Koninklijke Rotterdamsche Lloyd

[Harry G. Hogeboom]

Seine LLoyd tijdens lossen van zwaar stuk in Korea,in de winter op de rede,mogelijk in 1969.

Tja. d'r kan een hoop veranderen in de wereld in 40 jaar " as je niet uitkijkt" Vroeger "losten" we de Zware stukken daar in Korea; NU "laden" we de Zware stukken in Korea. Slechts een "paar woorden" verschil...............maar in feite " een Wereld" van verschil. ( EN ....de schepen waar we ze "mee laden" worden er OOK gebouwd

[debby (R.I.P.)]

Goedenmorgen, Ik meen gelezen te hebben dat het KRL museum van de hr. van Lierde ook met een forum wil beginnen, omdat er op de huidige site te veel spam berichten komen. Ik ben benieuwd. en ikhoop dat hun dat lukt, dan kunnen daar ook vragen en antwoorden gezet worden. Vanuit een zonnig enschede groetjes;debby

[wil]

miijn eerste reis in 1959 was op de slamat [ dekjongen ] wat ik mij afvraag werd er regelmatig gedrost b-v wij hadden een handlanger aan boord ik dacht dat het hennequin was en is in mexico gedrost voor een vriendinnetje daar .
ben eigenlijk wel nieuwsgierig hoe zoiets afloopt werd je toen zomaar toegelaten .
zo ver ik weet had de kapitein de paspoorten in bewaring ??.
maar misschien wil rinus daar wel wat meer van vertellen .
ook hadden wij een ollieman aan boord ik dacht dat hij [ bout] heten die heel de oorlogsjaren gevaren had .
en na wat borrels het echt moeilijk had,
hij was een paar keer getropendeerd met heel veel slachtoffers en dat hij het overleefd had .
dan huilde hij maar hebben wel heel veel meegemaakt .
wiij hadden een matroos aan boord [ loewie op en neer] amsterdammer ?? daar ik van gehoord heb dat hij later ergens verdronken is ??.
die handlanger hennegquin .
is volgens mij de linkse persoon op de tweede rij .

[Harry G. Hogeboom]

wel nieuwsgierig hoe zoiets afloopt

Hallo Wil,

Ja dat zou wel eens een mooi verhaal kunnen zijn, in 9 van de 10 gevallen ( of meer) draait zoiets natuurlijk op een "grote zeper" uit:

1) De liefde droogt snel op "onder de hete zon" als blijkt dat er weinig poen meer is bij de "achtervaarder"
2) Zonder papieren en zonder geld, jong en vooral ONervaren kom je dan razendsnel bij de Guardia Civiel terecht.
3) Die Guardia Civiel jongens ( daarbij vergeleken zijn de Linke Binke van Vinke engeltjes ) EN maken je dan "zo goed als zeker" je laatste bezittingen razendsnel afhandig.
4) En uiteindelijk na "veel vijven en zessen" kom je bij de Consul terecht.
5) D.w.z. DAN heppie ECHT mazzel, want voor het zelfde geval " verdwijn je gewoon" hasta la pasta!
6) Ben je eenmaal bij de consul, DAN kom je vroeg of laat wel weer in Nederland, gegarandeerd met "hangende pootjes en andere hangende lichaamsdelen "
7) En vervolgens mot je dan een mooi poossie je eiguh de pleuris werken om je schuld aan " Moeder Nederlandse Staat" weer af te betalen.
Mocht je denken dat onze " Buitenlandse Vertegenwoordigingen" in den vreemde op dit soort gevalletjes zit te wachten, dan moet ik je snel uit de droom helpen, het verstoort op een dramatische wijze hun goede leventje en DAAR zijn ze je NIET dankbaar voor EN dat laten ze je merken
9) Je kunt er dus vrijwel "donder op zeggen" dat het Mexicaanse avontuur van handlanger Hennequin iets is waar hij liever maar niet meer over praat met zijn kleinkinderen op de knie..........zo van " Toen Opa vroeger in Mexico woonde....."
10) Er zijn natuurlijk uitzonderingen op het bovenstaande " zeer waarschijnlijke scenario" maar die zijn net als " De Hoofdprijs in de Staatsloterij".......DAT zijn altijd "anderen" die dat winnen
Betreffende No. 3 hierboven heb ik "met eigen ogen" HELE grote kerels in Zuid Amerika weer terug zien komen aan boord ( en DIE hadden strontmazzel omdat er een goede ouwe was die wist waar Abraham de mosterd haalde en een HELE hoop poen afschoof en vervolgens kwam die vogel weer boven water- hij moest dat natuurlijk WEL terug betalen, DAT was een fikse partij overtime!!)
Ik heb dus die persoon terug zien komen aan boord op ouwe versleten badslippertjes en een heel vies oud en klein pendekkie an, ze hadden hem "letterlijk" ALLES afhandig gemaakt en hij zag nog " bont en blauw" OOK; en het was "geen mietje" geloof me maar..........

