"Zeebeest" doet een rondje NL.

Een gezellig, leuk en informatief Scheepvaartforum
Gebruikersavatar
Stavenuiter
Berichten: 1919
Lid geworden op: 22 jul 2004 15:00
Locatie: Enkhuizen

Re: "Zeebeest" doet een rondje NL.

Bericht door Stavenuiter »

Hallo Albert en Marianne.

Vond het jammer dat ik jullie gemist heb, anders hadden we nog even kunnen slap ouwehoeren over het een en ander.
Maar misschien dient zich van het najaar, een mogelijke nieuwe kans aan, we zien het ( of niet )
Hoop in alle geval dat jullie van het reisje genoten hebben, en zie weer met spanning uit, naar de rest van het verhaal :) :) :)

Groet Nico.

Gebruikersavatar
Albert
Berichten: 3183
Lid geworden op: 04 jan 2005 14:10
Locatie: Purmerend

Re: "Zeebeest" doet een rondje NL.

Bericht door Albert »

“Zeebeest” doet een rondje NL.

3.


Do. 15-07-,10

Midden in de nacht word ik wakker door dat “Zeebeest” behoorlijk grof tegen de fenders ligt aan te rijden. De wind is van OZO 3 bft. naar de ZW hoek gedraaid en toegenomen tot 5-6. We liggen nu aan lagerwal en hebben de volle aanloop van de golven over het hele meer voor onze kiezen. We gaan op en neer en heen en weer en smakken zo nu en dan met kracht tegen de SB fenders, die daarbij piepen en kraken maar wel tussen wal en schip blijven hangen. Voor de zekerheid druk ik er nog drie fenders tussen en controleer de trossen, die staan lang, dubbel en doen wat ze moeten doen. Omdat in mijn blote togus aan dek staan te huiveren nu niet bepaald een hobby van me is, duik ik weer naar binnen en kruip stijf achter “Kaap Kont”.
‘Ga weg, je bent ijskoud!’ ‘Niet zeuren wicht, je bent niet alleen aangemonsterd als kok maar ook als beddenwarmertje voor de gezagvoerder, dus verwarm me!’ Een op het laatste moment afgeweerde elleboogstoot richting ribbenkast, doet me toch enige afstand nemen.

Omdat we zo langzamerhand naar Trintelhaven – aan de Dijk Enkhuizen Lelystad - moeten gaan voor de Zeilersforummeeting, zullen we om 08:00 vertrekken naar Stavoren. De gedachte dat het zomerbriesje tegen de ochtend wel een end zal zijn afgenomen, kan ik gevoegelijk op mijn buik schrijven. Er staat een dikke 6 die duidelijk ambitie heeft om een gespierde 7 te worden en ons daarbij stijf tegen de steiger drukt. Omdat het boegschroefje weer eens kuren heeft, moeten we zien af te draaien op een spring. We verhangen wat fenders, zodat de kont goed beschermt is. Dan zet ik een spring in een dubbele bocht vanuit de kont en begin langzaam achteruit te slaan. Snel halen we de andere trossen binnen. Ik druk het motorhandel wat verder naar beneden, het spring staat nu goed strak maar de neus wil nog niet echt van de kant weg. Dan maar wat meer power, de neus begint te komen maar pas bij vollekracht achteruit draait hij een graad of veertig naar BB. Marjanne laat zien dat, hoewel ze als beddenwarmertje nog veel te leren heeft, ze aan dek haar mannetje staat. Ze heeft, op twee slagen na, het spring los gemaakt en wacht op mijn seintje. ‘Lekko!’ Op het zelfde moment zet ik de motor in zijn vrij, wacht twee seconden en geef vollekracht vooruit. Achter me gooit Marjanne de laatste slagen los en laat de tamp van het spring uitlopen. “Zeebeest” begint, steeds sneller, vooruit te lopen. Met een snelle blik achter me zie ik nog net de tamp door de ring op de steiger schieten, nu kan Marjanne de oogsplits van de kikker halen en het spring, dat als een natte staart achter “Zeebeest”, hangt binnenhalen. De wind heeft ons, voor we vaart hadden, alweer een stuk teruggedrukt maar nu, met voldoende druk op het roer, scheren we wel met de kont vlak langs de steiger maar winnen ook hoogte. Wanneer we op koers liggen kan rubberboot “Loodje”, die we voor vertrek langszij hebben genomen, weer achter ons hangen.

Het plan is om vandaag in Stavoren te overnachten zodat we morgen naar Trintelhaven kunnen zeilen. Op de motor tegen de wind in over de Fluesen is tamelijk saai, maar als ik naar de roergangers van een paar meeliggers kijk die in het vette pak buiten staan en daarbij het nodige buiswater voor hun kiezen krijgen, ben heel tevreden met ons stuurhutje waar ik gewoon in korte broek en T shirt lekker droog zit te sturen. Met de wind in de lengterichting van de plas, lopen hier korte hoge golven die samen met het groene land en de jagende wolken voor een prachtig plaatje zorgen.

Na bijna drie uur varen meren we af in Stavoren en gaan als eerste waterladen. Dan wordt het tijd voor douchen en boodschappen doen. Omdat we een goede koeling hebben, kunnen we nu alvast het nodige vlees inslaan voor de BBQ van zaterdagavond.

We hebben genoeg zoetwater, stores en gasolie aanboord voor een dag of vijf en kunnen morgenochtend zo uitvaren. Toch is er een ding waar ik niet zo gelukkig mee ben, namelijk de weerberichten, die ook voor morgen een heel dikke zuidwester voorspellen. Dat houdt in dat we morgen, of de hele dag moeten laveren over een gemeen knobbelzeetje, of er uren lang op de motor tegenin moeten liggen hakken. In beide heb ik niet veel trek, uiteindelijk vallen we onder de noemer “pleziervaart” en plezierig moet het blijven. ‘Martje, wat dacht je er van om nu te vertrekken? Nee, niet naar zee maar binnendoor naar de Kop van Overijssel en via het Ketelmeer naar het Zuidersoppie, dan komen we niet al te ver van Trintelhaven uit op een ,waarschijnlijk, bezeild koersje. Wat denk je er van?’ Als antwoord start ze de motor, loopt naar het voordek en begint de voortrossen los te maken. Dan draait ze zich naar mij en zegt:’Maar ik wil onderweg nog wel een keer hardlopen.’ Ik zeg:’Ja, dat is goed!’ Daar achteraan mompel ik:’Je trekt je waterschoentjes maar aan, dan kan je aan de zwemtrap gaan hangen, wel grote stappen nemen en hard duwen dat scheelt weer in de gasolie.’ Nadat ze de trossen en fenders heeft opgeborgen en we onder de Genua door het kanaal zeilen, komt ze er nog even op terug. ‘Lieve jongen, dat jouw gehoor niet meer is wat het geweest is, wil niet zeggen dat ik ook een tikkeltje doof ben, dus let een beetje op je woorden anders slaap jij vannacht in de bakskist.’ ‘Ja schat, mag mijn Teddybeer dan ook mee?’

We komen op de eerste plassen. Hier, op het open water, merken we pas goed hoe de wind is toegenomen. Onder alleen maar een klein stukje van de Genua, lopen we tot 6 knopen. Dan gaat mijn mobieltje, het is de elektrieke-kaartenboer, ons mini lapgeval is binnen. Ik zeg:’Mooi, bedankt voor het belletje, we komen maandag even langs.’ Marjanne zegt:’Waarom maandag? We komen er toch langs, we kunnen er rond vier uur zijn.’ ‘Dat wel maar met het overzetten van alle kaarten hebben ze algauw twee á drie uur werk, dus vandaag wordt dat niets meer en mag je blij zijn als je morgen pas rond de middag weer vaart. Ik kachel liever vandaag flink door, net zolang tot de bruggen en sluizen gesperd zijn en we niet verder kunnen.’ Ze knikt. ‘Goed, dat doen we.’ We zeilen heerlijk, nog geen twee uur doen we over het stuk Stavoren Heeg. Jammer dat we hier afslaan en bij de Woudsender Rakken de Genua weg moeten rollen om op de motor verder te gaan.

