Pagina 47 van 81

Re: De ramp met de El Faro

Geplaatst: 25 aug 2016 12:27
door Gert Schouwstra
Ik ben ook heel benieuwd wat we hier verder nog over gaan horen.
Ik denk dat je zo'n bevel in die omstandigheden ook alleen maar geeft, wanneer je echt zeker weet dat je over een paar minuten geen schip meer onder je kont zult hebben.

Re: De ramp met de El Faro

Geplaatst: 25 aug 2016 17:06
door andrekik
HIER de update van de NTSB website.

Volgens IMO is de reder, Tote, eigenaar van de data, ben benieuwd of Tote alsnog aangesproken kan worden om de data en audio t.z.t. ter beschikking te stellen.

Re: De ramp met de El Faro

Geplaatst: 09 sep 2016 15:37
door ferryvaneeuwen
De USCG heeft inmiddels alle transcripts, ruim 1500 pagina's, vrijgegeven van de 10 zittingsdagen van de eerste verhoorsessie. Voor de ijverige lezertjes onder ons is er dus werk aan de winkel.....

Ik zal er denk ik selectief in grasduinen. Zo ben ik nieuwsgierig naar wat er bijvoorbeeld precies gezegd is over het onderwerp stabiliteit en de machinekamer want dat is mij grotendeels ontgaan.
Steady as she goes.....
Steady as she goes.....
image.jpeg (154.09 KiB) 5239 keer bekeken

Re: De ramp met de El Faro

Geplaatst: 09 sep 2016 16:42
door Theo Horsten (R.I.P.)
Ja, ik had ze ook al gevonden, maar ik wacht liever op het eindrapport - wat natuurlijk nog heel lang gaat duren.
In feite zegt dat plaatje hierboven al voldoende. Onbegrijpelijk hoe iemand zo star aan die route heeft kunnen vasthouden. Dat is wat ze met zijn allen fataal is geworden en niks anders.

Re: De ramp met de El Faro

Geplaatst: 09 sep 2016 16:50
door Harry G. Hogeboom
Ik zal er denk ik selectief in grasduinen.
Nou ik ben niet van plan om er verder ook nog maar enige tijd aan te besteden, want ik ben van mening dat je dit soort "fratsen" ( om nu maar te proberen om een heeel lang verhaal in een enkel woord te vatten!) kennelijk niet kan voorkomen, met name in de USA "zou zo'n bakkie als dit" al helemaal niet voor mogen komen en ik zeg dit gebaseerd op het volgende:
1) Toen ik -en met mij de hele ploeg aan boord!!- als groen massinissie onder de bekwame leiding van Kapitein Van Dongen R.I.P. ondanks de -vergeleken met nu- zeer gebrekkige Orkaan informatie beschikbaar, na meerdere malen door het oog van Orkaan Faith te zijn gekacheld in 1965, ook via het spreeuwenkassie van de Sparks naar SOSjes van zinkende schepen luisterend, de zaak hadden overleefd, toen bleven mij een paar zaken TOCH glashelder bij!!

a) de ontiegelijke hoge BAKKEN groen water in dat vrijwel windstille centrum van de orkaan.
b) Kapitein Van Dongen zei bij een van die SOS’jes waar de Sparks mee op de brug kwam- ik was er bij en die Ouwe had me toen nog niet van de brug gestuurd!!......ALS wij niet in ballast waren, dan zonden we nu ook SOS’jes uit!
c) Ik was nog zo naïef over dit soort natuur geweld…….DAAR was IK o.a. voor naar zee gegaan…..bla bla bla “Hollands Glorie” enz. enz. Dus toen ik een paar keer AL te enthousiast juichte bij een NOG hogere bak water, toen stuurde hij me van de brug af!

2) Met het stijgen der jaren en een van liever lede ietsie beter inzicht in de veelal rampzalige gevolgen van dit soort natuurgeweld, ging ik beseffen dat die ervaring toendertijd in 1965 op de “Forest Town” en de ontmoeting met Orkaan Faithe toch wel een heel unieke belevenis is, als je het kan NA vertellen.

3) Ik had toen natuurlijk nooit gedacht dat ik ooit nog eens hier in Novan Scotia ieder jaar met veel belangstelling dat hele Orkaan circus zou bekijken, je kunt het haast op de kalender aanstrepen, ze komen ieder jaar in deze tijd “deze kant uit” en meestal nadat ze en/of in de Carieb en/of aan de Oostkust van de USA ontiegelijke schade hebben aangericht, veelal met dodelijke afloop voor getroffen personen.

