Oude duikverhalen

Een gezellig, leuk en informatief Scheepvaartforum
Bram

Bericht door Bram »

:-D

Goed zo Eefh ,en nu de gang er in houden 8)

Groets Bram :-D

Gebruikersavatar
Stavenuiter
Berichten: 1919
Lid geworden op: 22 jul 2004 15:00
Locatie: Enkhuizen

Bericht door Stavenuiter »

Hallo Eefh.

Schitterend begin, van weer een mooie story :-D :-D :-D

Groet Nico.
C.E.A. van Boeckel

Re: oude duikverhalen,

Bericht door C.E.A. van Boeckel »

eefh schreef: dit is een verhaal van een gestrande Nigeriaan de Oban Ovenramwen,lag op de Carpenter rots voor Siera Leone
1948 Van Uden: MAASHAVEN; 1965 Nigerian N. S. L.: OBA OVERAMI; 1966 OBA OVONRAMWEN.
Gebruikersavatar
eefh
Berichten: 142
Lid geworden op: 28 okt 2004 20:33
Locatie: maassluis

Oban Ovenramwen

Bericht door eefh »

Hallo mijnheer van Boeckel,Zo als gewoonlijk heeft u weer de juiste gegevens ,ik dacht dat het een VNS er was geweest maar na 40 jaar en een grootaantal duiken en bergingen raak je het allemaal een beetje kwijt.
nogmaals bedankt
groeten
Eef Hendriks
luctor et abortus (ik worstel en drijf af)
Gebruikersavatar
Arie Hazebroek
Berichten: 2097
Lid geworden op: 03 jul 2005 11:14

Bericht door Arie Hazebroek »

Mooie verhalen Eefh, daar geniet ik van.

Op deSpectrum Koopvaardij cd-rom staat deze foto van de Maashaven.
Gr. Arie.

Afbeelding
Gebruikersavatar
eefh
Berichten: 142
Lid geworden op: 28 okt 2004 20:33
Locatie: maassluis

oude duikverhalen,

Bericht door eefh »

hallo Arie .bedankt nu kan ik er ook een plaatje bij hangen,wat ik wel herinner is dat de boot groen was,en dat hij lag op de carpenter rock voor de ingang van freetown en tijdens het onderzoek kwamen we oude wrakstukken tegen ,bleek later van een passagierschip te zijn geweest de "Adda" van Elder Dempster,dus zo zie je maar weer je komt van het een in het ander,ik zoek het plaatje van de ss Adda er nog wel bij.
groeten
Eef
Gebruikersavatar
eefh
Berichten: 142
Lid geworden op: 28 okt 2004 20:33
Locatie: maassluis

oude duikverhalen,

Bericht door eefh »

Hallo,
Zo als in mijn vorige berichtje beloofd een foto van de SS Adda, de wrakstukken van de Adda lagen onder de gestrande Oba Ovenramwen.die
gestrand was voor Freetown ,Siere Leone, volgens een engels zeemansforum is de Adda door oorlogshandelingen gezonken,datum is mij nnog niet bekend,

SS ADDA
Afbeelding
C.E.A. van Boeckel

Oude duikverhalen

Bericht door C.E.A. van Boeckel »

De ADDA werd op 8 Juni 1941 bij nadering Freetown door U-boot tot zinken gebracht.

mvg C.E.A.
Gebruikersavatar
eefh
Berichten: 142
Lid geworden op: 28 okt 2004 20:33
Locatie: maassluis

Bericht door eefh »

Hallo.
Hier even de laatste episode van de berging van het op de rotsen gelopen
nigeriaanse schip Oba Ovenramwen,de oude Maashaven van v.Uden .ook heb ik laats gevraagd of er misschien nog meer beroepsduikers met verhalen op dit forum zijn,ik heb toen wel een boel foto,s ontvangen van bergingen 95 % was mijn bekend maar met weinig of geen info er bij,meestal van goedwillend amateursduikers die een kluisje of een mes van een mededuiker hebben geborgen,ik heb ze dan ook verwezen naar
een ander item die in het leven is geroepen na mijn oproep,ook op kombuispraat,wat ik zoek voor dit item is duikverhalen waar je zelf iets mee heb gehad als beroepsduiker
Gaan we verder met de berging van de Oba Ovenramwen in Siera Leone


De bemanning bestond uit Engelse officieren en een Nigeriaanse matrozen. De matrozen waren allemaal op het achterdek aan het debatteren, duidelijk niet blij met hun gedwongen verblijf op de rots. Behalve dat het schip averij had, hadden hun ook een strop, want boven op het achter poopdek stonden allerlei oude meubelen, trap-naaimachines, kasten, spiegels en zelfs een oude piano. Allemaal gekocht op de 2e handsmarkt in Londen en bestemd voor de handel in Nigeria. Maar het zat er wel in, als de schade aan het schip groot was, dat de bemanning zonder schip thuisreisde, dus de matrozen hadden een groot verlies.