De tocht gaat verder door Woudsend, over het Slotermeer en door Sloten – waar de bruggenwipper eerst een kwartiertje staat te kletsen met een paar dorpsgenoten voordat hij voor ons aan het werk gaat. Eerst denk ik nog. ’Ach, er moet dadelijk zeker een bus over, maar nee, er komt totaal geen bus langs, hij is gewoon gezellig aan het ouwehoeren en dat jachie kan wel even wachten. Ja, ik weet het, ik heb vakantie dus wat zou het? Maar toch ….

Via het mooie kleine Brande Meertje komen we bij het Prinses Margrietkanaal, dat we oversteken om de Follegasloot op te kachelen. Bij de grote vaste brug bij het Tjeukemeer. Volgens de kaart is de brug twaalf meter hoog, dus kunnen wij er, met onze twaalf meter veertig beslist niet onderdoor. Maar omdat ik weet dat de overheden die dat soort dingen vaststellen altijd een flinke slag om de arm houden, heb ik, al een paarjaar terug, héél voorzichtig geprobeerd of ik er toch onderdoor kon. Omdat het hoogste uitsteeksel op de mast een buigzame VHF antenne is was de gok niet al te groot. Ook nu schuiven we, zonder dat de antennespriet de onderkant van de brug kietelt, kalm het Tjeukemeer op. Aan de overkant van het meer, bij Echtenerbrug, wordt het bruggengeld per klompje geïnd door een volledig in een smetteloos uniform gestoken brugwachter. Hij heeft zelfs een échte pet op zijn hoofd en een keurig gestrikte stropdas om zijn nek. Ik ben diep onder de indruk en als antwoord op zijn groet, kan ik alleen maar stamelen:’Da da dag me meneer.’ Marjanne beweert dat ik de goede man in de maling neem, hoe komt ze dáár nu bij? Voorbij de brug liggen tientallen huur motorboten op klanten te wachten. Er zijn grappige kleine bakkies bij maar ook van die grote grove joekels, die net één centimeter onder de vijftien meter grens vallen en daarom zonder vaarbewijs verhuurd kunnen worden aan de eerste de beste boerenlul uit Beieren die het, niet geringe, huurbedrag kan opbrengen maar van varen hoogstens weet dat water nat is. Wat daar het resultaat van kan zijn weet ik, als ex sluismeester, maar al te goed.

Ik kijk eens naar de kaart en op de klok. ‘Martje, als we mazzel hebben met de bruggen, komen we vandaag nog tot de Driewegsluis op de grens van Friesland en Overijssel.’ ‘Prima, weet je wat? Ik begin vast aan de voorbereidingen voor het eten, dan kan ik direct gaan koken wanneer we vast liggen. De Driewegsluis zelf is niet echt meer in gebruik sinds hij vervangen werd door de Mr. H. P. Linthorst Homansluis maar daar zijn wel goede aanlegmogelijkheden voor “Zeebeest”.

De Oldelamerbrug en de Oldetrijnsterbrug, die op afstand worden bediend, draaien na een marifoon oproep heel vlot, zodat we om een minuut of zes voor acht bij de aanlegplaats bij de Driewegsluis aankomen. Langzaam vaar ik er langs om een plekje voor de nacht te vinden. Marjanne, die al voorop staat, zegt:’Kijk, de sluis geeft rood-groen!’ Inderdaad nu zie ik het ook, er ligt een motorbootje op de remming en de deuren gaan al open. Ik geef wat gas bij en vaar achter het motorgevalletje de kolk in. Pal achter mijn kont gaan de deuren dicht, “Loodje” krijgt nog net een vriendschappelijk klapje voor haar kont van de SB deur. Nog voor we goed en wel vastliggen, zakt het water en gaan de benedendeuren open.
HPIM2341.JPG
HPIM2341.JPG (111.33 KiB) 5221 keer bekeken
Dit is mazzel hebben, ik had nooit gedacht dat we er vandaag nog door zouden komen.
Exact acht uur varen we uit. Ik roep naar de sluismeester:’Wel thuis en eet smakelijk!’ Hij lacht en roept:’Goeie vaart!’ Als ik nog even achterom kijk zijn de deuren al bijna dicht, staan de lichten op dubbelrood en zie ik de sluismeester in zijn auto stappen.
HPIM2342.JPG
HPIM2342.JPG (126.38 KiB) 5221 keer bekeken
‘Zo Martje, we hebben het gered.’ Ze zegt:‘Ja, we hadden geluk dat er al een bootje lag te wachten, anders waren we er nooit meer doorgekomen.’ ‘Nee schat, ik bedoel dat we gemazzeld hebben dat we in Overijssel zijn aangekomen zonder door die barbaarse Friezen te zijn gemolesteerd.’ Marjanne zegt:’Hou toch op, kletsmajoor, de Friezen zijn heel gewone aardige mensen die geen vlieg kwaad doen.’ ‘Ja ja, dat dacht Bonifacius ook.’

We zitten nu op de Linde een heel mooi oud kronkelend riviertje dat we over een kilometer of drie volgen. Bij een 3x24 uur steiger waar al één motorboot ligt willen we aanleggen voor de nacht. Helaas heeft die motorbootidioot, op het vrije stuk van de steiger, zijn aggregaatje, dat een pokke herrie maakt, neergezet. Ik mag van Marjanne niet aanleggen om de goede man, op mijn eigen charmante wijze, duidelijk te maken dat hij een ietsepietsie overlast bezorgd maar dat ik, mocht hij er zelf niets aan kunnen/willen doen, best bereid ben om met een simpele voetbeweging het probleem op te lossen. ‘Goed schat, jij je zin. Maar heb je gezien waar hij vandaan komt? Juist ja, van Texel, dat eiland waar jij zo gek op bent, nou ik ga er nooit meer heen, dat zal ze leren. Marjanne zegt:’Het wordt tijd dat ik ga koken, als jij honger hebt wordt je altijd een ietsepietsie onredelijk en zelfs een tikje agressief.’ ‘Wát, ík onredelijk en agressief? Als je dat nog een keer durft te zeggen lazer ik je subiet over de fucking side!’ Ze steekt het gas onder de pannen aan en zegt:’Over twintig minuten worden de wilde beesten gevoederd.’

We gaan BB uit, de Ossenzeilster sloot in en vinden een leuk vrij plekje waar we aanleggen en afmeren. Ik ga even de wal op om mijn benen te strekken en bootjes te kijken. Waneer ik terug bij de boot ben, zegt Marjanne:’Kom je eten?’
HPIM2344.JPG
HPIM2344.JPG (157.07 KiB) 5221 keer bekeken
Over het dijkje lopen drie oudere mannen in korte broek en shirtje te joggen. De achterste, een nogal corpulente heer, houdt in en kijkt, onbeschaamd met begerige blikken, naar onze volle borden. Marjanne knikt hem, net iets te vriendelijk, toe en zegt:’Goeden avond, lekker aan de wandel?’ ‘Ja.’ Zegt de man. Ze kijkt demonstratief naar zijn uitpuilende buik en zegt:’Mooi, dat is heel goed voor u.’ De man wordt rood, draait zich af en loopt vlug door. Wanneer ze een kwartiertje later terug komen, kijkt Marjanne ze, stuk voor stuk, heel onschuldig aan. De achterste, die een heel eind achter zijn maten aansukkelt, vermijdt ieder oogcontact.

