De Kleine Vaart

Een gezellig, leuk en informatief Scheepvaartforum
Fluks
Berichten: 599
Lid geworden op: 20 apr 2012 12:12
Locatie: Dordrecht

Re: De Kleine Vaart

Bericht door Fluks »

Een oom van mij,die machinist bij de KJCJL was geweest snapte niet,dat men mensen kon krijgen om op,wat hij noemde‘‘een haasje over bootje’’ te varen.Onbekend maakt onbemind. Groet,Arie.

Martinus
Berichten: 1003
Lid geworden op: 15 apr 2006 02:41
Locatie: Rio de Janeiro - RJ

Re: De Kleine Vaart

Bericht door Martinus »

Theo ik vroeg me het af omdat ik me op een belangrijk groter schip wel eens vast heb moeten klemmen in de kooi om er niet uit te rollen. Werd je niet af en toe tegen het plafond gegooid?
En dat dan dagen lang... .
En zo klein zijn die rijn-zeevaarders immers ook niet?
Dat is waar maar ze zien er voor de buitenstaander niet echt als zeeschepen uit. Het zijn voor mijn smaak eigenlijk lelijke dingen (ik weet dat ze niet voor de smaak gebouwd worden) met die 'viagra' brughuizen... .
Wel eens een grote, diepgeladen tanker in slecht weer gezien? Dat is meer een onderzeeër dan zo'n klein scheepje.
Nooit gezien zelf, maar natuurlijk wel bekend, ook al vanwege de kippenloop. Maar die zijn zwaar en hebben een belangrijke opbouw met vele dekken.

Ik weet nog vanuit de Blauwe Wimpel vroeger en daar voorzag men onderzeevarende tankers in de toekomst.

Dank voor de info en het filmpje!
sparks
Berichten: 241
Lid geworden op: 09 feb 2015 22:52

Re: De Kleine Vaart

Bericht door sparks »

Slecht weer breek me de bek niet open. Reefers zijn mooie hardlopers maar ook slingerbakken, als je dan als sparks ook nog achter de brug mag slapen heb je het aardig voor elkaar met slecht weer. Oplossing paar reddingsvesten onder de matras zodat de matras in een V tegen de wand staat en je in ieder geval niet de hele nacht ligt te rollen.

Wel eens met zware storm het kanaal uit gelopen de Atlantic op naast een enorme tanker, wij toch echt terug naar knoop of 3 a 4, die bleef gewoon full speed door denderen en maakte op mij de indruk er als een strijkplank in te liggen.
Theo Horsten (R.I.P.)

Re: De Kleine Vaart

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

------------------------------

---------------------------------------Afbeelding


Ja, ja, snelle reefers en grote tankers met sparksen aan boord die je allerlei exotische weerinformatie konden verstrekken en dan een tampie slecht weer, het zou wat. :-D
Nee, we hebben het hier over de Kleine Vaart - met hoofdletters - en dan niet in de betekenis die de wet daar vroeger aan gaf, de Kleine Handelsvaart, dat wil zeggen schepen met een minder dan 500 brt, maar de vaart met kleine schepen waarbij 1000 ton deadweight al heel groot was. Zoals die kruiplijner die ik hierboven al noemde en waarop ik in de Golf dat filmpje maakte. Dat was dat "leuke kustertje" waarover ik in mijn uit het leven gegrepen verhaal "De Zwarte Zeemeermin" sprak...
Het was Rob die met dat leuke kustertje kwam aandragen. Zo zei hij dat: ‘Er moet een verdomd leuk kustertje naar de andere kant. Dat is echt iets voor jou!’
... een verhaal waar ik niets bij heb gefantaseerd om het wat mooier te maken, maar nog wel het een en ander heb weggelaten. Toen ik dat filmpje maakte, waren we onderweg van Hamburg naar Buenaventura, westkust Colombia, een flinke reis voor zo'n plofpotter. Tevens een goed voorbeeld wat je zoal kon - en waarschijnlijk nog steeds kunt - meemaken in de Kleine Vaart, vooral als je je in de periferieën van die kleine vaart begaf, zoals het uitbrengen van verkochte schepen naar de Cariben of andere verre bestemmingen. Het was de tweede keer dat ik een scheepje naar de West Indies bracht met een lading van deze zelfde afscheper...
Het was ongeveer eenzelfde assortiment als op mijn eerste reis naar Colombia en Venezuela; een grote partij munitie in verschillende kalibers en verder mortiergranaten, landmijnen, handgranaten en een partij air-to-air missiles. Aan dek kregen we op luik 2 een 20-voetcontainer met 20mm lichtspoor en op luik 1 een lege container waarin later die avond vaatjes met een extra gevaarlijke springstof zouden worden geladen. Dat zou gebeuren in een bocht van de Elbe, ver buiten het vaarwater, op een plek waar behalve wijzelf en een aantal nieuwsgierige koeien niemand zou worden opgeblazen als er onverhoopt iets mis mocht gaan.
In die container op luik 1 werd later die avond een partij PETN geladen een explosief dat ook bekend is als Pentarythritholteranitrate, C₅H₈N₄O₁₂ en nog gemakkelijker bekend als Pentrite. Dat is vuurwerk dat met veel respect behandeld dient te worden...
Penthrite (PETN), one of the most powerful and most bristant explosives, is used in the manufacture of detonating fuse, detonators and plastic explosives. If phlegmatized with a small amount of wax and pressed, it may be used to produce boosters and fillings for smaller caliber projectiles. PETN can also be incorporated into gelatinous, industrial explosives.
Vandaar die sticker op die voorste container. Het is sterk verwant aan of lijkt sprekend op nitroglycerine en heeft dezelfde vervelende neiging om onder bepaalde omstandigheden instabiel te worden. Bovendien is het zelfs in stabiele toestand gevoelig voor schokken en wrijving. Kortom: gevaarlijke troep. Daarbij vergeleken was die 20mm lichtspoor in die tweede container meer iets voor oud en nieuw, zeg maar. Het is niet echt gevaarlijk, maar moet volgens de regels wel aan dek worden vervoerd, gescheiden van andere soorten munitie, dus vandaar die container.