4) Tot zover hoef je daar nou niet bepaald een “weer- deskundige” voor te zijn, maar als er dan zoals in 2003 plotseling Orkaan Juan zomaar de voordeur van Halifax haven binnen komt wandelen, dan wordt je toch wel even met de neus op de feiten gedrukt, feiten die voor een ieder die met de zee heeft te maken al HEEL lang HEEL duidelijk moeten zijn. Er valt met Orkanen NIET te spotten.

5) Nou was mij dat als eenvoudig massinissie reeds sinds 1965 behoorlijk duidelijk, niet zozeer in details, maar WEL omdat ik het toch wel “aan den lijve had ondervonden”……..e.e.a. werd nog weer eens benadrukt toen ik via mijn vroegere bagger verleden…de tijd van “Gien zaaand dan ook gien vreeet’n” me daar een beetje verder in ging verdiepen, min of meer door “een samenloop van omstandigheden” als volgt.

6) Aan het einde van de vorige eeuw, 1998-1999 of zo kwam ik nog al eens in Galveston Texas i.v.m. bezigheden in de Golf van Mexico. Galveston is een stekkie wat mij wel aanspreekt en als je daar dan een pilsie met een lekker vissie zit te bikken aan het strand dan stommel je vanzelf tegen “THE Seawall” aan ..er staan mooie bronzen bordjes die je daar op wijzen. Die “Seawall” kwam er toen in 1900 heel Galveston door “Isaac’s Storm” op 8 of 9 September 1900 bekant kompleet van de kaart was geveegd. Dat had de nodige consequenties, hoopies schade, hoopies doden enz. enz. enz.

7) Nederlandse baggeraars hoogden toen het gehele darp een mooi beetje op en na verloop van tijd ging het leven in Galveston weer verder boven op dat door Nederlandse zgn. “Houtvoeters” opgehoogde darp. Er werd vervolgens ook een “Seawall” gebouwd, echter eentje volgens Amerikaanse begrippen, toen mijn vrouw eens met me mee ging -opgegroeid op de zeebodem en achter de hoge dijken van de Noord-Oost Polder- toen vroeg ze aan me “Waar IS die Seawall dan?”……..Ik zei: “Je staat er OP”….maar jaaa…….WIJ zijn gewend dat een dijk GOED zichtbaar is en OOK vertrouwen wekt , niet tan?? seg nou selluf!!

8) Dus via die bagger interesse kwam ik terecht bij de toenmalige boosdoener, de Orkaan van September 1900, die vervolgens na Galveston nog verder de nodige schade aanrichtte tot aan Canada en verder.

9) De schrijver Erik Larson heeft het allemaal haarfijn uitgezocht en beschreven in zijn boek “Isaac’s Storm” en noemt het “The Deadliest Hurricane in History” ECHT de moeite waard om te lezen en wat naar te Googelen!

10) Het IS dus zo zachies an “oud nieuws” als we ieder jaar weer een hele rits orkanen, nu met fraaie namen vanuit de Atlantic hun al of niet voorspelbare rondje hier langs de kust zien trekken, een haast “normale zaak” voor de bewoners van dit gebied. Jaarlijks belopen de schades “in de biljoenen”, inclusief “half verzopen steden” bij onze Zuidelijke buurman “waar ze ALLES beter en vooral GROTER” hebben dan normale lieden in de rest van de wereld.( Breek me nou de kaken niet open!)

11) Je zou dus , als eenvoudig oud massinissie van de Christelijke Nederlandse Oliepotjes Langen Omvaart, haast aannemen dat die lieden daar bij de buren zo zachies aan “weten waar ze over lullen” als het op Orkanen aankomt……..DAT zou je dus gevoeglijk aan kunnen nemen, niet tan?? Seg nou selluf. Galveston was dus 115 jaar voor dat “El Faro” bakkie.

12) Ik heb dus geen enkele behoefte om die lulverhalen- van een heel scala van in mijn ogen zeer inkompetente personen- te gaan lezen, klanten die een hoop rookverhalen ophangen betreffende hun onkunde en daarmee het onderzoek naar de dood van ik meen 35 man behoorlijk voor joker zetten in mijn ogen! en denk met de pet af aan zeer kompetente Kapitein van Dongen die ons “er door loodste” en tegen de stuurman zei, als of ik lucht was: “ Stuur die gozer van de brug af a.u.b.”