Later kom ik er nog even op terug:’Schat, was dat nu nodig? Die arme man loopt nu misschien wel met een levensgroot minderwaardigheidscomplex rond.’ Ze zegt, terwijl ze heet water en een scheutje afwas in de gootsteen doet:’Ik kan merken dat je lekker gegeten hebt, dan vind je de hele wereld lief en aardig. Maar die man? Ik kon het even niet laten, hij keek zowat het eten van mijn bord en de wijn uit mijn glas. Kom je? Ik was af, jij droogt.’
HPIM2345.JPG
HPIM2345.JPG (106.41 KiB) 5221 keer bekeken


Albert
"MAY YOUR BIG JIB DRAW"
Gebruikersavatar
Harry G. Hogeboom
Berichten: 14382
Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
Locatie: Canada

Re: "Zeebeest" doet een rondje NL.

Bericht door Harry G. Hogeboom »

jij droogt.’
Gewoon "Blijven Drogen Appie" :lol: ik neem aan dat je je verder netjes hebt gedragen in OaverIessel, anders hadden "ze" je nooit weer losgelaaaat'n :lol: :lol:
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
Gebruikersavatar
Albert
Berichten: 3183
Lid geworden op: 04 jan 2005 14:10
Locatie: Purmerend

Re: "Zeebeest" doet een rondje NL.

Bericht door Albert »

“Zeebeest” doet een rondje NL.

4.



Vr. 16-07-,10.


Even over zeven zitten we al buiten in het ochtendzonnetje te ontbijten. Hoewel het stralend weer is, staat er, zelfs hier in het binnenland, een zuid zuidwestelijk windje van een stukkie of 5 bft. We ruimen de tafel af, doen het afwasje en gooien om 07:55 los. Dead-slow sukkelen we naar de brug van Ossenzeil. De lichten gaan van dubbel naar enkel rood en meteen door naar rood groen. Vlug, op een holletje wippen er nog een paar mensen over, dan zijn de bomen dicht en wordt het stukje rijweg rechtop gezet. Door de brug gaan we BB uit het Kanaal Steenwijk Ossenzijl op. Bijna meteen om de hoek krijgen we de eerste van een serie van vier volautomatische bruggetjes die tussen hier en Steenwijk liggen. We varen door de detectie beam en het spul begint te werken. Na de brug varen we door een van de mooiste stukjes van Nederland, met aan SB de Weerribben en aan BB weilanden die in de verte langzaam omhoog glooien tegen de, uit de ijstijd stammende, stuwwallen van keileem.
HPIM2348.JPG
HPIM2348.JPG (89.94 KiB) 5090 keer bekeken
Marjanne komt opeens tevoorschijn in haar hardloop outfit. ‘Kan je me even afzetten?’ Zeker schat, wat dacht je van een glas water voor een tientje?’ ‘Wat dacht jij van een schop onder je achterwerk, gratis en voor niets?’ ‘Bah, sadistisch vrouwmens, ga alsjeblieft van mijn boot af en kom nooit meer terug!’ Voorzichtig breng ik de neus van “Zeebeest” bij de oever, zodat Marjanne aan de wal kan klauteren. Met een gangetje van 9 km. loopt Marjanne voor me uit.
HPIM2349.JPG
HPIM2349.JPG (176.75 KiB) 5090 keer bekeken
Ik voel me net zo’n ouwe turfschipper, die zijn wederhelft aan de jaaglijn laat lopen trekken en zelf met zijn luie kont op het helmhout zit, onder het motto; “Wie zijn vrouw lief heeft, houdt haar voor ogen.” Thuis heb ik nog een antiek jaagtuigje hangen, dat er gewoonweg om vráágt weer in gebruik te worden genomen. Ik roep naar de wal:’Martje schat, wat dacht je er van om gasolie te besparen terwijl je tegelijkertijd aan je conditie werkt?’ Marjanne, die me natuurlijk meteen doorheeft, werpt me over haar schouder een smalende blik toe en loopt gestadig door. Toch wil ik na de vakantie eens uitproberen of dat tuigje haar past, ik zie het al helemaal voor me.
PICT1921.JPG
PICT1921.JPG (141.05 KiB) 5090 keer bekeken
Bij een van de bruggen gaat het fietspaadje van de SB oever over naar BB. Ik hou alvast, wat in zodat Marjanne over de brug is voordat ik met de detectie beam het spulletje in werking zet en zij voor de bomen moet wachten. Maar wat doet ze nu? In plaats van aan overkant even achter dat huis langs gaan om weer bij het kanaal te komen, loopt ze rechtuit, weg van het kanaal. Als ze op die koers door blijft rennen, zit ze binnen no time weer in Friesland, maar geen man overboord want ze heeft haar mobieltje mee. Ik vaar door de brug en pak mijn mobieltje, even sta ik in tweestrijd, zal ik haar meteen bellen, óf wacht ik tot ze een half uurtje verder is? Het engeltje wint het deze keer van het duiveltje. Ik kies Marjanne’s nummer maar krijg antwoord van een dame die ik niet ken. ‘Dit mobiele nummer is op dit moment niet bereikbaar.’ Oei, wat nu? Ze zal toch onderhand wel doorhebben dat ze een behoorlijk stuk uit de koers is geraakt? Eerst de vaart uit de boot halen en op het stuurhuis gaan staan. Met al die bomen kan ik niet de hele weg overzien maar wanneer ik tien minuten later nog eens naar boven klauter zie ik door mijn kijker, op een weg die een kilometertje verderop parallel met het kanaal loopt, iets blonds richting Steenwijk stiefelen. Dan maar doorvaren tot de Ruxveense brug vlak voor Steenwijk, en hopen dat ze daar ergens weer opduikt. Na een behoorlijk tijdje wachten gaat mijn telefoontje, hoera, Marjanne heeft doorgekregen dat ze een ietsepietsie verkeerd is gelopen maar heeft intussen een weg gevonden die haar weer naar het kanaal bracht en is nu bij de kruising Kanaal Steenwijk-Ossenzijl met Kanaal Beukers-Steenwijk. Ik keer om en vaar haar tegemoet. Wanneer ze weer aanboord klautert, zegt ze met een onschuldig smoeltje:’Hoi schat, ik heb lekker gelopen maar wel een stukje langer dan ik van plan was.’ ‘Een stukje zeg je? Je bleef zo lang weg, dat ik alle dierenasiels in Overijssel heb gebeld om te vragen of je al gevonden was. Als je ook maar even later had gebeld, was je plekje aanboord al vergeven aan een zwerfkatje, een blonde van een jaar of achttien.’ Ze kijkt me vol zelfvertrouwen aan. ‘Wat moet jíj nu met een blonde del van achttien, je bent veel te blij dat je mij hebt.’ Tja, dat is de makke van al zevenendertig jaar getrouwd zijn, ze kent me onderhand van haver tot gort. Maar tóch, als ik écht mijn best doe krijg ik haar toch noch altijd jaloers.

