mijn enthousiasme neem ik de brandende pan met olie mee naar het achterdek en wil de brandende olie direct over de muur kiepen,(ik heb de pan zo direct weer nodig) haal in een vloeiende beweging de pan iets naar achter en stoot hem dan naar voren om de inhoud aan de zee toe te vertrouwen. Fout. Door die beweging komt de brandende olie over de rand van de pan en loopt via de steel terug, stroomt over mijn rechterhand en blijft daar brandend achter. Oei, dat is een zeer pijnlijke ervaring en uiterst vervelend. De brandende hand onder het stromende kraanwater geblust en direct naar de Stuurman. In die tussen tijd voel en zie ik een blaar opkomen waar een paard de hik van krijgt. Dit akkefietje betekent het voorlopig einde van mijn activiteiten als kok. Chef runner Aatje Huygen wordt vrijwillig aangewezen om voorlopig de taak van kok en de werkzaamheden in het kombuis over te nemen. Mijn gedwongen non actief heb ik niet in ledigheid door gebracht. Vakantie reisjes maken we niet bij Smit. De eerste dagen na het ongeval waren het ergste. De blaar op mijn hand groeide met het uur en het bijbehorende kloppen is het ergste wat ik tot nu toe meegemaakt heb. De eerste dagen doe je geen oog dicht en loop je dag en nacht rond te spoken. Zo heb ik alle wachten op alle tijden wel meegemaakt. Toen de pijn in de hand ging zakken, en ik weer redelijk kon slapen en functioneren, ben ik op eigen verzoek aan dek ingedeeld. Het weer is grandioos te noemen, flauw tot windstil en heel veel zon. Dank zij mijn eerste zeemansjaren bij Shell Tankers,(61-64) waar je als ketelbink verplicht ben om op iedere vrije middag, en in je vrije week-end, wanneer de stuurautomaat afgezet is, moest leren sturen en uitkijk lopen.
46 mts Kryptos.jpg
46 mts Kryptos.jpg (67.83 KiB) 6860 keer bekeken
46 Het schip waarop ik in 1961 mijn zeemansloopbaan begonnen ben en heb leren sturen!

Het is geen straf als ik aangewezen word om in de dagdienst van ’s-Morgens acht tot een uur of vijf, zes zeven op het schavotje het rad vast te houden. De meeste tijd van de torn breng je alleen door, af en toe komt er een iemand kijken, of je doet dat met een goed boek. Er is op die hele grote spiegelgladde plas buiten de buitelende boertjes, dolfijnen en een enkele slapende hamerhaai niet veel te zien. We varen mijlen buiten de reguliere scheepvaartroutes en van Somalische piraten heeft niemand gehoord. Het Maasje stuurt als een meeuwtje en heeft af en toe een spaakje nodig om op koers te blijven. Wil je het nog makkelijker hebben?
Na twee weken out of order geweest te zijn ben ik weer zover hersteld dat het werk opgepakt kan worden. Eigenlijk is dit nog iets te snel maar de reserve kok Aatje Huygen gaat met een zeer pijnlijke en opgezwollen ontstoken hand, de ziekenboeg in en is niet instaat om verder te werken. Een week verder, dat is op Koninginnedag, breekt bij Aat de abces in zijn linker hand door en dat verminderd de pijn aanzienlijk. Op de dag van de arbeid bereikt het Maasje met sleep de ingang van de Perzische Golf. Vanaf hier gaat het verder onder peilingen van de wal. In Nederland is het vandaag de dag dat de slachtoffers uit de tweede wereldoorlog herdacht worden. Onze nationale drie kleur hangt halfstok als we Ras el Khafii aan lopen. I.p.v. een loods komt er nu een speedboot van de opdrachtgever langszij die ons de ligplaats van de bakken aanwijs. Zetten twee man op de bak af die moeten zorgen dat het reserve materiaal terug aan boord komt, en zij de bak afmeren aan de toegewezen boei. De Maas gaat zelf vlak bij de boei ten anker en laten de sleepkettingen los gooien. Als de sleep overgenomen is door de eigenaar/vertegenwoordiger en wij alles weer aan boord hebben, is het anker op en richting Ras Tunura.
Vandaag mag de vlag weer in top en vieren we bevrijdingsfeest. Als de Maas de rede nadert wil de ouwe de vaart uit het schip halen om de loods aan boord te nemen. Wat hij ook doet en hoe hard de loodsboot ook toetert, het Maasje verdomd het om naar de telegraaf te luisteren en blijft vol aan door kachelen. Als een van de weinige zeeslepers van Smit is het Maasje uitgerust met een directe verbinding brug-machine. Hier komt geen mensenhand tussen. Gelukkig ziet de second ook dat het fout gaaten en rent als een speer naar beneden om op de hand in te grijpen. Na reparatie, er zat een schroefje los, komt de loods aan boord en gaat ons aan de bunkerpier afmeren. Na het innemen van 74 ton gasolie en 9 ton water gaat het weer loos en onderweg naar Bahrein. Varen op zicht naar Sitra- anchorage en gaan vlak bij de Orinoco, die daar ook voor de aflossing ligt, met 2 shackles te water voor anker.
47 Orinoco Maas Tyne.jpg
47 Orinoco Maas Tyne.jpg (173.53 KiB) 6860 keer bekeken
47 Bovenstaande foto geeft duidelijk weer waarom er zo respect vol het verkleinwoord MAASJE gebruikt wordt