Re: De ramp met de El Far

Geplaatst: 09 sep 2016 17:17
door ferryvaneeuwen
Harry schreef:zeer gebrekkige Orkaan informatie
Dat viel wel mee hoor. Ik neem onmiddellijk aan dat van Dongen een bekwame kapitein was. Daar had dacht ik Wim Kan het ook wel eens over.....;) Toch vraag ik me af hoe jullie, niet één maar zelfs meerdere keren, nota bene in het oog van een orkaan verzeild zijn geraakt. Wij wisten vroeger best wel waar die dingen zich ophielden en welke kant ze ongeveer uitgingen en pasten zonodig onze koers aan om zo veel als mogelijk in het - hopelijk - veilige kwadrant te geraken, kortom we gingen er met een grote boog omheen. Ik begrijp niet goed hoe dat bij jullie zo kon gebeuren maar ik ken de omstandigheden natuurlijk niet. Weet jij nog hoe dat ging toen? Daar ben ik toch wel erg benieuwd naar.

Re: De ramp met de El Far

Geplaatst: 09 sep 2016 18:35
door andrekik
ferryvaneeuwen schreef:Ik begrijp niet goed hoe dat bij jullie zo kon gebeuren maar ik ken de omstandigheden natuurlijk niet. Weet jij nog hoe dat ging toen? Daar ben ik toch wel erg benieuwd naar.
Ferry lees mijn post op pagina 7 van dit topic. Reis met de Amstelstad. Dit verklaart min of meer hoe zoiets tewerk gaat. De beslissing om te wachten op de noordelijke draai werd genomen door "Typhoon Billy" na uitgebreid overleg met de HWTK en 1e stuurman. Waren we doorgestoomd dan was er geen vuiltje aan de lucht geweest, by hindsight ............. Nu hadden we dagen vertraging en schade aan een van de sloepen.

Re: De ramp met de El Faro

Geplaatst: 09 sep 2016 20:54
door ferryvaneeuwen
Ik heb het gelezen André. Ik ben geen echte deskundige maar aangezien het toch een algemeen bekend feit is dat de koers en snelheid van een orkaan onvoorspelbaar zijn had ik het toch niet verder afgewacht maar me meteen uit te voeten gemaakt. Je blijft dan tenminste nog in de navigeerbare semi-cirkel hoewel je de zeeën daar overwegend van achter in krijgt wat niet leuk kan zijn. Dat komt omdat de winden op het noordelijk halfrond linksom rond het oog draaien.

Stel nu even dat de orkaan, terwijl jij afwacht, ook nog eens naar het zuiden afbuigt en je stoomt dan naar het noorden om ervoor over te lopen, maar het ding besluit dan bij nader inzien toch maar weer om de noord te gaan dan ben je goed de klos. Nee, dat is Russisch roulette....... Maar misschien kan Theo beter zijn visie geven op dit geval.

Re: De ramp met de El Faro

Geplaatst: 10 sep 2016 01:06
door Harry G. Hogeboom
Ik ben geen echte deskundige maar aangezien...............etc.
IK dus OOK niet Ferry, dus laten we het daar dan maar op houden, ik was toendertijd, zoals reeds meerdere malen aangegeven, slechts een enthousiast groen massinissie :roll: en ik verdiepte me niet al te veel in "hoe die slimme knakkers daar boven" de zaak op koers hielden, ik was al blij als ik even de tijd had, tijdens een orkaantje of zo :lol: even op de bok te gaan kijken. Het is verder ook een algemeen bekend verschijnsel dat de toenmalige vonkentrekkers veeeel meer tijd hadden om zich te kunnen verdiepen in de kunsten van de andere- en veelal hard werkende- diensten aan boord :roll: :mrgreen:
Ik ben niet zo rap met het rondslingeren van namen, maar ik herinner me nog als de befaamde dag van gisteren "de als kindergekrabbel uitziende koerslijn" in de kaart, een koerslijnkrabbel die Kapitein van Dongen heus niet zo koos "omdattie even niet bij de les was"......ik durf het--- overigens puur gebaseerd op mijn ook TOEN reeds goed ontwikkelde kapaciteit van het instinctief scheiden van bokken en schapen---zelfs ZO te stellen dat we het ZONDER Kapitein van Dongen er waarschijnlijk NIET zo hadden afgestroopt......waarvan akte!!
Ondanks het feit dat je dus van origine vonkentrekker was :lol: zullen we dat in dit geval niet TEGEN je houden, maar je hebt vast wel achter die seinsleutel geleerd dat "eeeen............., kan meer vragen stellen dan 10 wijzen kunnen beantwoorden" :mrgreen:
Ik heb dus geen enkele behoefte om de besluitvorming van de beste man, inclusief het van de brug schoppen van luidruchtige en native groene massinissies :mrgreen: , 51 jaar na dato te gaan betwijfelen of zelfs maar verder te bespreken. Hij was gewoon een eerste klas zeeman en een vakman! Ik ben velen vergeten uit die tijd, stuurlui en sparksen inclusief, maar van Dongen dus NIET! :mrgreen:

Re: De ramp met de El Faro

Geplaatst: 14 sep 2016 18:38
door Theo Horsten (R.I.P.)
--------------------------------------------Afbeelding

Ik was even met andere dingen bezig, maar nu kom ik hier toch graag alsnog op terug. Hierboven de orkaan Juan die zomaar ontstond en over Halifax daverde. Maar nu het geval van de tanker waarmee Harry in 1966 in het oog van hurricane Faith verdaagde.
Maar misschien kan Theo beter zijn visie geven op dit geval.
Zie mij alsjeblieft niet aan voor een expert op het gebied van hurricanes; plak me dat etiket niet op. Zelf zal ik dat nooit beweren, omdat het simpelweg niet zo is. Ik hoop niet dat ik ooit die indruk heb gewekt. Ik heb er het een en ander over geleerd en de aldus opgedane kennis later zelf bijgespijkerd, toen ik met kleine schepen over de Atlantic ging varen, meerdere malen in het orkaanseizoen. Dan moet je weten waar je mee bezig bent. Dan kun je niet teren op wat kennis van lang geleden. Na het behalen van mijn 3de rang had ik heel weinig of eigenlijk helemaal niet met orkaannavigatie te maken gehad. Met de Callisto moesten we, in ballast onderweg van Rotterdam naar Montreal, op de Noord-Atlantic uit de weg voor de restanten van ik weet echt niet meer welke orkaan. Dat ging niet helemaal goed, want we kregen toch nog een puist slecht weer over ons heen die ons een houten reddingboot kostte. Die werd tegen de davits veranderd in kachelhout en dat op een schip van tienduizend ton in ballast. Maar bij dat hele gedoe van uitwijken, terugstomen en weer terug op koers was ik als derde stuurman toch slechts zijdelings betrokken. Mijn mening werd – terecht – niet gevraagd. Niettemin leerde ik er het een en ander van: nóg meer respect voor de zee dan ik in de drie jaar op het Potje van mijn Tante al had gekregen en enig begrip van orkaannavigatie.
Ik keerde terug naar de kustvaart, kwam in dienst van een degelijke rederij als Wagenborg, haalde mijn 2de rang alleen maar omdat dat mijn kansen op een walbaantje vergrootte, maar koos nooit écht voor een walbaan. In 1961 werd ik kapitein bij Wagenborg waarna er eigenlijk geen dringende reden meer was om ook mijn 1ste rang nog te gaan halen. Ik zat daar goed, het beviel goed, ik hoorde bij de top vijf van de ongeveer vijftig kapiteins – dat zei de baas, niet ik – en wilde niets liever dan zo doorgaan en daar mijn pensioen halen.

Ik zat echter wat het bijhouden van mijn vak betrof bepaald niet stil. Zo deed ik ook al aan reisvoorbereiding voordat dat woord in het zeevaartonderwijs was geïntroduceerd en bijna veertig jaar voordat IMO resolutie A.893(21), Guidelines For Voyage Planning van kracht werd. Als ik naar een plaats moest waar ik nooit eerder was geweest, of een route moest varen die ik nooit eerder had gevaren, dan haalde ik alles uit de kast en van de plank wat ik tot mijn beschikking had – wat niet zo bar veel was, maar wel voldoende – en bekeek nauwkeurig wat ik kon verwachten en waar ik op moest letten. Ik was een vlijtig lezer van de zeilaanwijzingen, de Pilots, en vond dat van meet af aan bijzonder interessante lectuur. Maar we zaten voornamelijk in de houtvaart vanuit Scandinavië en daarom had ik in die tijd helemaal niets met orkaannavigatie te maken.