We varen verder, passeren het al te toeristische Giethoorn en zien een prachtige lucht boven het water van de Belterwijde.
HPIM2352.JPG
HPIM2352.JPG (110.36 KiB) 5090 keer bekeken
Na al dat tussen de vangrails varen, zou ik best even een uurtje deze plas tot karnemelk willen zeilen. Helaas het is hier te ondiep voor “Zeebeest”, dus kijk ik, een tikkeltje jaloers, naar een mooi zeilbootje dat zich wel buiten de boeienroute kan wagen.
Om 11:50 naderen we de Beukerssluis.
HPIM2354.JPG
HPIM2354.JPG (117.68 KiB) 5090 keer bekeken
Om 12:25 zijn we geschut en varen SB uit, het Meppelerdiep op. Na vier kilometer, bij Zwartsluis, draaien we, weer SB uit, het Zwarte Water op.
HPIM2355.JPG
HPIM2355.JPG (111.36 KiB) 5090 keer bekeken
Voorbij het Vogeleiland, op het Zwarte Meer, zien we aan BB mooie biezenvelden met allerlei watervogels en aan SB de strakke dijk van de N.O. Polder met hier en daar wat koeien.
HPIM2356.JPG
HPIM2356.JPG (117.6 KiB) 5090 keer bekeken
Wanneer we de Ramspolbrug naderen, zien we die openstaan voor twee lege vrachtschepen en een stuk of wat zeiljachten. ‘Martje, het ziet er niet naar uit dat we deze opening nog halen, we zitten er net iets te ver vandaan.’ Inderdaad, met nog iets van tweehonderd meter te gaan, springen de lichten op rood en zakt de brug. Ik wacht nog even en roep dan de bruggenwipper op en vraag wanneer hij de volgende opening denkt te doen. ‘Tja meneer, dat kan wel iets van tien tot vijftien minuten duren, het is nogal druk op de weg.’ Dat is waar, hoewel de bomen alweer een tijdje openstaan is het een puinhoop op de weg. ‘ Ja, dat zie ik, we houden hem wel even gaande tot de volgende wip, alvast bedankt.’ Wanneer het verkeer eindelijk weer op snelheid is en het een stuk minder druk is op de weg, krijgen we rood groen en draait de brug voor ons en nog een jachtje. We zijn om 15:22 door de brug en zien, achter ons op de weg, alweer een gezellige grote file ontstaan.

Bij Schokkerhaven - waar je vroeger gewoon vrij in de werkhaven kon liggen, tot een of andere kloothommel van een projectontwikkelaar er zonodig een dure Marina met nog duurdere appartementen moest neerkwakken – draaien we het Ketelmeer op. Nog voor we bij de Ketelbrug zijn ontmoeten we de eerste IJsselmeergolven en gooit “Zeebeest” het eerste buiswater aan de kant.
HPIM2358.JPG
HPIM2358.JPG (87.53 KiB) 5090 keer bekeken
Om 17:02 zitten we recht onder de brug en kijken ondanks de vele keren dat we hier veilig passeerden, toch weer even naar de VHF antenne die, althans voor het oog, akelig krap onder het brugdek doordanst. Aan de andere kant van de brug staat, net als eronder, hoewel de wind is afgenomen tot een vriendelijk windje van 3-4 bft uit het westen, nog steeds een dooreenlopen golfpatroon. Zo, nog iets van twee uurtjes naar Trintelhaven, het zal tijd worden, want ik heb behoorlijk trek en om nu van Marjanne te verlangen dat ze op dit korte rot zeetje gaat staan koken, dat is weer net iets teveel van het goede.

Om 19:10 Varen we Trintelhaven binnen en meren af. Op een verlaten vissermannetje in de hoek na, is de haven helemaal leeg. Marjanne kijkt om zich heen en zegt:’Er is hier nog niemand van het Forum, we zitten toch wel goed?’ Ik zeg:’Ja hoor, de meeting is pas morgen op de 24e, ze zullen heus nog wel komen.’ Ze staart me even met open mond aan, dan roept ze:’De 24e. Grote kluns die je bent, morgen is het pas de 17e, we zijn hier een hele week te vroeg en ….’ Ze ziet mijn grijns en valt stil. Dan, met fonkelende ogen, geeft ze me een venijnige stomp tegen mijn bovenarm, slaat haar armen om mijn nek en kust me.

Vrouwen???
Ik begrijp ze nog steeds niet!



Albert.
"MAY YOUR BIG JIB DRAW"
Gebruikersavatar
Albert
Berichten: 3183
Lid geworden op: 04 jan 2005 14:10
Locatie: Purmerend

Re: "Zeebeest" doet een rondje NL.

Bericht door Albert »

“Zeebeest” doet een rondje NL.

5.


Vr. 16-07-,10


‘Of het gesmaakt heeft? Martje meid het was, zoals gewoonlijk, weer heerlijk, je mag blijven. Ik zie dat je al koffiewater hebt opstaan, mooi zo, ik lust wel een bakkie.’ ‘Nee jochie, dat is afwaswater en je mag drie keer raden wie er straks gaat afdrogen en opruimen.’ Ik kijk zorgvuldig de hele Trintelhaven rond maar zie, echt, eerlijk waar, geen mens. ‘Ik geef het op, zeg het maar.’ Ze pakt, terwijl ze me glimlachend blijft aankijken, de theedoek en drukt die in mijn handen. ‘Eh, je bedoelt toch niet eh?’ Ze knikt, liefdevol maar onverbiddelijk, van ja.

Later op de avond, wanneer we met een wijntje en kaas in de kuip zitten komen er nog een paar boten binnen. Het zijn Jeroen met zijn naamloze Kjelt 800 en de “Aquarius”. Ze gaan wel een héél end van ons vandaan voor de kant. ‘Martje schat, kijk es even naar onze zaling of daar toevallig twee gele vlaggen hangen.’ ‘Twee gele vlaggen?’ ‘Ja, twee seinvlaggen Q. Dat betekent; “Ik heb een dodelijke, besmettelijke ziekte aanboord.” Je weet wel, iets in de trant van; pest, cholera, pokken, scheurbuik, zakratten en een kwaaie schoonmoeder met zweetvoeten.’ ‘Lieve zeerob van me, je draaft weer lekker door, maar wat zei je daarnet?’ ‘Kwaaie schoonmoeders met zweetvoeten? O, die zijn pas echt bloedlink, daar moet je met een wijde bocht omheen zeilen en ….’ ‘Nee, je ontwijkt mijn vraag, ik bedoel dat andere woord, nog voor schoonmoeder.’ ‘Uh, scheurbuik?’ ‘Nee daarná, iets met ratten.’ ‘O dàt, dat wil je niet weten dat is niets voor nette welopgevoede meisjes.’ Ik weet al precies wat er komen gaat, want als je een vrouw echt over de rooie wil jagen, moet je eerst haar nieuwsgierigheid wekken en dan je mond houden. Wanneer ze, met zowel vleierij als dreigementen, niets bereikt, gooit ze haar ultieme wapen in de strijd, kietelen! Even hou ik me nog goed maar we weten allebei dat dit maar schijn is. Hier kan ik niet tegen, ik laat mijn ingehouden adem ontsnappen en smeek om genade. ‘Ik zal alles zeggen wat je maar wil, echt eerlijk waar, scouts honnor!’ ‘Laat dat maar zitten, je bent nooit bij de padvinders geweest, luilebol die je bent.’ Haar vingers reiken al weer naar mijn zij, vlug leg ik uit dat ik de Latijnse naam niet ken, wel weet ik dat zakratten ook wel bekend zijn onder de naam; schaamluizen, platluizen en platjes.

Jeroen en bemanning, slepen tafels en weet ik veel wat voor rotzooi uit de bakskist en zetten alles aan de wal. Een deel van de “rotzooi” wordt al snel omgetoverd in een driepoot waaronder, aan een ketting, een grote 22 ltr. soepketel hangt. Er vaart er een tweemastertje binnen. ‘Kijk, de “Avanti” van Werner.’ Werner heeft een paar opstappers mee die we al eerder ontmoet hebben, Cora en André, twee aardige mensen. En de schipper zelf? Werner is Werner, een unieke man waar volgens mij geen centje kwaad in zit, Marjanne en ik mogen hem heel graag.

