Feiten en fictie...

Alles over boeken, schrijven, uitgevers etc.
Plaats reactie
Theo Horsten (R.I.P.)

Feiten en fictie...

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

----------------------------------------------------------------------------Afbeelding

Adriaan van Dis won de Libris Literatuurprijs 2015. Een cheque van 50.000 euro en een fraaie penning. Dat laatste, die bronzen legpenning, is dit jaar voor het eerst en ik vind het een goed ding. Behalve die toch wat onpersoonlijke, maar voor een ieder waarschijnlijk zeer welkome cheque, ook iets tastbaars. En dan geen beeldje of een ding van glas en plastic dat je ergens in je boekenkast zet, maar een legpenning van mooi formaat in een fraai doosje. Hij kreeg de prijs voor zijn nieuwe boek Ik kom terug.
De eindconclusie van het juryrapport...
    • Adriaan van Dis’ Ik kom terug is een roman die emotioneel is zonder pathetisch te worden, intellectueel, maar niet belerend. Het is een boek dat de taaldiscipline van een geoefend schrijver verraadt en op tragikomische wijze naar de kern van het menszijn graaft. Redenen te over dus om deze uitzonderlijke roman te bekronen met de Libris Literatuur Prijs 2015.
Een citaat uit de pers...
    • In Ik kom terug krijgt een schrijver een voorstel van zijn 98-jarige moeder om een deal te sluiten: zij vertelt hem haar levensverhaal en in ruil bezorgt hij haar de pillen die een zachte dood garanderen.
      "Dat heb ik verzonnen", erkent Van Dis in Nieuwsuur. Door zijn moeder haar verhaal te laten vertellen, heeft Van Dis haar geholpen, vertelt hij.
      "Natuurlijk rook ik een boek, natuurlijk zag ik een grandioos verhaal, maar ik zag ook in dat het haar kon helpen."
Ik ben een liefhebber van Adriaan van Dis. Noem het bewonderaar. Ik zie en hoor hem graag op de televisie. Ik hou van zijn manier van praten en van de manier waarop hij zijn gasten interviewt. Zijn gesprek met de schrijfster Helga Ruebsamen in maart 2013 vond ik een hoogtepunt. Voor mij was het reden om Helga Ruebsamen te gaan lezen. Wat een vrouw. Wat een schrijfster. Het fragment is helaas niet meer op het net terug te vinden. Het was een van die gelegenheden waarbij DWDD helemaal ter beschikking stond van Adriaan van Dis, om zijn eigen tv-programma van vroeger te doen herleven.

Toch heb ik maar één boek van hem, De wandelaar uit 2007. Waarom ik speciaal dat boek kocht, weet ik niet meer. Was het om de hond die in feite de hoofdrol speelt in het boek? Of kwam het door de recensies waarin werd gezegd dat dit boek sterk afweek van de rest van het oeuvre van de schrijver? Ik weet het werkelijk niet meer. Ik weet wel dat ik het met veel plezier heb gelezen.
Nu heb ik Ik kom terug besteld. Als papieren boek, omdat ik het graag tastbaar in bezit wil hebben. Niet omdat hij daarmee de Libris Literatuurprijs heeft gewonnen, maar om wat hij daar nog diezelfde avond over zei bij Jeroen Pauw. Hij sprak daar over waarheid en fictie, realiteit en fictie. Zijn laatste boek is voor een groot deel gebaseerd op ware gebeurtenissen, op het leven van zijn moeder en zijn eigen leven, maar bepaalde dingen zijn verzonnen. Of toch niet?
Zelf vind ik dat ook het plezierigst schrijven: feiten en fictie vermengen. Ware gebeurtenissen aanvullen met fictie, met "hoe het ook gebeurd zou kunnen zijn". Verzonnen personages invoegen. En dan toch van lezers horen dat ze die verzonnen personages kennen en zelfs hebben ontmoet. "Een fantastisch proces" noemt Van Dis het. Dat is het. Zelf heb ik dat ook steeds zo ervaren. Feiten en fictie vermengen zich op zo'n manier dat je zelfs als schrijver op den duur - na jaren, bedoel ik dan - ook nauwelijks meer weet wat feiten zijn en wat fictie. De verzonnen figuren zijn gaan leven, zijn bijna tastbaar geworden. Je kunt van ze gaan houden en je kunt ze haten, maar het eerste overheerst bij mij gewoonlijk. En nadat je boek af is, ga je ze missen. Zo sterk is dat.

Maar dat is dus voor mij de reden om voor de tweede keer een boek van Adriaan van Dis te gaan bestellen en te lezen. En dat gesprek van tien minuten bij Pauw is, voor wie het nog niet heeft gezien, de moeite waard om eens te bekijken. Zelf deed ik dat al een keer of vijf. Ik probeerde tussen de regels door nog iets meer aan de weet te komen en dat lukte aardig.
Een aanrader.

:

Gebruikersavatar
rspeur
Berichten: 3111
Lid geworden op: 11 dec 2009 17:41
Locatie: Almere
Contacteer:

Re: Feiten en fictie...

Bericht door rspeur »

Je noemt zijn optreden bij Pauw en de herleving van zijn programma "Hier is..." in DWDD (alle drie afleveringen prachtig), maar ook als hij in dat laatste programma als "gewoon" tafelheer aanschuift is het een genot om naar die man te kijken/luisteren.
René
Ik leit m'n tong hier altoid foin ofskrape
Theo Horsten (R.I.P.)

Re: Feiten en fictie...

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

Adriaan van Dis is - althans volgens mijn idee - een stuk "toegankelijker" dan andere grote Nederlandse schrijvers, nu en in het verleden. De man spreekt prachtig Nederlands zonder ooit gezwollen taal te gebruiken, heel duidelijk en voor iedereen te begrijpen. Zoals je zegt: een genot om naar te luisteren en te kijken. Zijn stijl van schrijven is al even toegangkelijk.


Plaats reactie