Tot ik door uiterst vervelende persoonlijke omstandigheden een poosje aan de wal moest en op den duur al aan de gedachte begon te wennen dat ik nooit meer naar zee zou gaan, maar uiteindelijk in de shipdelivery terechtkwam. Iets beters had me, achteraf gezien, niet kunnen overkomen. Eenmaal bezig en de smaak van dat aparte werk goed te pakken, kwam ik tot de conclusie dat ik daar jaren eerder aan had moeten beginnen. Opeens moest ik met een oude 500-tonner die ik vroeger verschillende keren had afgelost van Delfzijl naar de Carieb. Naar Colombia en Venezuela, waarna we uiteindelijk via Curaçao in Florida terechtkwamen. Dat vergde uiteraard enige voorbereiding. Ik kocht pilotcharts, de zeilaanwijzingen voor dat gebied en Ocean Passages for the World plus de gewone, voor de reis benodigde zeekaarten en bereidde de reis voor. Het was augustus wat betekende dat het op het hoogtepunt van het orkaanseizoen was en dus friste ik mijn kennis van de orkaannavigatie zo goed mogelijk op. Ik las mijn oude meteoboek van Bossen en Van der Zee van 1952 erop na en dat wat de Ocean Passages erover te vertellen heeft en meer kon ik eigenlijk niet doen.

In tegenstelling tot de meeste nautische vaardigheden kun je orkaannavigatie niet oefenen, je kunt er geen ervaring mee opdoen. Er is maar één ding dat je kunt doen: zorgen dat je ver genoeg uit de buurt blijft. De orkaan ontwijken. Ook dat kun je niet oefenen; je kunt niet meer doen dan alles lezen wat erover geschreven is, ook de ervaringen van hen die in een orkaan terechtkwamen of er te dichtbij kwamen en verder de aanbevelingen strikt opvolgen. Dat is alles.
En uiteraard luisteren naar de berichten van het National Hurricane Center, vroeger voor de Atlantic op telefonie vooral via WOM en dat was ook alles wat je op een klein schip kon doen.

Dat en waarnemen, zélf waarnemen. Niet alleen maar afgaan op de radioberichten, maar zelf scherp letten op de voortekenen van een naderende orkaan. Ook dat kun je alleen maar uit een boekje leren, maar het is wel kennis en ervaring die teruggaat tot Columbus die op zijn eerste reis in een tropische storm terechtkwam, het stadium vóór een volledig tot ontwikkeling gekomen hurricane. Daar kwam hij goed doorheen, maar hij leerde er er zoveel van dat hij op zijn tweede reis de voortekenen herkende – een zuidoostelijke deining en hoge cirrusbewolking – en kans zag om een volledige orkaan te ontwijken. De commandant van een andere groep schepen in Columbus’ vloot had die ervaring niet. Die verloor het merendeel van zijn schepen en meer dan vijfhonderd man.

Dat er ergens in de buurt een gevaarlijk vuiltje in de maak is, valt op te maken uit …

  • Een afwijking in de dagelijkse gang van de barometer
  • Afwijkende windrichting en -kracht
  • Luchttemperatuur
  • Zeegang en deining
  • Bewolking
[/color]
Vooral dat eerste, die barometer, is belangrijk. Daar ontbrak het Columbus aan. Pas in 1643, zo’n honderdvijftig jaar na Columbus’ eerste reis, zat Torricelli met zijn buis vol met kwik te knoeien, waarna het nog een lange weg was naar een betrouwbare, voldoend nauwkeurige barometer. Eigenlijk kun je de dagelijkse gang van de luchtdruk alleen maar goed in de gaten houden met een barograaf, een instrument waar het je op kleine schepen gewoonlijk aan ontbreekt. Daar moet je het doen met een goedgekeurde aneroïdebarometer. Moet je met een dergelijk schip naar een orkaangebied, dan is het geen overbodige maatregel om die barometer voor vertrek te laten keuren en ijken. Zit je eenmaal in een orkaangebied, dan moet je je niet beperken tot aan het eind van de wacht een klap op dat instrument te geven en de stand in het journaal te noteren, maar moet je elk uur de barometer aflezen en de stand noteren.
De gemiddelde luchtdruk voor het orkaangebied waarin je je bevindt, vind je in de pilots en op de pilotcharts. Wijkt deze gemiddelde luchtdruk na interpolatie voor de datum af van de standaardafwijking, dan is er kans op een orkaan en moet je scherp op de andere voortekenen gaan letten, vooral op een afwijkende zeegang en deining en bovenal de bewolking. Lang voordat de zware wolkenbank van het orkaanlichaam boven de kim verschijnt, zie je schijnbaar radiërende cirrusbewolking.