Op de kade zien we een kampvuurtje opvlammen, dan komt er een afvaardiging vragen of we wat komen drinken bij het vuur ‘Ja hoor, waarom niet, we komen er zo aan.’ We nemen een paar comfortabele vouwstoelen mee en een fles wijn als zoenoffer en wandelen richting kampvuur. Onder het lopen zeg ik:‘Martje, dat was heel slim van je.’ ‘Slim? Wat bedoel je?’ ‘Nou om die quarantaine vlaggen weg te halen, je ziet dat het werkt.’ Het kampvuur brandt in een paar op elkaar gelaste autovelgen. Nee, nog niet onder de ketel, dat komt morgen wanneer Jeroen zijn beruchte goulashsoep gaat maken. We praten in een ontspannen sfeertje wat bij en drinken een glaasje of wat. Een knus vuur, prettig gezelschap en een lekker wijntje, wat wil een mens nog meer? Nou, wat dacht je van een tukkie doen? Zo in het donker valt het misschien niet iedereen op dat ik zit te pitten, maar Marjanne legt zacht een hand op mijn arm en zegt:’Kom lieverd, het is kinderbedtijd.’ Ze heeft gelijk, het was een lange, vermoeiende dag en morgen gaat het feest pas echt beginnen, dan moet ik toch wel een béétje bij de tijd zijn.


Za. 17-07-,10

Het is nog verrekte vroeg in de ochtend, nog geen half negen, wanneer we in badkleding met handdoek en zeep in een tasje, naar het strandje buiten de haven wandelen. Voorzichtig schuifel ik, op mijn namaak crocks door het enkeldiepe water, achter mijn vechtgenote aan. Marjanne waadt onvervaard verder en terwijl míjn knieën net nat beginnen te worden, zie ik haar fraaie achterwerk al onderwater verdwijnen. Opeens neemt ze een duik en komt meters verder weer boven. Ze veegt het natte haar uit haar ogen, draait zich om en ziet dat mijn “kou en krimp metertje” nog geen contact met het water heeft gemaakt. ‘Vooruit, watje, het is best lekker als je door bent.’ Als ik nú niet doorzet, moet ik dat met de Kerst nóg horen. Met ware doodsverachting laat ik me voorover in een dependance van de Noordelijke IJszee vallen. Huiverend ga ik weer staan. ‘Nou schat, is het niet heerlijk?’ Ik kijk naar beneden, mijn metertje geeft nu een sterk negatieve waarde aan. ‘Heerlijk zeg je? Heerlijk!!?? Ik ga nog liever die gore troep uit die idiote eierendoosjes van McDonald’s eten dan dat ik dit nog eens doe!’ Ik graai mijn fles shampoo uit het water en begin me van boven tot onder in te zepen en te wassen. Dan neem ik een duik en zwem een end onderwater. Nog een keer doe ik shampoo op mijn hoofd en spoel het er onderwater weer uit. Dat het water nu lekker aanvoelt hoeft Marjanne niet te weten, dus loop ik mopperend het strand op en begin me af te drogen. ‘Hou toch op jochie, ik weet heus wel dat je het lekker vond.’ ‘Oké, misschien is dat zo maar niet verder vertellen, ik heb wel even een imago op te houden.’

In de loop van de ochtend beginnen er meer forumleden binnen te lopen. Ron en Carry, komen met de “Mellow Yellow” onder zeil de haven in, draaien netjes in de wind op, rollen de fok weg, laten het anker vallen, het grootzeil zakken en doeken dat netjes op. Dan komen de fenders en de trosjes tevoorschijn wordt het anker opgehaald, de buitenboord pruttel gestart en varen ze naar de kade.
HPIM2359.JPG
HPIM2359.JPG (76.32 KiB) 5110 keer bekeken
Pal achter het vissermannetje leggen ze aan.
HPIM2360.JPG
HPIM2360.JPG (105.12 KiB) 5110 keer bekeken
‘Hoi lui, welkom in Trintelhaven, dat was een leuk showtje dat jullie daar weggaven.’ Een showtje weggegeven? Wij? Welnee zeg, hoe kóm je er bij?’ ‘Ja, ja.’

Nog voor de middag begint Jeroen met de voorbereidingen voor de goulashsoep. Grote stukken vlees worden klein gesneden, bergen; paprika’s, uien, knoflook, wortels aardappelen en weet ik veel wat nog meer, worden schoon en klein gemaakt. Intussen brandt het vuur al en kan het vlees samen met de uien in de ketel. Wat hij er allemaal nog meer bijgooit weet ik niet maar iedere keer dat Jeroen het deksel licht om te roeren, zie je neuzen de lucht in gaan om verheerlijkt de geur op te snuiven.
(Foto eerlijk gejat van het Zeilers Forum.)
309o7z4[1].jpg
309o7z4[1].jpg (519.13 KiB) 5110 keer bekeken
Ondertussen lopen er steeds meer mede zeilgekken binnen. Sommigen zijn oude bekenden van vorige meetings, anderen zijn bekend door hun bijdrage op het forum. Dan zijn er ook mensen bij die we helemaal nog niet kennen, maar dat is met een praatje en een drankje gauw verholpen. Een groen schouwtje dat niet van een forumlid is, valt een beetje uit de toon. Niet omdat het een platbodem is of zo maar door de naam. De meeste platbodems heten iets van “Vrouwe Jacoba”, “Oude Dorus” of zijn naar een of andere zandbank vernoemd. Maar niet dit exemplaar uit Enkhuizen, o nee, deze heet “Climax”. Ik vraag me af wat ze aan het doen waren toen ze op deze naam kwamen.
HPIM2362.JPG
HPIM2362.JPG (168.58 KiB) 5110 keer bekeken
Jeroen, die het berendruk heeft, hangt een personeelsadvertentie op.
(Foto eerlijk gejat van het Zeilersforum.)
IMG_7940[1].jpg
IMG_7940[1].jpg (58.58 KiB) 5110 keer bekeken
Het loopt niet bepaald storm met sollicitanten maar dat schijnt Jeroen niet te deren.

Hoewel nog niet alle boten binnen zijn, heerst er een gezellige drukte. Er worden alvast BBQ’s, groot en klein, op de kade gezet en iedereen praat met iedereen. Dat daarbij de stembanden ook flink gesmeerd dienen te worden spreekt voor zich.
HPIM2363.JPG
HPIM2363.JPG (162.08 KiB) 5110 keer bekeken
Een ding zet voor ons toch een lichte domper op het feest. Geert en Bianca, onze reisgenoten van de Pinkstertocht naar Engeland, kunnen niet komen omdat dochtertje Floor op zaterdagmorgen paard moet rijden. Hoewel ik Floor, die overigens een schat van een kind is, al eens heb gewezen op het feit dat op je eten zitten niet netjes en ook bepaald niet hygiënisch is, heeft ze, net als destijds mijn nichtjes, zich van mijn wijze woorden niet erg veel aangetrokken.

Het wordt tijd, voor Marjanne en mij, om aan de sausen te beginnen. Sinds wij op de eerste meeting met onze zelfgemaakte sausen op de proppen kwamen, moeten we, vrijwillig verplicht, dit op veler verzoek herhalen. Marjanne gaat alvast aanboord om de knoflooksaus te maken en ik begin straks aan een flinke pan satésaus. Opeens, ik kan het eerst niet geloven, staan Geert, Bianca, Floor en Guido voor mijn neus. Dit is fantastisch, ik word er, zo nuchter als ik anders ben, emotioneel van. Ik kijk rond waar hun schip ligt maar nee, ze zijn met de auto gekomen. De kinderen voelen zich aanboord meteen weer thuis en kruipen overal in, door en over. Ook Geert en Bianca nestelen zich in een vertrouwd hoekje. Onder het praten door begin ik aan de satésaus en krijg meteen hulp van Guido, die staande op de waterkering, steeds een scheutje melk in de pan doet zodat de saus, zonder aan de kook te raken, onder constant roeren, steeds dunner wordt zonder dat de olie zich afscheidt. We brengen de sausen naar de tafel op de kade. Meteen worden de eerste stukjes stokbrood ten doop gehouden en horen we waarderende geluiden van de voorproevers. Geert, die een goede naam als wijnkenner heeft op te houden, haalt uit zijn auto een flinke voorraad van een voortreffelijk wijntje. ‘Geert, je mag blijven.’ De goulashsoep smaakt zoals hij ruikt, heerlijk! Voor de rest heeft iedereen veel meer meegenomen dan ze zelf op kunnen dus wordt het een, over en weer, proeffestijn. Neem bijvoorbeeld de zalm met courgette pakketjes in aluminiumfolie van Jaap, geraffineerd lekker! Vooral Marjanne, die een echte visklant is, is er wild enthousiast over.