------------------------------------------------------------------Afbeelding

In dat verhaal De zwarte zeemeermin dat gebaseerd is op deze reis, heb ik, zoals al gezegd, een paar dingen weggelaten omdat die voor de strekking en de bedoeling van het verhaal niet relevant waren. Voor dit onderwerp, de Kleine Vaart, en dat filmpje zijn ze echter wel relevant. Wie op zijn klein schip, dat nog ouderwetse houten luiken heeft en niet gebouwd is voor het vervoer van containers, voor een lange reis containers aan dek gaat zetten, moet wel weten waar hij mee bezig is. Ik hield de stabiliteit scherp in de gaten en die twee containers aan dek, dat kon gemakkelijk. Geen enkel bezwaar voor wat de stabiliteit betrof. Nu zijn dit soort ladingen, kleine partijen munitie en springstoffen, buitengewoon lucratief voor zowel de handelaar in bommen en granaten als de eigenaar van het schip. Dat mag. Leven en laten leven. Ik had nooit bezwaar tegen dergelijke ladingen. Je weet precies wat je hebt en weet ook precies wat ermee kan gebeuren. Ik had dat liever dan een partij chemicaliën met onuitspreekbare namen die ik stuk voor stuk in het handboek Gevaarlijke Stoffen moet gaan opzoeken en nalezen, waarna ik nog steeds niet exact wist wat ik eigenlijk aan boord had en wat voor een afschuwelijk einde dat voor ons allen zou kunnen betekenen als we pech hadden. Ik geef de voorkeur aan een lading eerlijke en oprechte plof.

Die bommen-en-granatenkoopman en ik kenden elkaar van een vorige gelegenheid waarbij we een zeer hoog oplopend conflict hadden gekregen dat hij op een typisch Duitse manier dacht te kunnen oplossen: door veel geschreeuw, waarbij hij op den duur zelfs dacht mij zijn wil op te kunnen leggen door te roepen: ‘Ich befehle Ihnen, Herr Kapitän ...!’ Toen ik ook daar ongevoelig voor bleek te zijn, begon hij bijna te huilen, maar gelukkig kwamen we tot een compromis. Dat is een ander verhaal van de Kleine Vaart dat hier nu weer niet relevant is, maar het klaarde de lucht goed op. De verhoudingen lagen daarna heel zuiver, vooral omdat hij nu heel precies wist wat hij aan me had. Zodoende kwam hij deze keer, toen we al bijna klaar waren met de belading, heel bedeesd vragen of ik bereid was nog een derde container aan dek te zetten, een container met zwart kruit, bestemd voor het maken van vuurpijlen en ander vuurwerk. Dat is niet zo erg gevaarlijk, maar door zijn brandbaarheid schijnt het vervoer over zee wel eens moeilijk te zijn. Hij liet me dan ook direct weten dat als ik bereid was die derde container aan dek te zetten, hij gaarne bereid was me daar een premie van duizend dollar voor te betalen. Het was heel simpel om die derde container in te passen in mijn stabiliteitsberekening en dat deed ik waar hij bij zat. Het bleek te kunnen. Het kón, maar dan ook maar net. Ik bleef binnen de stabiliteitscriteria, maar ik kwam wel aan de limit. Voor mij was het voldoende om het niet te doen. Van Hamburg naar Rotterdam of Antwerpen of weet ik waar in West- of Noord-Europa had ik dat best willen doen, ook zonder een premie, maar niet op een oceaanreis met zo'n klein scheepje met een uitwatering van dertig centimeter. Maar voordat ik dat zei, vroeg ik eerst: "En als ik nou zeg dat ik bereid ben om jouw container voor vijfduizend dollar mee te nemen?"
Hij hapte onmiddellijk. "Dat is ook goed," zei hij.