---------------------------------Afbeelding

Als je op een westelijke koers ligt naar de Carieben en je ziet dat bij zonsopkomst achter je, dan moet je goed gaan nadenken en nog beter gaan uitluisteren. Tien tegen één dat er een waarschuwing volgt voor een tropische storm.

Dat is geen reden tot paniek, want als je de voortekenen van een naderende orkaan tijdig onderkent en dan ook via de radio weet waar hij zit en wat hij verwacht wordt te gaan doen, dan kun je met élk schip, ook met een plofpotter die niet meer dan zeveneneenhalf of acht mijltjes in huis heeft, de orkaan uit de weg gaan. Maar doe dat dan wel tijdig en vooral ook ruim. De baan die de orkaan zal gaan volgen is vooral in het beginstadium goed te voorspellen en bovendien loopt hij niet hard. Op een breedte van 15 tot 20 graden is dat aanvankelijk ongeveer 5 tot 10 mijl per uur. Naarmate de orkaan op een wat hogere breedte komt, zal dat toenemen tot 15 mijl per uur. Pas als de orkaan naar het noorden afbuigt, neemt de snelheid toe tot 20 of 25 mijl, maar 40 mijl per uur is ook voorgekomen. En daar gaat het in dit verband nu juist om.

Niemand hoeft met welk schip dan ook in het beginstadium van een orkaan te dicht in de buurt, laat staan in het oog van een orkaan terecht te komen. Later wordt dat moeilijker. Als hij eenmaal afbuigt en vaart begint te krijgen, wordt hij tevens onvoorspelbaar. Dan kan hij je verneuken. Ferry schreef …
Toch vraag ik me af hoe jullie, niet één maar zelfs meerdere keren, nota bene in het oog van een orkaan verzeild zijn geraakt. Wij wisten vroeger best wel waar die dingen zich ophielden en welke kant ze ongeveer uitgingen en pasten zonodig onze koers aan om zo veel als mogelijk in het - hopelijk - veilige kwadrant te geraken, kortom we gingen er met een grote boog omheen. Ik begrijp niet goed hoe dat bij jullie zo kon gebeuren maar ik ken de omstandigheden natuurlijk niet.
Het betrof hier de hurricane Faith, in 1966 en niet in 1965 zoals Harry zegt. Dat was een fameuze hurricane die verschillende records brak. Niet wat betreft de windkracht; het werd een orkaan van de 3de categorie met gedurende dertig uur, op 28 en 29 augustus windsnelsheden van 100 tot 110 mijl/h. Maar daarna bleef hij nog meer dan een week een hurricane van de 2de categorie met windsnelheden van 90 tot 95 knopen en dat is echt een hoop wind; meer dan 12 Beaufort. Toen zat hij al op 61 Noord en 6 West, dat is tussen Schotland en IJsland. Op 7 september bereikte Faith uiteindelijk als extra-tropische cycloon de Noorde kust, nog altijd met windsnelheden van 40 tot 55 knopen, oftewel windkracht 9 tot 10. Hurricane Faith is de geschiedenis ingegaan als de Atlantische hurricane die de hoogste breedte bereikte en de langste track had. Op de Westelijke-Atlantic zonk één schip als gevolg van Faith en daarbij kwam één man om. Eenmaal tussen Schotland en de Noorse kust als extra-tropische cycloon strekte het stormveld zich toch nog zo ver over de Noordzee uit dat er bij Denemarken drie mensen verdronken.

--------------------Afbeelding

Om te kunnen gissen – en ook niet meer dan dat – hoe Harry met kapitein Van Dongen met die ballasttanker in het oog van Faith kon verdagen, zou je data moeten weten of posities of toch in elk geval een route. De track van Faith was dan wel heel lang, ze maakte geen rare bewegingen zoals lussen en bleef nergens extra lang hangen om plotseling weer voortgang te maken. Ze gedroeg zich geheel volgens het boekje: eenmaal naar het noordoosten afgebogen nam de snelheid steeds verder toe.

