Naar Antarctica
Re: Naar Antarctica
Dank voor jullie reacties, en er komen nog zat foto's Rose
@Meestertje, ondanks haar ruim 35 jaar zag het schip er echt tiptop uit, ze gaat dan ook elk jaar een maand naar de werf om het zo te houden
@Harry, ik heb die site van jouw link bekeken en heb er een stukje tekst van "gejat" , maar het staat er zoooo mooi ...
A trip to Antarctica is not your average holiday. It is a life-changing experience into a new world that can never be forgotten, a chance to step outside the fast paced ways of modern living into a land where nature still reigns supreme. While here we encounter huge tabular ice bergs, pristine glaciers, ice floes, jagged peaks and white expanses as far as the eye can see. There is a feeling of tranquility here and perfection – evident in amazing sunsets of all colours of the rainbow.
The Antarctic is nature’s playground; there is nowhere else in the world quite like it. We will visit crowded rookeries, abuzz with penguins going about their affairs, be greeted on the beach by seals making their way to or from the nutrient rich waters to feed and watch out for whales including Humpback, Minke and Orca. Above, the elegant Albatross soars and the silence is broken by the calls of an amazing variety of birds who call this place home. Antarctica has a lesson for all of us and it is an unforgettable experience witnessing up close these creatures living together in harmony in a truly untamed wilderness.
shitterdeshit, ... gelijk heimwee .....
Woensdag 27 januari
Omdat we in de groep “rood” zitten waren wij de geluksvogels die de volgende morgen als eerste met de Zodiactour tussen de Melchior eilandjes een rondvaart van een klein uurtje mochten maken. Geluksvogels?; als je van vroeg opstaan houdt wel want onze groep vertrok al om zeven uur! Maar de gepensioneerde Duitse ijskapitein (100+ reizen daarheen) Heinz Aye die als adviseur voor de Russische bemanning ook aan boord is zegt steeds: “slapen doe je maar weer thuis, je wilt hier toch zeker niets van missen!!”
Bij deze foto moest ik steeds denken aan de wintersportberichten, "hier volgen de sneeuwhoogtes ....."
Pyreneen: 1.40, Franse Alpen 1.80, Antarctica 63 meter... ( we doen hier niet aan centimeters) Wel opletten dat er niet net een homp afbreekt Er komen zichtbaar enorme krachten op de rotsen, getuige deze 'crack' Na een uurtje genieten gaan we weer terug, en kunnen gelijk aan het scenery-ontbijtbuffet (hier hadden we om 06 uur nog geen zin in..) Nog even een stukje natuurkundeles; De sneeuwvlokjes hebben hier merkwaardig genoeg een ander, veel simpeler model dan de prachtige spinnewebvlokken bij ons, het zijn hier sterretjes wordt vervolgd.
@Meestertje, ondanks haar ruim 35 jaar zag het schip er echt tiptop uit, ze gaat dan ook elk jaar een maand naar de werf om het zo te houden
@Harry, ik heb die site van jouw link bekeken en heb er een stukje tekst van "gejat" , maar het staat er zoooo mooi ...
A trip to Antarctica is not your average holiday. It is a life-changing experience into a new world that can never be forgotten, a chance to step outside the fast paced ways of modern living into a land where nature still reigns supreme. While here we encounter huge tabular ice bergs, pristine glaciers, ice floes, jagged peaks and white expanses as far as the eye can see. There is a feeling of tranquility here and perfection – evident in amazing sunsets of all colours of the rainbow.
The Antarctic is nature’s playground; there is nowhere else in the world quite like it. We will visit crowded rookeries, abuzz with penguins going about their affairs, be greeted on the beach by seals making their way to or from the nutrient rich waters to feed and watch out for whales including Humpback, Minke and Orca. Above, the elegant Albatross soars and the silence is broken by the calls of an amazing variety of birds who call this place home. Antarctica has a lesson for all of us and it is an unforgettable experience witnessing up close these creatures living together in harmony in a truly untamed wilderness.
shitterdeshit, ... gelijk heimwee .....