Het is allemaal super gezellig maar voor we er erg in hebben is het tijd voor onze vrienden om weer richting Drenthe te gaan. Hoewel we het verrekte jammer vinden dat ze weer gaan, beschouwen we het als een cadeautje dat ze toch nog gekomen zijn. Na het afscheid, dat toch een tikje zeer doet, mengen we ons weer in het feestgebeuren, dat wil zeggen, Marjanne doet dat. Ikzelf ga een zeer diepgaande discussie met een fles wijn aan.

Proost!


Albert
"MAY YOUR BIG JIB DRAW"
Gebruikersavatar
Stavenuiter
Berichten: 1919
Lid geworden op: 22 jul 2004 15:00
Locatie: Enkhuizen

Re: "Zeebeest" doet een rondje NL.

Bericht door Stavenuiter »

Hoy Albert.

Was weer beregezellig daar aan de dijk in Trintelhaven, zo te zien, lekker eten lekker drinken, wat wil men nog meer, en een beetje chillen met je cluppie, en een leuke stek ook nog.
Als beginnend Pensionado verdoe je je tijd niet :-D :-D
Albert, je hebt helemaal gelijk, genieten :-D :-D
Kijk uit naar het volgende hoofdstuk !!!!!!!!

Groet Nico.
Gebruikersavatar
Albert
Berichten: 3183
Lid geworden op: 04 jan 2005 14:10
Locatie: Purmerend

Re: "Zeebeest" doet een rondje NL.

Bericht door Albert »

Hallo Nico, :-D

We zaten daar niet ver van jouw werkplekkie. De volgende keer zal ik je even inseinen, dan kan je een hapje en een drankje meedoen. :lol:

Vr. gr. Albert :-D
"MAY YOUR BIG JIB DRAW"
Gebruikersavatar
Stavenuiter
Berichten: 1919
Lid geworden op: 22 jul 2004 15:00
Locatie: Enkhuizen

Re: "Zeebeest" doet een rondje NL.

Bericht door Stavenuiter »

Hoy Albert.

Neem je aanbod gaarne aan, uiteraard mits ik in de gelegenheid ben en geen dienst hoef te draaien.

Groet Nico.
Gebruikersavatar
Albert
Berichten: 3183
Lid geworden op: 04 jan 2005 14:10
Locatie: Purmerend

Re: "Zeebeest" doet een rondje NL.

Bericht door Albert »

We gaan weer verder met het gebeuren na de zeilersmeeting in Trintelhaven aan de dijk Enkhuizen - Lelystad.

“Zeebeest” doet een rondje NL.

6.


Zo. 18-07-,10 Zon. SW 3-4.


De meeting was, wat ons betreft, een succes. We hebben genoten tot en met en dan heb ik het niet alleen over het eet en drink gedeelte maar vooral over het contact met de mensen. Maar toch, twee nachten op één plek bezorgen me de acute vertrekkriebels, dus om 10:50 is het ‘Voor en achter.’ ‘Klaar? Lekko die hap!’ Voorzichtig wurm ik “Zeebeest uit haar nauwe ligplaats en vaar nog een ererondje door Trintelhaven. We zwaaien naar de forummers die, wel op maar nog niet vertrokken zijn en varen de haven uit.

(Foto; Eerlijk gejat van het Zeilersforum.)
IMG_7923[1].JPG
IMG_7923[1].JPG (71.48 KiB) 4838 keer bekeken
We willen morgen in Heeg zijn om ons nieuwe “mini lap ding geval” bij firma Stentec op te halen, dus besluiten we om vandaag minstens tot aan het Grote Gaastmeer te gaan. We zetten zeil, maar met niet meer dan een stukkie of 3 bft. gaat het niet erg hard. Terwijl ik een beetje met de zeilen klooi, schenkt Marjanne nog een bak leut in en pakt het logboek. ‘Hé, kijk nu eens!’ Ze komt naar buiten en houdt het logboek onder mijn neus. Hoewel het gister een havendag was, staan er voor Za.17-07-,10 toch wat zinnetjes in. Dat is overduidelijk het handschrift van Bianca die toen, op de Pinkstertrip naar Southwold en Lowestoft, ook al zeer nauwgezet het logboek bijhield.

Ze schrijft onder anderen; we hebben elkaar weer even gezien! Wat een leuke verrassing hè? Ook de kinderen vonden het erg leuk hier! Liefs van Geert, Bianca, Floor en Guido.
Dank je wel Bianca en heel erg fijn dat jullie toch nog konden komen!

12:30 Enkhuizerzand O. dwars. De wind laat het een beetje afweten.

Het wordt een kalm tochtje met niet te veel wind zodat we, om nog een beetje op tijd aan te komen, de motor er ook maar bij aanzetten. Over de VHF hoor ik een juffrouw met een Belgisch accent, aanwijzingen aan zeeschepen geven. Nieuwsgierig luister ik nog even uit. Dan krijg ik in de gaten dat het om de haven van Oostende gaat. Er is zeker weer wat aan het handje met de atmosferische lagen, want ze knalt luid en duidelijk uit de speaker.

14:07 Vrouwenzand Z. dwars. Een kwartiertje later, nabij de Vrouwenzand W. wordt er door een tegenligger geroepen en gezwaaid. Het is “Snelem” oftewel Erik die, mocht hij toch nog naar de meeting gaan, een tikkie te laat is voor de BBQ maar misschien, héél misschien en als hij veel geluk heeft, is er nog wat drank over. Goeie vaart Erik!

15:10 We lopen Stavoren binnen en leggen aan op de wachtplaats voor de Johan Friso sluis. We kunnen, ondanks de drukte, met de eerstvolgende schutting mee. In de binnenhaven gaan we alleen even voor de kant om water te laden en varen om 15:50 weer verder. Om 18:40 komen we ten anker op het stille stuk van het Grote Gaastmeer.

Volgens Marjanne moeten we, voor dat ze aan het eten begint, zwemmen en ons wassen. Hoewel het nog lang geen Kerst is en ik het nut van zeepverspilling ook niet inzie, blijft ze op haar stuk staan. ‘Oké moppie, we gaan zwemmen, maar wist jij dat in deze plas meervallen van een metertje of drie zitten en dat er hier al een stuk of zes zwemmers op onverklaarbare wijze zijn verdwenen?’ Ze geeft me haar “Zoet maar jongen het gaat vanzelf weer over” blik, zoekt handdoeken en shampoo bij elkaar en begint zich uit te kleden. Het is hier zo stil dat badkleding overbodig is, dus duiken we in ons blote niksie de majem in. Hangend aan de zwemtrap slaag ik er min of meer in om me een beetje te wassen. Ik zwem nog een rondje om de boot en klim weer aanboord. Zo, dat was iets waarvan mijn ouwe bootsman zou zeggen: ’Niet schoon toch fris, daar drink ik op, proost!’

