The Rime of the Ancient Mariner

Alles over boeken, schrijven, uitgevers etc.
Gebruikersavatar
Brazuca
Berichten: 2133
Lid geworden op: 04 mei 2009 00:06
Locatie: São Paulo
Contacteer:

Re: The Rime of the Ancient Mariner

Bericht door Brazuca »

Succes gewenst, als je 10 pagina's per dag aanhoudt, kun je nog sparen voor een vertaalvrij weekend :wink:
Wel een mooie vorm om wat bij te verdienen, in deze onzekere tijden.

ferryvaneeuwen
Berichten: 2676
Lid geworden op: 25 nov 2004 22:59
Locatie: Krimpen a/d IJssel
Contacteer:

Re: The Rime of the Ancient Mariner

Bericht door ferryvaneeuwen »

Mickey Spillane en Mike Hammer, pure jeugdsentiment. Voor een ex-gevechtspiloot een hele carrière met enorme verkoopcijfers.

De films en tv series vond ik maar niks. Je hebt in je hoofd een gevoel en beeld opgebouwd en die kloppen niet met de film.

Ferry
Theo Horsten (R.I.P.)

Re: The Rime of the Ancient Mariner

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

Tien pagina's per dag betekent zeer geforceerd werken, van 's morgens vroeg tot laat in de avond. Dat is buitengewoon vermoeiend en komt het werk ook niet ten goede. Daar krijg je hoofdpijn en branderige ogen van. Zeven per dag is te doen, maar het betekent wel dat ik, als het er op een dag maar vijf zijn, de volgende dag toch echt negen moet doen. Zodra je achter begint te raken op het schema, loopt het fout. Het is net schaatsen: je moet op een bepaald schema weggaan en dat vasthouden.

Mooie bijverdienste, inderdaad. Vooral als je het niet echt nodig hebt. Dan zijn het de krenten in de toch al smakelijke pap. :-D
Ik ben wijlen Jan van Hout nog altijd dankbaar dat hij me in 1975-'76 bij Luitingh introduceerde om Spillane te vertalen.
Al bij de tweede had ik het scherp in de gaten: dat was werk dat je altijd en overal en op elke leeftijd (erbij) kon doen.

Spillane wordt nog steeds herdrukt en gelezen. In 1989 schreef hij puur uit geldnood na bijna twintig jaar weer een Mike Hammer. Dat was The Killing Man. Dat zei hij ook simpelweg in een interview: "Ik had de centen nodig."

Afbeelding

Die heb ik niet vertaald en dat spijt me niks. Ik kreeg het vertaalde manuscricpt van Luitingh om het persklaar te maken en ik vond het erg slecht. Geen schaduw meer van zijn vroeger Mike Hammers. Hij had dit niet meer moeten doen. Na zijn dood heeft Max Allan Collins nog een aantal van zijn nagelaten manuscripten afgemaakt. Ik weet eigenlijk niet of die ooit in Nederlandse vertaling zijn verschenen.
ferryvaneeuwen
Berichten: 2676
Lid geworden op: 25 nov 2004 22:59
Locatie: Krimpen a/d IJssel
Contacteer:

Re: The Rime of the Ancient Mariner

Bericht door ferryvaneeuwen »

Tja, dat gaat op werken lijken Theo!

Dat boek was dus duidelijk een 'motje'! Hij had zeker een ruim bestedingspatroon want het geld moet toch eerder binnengestroomd zijn met de rechten op al die boeken, films en tv series....

Ik heb de meeste Spillanes op zee gelezen in de tweede helft vijftiger en begin zestiger jaren We kregen in de States altijd veel pockets aan boord waar ze veelvuldig tussen zaten.

