Vandaag de dag in Thailand.
Geplaatst: 05 okt 2016 11:10
Voordat ik eigenlijk het topic over Thailand start zal ik toch eerst in het kort iets schrijven wat er vooraf ging in mijn leven,om de lezer een idee te geven van sommige besluiten die ik later heb genomen....
Inleiding 1
Ron 16 jaar in San Antonio (Chili) met op de achtergrond het ms Diogenes van de KNSM.
Na mijn vaartijd van 4 jaar bij de KNSM ben ik nog 14 maanden in Militaire dienst geweest (76-6) alwaar gelegerd in Seedorf.
Ik wilde eigenlijk in Suriname mijn dienstplicht vervullen maar dat was na de onafhankelijkheid (1975) niet meer mogelijk jammer genoeg.
Ik ben dus wel mijn hele leven onbewust bezig om mijn wereldje wat groter te laten worden dan alleen maar mijn eigen stad/land.
De meesten onder jullie zullen wel begrijpen wat ik daarmee bedoel,aangezien velen net als ik als jong jongetje zijn gaan varen.
Als je dan terug kwam van een reis in de tropen met je bruine kop en dan je vriendjes van weleer ging opzoeken die hooguit een krantenbaantje hadden terwijl jij als jongetje al veel van de wereld had gezien,een biertje dronk en ingewijd was in de betaalde liefde.
Ook natuurlijk een paar centen op zak,want een ieder liet zijn opgebouwde verlofdagen graag uitbetalen en wilde eigenlijk het liefst zo snel mogelijk weer de grote reis op.........
Tenminste.....dat is MIJN ervaring,en als ik vandaag de dag nog wel eens oud-zeevarenden spreek beamen deze mensen mijn gedachten ook.
Na mijn militaire dienst ben ik in de Amsterdamse haven gaan werken,en verdiende als balenwerker (cacao) goed mijn geld,waarbij 3 porties per dag geen uitzondering waren.
Een portie bestond destijds uit 2400 balen/150 ton wat later opgehoogd werd naar 2800 balen/175 ton.
Daar ben ik destijds mijn eerste eigen bedrijfje op gaan starten onder de naam JARO aangezien mijn vennoot Jan als voornaam had en ik Ron......wat een fantasie he?
Wij hadden 2 balenploegen die in de Amsterdamse,Rotterdamse en Zaanse havens werkzaam waren en dan vooral voor koppelbazen die zwart uitbetaalden................prachtige tijd die nooit meer terug komt.
Buiten het havenwerk om belanden we automatisch in het sloopwerk en zetten daar ook mensen weg bij bedrijven.
Toen het in de Amsterdamse en Rotterdamse haven minder werd,hoofdzakelijk door het containergebruik en cacao als bulk vervoerd ging worden,ben ik zelf verder gegaan met een sloopbedrijfje en later gecertificeerd als Asbestsanerings bedrijf.
Sindsdien ben ik al zo,n 18 jaar bezig met asbestverwijdering en de laatste jaren bezig met vooral inovatieve oplossingen in de Asbestbranche welke in Nederland niet geheel met open armen wordt ontvangen maar in landen als Amerika,Engeland,Belgie en Duitsland met succes gebruikt mogen worden.
Ook voor een bepaalde uitvinding/verbetering van een product ben ik destijds naar Thailand uitgeweken om gebruik te kunnen maken van goedkopere werkkrachten,maar dat viel geheel in het water aangezien ik de Thai toch niet zo goed kon als hedentendage 18 jaar later............
Groet Ron.
Inleiding 1
Ron 16 jaar in San Antonio (Chili) met op de achtergrond het ms Diogenes van de KNSM.
Na mijn vaartijd van 4 jaar bij de KNSM ben ik nog 14 maanden in Militaire dienst geweest (76-6) alwaar gelegerd in Seedorf.
Ik wilde eigenlijk in Suriname mijn dienstplicht vervullen maar dat was na de onafhankelijkheid (1975) niet meer mogelijk jammer genoeg.
Ik ben dus wel mijn hele leven onbewust bezig om mijn wereldje wat groter te laten worden dan alleen maar mijn eigen stad/land.
De meesten onder jullie zullen wel begrijpen wat ik daarmee bedoel,aangezien velen net als ik als jong jongetje zijn gaan varen.
Als je dan terug kwam van een reis in de tropen met je bruine kop en dan je vriendjes van weleer ging opzoeken die hooguit een krantenbaantje hadden terwijl jij als jongetje al veel van de wereld had gezien,een biertje dronk en ingewijd was in de betaalde liefde.
Ook natuurlijk een paar centen op zak,want een ieder liet zijn opgebouwde verlofdagen graag uitbetalen en wilde eigenlijk het liefst zo snel mogelijk weer de grote reis op.........
Tenminste.....dat is MIJN ervaring,en als ik vandaag de dag nog wel eens oud-zeevarenden spreek beamen deze mensen mijn gedachten ook.
Na mijn militaire dienst ben ik in de Amsterdamse haven gaan werken,en verdiende als balenwerker (cacao) goed mijn geld,waarbij 3 porties per dag geen uitzondering waren.
Een portie bestond destijds uit 2400 balen/150 ton wat later opgehoogd werd naar 2800 balen/175 ton.
Daar ben ik destijds mijn eerste eigen bedrijfje op gaan starten onder de naam JARO aangezien mijn vennoot Jan als voornaam had en ik Ron......wat een fantasie he?
Wij hadden 2 balenploegen die in de Amsterdamse,Rotterdamse en Zaanse havens werkzaam waren en dan vooral voor koppelbazen die zwart uitbetaalden................prachtige tijd die nooit meer terug komt.
Buiten het havenwerk om belanden we automatisch in het sloopwerk en zetten daar ook mensen weg bij bedrijven.
Toen het in de Amsterdamse en Rotterdamse haven minder werd,hoofdzakelijk door het containergebruik en cacao als bulk vervoerd ging worden,ben ik zelf verder gegaan met een sloopbedrijfje en later gecertificeerd als Asbestsanerings bedrijf.
Sindsdien ben ik al zo,n 18 jaar bezig met asbestverwijdering en de laatste jaren bezig met vooral inovatieve oplossingen in de Asbestbranche welke in Nederland niet geheel met open armen wordt ontvangen maar in landen als Amerika,Engeland,Belgie en Duitsland met succes gebruikt mogen worden.
Ook voor een bepaalde uitvinding/verbetering van een product ben ik destijds naar Thailand uitgeweken om gebruik te kunnen maken van goedkopere werkkrachten,maar dat viel geheel in het water aangezien ik de Thai toch niet zo goed kon als hedentendage 18 jaar later............
Groet Ron.