Ik heb dat dus niet gedaan en wat was ik blij dat ik het niet had gedaan toen we in de Golf in dat zeer slechte weer terechtkwamen, want dat slechte filmpje toont niet hoe het werkelijk was, toen ik echt niet aan filmen toekwam. Dat we dat slechte weer over ons heen kregen, was te wijten een ongelukkige samenloop van omstandigheden.
De reis verliep zonder wederwaardigheden. Nou ja, niet helemaal. We moesten schuilen in Torbay, achter Berry Head omdat, toen het weer in het Engels Kanaal slechter werd, een deel van onze deklading, een aantal kratten met ongevaarlijke spullen, levendig werd en los dreigde te breken. Toen we dat gefikst hadden, was er inmiddels een volgende, nog steeds uitdiepende depressie vanaf de Atlantic onderweg naar de Golf van Biskaje en moesten we een besluit nemen: tussen de buien door van Ouessant naar Villano, of een dag of vijf wachten tot ook dat vuiltje gepasseerd was. Ik belde het KNMI en mede op grond van hun wijze woorden besloot ik het erop te wagen, in de wetenschap dat het ook verkeerd kon uitpakken. Dat laatste gebeurde; de depressie liep net even sneller en volgde een iets zuidelijker baan dan voorspeld, met als gevolg dat we drie dagen in de Golf bijgedraaid lagen. Het bleek een prima scheepje te zijn waarmee je boos weer veilig kon afrijden en eenmaal weer volle kracht op koers, werd het weer ook steeds beter.
Als je zoiets krijgt en je zit aan de limit van je stabiliteit, dan lig je met stijf geknepen billen in je met bierdozen versmalde kooi en ben je gaarne bereid die vijfduizend smerige dollars als brandoffer aan Neptunus op te dragen als die wind en die zee maar willen gaan liggen. Nu hadden we een prima scheepje dat dat slechte weer goed kon afrijden. Wat ik ook niet in dat verhaaltje heb meegenomen, dat is dat ik, toen de weersverwachting zo bar slecht werd, even heb overwogen om die container met pentrite open te maken en die fiber vaatjes van vijfentwintig kilo overboord te flikkeren zolang we dat nog zonder al te veel problemen konden doen. Ik hield rekening met de mogelijkheid dat die container mogelijk los zou kunnen breken en dan niet in een keer overboord zou gaan maar scheef half in het gangboord zou komen te liggen en we de deuren niet meer open zouden kunnen krijgen. Instabiele pentrite, gevoelig voor schokken... Had ik het uit voorzorg overboord gezet, dan zou dat averij-grosse zijn geweest en later een hoop gedoe hebben gegeven, maar wat is wijsheid? Bert "Compass" de Boer was ook aan boord en toen ik tegen hem zei wat ik in gedachten had, adviseerde hij me om het niet te doen, nog een poosje af te wachten. Een dergelijk advies dien je heel serieus te nemen en ik besloot het op te volgen. Het pakte allemaal goed uit en eenmaal in beter weer hebben we ook verder een zeer genoeglijke reis gehad en die pentrite en de rest van onze lading keurig in Buenaventura gelost, waarna we het schip op de Bahamas bij de nieuwe eigenaar hebben afgeleverd.

Kijk, dat was dus ook de Kleine Vaart en daar valt zo nog wel het een en ander over te vertellen.

