SMN

[Patru (R.I.P)]

De Oranje zat in 1939 vol met technische nieuwigheden. In de Oranjespecial van het blad Schip en Werf dat in 1939 aan het schip aandacht besteedde staat daar zeer veel informatie over.
Ook over de speciale constructie van de Sulzer-dieselmotoren en hoe men daarbij heeft getracht de verwachte trillingen tegen te gaan. De uitgave is te omvangrijk om hier te plaatsen.
Ik heb een exemplaar kunnen downloaden via de link:
http://www.swzonline.nl/system/files/ar ... pecial.pdf
Mocht het niet lukken stuur me dan een mailtje en ik stuur het PDF-bestand op.

Overigens werd de Oranje al in 1939 bij de eerste aankomst in Indië "kapal boenting" genoemd; zwanger schip dus.

Ik ben wel met Jan V+D eens dat latere motoren nog imposanter waren en mooier om ze in werking te zien. Wat te denken van de Stork Hotlo SW 90/170 die in de Neder Linge en Neder Lek stonden; met 4 dansende kleppen per cilinder. Ik heb daar 2 jaar mee gevaren. Maar ja, tegen de boring en slag van de Oranje-Sulzers (76/125) waren die motoren ook aardig wat groter van maat en met 3x zoveel vermogen per cilinder.

Harry, mooi dat je eind september 1964 toch de Willem Ruys hebt gefotografeerd in Palermo.

Hierbij een foto van de Hotlo SW 90/170 van de Neder Lek op de proefstand bij Stork in Hengelo. Daarbij werd een (op dat moment) recordvermogen bereikt van 3500 PK per cilinder.

Motor Neder Lek op proefstand Hengelo.jpg (667.4 KiB) 2230 keer bekeken

Groeten, Paul G.

[Theo Horsten (R.I.P.)]

Het is natuurlijk al te gek dat we met dit soort technische zaken moeten afgaan op een voormalige potjesschipper en ex. KPM stuurman die in de 2e klas bar woont.

Ja, erg is dat, hè? Of, erg? Eerder ergerlijk!
Maar ik weet van niks, hoor. Die tweede klas bar kan ik nu, bijna zestig jaar later, nog wel uittekenen, compleet met de wandversiering. Of er tijdens die reis gelegenheid was om het schip te bekijken, dus ook brug en machinekamer, weet ik niet. Als dat zo was, is mij dat volledig ontgaan en dat verbaast me na al die jaren nog steeds niet. Ik ben dus wel dichter bij die Sulzers geweest dan jij, Harry, maar ik heb er net zoveel van gezien als jij: ook niks.
"Dat gezoep ook altied!" zei mijn tante Tjits - van het Potje van mijn Tante - altijd en zij had volkomen gelijk. Blij dat ik het Geloof alsnog heb gevonden.

Wij konden toen, tijdens die reis in 1956, natuurlijk niet vermoeden dat de Oranje later de Angelina Lauro zou worden en nog veel minder kon ik vermoeden dat ik dertig jaar later met maar liefst vier tankers van de Flotta Lauro te maken zou krijgen. Ik inspecteerde ze alle vier voor de sloop, maar alleen de vierde ging door. De eerste was die Lauro tanker waarvan ik de naam niet meer weet die in de Eemshaven opgelegd was en die Heuvelman mogelijk wilde kopen om hem geladen met shredder scrap naar Taiwan te varen. Ambitieus plan dat niet doorging, wat misschien maar beter was ook.
Daarna bekeek ik er nog eentje ergens diep in een Noorse fjord, vanaf Stavanger een heel eind rijden per taxi, zo ver dat ik daar de nacht aan boord moest doorbrengen en pas de volgende dag aan het werk kon, waarna weer per taxi terug. Ook die naam ben ik kwijt. Ik begon pas een jaar of zo later, in 1983, met elke dag exact bij te houden waar ik was en wat ik deed, aantekeningen waar ik nu heel vaak naar teruggrijp.
De derde lag bij al die andere tankers in Vestness, Noorwegen, waar ik er verschillende van heb wdeggehaald, maar niet die Lauro tanker. Die naam moet ik nog wel ergens hebben, maar dan moet ik zoeken en daar heb ik geen zin in. Ik weet nog wel dat de kapitein die daar al een mooi poosje in Noorwegen aan boord zat, ook nog op de Angelina Lauro had gevaren. de Laurovloot was toen al in verval en zodoende was hij op die tanker terechtgekomen. Hij werd er niet somber van, integendeel. Reuze geschikte kerel die daar in Noorwegen, in de kombuis van die tanker, zijn eigen wijn maakte. Dat soort dingen onthou ik dan vooral. Zo ontmoette men nog eens iemand.