Ferry
belgonaut

Re: The Rime of the Ancient Mariner

Bericht door belgonaut »

Ahoy lezers,

Nu het over boeken gaat en Clive Cussler genoemd werd had ik juist "Corsair" uit de serie "Oregon Files"gelzen.
Wel in het Engels,want eenmaal per jaar is er in de Brabanthallen te Leuven een grote boekenmarkt waar je spotgoedkoop
boeken weghaalt.
Deze splinternieuwe Penguin paperback uit 2009 kostte me 1,95 Euro.
Ik neem dan ook stapels leesvoer mee waar ik ruim een jaar mee vooruit kan, voor weinig geld en Engels lezen gaat mij net zo
makkelijk af als Nederlands.
Deze boekenmarkt komt ook in Nederland.

Hier is de link: http://www.boekenfestijn.com/agenda

Succes ermee.

Belgonaut
Theo Horsten (R.I.P.)

Re: The Rime of the Ancient Mariner

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

    • Afbeelding.Afbeelding
Ik ben aan de eindsprint bezig. Ik had 63 dagen voor de vertaling, wat ongeveer de helft of toch op zijn hoogst twee derde van de tijd is die daar normaal voor staat. Dat betekende dubbele dagen maken, geen tv-kijken, geen tijd verbeuzelen en verloren tijd onmiddellijk weer inlopen. Deze week kreeg ik op dag 40 bericht dat de verschijning van het boek opgeschoven was en dat ik drie weken extra de tijd had. Van die drie zal ik een week gebruiken om het wat kalmer aan te doen en wat meer tijd uittrekken voor de eindcorrectie. Dat komt de kwaliteit ten goede.

Best een aardig boek. Onzin, dat spreekt, maar goedgeschreven, spannende onzin en daar gaat het tenslotte maar om. Voor de liefhebbers van het genre is het een aanrader. Ik beleef er zelf tijdens het vertalen ook plezier aan.
Maar wat ik me eigenlijk afvraag, is of er onder onze geachte leden mensen zijn die de Engelse versie van het boek al hebben gelezen. Daar ben ik werkelijk benieuwd naar. Ik kwam namelijk een aantal interessante zaken tegen en ik vraag me af hoe oplettend de gemiddelde lezer eigenlijk is.

Wie een indruk van het boek wil krijgen, zou de "teaser" eens kunnen lezen. Die vind je HIER door op het omslag, linksboven, te klikken. Val daarbij voor wat de (ingekorte) proloog betreft niet te veel over de nautische zaken, want dat is nu wat ik met "goedgeschreven onzin" bedoel, al heb ik dat, waar ik kon en zonder de auteur tekort te doen, ook een tikje aangepast.
Theo Horsten (R.I.P.)

Bestseller

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

------------------------------------------------------Afbeelding

Nu net drie jaar geleden was ik bezig met de vertaling van dit boek van Clive Cussler en het laatste bericht in dit topic dateert ook van drie jaar geleden. De Nederlandse editie verscheen in juli 2013. Nu vraag ik me af of er onder onze geachte leden mensen zijn die het hebben gelezen. Als dat het geval is, zou ik best eens willen horen wat ze ervan vonden.

Ik vraag dat omdat het voor mij een van die "bestsellers" blijkt te zijn die zo nu nu en dan voorkomen, boeken waarvan ik dat vaak helemaal niet verwacht had. Ik weet natuurlijk dat Clive Cussler een succesauteur is - hij verkocht wereldwijd meer dan 125 miljoen boeken, dus dan doe je iets goed - maar deze springt er voor mij toch wel uit. Hoeveel er in Nederland van zijn verkocht, weet ik niet, maar gisteren kreeg ik van de Stichting Lira een extra berichtje: het boek was in 2014 en 2015 maar liefst 10.000 keer door de openbare bibliotheken uitgeleend. Dat is des te opvallender omdat het aantal uitleningen de laatste jaren duidelijk terugloopt.

