Môgge Theo
We zijn het oneens hier, niet over de noodzaak voor een veiligheidscultuur, want die zal denk ik niemand betwisten.
Maar waar deze vandaan moet komen. En dat is denk ik 'top down' ipv 'bottom up', om maar eens wat moderne management termen te gebruiken
Ja, een zeeman moet deze cultuur meekrijgen tijdens zijn opleiding op de zeevaartschool. En daar wordt tegenwoordig door de scholen aan gewerkt. Ik zie signalen dat daar het voorbeeld van de luchtvaart opgepikt wordt. Beter laat dan nooit. Zelfs de binnenvaart opleidingen doen er schoorvoetend aan mee, die komen van ver.
En in een ideale wereld zou het zo zijn dat de kapitein en officieren deze cultuur aan boord van alle schepen, bij welke rederij of management agency dan ook, 'gewoon' kunnen handhaven.
Maar zo'n veiligheidscultuur is niet gratis. Hoewel ik er van overtuigd ben dat op lange termijn een goed uitgevoerde veiligheidscultuur of 'just culture' geld bespaart ipv kost, zien de korte termijn denkende shore managers dat blijkbaar heel anders. De managers aan wal, in tegenstelling tot die aan boord, denken helemaal niet op lange termijn. Die incasseren hun bonus voor kostenbesparing, wetende dat ze met een jaar of vijf zes toch weer ergens anders werken, in hun achterhoofd 'na ons de zondvloed'.
"De nieuwe tijd, net wat u zegt", om met Zonneveld te spreken.
Die nieuwe reddingboten voor de Cemfjord waren voor de refit niet tijdig besteld door kantoor. Dan maar een Exemption en een rubberboot. Safety first, my ass. En de autoriteiten waren clueless.
In een ideale wereld zou elke kapitein probleemloos z'n rug recht houden en zijn geleerde veiligheidscultuur aan boord implementeren of uitvoeren. Of kantoor nu hoog of laag springt. Maar we leven niet in een ideale wereld, want er is een economische afhankelijkheid. Wie betaalt, bepaalt. Kantoor betaalt jouw salaris, en daar zit 'm de crux. Als jij als kapitein teveel kost dan vlieg je eruit. Voor jou tien anderen. Het gaat om geld.
En ik ben het totaal met je eens als je zegt dat op kantoor mensen behoren te werken die van wanten weten. Daar zouden kapiteins en officieren moeten werken die om diverse redenen (-tijdelijk) aan wal willen, of in management door willen stromen. Het zou mi nuttig zijn als iedere scheepsofficier of kapitein een poosje op kantoor werkte. Maar ik betwijfel sterk of dat vandaag de dag nog gebeurd. Vroeger, toen ik bij van Nievelt Goudriaan werkte, zaten daar diverse ex-zeevarenden op kantoor. Maar goed, Nigoco bestaat niet meer.
En dat veel van de huidige regels en procedures voornamelijk gebaseerd zijn op kloten klaren, daar zijn we het helemaal eens. 'The American way', de risico's afdekken door alles schriftelijk vast te leggen, overal voor te tekenen, alles af te schuiven.
Zwakheid.