Woudsend, tussen de meren.
Re: Woudsend, tussen de meren.
Ja Jan het lijkt nog te kunnen, de camper is nog niet versleten en ik kennelijk ook nog niet .
Op naar de zon en echte koffie, maar we vertrekken pas in december als het echt donker wordt hier
Op naar de zon en echte koffie, maar we vertrekken pas in december als het echt donker wordt hier
Re: Woudsend, tussen de meren.
Vandaag even naar Woudsend gereden om te kijken of het werk aan de Karakorum klaar is.
De Vlet stond nog op de hellingwagen in de werkplaats dus kon ik alles even goed bekijken.
Er lag nog ijs in de Welle en in de haven nog een dikke laag ijs maar 1 april kunnen we varen.
Op de terugweg gingen wij naar Stavoren en vandaar langs de dijk naar Lemmer, het weer klaarde op en er kwam nog een mager zonnetje bij.
Mooi met al dat ijs op het meer.
De Vlet stond nog op de hellingwagen in de werkplaats dus kon ik alles even goed bekijken.
Er lag nog ijs in de Welle en in de haven nog een dikke laag ijs maar 1 april kunnen we varen.
Op de terugweg gingen wij naar Stavoren en vandaar langs de dijk naar Lemmer, het weer klaarde op en er kwam nog een mager zonnetje bij.
Mooi met al dat ijs op het meer.
Re: Woudsend, tussen de meren.
Vrijdag was er vergadering van de vve waar mijn bootjes onderdak vinden bovendien was het mooi weer en de weersverwachting super, geen uitvlucht te vinden om niet naar de vergadering te gaan dus. Met boodschappen doen in Woudsend en een stukkie langs het meer fietsen werd de meeste tijd versleten.
In Woudsend zelf was het nog bar rustig. De vergadering liep zoals vergaderingen gaan maar daarna, aan de bar, werd het nog gezellig.
Laat terug en te lui om mijn bedje in het vooronder op te maken, dus met Marietje in het achter-kajuitje dat zo klein is dat het veel overeenkomsten heeft met een kist zonder deksel.
Ik dacht dat het wel mee zou vallen maar in dat hokje slaap ik altijd erg onrustig, waarschijnlijk omdat ik denk dat elk moment de deksel kan sluiten, en om zeven uur stond ik dus al onder de douche met een wat slecht humeur.
Terug op de steiger lag de Welle er prachtig bij terwijl de zwaluwen zich uit de naad werkten om hun ontbijt binnen te krijgen, geen mens verder te zien en het was prachtig stil, daar werd het humeur direct beter van. Op de overige boten in de haven was nog geen enkele beweging.
Na het ontbijt vertrokken we naar Sloten waar ook alles nog in diepe rust was en we zowaar aan de kade onder de molen voor de kant konden gaan.
Sloten was op dat uur ook nog in diepe rust hetgeen een uurtje later wel anders werd.
Het begon met een paar feestelijke knallen bij de molen om te vieren dat een dame haar molenaarsdiploma had gehaald.
Wij hebben haar gefeliciteerd en wat gegevens uitgewisseld over de molens van Sloten, Warken en Warnsveld, zo hoor je nog eens wat.
De molen mochten wij op eigen gelegenheid bekijken en dat gaf wat meer tijd om de details te zien.
Voor de molen staat een Luiks kanon dat met een lullig hangslotje tegen diefstal beveiligd is, het ding stelen zal zonder dat slotje toch al niet meevallen.
Na de molentour gingen wij een hapje eten bij de brug waar op dat moment een groot aantal antieke Jaguar-automobielen, op doortocht, de brug moesten passeren om van de stadsomroeper een stempeltje te krijgen.
Die stadsomroeper kreeg het nog druk, hij moest ook nog het Westlandsmannenkoor aankondigen dat met 50 mannen enkele liederen zong voor de toeschouwers aan de andere zijde van het water.
Een van de bij het koor horende dames liet zich bij ons aan de tafel neer en lustte wel een koffie met een borreltje en slagroom.
Ze heeft ons in ruil uit de doeken gedaan hoe het koor werkt en waar ze allemaal optreden.
De Westlandse mannen gingen NA het zingen de kerk IN, dat was weer eens wat anders.
De echtgenoot van onze gast liep al tastend het windscherm zowat uit de fundering, mevrouw kon er niet mee zitten.
Ach zei ze: "Hij ziet slecht maar hij zingt goed en op deze manier komen we nog eens ergens"
Ik had hem even daarvoor nog vlak langs de kademuur zien scharrelen.