Als ik na het verschijnen van een vertaling mijn presentexemplaren krijg, lees ik zo'n boek nooit opnieuw. Ik heb het immers vaak genoeg gelezen. Ik check hooguit of bepaalde dingen zijn overgenomen zoals ik dat voorstelde. Je moet een persklaarmaker soms uitdrukkelijk waarschuwen bepaalde dingen niet te "verbeteren" omdat het echt bedoeld is zoals het er staat. Vooral als het om nautische zaken gaat, moet je daar verdomd goed voor oppassen, want voor je het weet sta je dankzij een persklaarmaker voor gek bij mensen die van wanten weten. Maar nu heb ik dat boek - dat ik eerlijk gezegd alweer helemaal vergeten was - gisteren toch maar eens uit de Ikea Billy boekenkast met vertalingen gehaald en hier en daar een stukje gelezen. Als je zo'n boek na drie jaar weer in handen krijgt, is het bijna weer nieuw voor je en herken je je vertaling nauwelijks, maar verdomd: toen ik begon te lezen, had ik moeite om ermee te stoppen! Drie jaar geleden schreef ik - zie hierboven:
Best een aardig boek. Onzin, dat spreekt, maar goedgeschreven, spannende onzin en daar gaat het tenslotte maar om. Voor de liefhebbers van het genre is het een aanrader. Ik beleef er zelf tijdens het vertalen ook plezier aan.
Erg veel mensen schijnen er dus net zo over te hebben gedacht: best een aardig boek! Ik dank die mensen dan op mijn beurt weer hartelijk dat ze de moeite hebben genomen om het uit de bibliotheek te halen. :-D

Het was het laatste boek dat ik destijds deed voordat de malaise in het boekenvak echt toesloeg. Ik werkte graag voor die uitgever The House of Books. Helaas kreeg mijn contact daar bij de noodzakelijke reorganisatie en fusie de zak en daarna zijn ze me duidelijk vergeten, want ik hoorde niets meer van ze. Ik had best nog een paar Cusslers of andere thrillers voor ze willen doen, maar wat niet is, kan misschien nog komen. Gelukkig heb ik intussen een andere uitgever die me lekker aan het werk houdt, want het bevalt me nog steeds best en zo'n bericht als over dit boek is dan ook weer een extra opsteker.

Maar vandaar mijn vraag: heeft iemand het gelezen en zo ja, wat vond je er dan van?
Gebruikersavatar
deckboy
Berichten: 32
Lid geworden op: 14 sep 2011 11:37
Locatie: Middelburg

Re: The Rime of the Ancient Mariner

Bericht door deckboy »

Vlak voor mijn vakantie met de caravan naar Frankrijk kwam ik op de boekenmarkt in Middelburg "De stille zee" tegen. Gekocht en meegenomen op de vakantie. Ik moet zeggen dat ik hem voor mijn doen snel uitgelezen. Ook al is het natuurlijk een sterk verhaal, vond ik het toch wel goed te lezen. Ik zal nu ook "De storm" eens opzoeken.
Varen zij die varen lusten,
ik heb gevaren laat mij maar
rusten
Theo Horsten (R.I.P.)

Re: The Rime of the Ancient Mariner

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

Ja, zoals het merendeel van dat soort boeken is het een onzinverhaal. Maar dan wel onzin met actie en spanning en daar gaat het immers om? Ik heb het boek nog eens tevoorschijn getrokken en mijn aantekeningen van de vertaling er nog eens op nageslagen, aantekeningen die ik, als ik klaar ben, bij het manuscript doe ten behoeven van de redactie en de persklaarmaker. Daarin verklaar ik bepaalde zaken en leg uit waarom ik iets op een bepaalde manier heb vertaald. Vind ik fouten en ik kan die verbeteren, dan zeg ik dat ook. En vooral ook zaken die een persklaarmaker niet moet gaan "verbeteren". Een aardig voorbeeld daarvan is dit:
  • Hoofdstuk 3
    Pag. 43 - …if he was part of the Argentine junta, he would pay some local wharf rat to drop a dime if he saw or heard anything suspicious.