Of ze, zoals Ferry zegt, best wel wisten waar de orkaan zich bevond en welke kant hij uitging, staat zeker niet bij voorbaat vast. Het was augustus 1966. De observatie en het volgen van hurricanes door satellieten stond nog in de kinderschoenen. Precies twee jaar voor Faith, in augustus 1964, was de Nimbus 1 in een baan om de aarde gebracht. Dat was na de eerste experimenten met de Tiros-1. De resultaten voor wat betreft het opsporen en volgen van hurricanes en het volgen daarvan, waren in 1966 niet te vergelijken met de tegenwoordige tijd. Omdat ik van mening was dat ik voor de shipdelivery het hoogste Nederlandse diploma moest hebben en in voorkomende gevallen niet afhankelijk wilde zijn van in mijn ogen totaal waardeloze Panamese en Liberiaanse diploma’s, ging ik in 1982 alsnog naar school voor mijn 1ste rang. Ik was toen 48 jaar oud en had intussen dik dertig jaar ervaring op zee. Dan zit je heel anders op school en kijk je heel anders tegen een an ander aan dan wanneer je als jonge knul naar school gaat en alleen maar geïnteresseerd bent in het zo snel mogelijk halen van dat diploma. “Wat vragen ze in Den Haag?” was het enige dat van belang was. Nu deed ik de beste opfriscursus die iemand zich maar wensen kon en stond je in een heel andere relatie met je leraren. Delfzijl was een prima school met prima leraren. Aanvankelijk zaten we maar met zijn tweeën voor 1ste rang, later met vier man, dus we hadden privéles. Dan kun je behalve dat wat je voor het examen moet weten ook nog eens aan een leraar vragen om bepaalde dingen dieper uit te spitten. Voor mij waren dat de foutentheorie in verband met de plaatsbepaling en orkaannavigatie. Dat is belangrijk als je in het orkaanseizoen met een havenslepertje moet oversteken van de Canaries naar Trinidad. Maar in 1982, dus zestien jaar na de lancering van Nimbus-1, leerde ik nog – en ik heb het hier voor me liggen – niet uit een toen al wat ouder boekie, maar uit het toen up-to-date dictaat van de onvolprezen heer Doesburg die ons Meteo gaf – en de onderstrepingen zijn origineel …

  • Satellietfoto’s hebben de voorspellingen verbeterd, maar dit voornamelijk in het Caraïbisch gebied en rond de Filipijnen. Elders niet. Vooral bij eerste ontdekking van een orkaan door de satelliet kan de opgegeven positie belangrijk (soms wel een paar honderd mijl) afwijken van de werkelijke positie van de orkaan. Dit kan vooral voorkomen als de orkaan zich op de rand van de satellietfoto bevindt. Bij een volgend bericht moet de positie dan plotseling belangrijk worden verbeterd. Vooral in het gebied van de bocht kunnen baan en snelheid afwijken van de voorspelling.
    Orkaannavigatie berust op eigen waarneming, aangevuld met weerberichten. Niet andersom!
[/color]
Het is dus zeer wel mogelijk dat die kapitein Van Dongen met Harry en die tanker in ballast een strak plan had, gebaseerd op de - in 1966 - best beschikbare informatie en vast en zeker ook zijn eigen waarneming en zijn grote ervaring, maar dat er het een en ander heeft geschort aan een opgegeven positie en dat hij te dicht in de buurt van de baan is gekomen. Wat de route exact was, weet ik niet, maar hij stuurde hoe dan ook een westelijke koers. Als hij dus te dicht in de buurt kwam en het was ergens tussen 28 augustus en 2 september - zie het kaartje met de track hierboven - dan was de kans levensgroot dat hij in het gevaarlijke kwadrant verdaagde, dus rechtsvoor. Dat kwadrant is zo gevaarlijk omdat je door wind en zee naar het oog van de orkaan wordt gedreven en dat je, welke koers je ook gaat sturen om weg te komen, altijd tegen wind en zee op moet boksen. Als je dan in ballast bent, dan valt dat niet mee of is misschien zelfs onmogelijk. Een andere verklaring heb ik er niet voor. Onjuiste of onvolledige informatie. Dat was vijftig jaar geleden zeer wel mogelijk.

-------------Afbeelding

Hieronder de hele track van Faith in cijfers …

---------------------------------Afbeelding