Terug bij de Karakorum lag er de Clasina uit Heeg met een gezelschap bruiloftsgasten een mooi oud schip met een vrolijk gezelschap.
Een prachtige zomersedag in april.
In Woudsend zelf was het nog bar rustig. De vergadering liep zoals vergaderingen gaan maar daarna, aan de bar, werd het nog gezellig.
Laat terug en te lui om mijn bedje in het vooronder op te maken, dus met Marietje in het achter-kajuitje dat zo klein is dat het veel overeenkomsten heeft met een kist zonder deksel.
Ik dacht dat het wel mee zou vallen maar in dat hokje slaap ik altijd erg onrustig, waarschijnlijk omdat ik denk dat elk moment de deksel kan sluiten, en om zeven uur stond ik dus al onder de douche met een wat slecht humeur.
Terug op de steiger lag de Welle er prachtig bij terwijl de zwaluwen zich uit de naad werkten om hun ontbijt binnen te krijgen, geen mens verder te zien en het was prachtig stil, daar werd het humeur direct beter van. Op de overige boten in de haven was nog geen enkele beweging.
Na het ontbijt vertrokken we naar Sloten waar ook alles nog in diepe rust was en we zowaar aan de kade onder de molen voor de kant konden gaan.
Sloten was op dat uur ook nog in diepe rust hetgeen een uurtje later wel anders werd.
Het begon met een paar feestelijke knallen bij de molen om te vieren dat een dame haar molenaarsdiploma had gehaald.
Wij hebben haar gefeliciteerd en wat gegevens uitgewisseld over de molens van Sloten, Warken en Warnsveld, zo hoor je nog eens wat.
De molen mochten wij op eigen gelegenheid bekijken en dat gaf wat meer tijd om de details te zien.
Voor de molen staat een Luiks kanon dat met een lullig hangslotje tegen diefstal beveiligd is, het ding stelen zal zonder dat slotje toch al niet meevallen.
Na de molentour gingen wij een hapje eten bij de brug waar op dat moment een groot aantal antieke Jaguar-automobielen, op doortocht, de brug moesten passeren om van de stadsomroeper een stempeltje te krijgen.
Die stadsomroeper kreeg het nog druk, hij moest ook nog het Westlandsmannenkoor aankondigen dat met 50 mannen enkele liederen zong voor de toeschouwers aan de andere zijde van het water.
Een van de bij het koor horende dames liet zich bij ons aan de tafel neer en lustte wel een koffie met een borreltje en slagroom.
Ze heeft ons in ruil uit de doeken gedaan hoe het koor werkt en waar ze allemaal optreden.
De Westlandse mannen gingen NA het zingen de kerk IN, dat was weer eens wat anders.
De echtgenoot van onze gast liep al tastend het windscherm zowat uit de fundering, mevrouw kon er niet mee zitten.
Ach zei ze: "Hij ziet slecht maar hij zingt goed en op deze manier komen we nog eens ergens"
Ik had hem even daarvoor nog vlak langs de kademuur zien scharrelen.
Terug bij de Karakorum lag er de Clasina uit Heeg met een gezelschap bruiloftsgasten een mooi oud schip met een vrolijk gezelschap.
Een prachtige zomersedag in april.
- gerard tenerife
- Berichten: 6491
- Lid geworden op: 22 mei 2009 21:01
- Locatie: valle san lorenzo,tenerife,spanje
Re: Woudsend, tussen de meren.
Kijk eens aan Jan, dat ziet er gelijk al heel wat fleuriger uit, bomen in bloei, zon er bij, pracht plaatjes. ik ben naar het verkeerde land gegaan
Groeten uit Tenerife, Gerard.
Groeten uit Tenerife, Gerard.
een pessimist is een optimist met veel ervaring.
- Harry G. Hogeboom
- Berichten: 14434
- Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
- Locatie: Canada
Re: Woudsend, tussen de meren.
Niks mis met Nederland Gerard........maar er wonen wel heeeel veeeel Hollanders met "opgestoken wijsvingertjes"ik ben naar het verkeerde land gegaan
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
"Don't sweat the small stuff"
- Henk van der Moolen
- Berichten: 1214
- Lid geworden op: 04 aug 2004 13:11
- Locatie: Amsterdam
Re: Woudsend, tussen de meren.
Tegenwoordig zijn het meer opgestoken middenvingers die je ziet Harry.
vr gr Henk
vr gr Henk
Beleg je geld verstandig,
Bij de slijter krijg je 41%.
Bij de slijter krijg je 41%.
- Harry G. Hogeboom
- Berichten: 14434
- Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
- Locatie: Canada
Re: Woudsend, tussen de meren.