    Laat de persklaarmaker niet in de verleiding komen om van “wharf rat” alsnog “kaairat” te maken. In de Engelse betekenis is een wharf rat: A person who frequents wharves, maar het Nederlandse “kaairat” heeft slechts één betekenis en dat is: meisje dat bij nacht en ontij langs de schepen zwerft op zoek naar vertier en bij de zeeman in zeer laag aanzien staat en dat kan hier nooit de bedoeling zijn.
    “Baliekluiver” lijkt me een geschikte vertaling.
Ook in dit boek zaten een aantal fouten - zo bestond hij het om het te schrijven ...
  • When Argentina invaded the Maldives in 1982 – the islands the British called the Falklands –
De Maldives of Maldiven zoals wij ze noemen, is een eilandengroep ten zuiden van India. Hij bedoelt hier natuurlijk de Malvinas of Islas Malvinas zoals de Argentijnen de Falklandeilanden noemen. Onbegrijpelijk dat een corrector dat niet heeft gezien. Maar dat is natuurlijk eenvoudig te veranderen.

Wat merkwaardig was, dat was dat ik Cussler - of Jack Du Brul, want wie het schrijft is bij Cussler vaak niet duidelijk - tot aan hoofdstuk 26, pagina 359 in het e-book en pagina 314 in de Nederlandse uitgave, nergens op een nautische fout had kunnen betrappen. Maar toen was het ook goed raak en ik schreef in mijn aantekeningen ...

  • Het is heel merkwaardig: ik heb Cussler tot aan dit punt nog nergens op een nautische fout kunnen betrappen, wat een aangename verrassing was. Maar met zijn verhaal over het anker van het Argentijnse oorlogsschip gaat hij volledig de mist in. Hij heeft werkelijk geen flauw benul hoe een schip ten anker ligt en al helemaal niet hoe de ankerketting op het anker gesloten is. Dat valt me nogal van hem tegen.
    Ik ga het verbeteren. Dan is het nog steeds onzin, maar dan is het in elk geval verklaarde onzin. Zoals het er nu staat, kan ik het echt niet met goed fatsoen in het Nederlands omzetten.
    U kunt erop vertrouwen dat mijn vertaling beter is dan het origineel, ook al klopt het dan nog steeds niet, maar dat moet de lezer die van wanten weet dan maar voor lief nemen. Die zal de schouders ophalen en er het zijne van denken, maar vervolgens gewoon verder lezen. De overige lezers merken er helemaal niets van.

Dit stond er oorspronkelijk, dus oordeel zelf. Juan loopt over de zeebodem naar de plaats waar een kruiser ten anker ligt en dan staat er ...
  • Jack turned his attention tot the Admital Brown's anchor. It looked to be about eight feet long and would probably weigh in at four tons - more than enough to keep the ship stationary against the tides. A small pile of extra chain lay next to it in a rust-colored heap.
    "How are you doing out there?"
    "No problem so far. I'm looking at the anchor now."
    "And?"
    "I should be able to unshackle it from the chain. The lynchpin is held in place with bolts."
    Cabrillo bent over the anchor and pulled an adjustable wrench from his belt. He fitted it over the first bolt and used his thumb on the oversized adjusting wheel until it was snug. It fought him the entire way. Tiny bits of paint lifted from the bolt head when it first moved an eighth of a turn. Juan heaved on it until he thought he was going to pass out. The bolt gave another eighth turn. It took ten backbreaking minutes to remove that first bolt, and Juan was bathed in sweat.
    "Shut down the hot suit, Eddie. I'm dying out here."
    "It's off."
    The next bolt spun out so easily that, once he had it started, he could twist it with his fingers. The third and fourth weren't quite as easy, but nowhere near as bad as the first. He clipped the wrench back to his belt and grabbed a rubbel mallet. He used rubber to avoid making any noise.
    He swung at the the lynchpin, the water hindering his actions, but the blow was enough to knock it an inch out of alignment. Three more shots, and it was almost free of the anchor. It would stil hold the ship in position against the normal flow of water into and out of the bay, but any hard jolt would slip the pin entirely and the Admiral Brown would be left tot the vagaries of the sea.
Kijk, gaat u er maar even aan staan om dit te vertalen, heren nautici. Het anker van een kruiser. De ketting op een hoop naast het anker. Een ankersluiting waarvan de pen met vier bouten geborgd is en die hij er, nadat hij die bouten simpelweg met een verstelbare sleutel heeft losgedraaid , met een rubber hamer in vier klappen uit slaat. Dat is pas kranig werk. Dat zal een ieder die wel eens een anker van een paar ton heeft moeten ontsluiten toch met me eens zijn. :roll:

Ik maakte er uiteindelijk het volgende van. Nog steeds onzin, maar dit was de beste oplossing. De gewone lezer leest er immer glad overheen? Zelfs Deckboy zegt er niks van, dus dan heb ik het goed gedaan. :-D
  • Juan richtte zijn aandacht op het anker van de Admiral Brown. Het was ongeveer tweeënhalve meter lang en woog waarschijnlijk iets van vier ton – meer dan voldoende om het schip in de getijstromen op zijn plaats te houden. De eerste vijftien vaam ketting lag gestrekt op de zeebodem en liep daarna in een boog omhoog naar het schip.
    ‘Hoe gaat het daar?’
    ‘Tot zover geen probleem. Ik kijk naar het anker.’
    ‘En?’
    ‘Dat krijg ik wel los van de ketting. De bout van de ankersluiting is niet zoals gewoonlijk met een spie geborgd, maar met vier kleine bouten.’
    Cabrillo boog zich over het anker en trok een verstelbare sleutel uit zijn gordel. Hij zette hem op de eerste bout en draaide met zijn duim aan het groter dan gebruikelijke stelwieltje tot hij goed paste en trok aan de bout. Die gaf aanvankelijk geen millimeter mee, maar uiteindelijk sprong er wat verf los en draaide hij een achtste slag. Verder niet. Juan zette zich met zijn voeten schrap tegen het anker en trok uit alle macht tot hij bang was dat hij flauw zou vallen. De bout draaide weer een achtste slag. Het kostte Juan tien minuten om de eerste bout los te draaien en toen baadde hij inmiddels in het zweet.
    ‘Zet dat warmtepak af, Eddie. Ik sterf hier zowat.’
    ‘Staat af.’
    De volgende bout ging zo gemakkelijk dat hij hem na de eerste slag verder met zijn vingers los kon draaien. De derde en de vierde gingen niet zo makkelijk maar bij lange na niet zo moeilijk als de eerste. Hij hing de sleutel weer aan zijn gordel en greep een hardrubberen hamer. Hij gebruikte rubber om geen lawaai te maken.
    Hij gaf een klap tegen de bout van de sluiting, wat door de weerstand van het water bemoeilijkt werd, maar die eerste klap was voldoende om de bout in beweging te brengen. Na nog eens drie klappen was de ankersluiting bijna los. Hij zat nog voldoende vast om het schip tegen de getijstroom op zijn plaats te houden, maar als er met een ruk aan getrokken zou worden, zou de sluiting losschieten en zou de Admiral Brown aan de grillen van de zee zijn overgeleverd.
De Storm is op Boekwinkeltjes in ruime voorraad te koop, maar toch nog vrij prijzig. Er is een licht beschadigd exemplaar dat inclusief de portokosten 5 euro kost. Klik HIER
Gebruikersavatar
deckboy
Berichten: 32
Lid geworden op: 14 sep 2011 11:37
Locatie: Middelburg

Re: The Rime of the Ancient Mariner

Bericht door deckboy »

Ja Theo, dat bedoel ik met sterk. Bij zulke stukjes zit ik wel te grinniken. Ik weet natuurlijk da de echte seals niet voor een kleintje vervaard zijn, maar dat gedoe met die rib langs de grenspost gaan is ook zo iets. Heeft U overigens op bv spotify de cd Atlantic Realm van Clannad wel eens beluisterd? Het nummer Signs of Life gaat over het stuk met de albatros. Ik heb mijn kinderen aangegeven wanneer ze dat mogen draaien.
Varen zij die varen lusten,
ik heb gevaren laat mij maar
rusten


Plaats reactie