Een andere scheepsmaat uit die tijd vertelde " Soortgelijke Guardia Civiel knakkertjes in Punta Cardon Columbia" in vloeiend Spaans iets minder vlijends over "HUN moeder" en ze schoten hem zonder pardon voor z'n donder, HIJ kwam OOk terug in Nederland maar dan wel in een " Looijuh kissie"
Een andere maat, die me vlak daarvoor in Rotterdam nog had afgelost met bijwerken EN m'n jenever had opgezopen EN m'n Elisabeth Bas lekkere sigaren had opgerookt, werd 2-3 maanden later - we schrijven rond 1970- op een strand ( eenzaam en verlaten!) in de Baai van Manilla tijdens een BBQ op de beach aan een HEEL groot mes gestoken tijdens een " gesprekje met de locals"............ook kollega D.kwam terug naar Nederland Zo af en toe als we "als ouwe maten elkaar weer eens ontmoeten" dan komt hij altijd weer ter sprake en drinken we een borrel op z'n eeuwige rust...........de Elisabeth Bas bolknakkies zijn hem van harte gegund............

Nogmaals "er zijn altijd mensen die DE Hoofdprijs winnen" maar IK ben ze nog nooit tegen gekomen in NU bijna 50 jaar "in the bissniss"

[Mart Hoogedoorn]

''BEANGSTIGEND'' Harry,dan ben ik toch wèl gesloft,om zo helemaal ''in me eentje'',en zonder de bond achterme ,en grote nederlandse diploma's,door dat oergevaarlijke midden en zuid america te zwalken.
Maar ik ook nooit ''gedrost'' van een schip hoor,en aardig op mijn pootjes terecht gekomen :wink
Maar als dit als een waarschuwing bedoeld is, heb je gelijk''bezint voor gij begint'', jeugdige schepeling.

[Bertus.]

.maar misschien wil rinus daar wel wat meer van vertellen .
]

Hallo Wil,
Die Rinus waar je het over hebt, is dat toevallig Rinus Leautaud, met hem heb
ik in `63 op de ZEELAND gevaren, toen was hij matroos.

Mvg.Bertus.

[Henny]

Dat is duidelijke taal Harry,

Precies zoals het ging of kon gaan, dat was èèn van de redenen dat mijn ouwe heer als ervaren oud zeeman toendertijd tegen mij zei (ik was 15 jaar) ik breek allebei je poten als je naar zee gaat.

2 Jaar later alsnog gegaan toen zei hij als ze je aan de schutting steken is het je ''eigen schuld''.
Het was niet allemaal rozegeur en maaneschijn, die dingen gebeurden en nog veel meer wat hier in het toen vredige Nederlandje niet voorkwam. Je moest toch echt wel een klein beetje je verstand erbij houden, wat niet voor iedereen was weggelegd. Ook ik heb de verleiding wel gehad, maar deed het toch maar niet.

Maarja op die leeftijd loop je je leuter achterna, das niet altijd goed. Die woorden van die ouwe waren hard maar hadden toch wel effect, hoef je nu niet meer mee aan te komen ze klagen je aan bij wijze van ...