-------------------
Gebruikersavatar
jandikker
Berichten: 41
Lid geworden op: 24 dec 2017 13:47
Locatie: Schore (Zld)

Re: De Kleine Vaart

Bericht door jandikker »

Hallo Theo,
Je schreef:dat wil zeggen schepen met een minder dan 500 brt, maar de vaart met kleine schepen waarbij 1000 ton deadweight al heel groot was.

Ik heb een blauwe maandag gevaren op de Erasmus van Vermaas.
Dw 100 ton, Gt 1324 ton, Nt 722, lengte 71,59 meter.

Mag ik met mijn ervaringen met dat schip toch wel meedoen met "De kleine Vaart"?

Groeten Jan Dikker

Aait vedan!
Aait vedan :-D
Theo Horsten (R.I.P.)

Re: De Kleine Vaart

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

-----------------
Afbeelding

Jan, alles mag en ik maak hier de dienst ook niet uit. :-D Maar met zijn 1324 brt was de Erasmus natuurlijk geen kleine vaart; dat was Grote Handelsvaart, ook al had hij dan een deadweight van maar 1500 ton. Dat schip moest voor wat kapitein en stuurlieden betrof nogal wat diploma's aan boord hebben. Hij was beneden de 1500 brt, dus een marconist hoefde niet. Wat voor die diploma's er bij die Werkspoor van 1100 pk rond moesten lopen, weet ik eigenlijk niet en in het kader van dit topic Kleine Vaart heb ik ook geen zin om het na te kijken. Maar als jij je ervaringen van die blauwe maandag Erasmus nergens anders kwijt kunt en hier neer wilt zetten, ga je gang, al is het dan ook off topic. Je weet: we zijn hier niet zo streng in de leer en ik ga niet over die dingen. :? Alleen, waar is het eind dan? Vandaar dat ik zei dat ik het niet over de Kleine Handelsvaart wilde hebben, maar over de kleine vaart en dat is een verschil.

----------------
Jos Komen (R.I.P)

Re: De Kleine Vaart

Bericht door Jos Komen (R.I.P) »

Hallo Jan,
we zijn hier niet zo streng in de leer
Uiteraard zijn we benieuwd naar je verhalen. :-D
p.s. Ik heb je Stanvac Avatar maar weer van stal gehaald. :wink:
sparks
Berichten: 241
Lid geworden op: 09 feb 2015 22:52

Re: De Kleine Vaart

Bericht door sparks »

aha kleine vaart is wat anders als khv, weer wat geleerd. Ik dacht dat er na khv alleen nog roeiboten kwamen.
Gebruikersavatar
jdbvos
Berichten: 10539
Lid geworden op: 22 apr 2006 16:17
Locatie: Groningen
Contacteer:

Re: De Kleine Vaart

Bericht door jdbvos »

Wat te denken van de wad&Sontvaart ? En de daaruit weer onstane kustvaarders ? Vooral die eersten daarvan werden mn door de Britten bewonderd om hun verrichtingen. Die werden bewonderend "The little grey devil's" genoemd....
Die kustvaarders waren héél gewilde schepen vroeger. Half Europa kocht ze, maar Engeland en Zweden spanden denk ik wel de kroon. Op héél veel little-grey-devils wapperde ná de NLse driekleur een scala aan vlaggen.
Oost, west...ook best
martien
Berichten: 8
Lid geworden op: 22 feb 2012 14:56

Re: De Kleine Vaart

Bericht door martien »

Als we het toch over kleine vaart hebben, wat dachten jullie van die coastertjes de ze zg potjes noemden, heb op een paar ervan gevaren en je kwam op de gekste plaatsen terecht maar wat was het leuk varen Veel hout varen uit de Oostzee ,Engeland Frankrijk enzovoort.
Dan hebben we over scheeps vanaf ongeveer 1936, 1938 ouder waar nog gewoon de origenele motor in stond, meestal Brons Industrie of Deutz van ongeveer 150 pk en ze laden ongeveer 250 tonMet dat hout varen uit de oostzee ging overal waar een plank kon leggen werd het vol gedouwd tot het sloependek aan toe.
We liepen wachten de kaptein en bestman 6 op en 6 af met 5 man aan boord,tussen door moest ook de motor gesmeerd worden,eerst goed kijken of je alles vrijvoer en dan met een gang naar beneden de machine smeren,en dan weer gauw naar boven en het schip weer op koers leggen.Dus over kleine vaart gesproken was dit het wel.En ook nog heel veel slecht weer meegemaakt met die schepen en met zo weinig pk.s lag je meer te steken dat als je vooruit kwam. :-D

.


Plaats reactie