Na het eten en de afwas, zit Marjanne met een boek in de kuip en ik kijk genietend in het rond. Een stuk verderop ligt een sleepboot voor anker, zonder anker. Ja zeker, dat kan. Je drukt je de boot lekker vast in de modder en ligt zo veilig als in Abrahams schoot. En met een sleper - die beneden een complete kudde werkpaarden heeft rondstampen - hoef je ook niet bang te zijn dat je de andere dag niet meer loskomt.
HPIM2366.JPG
HPIM2366.JPG (92.84 KiB) 4838 keer bekeken
De schipper verschijnt aan dek, hangt een handdoek over de jackstay naast de stuurhut en springt overboord. Hij zwemt wat rond, klautert weer aan dek en pakt zijn handdoek. ‘Zo, die schipper heeft óók al in zijn nakie gezwommen, dat kan hier ook makkelijk, er is mijlen ver geen koddebeier te bekennen.’ Nog voor ik uitgesproken ben, pakt Marjanne de kijker, richt die op de sleper en zegt:‘Hmm, lekker kontje.’ ‘Nou já zeg, ik neem aan dat je het niet over de boot hebt, jij seksistisch mormel met je onzedelijke praatjes!’ ‘Onzedelijke praatjes? Poeh, het mocht wat, je denkt toch zeker niet dat jullie kérels daar het alleenrecht op hebben?’

Er komt nog een boot aanzetten. Zo te zien is het een nagelnieuw eikenhouten botterjacht.
HPIM2371.JPG
HPIM2371.JPG (58.26 KiB) 4838 keer bekeken

’s Avonds laat, het is al veel te donker om nog te kunnen lezen, zitten we - met een glaasje wijn – dicht tegen elkaar aan in de zwoele avondlucht, samen naar de sterren te kijken. ‘Of ik dit romantisch vind? Martje schat, als ik niet al stapelverliefd op je was, zou ik het nú worden.’


Ma. 19 – 07 -,10. Zon SSW 3-4.

08:55 Anker op! We zeilen naar Heeg, waar we om 11:10 afmeren en met de laptop naar Fa. Stentec wandelen. Het nieuwe mini lap geval ziet er goed uit maar moet eerst nog geladen worden met een paar nieuwe zeekaarten, plus alle “oude”kaarten uit de laptop. Daar gaat al gauw een uurtje of drie mee heen, als het al niet meer wordt vanwege al het volk dat de winkel in en uitloopt. We betalen alvast. ‘Dank u wel en deze is voor u, ik bel u wanneer het klaar is, prettige dag verder.’

We gaan maar wat stores inslaan, vooral bier, wijn, en droge worst. Ook het zaakje met tweedehands boeken struinen we volledig door. Daarna, omdat ik zo zoet zonder klagen door de hitte achter Marjanne aansjok, krijg ik – mijn dag kan niet meer stuk - nog een ijsje op de koop toe.

Het is al over drieën, wanneer we gebeld worden. ’Goedemiddag, met firma Stentec, uw laptopje is klaar, al uw kaarten staan er op.’

Onder het naar de boot wandelen met de twee laptop gevallen, overleggen we. ‘Zullen we nog naar Stavoren varen of pakken we nog één nachtje Grote Gaastmeer?’ ‘Ach, ik heb alle boodschappen al aanboord en ik vind ons ankerstekkie wel heel leuk, dus wat mij betreft gaan we naar het Gaastmeer.’ ‘Goed dan gaan we daar weer heen maar volgens mij is het jou alleen maar te doen om het “lekkere kontje” van die sleepbootschipper, lellebel die je bent!’

Om 16:45 Komen we weer ten anker op bijna het zelfde plekje. De sleepboot ligt er nog en hoewel ik daar niemand aanstalten voor een frisse duik zie maken, denk ik er hard over om de kijkers heel ver weg te stoppen.



Di. 20 – 07 -,10. Zon. SE 3-4.

‘Martje, opstaan met je luie donder! Willen we zeker zijn dat we op tijd bij de “Zuid meeting” in Zeeland arriveren, dan moeten we nu vertrekken. Omdat we ook nog even langs Andijk moeten en tevens rekening moeten houden met eventuele verwaaidagen, moeten we nu serieus mijlen gaan maken.’

07:45 Anker op! We gaan richting Stavoren.
Op de Fluesen, halverwind zeilend, met een lekker warm zonnetje op mijn bast, is het volop genieten. Bij de vernauwing van Galamadammen, valt achter de bomen de wind weg dus gaat de pruttel weer bij. Bij Jachthaven “De Kuilart”, staat iemand boven op zijn boot te zwaaien en te roepen. Wat moet die vent van me? Wacht, ik zet mijn bril er bij op, krijg nou alles! Dát is verrekte leuk, het is Marvin, de medeoprichter van onze zeer exclusieve Ruitenwisserclub. Nu kunnen we meteen een ledenvergadering houden, met een opkomst van maar liefst honderd procent! Welke vereniging doet ons dat na! Nou? Ik bedoel maar!
We leggen aan en er volgt een hartelijke begroeting met Marvin en zijn vrouw en hoewel we bezig waren met mijlen maken, moet dat maar even wijken voor een gezellige minimeet.
HPIM2372.JPG
HPIM2372.JPG (145.27 KiB) 4838 keer bekeken
We hebben heel wat bij te praten en dat doen we dan ook maar als we vandaag nog ergens komen willen, wordt het toch tijd om verder te gaan. We nemen afscheid, gooien los, zwaaien nog een keer en tuffen verder. ‘Ja Martje, daar heb je gelijk in, zij is zeker een lieverd. En hij? Hij heeft een gevoel voor humor dat soms aan de scherpe kant is maar waar ik wel van hou. Bovendien heeft hij, net als ik, een rebelse geest en loopt niet achter de massa aan, ik mag dat wel.’

We zien op het meertje de Morra een groot jacht, ver buiten de vaargeul, aan de grond zitten. Hij heeft de grootschoot stijf aangehaald en zijn fok bak getrokken maar er staat te weinig wind om hem zover te laten hellen dat zijn kiel uit de prut komt. Achter zijn kont is er wel een hoop schroefwater te zien maar toch komt hij geen centimeter vooruit.
HPIM2373.JPG
HPIM2373.JPG (73.71 KiB) 4838 keer bekeken
‘Moeten we hem niet gaan helpen?’ ‘Nee, ten eerste hebben wij de kracht niet om dat grote joekel vlot te trekken en ten tweede denk ik dat ook wij daar vastlopen. Wat hij nodig heeft is een motorboot, een met weinig diepgang en veel paarden.’

Bij Stavoren leg ik aan om even snel water te laden en gasolie te bunkeren. Even snel? Nou, dat kan ik gevoegelijk op mijn buik schrijven. Hoewel we gister, je wilt niet weten hoeveel, tassen en tassen vol boodschappen aanboord hebben gesjouwd, moet Marjanne ondanks mijn protesten, toch nog “heel even” naar de supermarkt. Deze keer is ze, tot mijn grote verbazing, in een recordtijd weer terug. ‘Zie je wel, ik zei toch dat ik zo weer terug was.’ ‘Ja zeker, ik weet gewoon niet wat me overkomt! Ik zal zo de Paus effe bellen, om te zeggen dat er in Stavoren een wonder is geschied.’ We verhalen, op bevel van Marjanne, naar het havengebouwtje en bestormen de douches. Ook daar zijn we snel mee klaar en vijf minuten later draaien we de wachtplaats voor de Johan Frisosluis in. Het is weer berendruk hier. Ze ouwenelen wel over uitbreiding met een tweede, grotere, kolk maar doen er geen ene moer aan. Maar goed, het is mooi weer en zeilers hebben nooit haast, niet waar?
HPIM2375.JPG
HPIM2375.JPG (136.8 KiB) 4838 keer bekeken
De sluisdeurenflipperaar is lekker op dreef. Met een noodgang werkt hij de ene lading bootjes na de andere weg, zodat ook wij binnen redelijke tijd het Zuidersoppie op kunnen kachelen. De wind heeft er niet veel zin in, SE 1-2 en zelfs dat beetje houdt er mee op. Dan de motor er maar bij. We zitten op een koersje dat, onder het vogeleiland “De Kreupel” langs, naar Andijk gaat. In de verte, richting Enkhuizen, maakt een “oude Oost-Indiëvaarder” zich los uit de heiige achtergrond. ‘Kijk Martje, daar heb je die omgebouwde VT tanker.’
HPIM2376.JPG
HPIM2376.JPG (69.76 KiB) 4838 keer bekeken
‘Een zeilende tanker? Maak dat de kat wijs!’ ‘O, dat is nog niets, destijds voer ik op vierkant getuigde houten slaolietankers die we, bij tegenwind, op de hand rond Kaap Hoorn boomden. Dat was nog in de tijd van “houten schepen, ijzeren kerels”, toen hadden we geen cao rusttijden regeling en al die andere zaken waar die watjes van vandaag de dag niet zonder kunnen.’ ‘Ja ja, wie zet er vaak ’s avonds laat nog even de kachel aan omdat hij koude voetjes heeft? En wie klaagt er na een paar kilometer fietsen over zadelpijn? Poeh, over watjes gesproken!’ Na deze vernietigende woorden, rest mij niets meer dan haar een gekwetste blik toe te werpen en verdrietig te zwijgen.