Mvg,

Henny

[Harry G. Hogeboom]

klein beetje je verstand erbij houden, wat niet voor iedereen was weggelegd

@Henny, En DAAR is zoniet alles , dan toch wel heel veel mee gezegd

@ Mart.

dat oergevaarlijke midden en zuid america

Ik heb zomaar het idee dat jij "het klappen van de zweep" toen al wel kende Mart en je liep toen niet meer in de befaamde " 7-zeven- sloten tegelijk"

PS,je 1.Zo rond 1999 moest ik vrij onverwachts naar Vera Cruz om daar een pijpenlegger te gaan bekijken;bij dat soort ritjes schakel ik "automatisch" mijn vroegere instelling van " geen dure horloges aan je pols, portefeuille NIET los in de kontzak en "papiergeld in de holle hak van mijn linker schoen" Ik reisde heel licht, had ALLES in een vrij klein tassie en had de "radar" op 5 mtr staan Vanaf het moment van vertrek en ZEKER in Mexico City en Good 'ol Vera Cruz
Ik had 2 medereizigers bij me, ieder vrij Senior personeelsleden van bedrijven van wereldfaam en " Volgens hun eigen zeggen ZEER bereisd" DUS mijn welgemeende opmerking van " Link uitkijkuh met de Linke Binke van Vinke Sout of the Border in Mechicoooooooo Way werd dan ook met een beetje van " WIE denk JIj dan wel wie je bent" aangehoord
Het was al laat toen we in een toch wel Classy Hotel in Vera Cruz aankwamen, die 2 maten hadden dus wat meer tassies als ik EN waren dus kennelijk toch NIET zo beknijsd om hun poot IN de draaglus van hun tassen te zetten EN de tassen TUSSEN de benen te nemen terwijl we stonden te ouwehoeren een eindje terug van de balie...TOT we aan de beurt waren om IN te checken.........TOEN we aan de beurt waren " brak de pleuris uit" WANT hun beider tassies met laptoppie en geld en paspoortjes en "de hele bliksumse bende" was ......FOETSIE.........WEG..HOE kan DAT nou , ik had het NET nog hier etc. etc.
Het waren goede klanten EN " Grote Jongens aldus hun eigen zeggen" DUS hoefde ik niet mee naar de politie enz. enz. en ik vertelde ze dan ook dat ik "in de bar op ze zou wachten" en dat de " trinkies para me" waren je moet dan TOCH wat medeleven tonen nietwaar.

Ons klussie werd behoorlijk vertraagd want ze moesten " manana" hasta la pasta van de Guardia Civiel TOCh wel eerst even naar Mechicooooo City, waar hun respectievelijke ambassades waren voor nieuwe reispapieren ( geld was geen probleem want IK had m'n tassie nog!!!!maar jaaa -reserve paspoorten had ik NIET bij me)......( het hielp NIET dat ze verschillende Nationaliteiten hadden, maar aahwel ZO zie je nog eens wat van de stad nietwaar en het is OOK goed voor je geduld ; eerst bij de enen tent wachten tot je een ons weegt en dan bij "die andere tent":lol:

Kijk ik had m'n lessie geleerd toen ze "jaaaaren geleeejuh in Saoudie Arabie" MIJ van ALLES wat ik had beroofden daar in die zandbak en ik HEEL erg blij en dankbaar was dat ze m'n familie juwelen niet OOK meenamen en die opbakten tesamen met geitenogen die die lieden zo lekker schijnen te vinden!!!! Daaaar wordt je erg achterdochtig van en dat helpt dan wel een beetje ....ik wil maar zegguh Ik ben rustig blijven wachten in Vera Cruz, het was allemaal " pensionable time" en die Mexen maken toch een redelijk potje Corona Extra

[wil]

B-S rinus werd genoemd door tony in een antwoord op21 sept ik zelf ken hem niet .
maar misschien wil iemand die ooit gedrost is geweest zijn verhaal vertellen hoe dat toen gelopen is [ maar ze zullen er niet trots op zijn denk ik ]

[Bertus.]

Hallo Wil,
Bedankt voor je reactie, ik zat met Rinus Leautaud op de ZEELAND (zoals ik al eerder zei )
van 3/4/63 tot 28/9/63. De heen en terugreis aflossen in Malta.
Deze Rinus is/was een rasechte Rotterdammer,zijn maat was lampenist Piet Lancel, ( waar
ik e-mail contact mee heb ). Misschien dat andere oud KRL collega's Rinus kennen/of hebben gekend

Mvg. Bertus.