Tjaa Henk........soms komt er " van het een het ander"meer opgestoken middenvingers die je ziet Harry.
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
"Don't sweat the small stuff"
Re: Woudsend, tussen de meren.
Soms doe ik een T-hemd aan dat een beetje mijn gemoedstoestand weergeeft en dat helpt
Verder gaat alles goed hoor.
Verder gaat alles goed hoor.
Re: Woudsend, tussen de meren.
Om de vrijheid te vieren trokken wij naar Woudsend waar ook sleepbootdagen waren. In Woudsend was het erg druk, te druk voor onze wat rommelige gedachten, dus trokken we naar Stavoren.
Dat is altijd een mooi vaartochtje over het Heegermeer en de Fluessen, vooral met het prachtige mooie weer van dat moment.
We kunnen de Karakorum dan mooi op topsnelheid varen en alles even stevig aan de tand voelen zonder anderen lastig te vallen.
Het was druk met moderne zeilschepen maar er waren ook prachtige traditionele schepen te zien.
Tijdens pikheet op het Konijneneiland trachtte iemand ons een Marrekrite-vlaggetje te slijten, helaas we hadden er al een per post gekregen omdat ik sponsor ben van Marrekrite. Die organisatie verricht en massa werk in het belang van de watersport.
De man heeft nog wat van onze vragen beantwoord maar maakte kennelijk geen indruk op Marieke, daar kom ik later nog op terug.
In Stavoren kon je op deze dag wel een kanon afschieten, terrassen waren goed bezet maar verder was het er rustig(daar kwamen we voor).
Door de sluis ging slechts modern blik en plastic en erg veel bijzonders was daar niet bij helaas.
Waar in Zutphen de vlag niet op de toren kan wegens gevaar voor omlaag-storten van de vlaggenman, daar is een zeer serieuze discussie over gevoerd, liggen ze in Stavoren er niet wakker van, de Nederlandse driekleur wappert fier van de toren.
Zelf heb ik de Friese vlag op het hek van ons vletje gehangen, ja ik weet dat dat niet hoort
In Stavoren in bij de oude haven is een kunstwerk opgebouwd, het ziet eruit als afbraak maar het is nog onder constructie dus we wachten nog even met foto's ervan.
De jachthaven heeft er een paar prachtige ligplaatsen bij voor niet te lange bootjes, wij lagen dus eerste klas aan het eiland vlak bij het toiletgebouw.
Zelfs in de avond na 20.00 uur was het erg rustig in Stavoren. Zondag voeren wij terug naar Woudsend om bij de sleepboten te kijken dus dat komt nog.
Dat is altijd een mooi vaartochtje over het Heegermeer en de Fluessen, vooral met het prachtige mooie weer van dat moment.
We kunnen de Karakorum dan mooi op topsnelheid varen en alles even stevig aan de tand voelen zonder anderen lastig te vallen.
Het was druk met moderne zeilschepen maar er waren ook prachtige traditionele schepen te zien.
Tijdens pikheet op het Konijneneiland trachtte iemand ons een Marrekrite-vlaggetje te slijten, helaas we hadden er al een per post gekregen omdat ik sponsor ben van Marrekrite. Die organisatie verricht en massa werk in het belang van de watersport.
De man heeft nog wat van onze vragen beantwoord maar maakte kennelijk geen indruk op Marieke, daar kom ik later nog op terug.
In Stavoren kon je op deze dag wel een kanon afschieten, terrassen waren goed bezet maar verder was het er rustig(daar kwamen we voor).
Door de sluis ging slechts modern blik en plastic en erg veel bijzonders was daar niet bij helaas.
Waar in Zutphen de vlag niet op de toren kan wegens gevaar voor omlaag-storten van de vlaggenman, daar is een zeer serieuze discussie over gevoerd, liggen ze in Stavoren er niet wakker van, de Nederlandse driekleur wappert fier van de toren.
Zelf heb ik de Friese vlag op het hek van ons vletje gehangen, ja ik weet dat dat niet hoort
In Stavoren in bij de oude haven is een kunstwerk opgebouwd, het ziet eruit als afbraak maar het is nog onder constructie dus we wachten nog even met foto's ervan.
De jachthaven heeft er een paar prachtige ligplaatsen bij voor niet te lange bootjes, wij lagen dus eerste klas aan het eiland vlak bij het toiletgebouw.
Zelfs in de avond na 20.00 uur was het erg rustig in Stavoren. Zondag voeren wij terug naar Woudsend om bij de sleepboten te kijken dus dat komt nog.