Dammers & van der Heide

[piet-hein (RIP)]

hoi mannen


toch nog een gaatje gevonden voor de tekst bij de foto,s

de sporonia op de helling in de waalhaven voor dokbeurt in 1964

spolesto ligt droog bij laag tij in millom engeland,konden gelijk

buitenboord werken

de kleuren foto is van de kenitra of de tom vd heide in het panamacanal

waar we elke 14 dagen door kwamen met de bananentrip

tampa florida - esmaralda ecuador.

je ziet ook een foto van de mathilda in tampa bananen te lossen

bij parker bananen waar we voor in charter voeren.

de laaste foto is als ik het goed heb van de nina waar ik op gevaren

heb in 71 dit was het weer zo beetje

tot de volgende foto sessie

gr piet-hein

[ed bartels]

Bedankt Piet Hein. Je had 't allemaal uitgelegd wat het was maar ik kan me alleen de details van de Sporonia herinneren. Komen er weer een paar.

















De Sporonia in zijn facettes. De laatste is geloof ik Josephine, de vrouw van kapitein Boon.
Die kerel bij de gangway met een hand in de zij, ben ik, en ik denk dat ik aan het bedenken was wat ik nou is zal gaan doen.







Groetjes Ed

[piet-hein (RIP)]

hoi mannen


ik heb toch nog een foutje gemaakt,ik dacht dat een van de foto,s de

nina was maar het is de bonafide die ook voor dammers in charter

vaarde maar de oplettende dammers kenner had dit wel opgemerkt

denk ik tot ziens


gr piet-hein

[ed bartels]

Hoi, daar zijn we weer heel even met de Dammersfoto's.
Laat ik beginnen met de Spoorhouten.














Was de Sporota ook van Spoorhout? Moet ik toch even opzoeken.
De foto's komen van Groninger Kustvaart.nl Even voor de goede orde.
Yes, de Sporota was ook van Spoorhout en voer bij Dammers.
Hierna de foto's van de jongens aan boord(en een paar dames)
Groetjes Ed

[ed bartels]

Hier een stel Dammersfiguren,











Tot zover de Sporonia hierna de Spolesto


En de Kenitra


]











Nou ,Piet-Hein, je kunt weer effe vooruit. De eerste serie zwart- wit is van de Sporonia dan het ploegje van de Spolesto en in kleur dacht ik stuurman Konijnenburg te herkennen maar niet op de Sporonia maar op de Kenitra? De anderen ook Kenitra of nog een gedeelte Tom vd Heiden?
Groetjes Ed

[piet-hein (RIP)]

ed bedankt voor het plaatsen van de foto,s

zal ze ondertitelen wat ik nog weet , want het is tenslotte toch een

pikheetje geleden

we beginnen met de kleuren foto,s

foto 1 ik zelf met str man konijnenburg op de kenitra

foto2 met pet kapt joly naast hem str man konijnenburg onder in het

midden ben ik naast mij meester gilles berrevoets

foto4 str man ? schiet een zonnetje

foto 5 de rooie lichtmatroos die voor het eerst de evenaar overging werd

kaal geschoren

foto6 kees v d niet voor de dammerskenners wel bekend denk ik

foto 6 bemanning tom vd heide in quaquil ecuador

dit was het weer zo,n beetje

gr piet-hein

[ed bartels]

Bedankt Piet-Hein. Doe rustig aan maar ik gooi er weer een paar op. Het weekende zit ik in Antwerpen en ga met mijn schoonzoon naar het maritiem museum in het Steen want die sluit net als Amsterdam binnenkort en gaan verhuizen. Dus nog even gebruik van maken.














Ik dacht de Sporonia allemaal. Piet verbetert me als ik het mis heb
Groetjes Ed

[piet-hein (RIP)]

helemaal goed ed,allemaal op de sporonia hebben toch een hoop lol

gehad op dat scheepje

gr piet-hein

[Jos Komen (R.I.P)]

Hallo Ed en Piet Hein,
Wij genieten er ook van hoor!
All the best
Jos

[ed bartels]

Piet-Hein, bedankt wederom. Bij de volgende zit er een waar jij te paard zit in IJsland. Als de dag van gisteren herinner ik me dat we in Vopnafirdi lagen(heb dat ooit opgeschreven) en dat de lossers van het zout met paarden naar het werk kwamen. "Mogen we er even op zitten?" vroegen we. Geen punt in IJsland, het is daar een vervoermiddel als bij ons de fiets. Maar er was er een bij die het niet begreep en mij er op het haventje uit wandelde. Hij reageerde nergens op en sjokte maar door de bergen in. Aad was er ook bij en probeerde het beest op andere gedachten te brengen maar het sjokte verder. We moesten toch het paard terug zien te krijgen want dat was die man van wie we het leende, zijn vervoer naar huis. Dat was nou precies waar het paard heen liep. Naar huis aan de andere kant van de berg. Geen teugels geen zadel. We wisselden af en toe wie er op mocht zitten. Het beestje wist beter waar het liep dan ik want het liep precies langs een gestrekte ijshoop dat hier en door nog lag van de voorbije winter. Ik sprong van z'n rug ag op de ijshoop en zakte meteen 20 cm dieper weg en werd nat. Er liep een beekje onder het ijs. Het beest stopte bij een boerderij en ging grazen. Het bleek thuis te zijn. Een boze Ijslander was de enige die invloed had op het stugge karakter van het paard en bracht het terug naar het schip.
Vandaar dat ik me afvroeg wat er nou zo leuk was aan paardrijden toen m'n dochters er helemaal wild van waren later.




groetjes Ed