De vierde was de Coraggio van 423.000 dwt, de grootste die wij deden en destijds ook het grootste schip van de Italiaanse vloot. Ook die maakte onderdeel uit van de Flotta Lauro. Wij voeren haar van Port of Spain, Trinidad, rond de Kaap naar Taiwan. Het was dan wel de grootste, maar geen groot zakelijk succes. Ik meen dat we net quitte speelden. Ach, you win some, you lose some, zeggen de Finnen dan in hun grote wijsheid.
Verdomd interessant , de geschiedenis van de Flotta Lauro van Achille Lauro. Blij dat ik er een stukkie van meegemaakt heb. Mooi om eens een apart stukkie over te schrijven. Ik zal er eens over nadenken...

Bedankt voor die link, Paul!

[v+d]

Paul bedankt, daar komen we een regenweek wel mee door . Alleen de advertenties al, prachtig om te zien!

[Bob R.I.P.]

Speelde het brandstof gebruik niet een grote rol bij hoge snelheid?
Het schip is van de stabiliteitsstangen ontdaan, toen ze na haar eerste reis in Australie werd omgebouwd tot troepen transport schip. Of was het een Rode Kruis schip?
Bob

[Harry G. Hogeboom]

Ja, erg is dat, hè? Of, erg? Eerder ergerlijk! Maar ik weet van niks, hoor.

Nee hoor Theo, niks nie erg nie.....en ook niks nie ergerlijk nie! En DAT " Ik weet van niks" loopt allemaal nog wel los met die ouwe Potjesschipper Beetje " stuurman pesten".......DAT werd er vroegaah met de paplepel...wat zeg ik " met de tuingieter" ....in gegoten en daar blijft dan wat van hangen

eind september 1964 toch de Willem Ruys hebt gefotografeerd in Palermo.

.Tjaaa Paul, dat geheugen "weet wat" ......ik begin me nou af te vragen OF het wel in 1964 is geweest, ik ben nl. in die tijd vrijwel jaarlijks en een enkel keer wel 2x per jaar ( verschillende schepen) in Palermo geweest. Dat het de " Willem Ruys" was ben ik nu wel zeker van i.v.m. die foto die ik toen aan die kollega heb gegeven. Dit soort zaken heppik meestal goed in m'n hoofd..........aaahwel beter ten halve gekeerd als ten hele gedwaald.
Bedankt voor dat mooie Schip en Werf, past goed in m'n " Oranje"archieffie.

[Theo Horsten (R.I.P.)]

dat mooie Schip en Werf, past goed in m'n " Oranje"archieffie.

Ik heb het spull uitgeprint - zonder al die advertenties - en ingebonden in een thermomap voor mijn archieffie. Ik zit dat zojuist eens even te bekijken en nu valt het me op dat er helemaal nergens fabrikaten en types worden genoemd. Op bladzijde 20 vind je een opsomming van alle navigatiemiddelen, waarbij een korte beschrijving van de "gyrokompas-installatie", maar onbekend blijft wat voor een gyro dat dan wel is en verder dan de vermelding dat die gekoppeld is aan een automatische stuurinrichting komen ze ook niet.
Bij de radiohut idem dito exact hetzelfde: een opsomming van de installatie en de mededeling dat die geleverd is door Radio Holland, maar geen merken en types van de zenders en ontvangers.

Voor wat betreft de machinekamer kom je alleen de naam Sulzer tegen voor hoofd- en hulpmotoren, maar verder niks. Wat voor stuurmachine het is, moet je raden en hetzelfde geldt aan dek voor de winches etc. Toch merkwaardig voor een blad als Schip & Werf.
Maar het blijft een mooie aanvulling voor het archief dat te zijner tijd toch op de Griekse vuilnishoop terechtkomt - waarschijnlijk in de vrije natuur als landschapsverfraaiing - dus wat kan het eigenlijk ook schelen?

[Patru (R.I.P)]

Bij de radiohut idem dito exact hetzelfde: een opsomming van de installatie en de mededeling dat die geleverd is door Radio Holland, maar geen merken en types van de zenders en ontvangers.
Voor wat betreft de machinekamer kom je alleen de naam Sulzer tegen voor hoofd- en hulpmotoren, maar verder niks.

De Radio-installatie wordt vanaf pagina 78 van de PDF-file (met bladnummer 38), met de namen van de fabrikanten, toch vrij uitvoerig beschreven en hetzelfde geldt voor de Machine-installatie en motoren vanaf pagina 82/bladnummer 42, met name het verhaal over die trillingen was voor mij nieuw.

Citaat van Harry:

ik begin me nou af te vragen OF het wel in 1964 is geweest,

Harry, het siert je dat je het zelf opmerkt, maar volgens de Scheepvaartberichten uit die tijd was de Willem Ruys in september 1964 niet in de buurt van Palermo. Het schip is ook pas op 5 januari 1965 overgedragen aan Flotta Lauro en kort daarna vanuit Rotterdam naar Palermo vertrokken voor de verbouwing. Op 13 april 1966 werd het weer in dienst gesteld, dus je hebt daartussen dan een paar kansen gehad om haar gefotografeerd te hebben in Palermo.

Groeten, Paul G.