De duikers waren amper aan dek gestapt na hun inspectie of iedereen dromde om hun heen, "Nou en, erg beschadigd? Hij ligt zo vast als een huis, een krak in het achterschip en bij ruim 4 en 5 kan je er op sommige plaatsen er onder door zwemmen en ter hoogte van de machinekamer loopt een scheur van 3 meter, die is wel dicht te maken". De inspecteur liet een kiel tekening komen en liet de duikers aanwijzen waar de schade zat. "In de machinekamer is geen lekkage te bespeuren, maar ik zal alles nog eens laten peilen. Kleed je maar uit" en weg ging de inspecteur naar de kapitein om verslag uit te brengen. Ze hielpen elkaar met het kikkerpak uittrekken en uit spoelen en gingen op zoek naar de hofmeester om te proberen een kist verfrissing te kopen.
Onderwijl waren de ruimen opengelegd en het lossen nam een aanvang. Er was afgesproken dat de kwetsbare lading uit ruim 3 het eerst zou worden gelost. Deze lading bestond wel uit 10 verschillende alcohol houdende dranken, zoals whisky, gin, wodka, bier, wijn, etc.. De barge werd langszij het ruim gehaald om de kostbare lading in te nemen en na een paar uur kon de barge naar binnen toe om te lossen, waarvoor een oud sleepbootje kwam en hem op sleeptouw nam. Eten deden de bergers in de messroom midscheeps, maar slapen was iets moeilijker, alle hutten waren bezet. Geen nood, op de brug werden en stel matrassen uit de runzakken neergelegd en zo kon het hele koor, 10 man totaal, slapen.
De volgende ochtend wel een sleepbootje, maar geen laad barge. De inspecteur was op z'n zachts gezegd niet erg in zijn sas en ging naar de wal om te kijken waar de barge bleef. Voordat hij weg ging gaf hij de duikers opdracht om zoveel mogelijk schade onder water dicht te maken. Toen hij in de namiddag terug kwam stond zijn gezicht op onweer, "in dit hele godvergeten land maar één laadbak te vinden en die is pleitte. 60 ton sterke drank wamoes, geen mens weet waar het is, ik kan niet doorgaan met lossen want ik heb geen barge en ik ben mijn lading kwijt. Wat een rotzooi, we gaan maar verder met ruim 1 daar zit hop in en die kunnen we over de muur keilen, wachten de Nigerianen maar een tijdje langer op die rotzooi.
Het ruim stonk een uur in de wind, of zo iemand opmerkte, als een marinier uit zijn gulp. Het lossen ging niet naar wens, na 15 minuten moesten de bergers al uit het ruim komen omdat de stank niet te harde was. "Laat de duikers maar komen met hun maskers en lucht, die kunnen er langer in blijven". De kapitein had ook nog een idee, wij hebben van die rookmaskers voor in geval van brand, met luchtslang en voet blaasbalg voor de toevoer. Het lossen ging inderdaad beter, allen gingen nu de blaasbalg bediendes kankeren over de hitte en werd er om aflossing gevraagd met de matrozen van het schip. Deze mensen begrepen de hele toedracht niet en vonden het na ongeveer 20 keer trappen op de blaasbalg welletjes en nokte ermee af tot er natuurlijk een uit het ruim een berger kwam met een rood hoofd, tierend en scheldend en dan begonnen de boys weer te trappen, maar wel met een brede grijns op hun gezicht.
Alles liep weer z'n gangetje, de scheuren in het vlak werden door de duikers dicht gemaakt met houten keggen en stalen platen en alles werd zoveel mogelijk uit de ruimen gehaald. De bergingsankers werden door de sleepboot Zwarte Zee uitgezet, staaldraden bevestigd en takels over de dekken ingeschoren. Wachten op het hoogste water en proberen hem eraf te sleuren, wat ook na enkele dagen lukte.

De Oban Ovenramwen werd afgeleverd aan de pier waar de rest van de lading werd overgeslagen in loodsen, ditmaal onder toezicht van de politie en de havenautoriteiten. De bergingsankers werden binnengehaald met behulp van de Zwarte Zee en alles klaar gemaakt om weer naar huis terug te keren. Voor de laatste nacht kon er worden geslapen in een hotel waar een feestje op touw werd gezet. Het liep iets uit de hand zodat 's-ochtends op het vliegveld ieder een dorst had waar een dronkelap jaloers op zou zijn geweest. In het vliegtuig zat naast Eef een heer die zich uitgaf als vertegenwoordiger van een Nigeriaanse bierbrouwerij. Deze sprak zijn schande uit over een groep mensen die het lef hadden gehad om 500 ton hop uit een schip te hebben gehaald en deze in het water hadden gegooid. Uit de ooghoeken keek Eef naar Piet, een rij naast hem gezeten, maar deze had een misschien wat overdreven belangstelling voor de vleugel van het vliegtuig. Na enige uren waren de bergers op Schiphol waar onderling afscheid werd genomen met een "prettig verlof en tot ziens".

De weken die daar op volgde waren niet zo enerverend, veel binnenwerk, schroeven klaren als er een tros of staaldraad in zal en hier en daar een binnenscheepje lichten met behulp van de drijvende bokken.


de volgende reportage die is gepland is van de Liege gezonken voor katzand in 1958 en gelicht in 1964
luctor et abortus (ik worstel en drijf af)
Jan Vennik (RIP)

Bericht door Jan Vennik (RIP) »

gewist


Plaats reactie