In de middag van mijn verjaardag komt er een bootje langszij om enkele reparatie stukken over te nemen die aan de wal nodig gelast moeten worden. Het betreft de zoutkoelwaterpijp en het smeerolie filter. Kunnen behoudens enkele klappen niet meer manoeuvreren of lang varen. We leggen er af! Stil zitten is er niet bij vandaag er wordt i.v.m. met het ophandzijnde aflossen extra schoon schip gemaakt. Alle niet terzake doende rommel verdwijnt in de daarvoor aangewezen plaatsen! Als op zondagavond de in reparatie gegeven onderdelen weer terug aan boord zijn is ook het probleem van niet kunnen varen opgelost. Op maandag morgen vroeg krijgt de Orinoco de loods aan boord, of wij maar willen volgen? Gaan anker op en volgen de Orinoco mee naar binnen en meren af aan de Mina Sulman pier in Bahrein. De bemanning verricht nog wat klusjes en gezamenlijk genieten we van ons laatste middagmaal. Ik heb vers brood gebakken en een grote pan (erwten)soep gemaakt voor de aflossers. Sjakie Fliers zal wel blij geweest zijn? Als om drie uur in de middag Kapitein Gerrit Joossen met bemanning aan boord komt, zit het er voor ons na veel slecht weer, 6393 losse en 16.380 gesleepte mijlen en 7 maanden eindelijk op. Het hele circus van Maas en Orinoco gaat met de bus naar het hotel en maken zich op om morgen naar huis te vliegen. Als alles volgens schema gaat ben ik op tijd thuis om de bevalling mee te kunnen maken. Het gebeurd niet vaak in de vaderlandse zeesleepvaart dat je zowel bij de kiellegging als bij de te waterlating aanwezig ben! Op 21 mei, nu 53 jaar geleden, ben ik vader geworden van een gezonde stevige zoon
48 MAAS verz. RdJB.jpg
48 MAAS verz. RdJB.jpg (181 KiB) 6860 keer bekeken
49 Zo zag Ron de Jong Beekhuizen vanaf de Orinoco het Maasje op de rede van Bahrein liggen

Bemanning Maasje en de aflossers

Oktober 1965 Mei 1966 Mei 1966
Kapitein : H Groen H Groen G W Joosse†
1e Stuurman : C J B v/d Gulik† C J B v/d Gulik† B Nierop
2e stuurman : N de Jonge N de Jonge A M v/d Hout
Matroos : A Visser A Visser H v Kempen
Matroos : H Oosterbaan† F A W Kramer J D Veenendaal
Matroos : J C de Gelder J C de Gelder A van ’t Ende
Matroos o/g : M Poldervaart A van Zonderen
Matroos o/g : G Stuyfzand G Stuyfzand C Tuk
Matroos o/g : Th Dam† Th Dam† A C Poot
Kok : J C Reints J C Reints I J Fliers
Marconist : J Sluysmans J Sluysmans L A Mol
Hwtk : H Jongbloed H Jongbloed O P L Kint
2e WTK : J Labree J Labree H Houweling
3e WTK : F X Zwart F Bakels J Dubbeldam
Olieman : A Spaans A Spaans J Verschuur
Olieman : H Rotman† H Rotman† M Beye
Handlanger : J v/d Most J v/d Most
Koksmaat : K Westerhout K Westerhout C C Schrijver
Runner : A Huygen A Huygen
Runner : G van Eyk
Runner :J Ypelaar J Ypelaar
Runner : N Valk
Bijlagen
49 Samen met de Maas in Bahrain 208 RdJB.jpg
49 Samen met de Maas in Bahrain 208 RdJB.jpg (134.99 KiB) 6860 keer bekeken
50 img518.jpg
50 img518.jpg (174.55 KiB) 6860 keer bekeken
Gebruikersavatar
renirie
Berichten: 382
Lid geworden op: 20 jan 2008 18:51
Locatie: rotterdam
Contacteer:

Re: Smit & Co

Bericht door renirie »

Prachtige verhalen.
Zie ook bekende namen op de bemanningslijst.
Vlaardingers en maassluizers.
Kees westerhout als jongen.
Was een buurjongen van me.
Zijn zus scharrelde met iemand die bij de klub voer.
Ben nog steeds benieuwd of hij na die enerverende reis nog trek had in een volgende.

Bedankt voor deze fantastische verhalen.

Mvg
Hennie
keep on ringing the bells
Gebruikersavatar
Leo Bokkum
Berichten: 508
Lid geworden op: 15 dec 2006 05:30
Locatie: Oost Drenthe

Re: Smit & Co

Bericht door Leo Bokkum »

Bedankt Hans,

ik hoop dat je nog meer verhalen in de pen hebt zitten. :)
Pas geen oplossingen toe voordat je weet wat het probleem is


Plaats reactie