Bij het naderen van Andijk gaat Marjanne op haar favoriete plekje voor op het kajuitdak zitten.
HPIM2378.JPG
HPIM2378.JPG (120.92 KiB) 4838 keer bekeken
Waarom we zo nodig naar Andijk moeten? Wel, dat zit zo. Een paar jaar terug kochten we een nieuwe dynamo, die al na een maand of wat kuren vertoonde. Af en toe wilde hij niet laden en verscheen er op het dashboard het “Boze Rode Oog” van het laadlampje. Wanneer er een krommevoltjes specialist bij kwam was er niets aan de hand maar daarna, het kon een paar uur of een paar dagen duren, kwam het “oog” weer tot leven. Toen we in Workum kwamen kon de monteur daar ook weer niets ontdekken maar bracht voor de zekerheid de dynamo naar Sneek om hem daar op de testbank te zetten. ‘Aan de dynamo ligt het niet, die doet het perfect, de fout moet ergens anders zitten.’ Zo bleven we nog even aanklooien tot de winterstop.

In april 2010 was het opeens weer prijs en keken we opnieuw tegen het “Oog” aan. Omdat we toch in de buurt van Andijk waren, zijn we daar even bij Jachtservice Andijk langs gegaan. Piet, een van de monteurs, luisterde naar ons verhaal knikte en kwam aanboord om zelf te kijken. Hij verving een paar, slecht contact makende, kabelschoentjes en zowaar, het “oog“ bleef weg. Piet rekende een minimaal bedragje en wij voeren tevreden naar Enkhuizen, vanwaar we de volgende dag weer verder gingen. Amper zijn we door het Naviduct, of het treiterige “Rode Oog” staart me strak en spottend aan. Rechtsomkeert en weer door de sluis, op naar Andijk! In de haven brandt het oog nog steeds. Voor de zekerheid zet ik de motor nog niet af, eerst moet Piet dat duivels oog zien. Piet komt er weer bij en ziet zelf het rode oog branden. Hij meet de zaak door en houdt dan een extra draadje tussen twee punten. Het oog gaat ogenblikkelijk uit. Hij haalt het draadje weg en het oog brandt weer. Piet laat weten dat al diegenen die beweerden dat het niet aan de dynamo kon liggen, hun schoolgeld moeten terughalen want het is de dynamo en niets anders. Wij moeten met dat ding naar een bedrijf met een testbank gaan en daar vertellen dat Piet zus en zo heeft gedaan en dit en dat gezegd heeft. Nee, Piet wil geen geld maar we moeten hem wel komen vertellen of hij al dan niet gelijk heeft gehad.

Thuis gekomen, breng ik de dynamo weg naar waar ik hem gekocht heb. We moeten even geduld hebben, want de monteur is bezig om een heel futuristisch audio geval compleet met computer, diefstalalarm en iets Tom Tom’s achtig, in een hele dure slee in te bouwen. Dan komt hij vragen wat hij voor ons kan betekenen.
‘Twee jaar oud meneer? Jammer, dan is de garantie verlopen. Maar verteld u het eens wat is er precies aan de hand? Ik draai exact het verhaaltje af dat Piet me voorgekauwd heeft en de dynamo gaat op de testbank. Ik sta er met mijn neus bovenop. Het asje wordt gekoppeld aan een elektramotor op de testbank en de nodige elektrieke touwtjes worden eraan geknoopt. Dan begint het spul te draaien, steeds meer en meer toeren allerlei meters slaan uit en vrolijk gekleurde lampjes knipogen ons toe. De monteur weet genoeg. Hij brengt de toeren terug naar nul en demonteert de spanningsregelaar. Uit het magazijn komt, na enig zoeken, een nieuw exemplaar. Na montage wordt de testbank weer gestart. Eerst langzaam maar dan steeds sneller. De metertjes geven zeker goede waardes aan, want de monteur lacht tevreden. Dan worden de toeren zover opgeschroefd, dat mijn dynamo staat te gillen van inspanning en de meters, al dansend, zowat uit hun dak gaan van plezier. Ook voor deze test slaagt onze Dyno moeiteloos. ‘Meneer, die Piet had gelijk, het was inderdaad de spanningsregelaar maar nu is hij weer helemaal in orde.’ ‘Prachtig, dan weer niet en dan weer wel dat laadlampje aan, ik begon al aan groene mannetjes te denken. Maar wat krijgt u van me?’ ‘Even kijken.’ Hij loopt met het doosje naar zijn pc en tikt de code in. ‘Juist, dat is hem, dat wordt … ach geeft u maar vijfentwintig euro.’ Hm, dat valt me mee maar hij is ook zo’n driekwartier voor me bezig geweest en het werkplaats uurtarief is tegenwoordig geen kattenpis. Ik zeg:’En het arbeidsloon?’ Hij kijkt me even aan, werpt een blik op de dure wagen in de werkplaats, knipoogt en zegt:‘Dat zit wel goed.’

Dat was toen, nu lopen we Andijk in en meren af naast de trailerhelling. In de loods staat een monteur met een klant te praten. We wachten een meter of wat verderop tot ze uitgepraat zijn. De klant loopt weg en de monteur kijkt me vragend aan. ‘Goede middag, waar kan ik Piet vinden?’ ‘Piet? Die is er niet die is met vakantie maar misschien kan ík u helpen.’ Ik vertel hem het hele verhaal en ook dat Piet graag wilde weten of hij gelijk had en besluit met:‘Nou, Piet had inderdaad gelijk, dat kwamen we even zeggen en ook heb ik hier een kratje met twaalf flesjes Brandbier voor hem, gewoon als aardigheidje.’ De monteur zegt, terwijl hij het kratje uit mijn handen pakt:’Ik zal het hem zeggen maar ... Piet drinkt geen bier, hij heeft liever whisky en zo. Als we van een tevreden klant whisky of cognac krijgen is dat voor Piet. Ik daarentegen, drink het liefst een pilsje. Dank u wel en Proost!’




Albert
"MAY YOUR BIG JIB DRAW"
Gebruikersavatar
RobertB
Berichten: 494
Lid geworden op: 09 feb 2007 14:21
Locatie: Meppel
Contacteer:

Re: "Zeebeest" doet een rondje NL.

Bericht door RobertB »

Ha die Albert,

bij het lezen van je pracht verhaal denk ik aan ons bootje die heel zielig in de sneeuw op de wal staat en verlang erg naar het voorjaar!

Groeten,
Robert
Al vaar je in de goede richting, toch moet
je regelmatig bijsturen. http://www.varenisfijner.nl


Plaats reactie