[cor]

In het boek de grote drie over de Nieuw Amsterdam, Oranje en de Willemruys
staan ook wel beschrijvingen van de Machines in de Oranje
Zoals de drie hoofdmotoren van12500 PK bij 145 omwentelingen per minuut
de lengte van de motor 20,28 meter hoogte 8,14 meter en breedte 3,9 meter
In dit boek staan meer wetens waardig heden over de Oranje.
Trouwens er bestaat ook een Film over de bouw van de Oranje.
Het boek de grote drie van Drs C. de Haas welke ik nu voor me heb
als 3e druk in 1988 uitgegeven door De Boer Maritiem.
Als ik het goed heb was de eerste druk in 1976 en de tweede druk in
1977

Cor Boer

[aegis R.I.P.]

Harry,

Juli-augustus 1962 of 1963 lagen we wel met de Oranje in Palermo maar met de zomercruise misschien heb je daar een foto van. Ik weet het niet precies meer.

groet Feike.

[Harry G. Hogeboom]

Juli-augustus 1962 of 1963 lagen we wel met de Oranje in Palermo

Hallo " Oranje" affectionada's. Allemaal bedankt voor de bijdrages betreffende het "rechtzetten van mijn geheugen" betreffende "Oranje" of " Willem Ruys" in Palermo in 1964.Ik denk dat ik NU wel de juiste toedracht en feiten heb achterhaald. HOE en wanneer ik mezelf dus in die laatste 50 jaar had overtuigd dat ik de " Oranje" op die foto had gezet moet je me NU niet vragen, maar omdat Paul uut Zwolle mij aan het twijfelen bracht ben ik dus eens gaan graven in mijn geheugen en borrelde het feit boven water dat ik die bewuste foto toendertijd aan die ex en ouwere kollega van me had gegeven voor zijn " Willem Ruys" archief, zoals hiervoor vermeld. DAT veroorzaakte natuurlijk een deuk in mijn " geheugen zelf vertrouwen" .....maaar feiten zijn feiten......resulterende in " maar wanneer dan WEL" die foto van de WR ??? Slechts mijn - behoorlijk gedetaileerde- Memoriaal kon hopelijk en feitelijk uitkomst brengen en ZOWAAR!!!

Aldus Paul betreffende de " Willem Ruys" als volgt:

Het schip is ook pas op 5 januari 1965 overgedragen aan Flotta Lauro en kort daarna vanuit Rotterdam naar Palermo vertrokken voor de verbouwing.

Sinds Woensdag 7 Juli 1965 ben ik aangemonsterd als 5e werktuigkundige a/b van de m.t. “ Tahama” oftewel DE enige en originele en wereldberoemde “ Reus van Heusden”.
Hoofwerktuigkundige en wat later bleek een van mijn mentors is Dhr. P.F van Huizen.
Dhr. P.F.van Huizen was toen “ Meneer” en “ DE Baas”…..NU is Piet nog steeds een goede vriend en mag ik hem aanspreken met Piet. Deze Zondag 16 Augustus 2015, dus 50 jaar NA de aantekeningen in onderstaand Memoriaal kreeg ik nog een e-mail van hem.

Mijn Memoriaal verstrekt de volgende en feitelijke gegevens:

1) Vrijdag 10 September 1965. Zeewacht gelopen en gemanouvreerd bij het ten anker
gaan op de rede van Palermo.
2) Zaterdag 11 September 1965. Gemanouvreerd bij verhalen van de rede naar de
reparatie werf voor dokbeurt.
3) Zondag 12 September 1965. Wacht gelopen en Zondag gehouden.
4) Maandag 13 September 1965. Het schip werd in het droogdok gevaren en droog
gepompt.
( Ook is er een lijst met de voornaamste dok werkzaamheden, op aanvraag!)
5) Dinsdag 14 September 1965. Dokwerkzaamheden te Palermo.
6) Woensdag 15 September 1965. 2 stuks tekeningen van fundatie bouten voor het
stuwblok en voor de Hoofdmotor.
7) Donderdag 16 September 1965. Gewerkt aan en een tekening gemaakt van een Lesley
reduceer toestel voor de werklucht.
Vrijdag 17 September 1965. Vandaag uit dok gevaren.
9) Zaterdag 18 September 1965. Wacht gelopen en Zaterdagse werkzaamheden verricht.
10) Zondag 19 September 1965. Wacht gelopen.
11) Maandag 20 September 1965. Vandaag werd de nokkenas weer gemonteerd.
( Ik herinner me NU nog waarom ie kapot was!)
12) Dinsdag 21 September 1965. Zeebedrijf bijgezet en proefgedraaid aan de trossen.
Gemanouvreerd op orders van de brug bij vertrek Palermo en gemanouvreerd op orders van de
brug bij aankomst Milazzo, over op havenbedrijf

Tot zover dit kleine en gedeeltelijke uitreksel van mijn Memoriaal.
Mede door Paul uut Zwolle ben ik weer een beetje bij de les er nu er vrij zeker van dat ik die foto van de “ Willem Ruys” in Palermo heb genomen tussen 10 en 20 September 1965.
M'n geheugen was dus slechts " een ietsie in de war" na 50 jaar!!