De pest is -denk ik- dat je niet weet wáár te beginnen....en het hoe te vertellen....
Theo, en nog een paar mensen hier, zijn begenadigde schrijvers, die zaken niet alleen kunstig kunnen beschrijven, maar vooral ook de 'draad' vasthouden, als je begrijpt wat ik bedoel....
Ikzelf raak in het vuur ven een betoog die draad kwijt, vooral als 'iemand' een raaklijn van het verhaal activeert door bijv het stellen van een vraag of het maken van een opmerking, wat mij dan weer die zijlijn doet volgen, en voor je het in de gaten hebt over een totaal ander iets staat (of zit) te bazelen...zoiets triggert bij mij een omslag, een switch is m'n denken...
Mijn vingers kunnen m'n hasses niet bijhouden, en om die hasses wat meer te vertragen om die hoofdlijn aan te houden, wil bij mij niet. Dus ik begin bij -nou roep ik maar wat- het gecompliceerde proces van de spoeling, compressie, inspuiting, energieoverdracht enz, om dan bij een vraag -bijv- over de invloed van de massa-verschillen, te eindigen in m'n verhaal over de gevolgen van de aantrekkingskracht van de maan op de aarde, en geen idee meer te hebben hoe ik daar in gotsnaam ben terechtgekomen...
Deze laatste zin moet ik zelf wel 3 x overlezen om te zien of ik het zelf nog snap, bijvoorbeeld.. Een goede schrijver hakt zo'n zin in meerdere stukken
"Alles wat je weet"...
Daarmee wordt niet de inhoud van de studieboeken bedoeld; het gaat hier om de opgedane kennis, de ervaringen, en de inzichten/methodes en (daardoor) je inzichten en oplossingen.
En ja ! Met elke aanmonstering op de Almacht gaat er een gigantisch boek aan wijsheid méé, waarin de eigenaar van het boek feilloos de weg wist, maar een ander een soort
Voynich-document ziet....
Op de centrale wilde 'men' graag een beetje standaardisatie invoeren mbt de bedrijfsvoering: iedereen had z'n eigen 'beproefde systeem' voor elk onderdeel, met als gevolg grote verschillen in opstarttijden van een machine.
Samen met een ploeggenoot die zich altijd ontfermde over de brandblus-installatie (en dus intern dé authoriteit op dat gebied werd) ben ik daar toen een beetje mee "begonnen" om dat eens te stroomlijnen, en belandde daardoor in een dagdienstfunctie zodat ik met iedereen kon praten, en hebben we
met-z'n-alluh (echt: met nadruk !) standaard werkbeschrijvingen gemaakt van alle onderdelen.
De centrale kwam daartoe omdat de koopvaardijmensen-mét-stoomopleidingen/ervaring niet meer uit de boom vielen, en andere mensen (zeg maar koopv.mensen zonder die stoom) tóch eoa leidraad moesten hebben om -ná een ROVC of interne cursus- snel te kunnen functioneren.
Er kwam in die tijd ook een door de overheid verplichte audit over hoe wij omgingen mbt veiligheid en de interne guidelines...
Het management kwam toen op de proppen met die werkbeschrijvingen, waarmee mn de Eemscentrale (zoals ze dat zelf noemden) "gigantisch scoorden"...
Niet lang daarna werd dit in eerste instantie op alle centrales doorgevoerd, maar werd daarna zelfs verplichte kost binnen de arbo, en was de werkinstructie alweer ondergebracht bij het management, die uitsluitend met leveranciers werkten ipv de 'hands-on persoon'
Maar deze lange uitwijding is om duidelijk te maken dat 'de ware kennis' van de één, niet 'de ware kennis' van de ander is...
Wanneer iedereen dat idd allemaal zou opschrijven, kun je uit al die 'ware kennis' een 'algehele, absolute kennis' extraheren....
Dát zou mooi zijn ! Een grotere benadering van Utopia kun je niet krijgen !
Maar om alles wat je weet op te schrijven.....zoals ik al zei: ik zou niet weten wáár te beginnen. Nog afgezien van de schroom of bescheidenheid die dat opwekt: wie zegt dat mijn visie dezelfde is als die van een ander ??? wie zegt dat ik me op dat moment niet vreselijk vergis ???
Misschien, net als bij die werkinstructies, op componenten te beginnen, zoiets als: "hoe werkt(e) de stuurmachine en hoe ging je daarmee om ?", of "de schaarbeweging op de (al-dan-niet Bosch-)stoomschuif tbv de omkering van de draairichting van een stoommachine" (Hier zou ik dus al afhaken, want verder dan een blik in m'n stoomwerktuigenboek hierover, ben ik nooit gekomen, netzomin ik nog weet wat m'n pake me uitlegde over de tapsheid van de trommels van de braslieren op de windjammers: het is niet volledig blijven hangen)
Het zou idd een mooi idee zijn, om alle kennis 'boven water' te krijgen....
Maar we kunnen de aardkloot niet eens oorlogsvrij krijgen, laat staan alle kennis te bundelen....want kennis is immers macht...
En iedereen heeft naar ik aanneem tóch enige bescheidenheid als het aankomt op kennis/ervaringen, omdat iedereen z'n eigen helden heeft waaraan hij/zij de kennis aan te danken had....juist die HELD hadden 'ze' dat moeten vragen....
Ik trof ooit een voormalig 3e wtk bij Seatrade in een plaats waar ik doorslenterde, die mij vertelde dat hij veel van mij geleerd had... Hij noemde een paar voorbeelden, waarbij ik me juist herinnerde hoeveel twijfel ik destijds over dat gegeven had, en het meer een "God zegene de goede greep" was...
Zo zie je maar: ook zo'n held had/heeft z'n twijfels
Zoals ik vaak vertel aan mensen die zeggen "Oh, je bent een wtk...dan weet jij alles van mechanica, zeker ?": "Nee, daarvoor moet je eerder bij de stuurman zijn: die berekent hoe scheef- of hoever een schip voor- of achterover komt te liggen, of een schip niet omvalt met die belading, die berekent de hoek van de draden waarin de lading hangt en of de draagkracht van die kabels dan nog voldoende is: díe werkt met mechanica met wiskunde. Ik moet het hebben van de natuurkundige en chemische kunde, en daardoor eveneens met wiskunde. De mechanica is voor mij door de maker van de machines al bepaald"
Ja...schrijf al je kennis eens op...over alles (van je vak, denk ik er dan maar bij)
Dáár vraag je me wat...! zoiets begint al met 'hoever zet een kraanleertje uit na constante blootstelling aan zuurstofhoudend water' tot 'als de maan recht boven je staat bij het precies horizontaal trimmen van het schip, hoever lig je na 4 uur voor- of achterover door het verschuiven van de aantrekkingskracht van diezelfde maan'
....wáár en waarméé te beginnen ???