Woensdag 27 januari
Omdat we in de groep “rood” zitten waren wij de geluksvogels die de volgende morgen als eerste met de Zodiactour tussen de Melchior eilandjes een rondvaart van een klein uurtje mochten maken. Geluksvogels?; als je van vroeg opstaan houdt wel want onze groep vertrok al om zeven uur! Maar de gepensioneerde Duitse ijskapitein (100+ reizen daarheen) Heinz Aye die als adviseur voor de Russische bemanning ook aan boord is zegt steeds: “slapen doe je maar weer thuis, je wilt hier toch zeker niets van missen!!”
Bij deze foto moest ik steeds denken aan de wintersportberichten, "hier volgen de sneeuwhoogtes ....."
Pyreneen: 1.40, Franse Alpen 1.80, Antarctica 63 meter... ( we doen hier niet aan centimeters) Wel opletten dat er niet net een homp afbreekt Er komen zichtbaar enorme krachten op de rotsen, getuige deze 'crack' Na een uurtje genieten gaan we weer terug, en kunnen gelijk aan het scenery-ontbijtbuffet (hier hadden we om 06 uur nog geen zin in..) Nog even een stukje natuurkundeles; De sneeuwvlokjes hebben hier merkwaardig genoeg een ander, veel simpeler model dan de prachtige spinnewebvlokken bij ons, het zijn hier sterretjes wordt vervolgd.
Re: Naar Antarctica
Door gecrashte laptop duurde het nogal ff, maar we gaan weer vrolijk verder.
woensdag 27 januari, deel 2
De Argentijnse basis Melchior is geheel verlaten, zou nu bezet moeten zijn maar omdat hun speciale Antarctica-bevoorradings-/aflosschip door brand is verwoest en er geen geld voor vervanging is .... niet dus. Op het achterdek zijn altijd wel een paar fotografen te vinden. Van het zwembad werd deze reis echter maar weinig gebruik gemaakt Dit vind ik net een kopie van het Evaluon in Eindhoven ... Net na de middag komen we aan bij Cuverville Island Ik hou alles scherp in de gaten, wel een beetje sluikreclame natuurlijk op het "zwemvestje" van mijn nautische verrekijkert. Die heb ik trouwens gewonnen bij een reclame-actie van een verzekeringsmaatschappij waarbij ik geen enkele polis heb.. Als je bij hun nieuw opgerichte firma een gratis vlag aanvroeg en die op je schip in de mast hing en er een leuke foto van maakte dong je mee naar de prijzen ... et voila Aha, daar komen er weer een paar aangewaggeld, blijft een komisch gezicht op die losse steentjes ... net de Comedy Capers Dit noemden ze de pinguin autobaan Voor ons onbegrijpelijk waarom ze zoveel moeite doen om zo ver naar boven te strompelen. Sommige zitten honderden meters hoog en zijn een half uur onderweg vanaf de waterlijn. Even gevraagd aan een van de expeditieleiders, een Duitse ornithologe:
In de Antarctische winter gaan de pinguïns mee met de rand van het pakijs zodat ze kunnen blijven zwemmen en voedsel kunnen blijven zoeken. Het ijs groeit in de winter rondom ca. 300 km aan noordwaarts. Wanneer het ijs in de lente begint te smelten gaan de beestjes terug naar hun oorspronkelijke broedplaats. Eenmaal weer aangekomen bij hun eigen eilandje klimmen ze ver omhoog op de hellingen omdat daar de nog zeer laagstaande zon de sneeuw het eerst doet smelten. Ze gaan nog voor die tijd boven op de sneeuw zitten en als de sneeuw eenmaal echt gesmolten is zitten ze binnen een meter afstand van hun oude nest! Die hebben dus gewoon een ingebouwde GPS , knap toch ...
woensdag 27 januari, deel 2
De Argentijnse basis Melchior is geheel verlaten, zou nu bezet moeten zijn maar omdat hun speciale Antarctica-bevoorradings-/aflosschip door brand is verwoest en er geen geld voor vervanging is .... niet dus. Op het achterdek zijn altijd wel een paar fotografen te vinden. Van het zwembad werd deze reis echter maar weinig gebruik gemaakt Dit vind ik net een kopie van het Evaluon in Eindhoven ... Net na de middag komen we aan bij Cuverville Island Ik hou alles scherp in de gaten, wel een beetje sluikreclame natuurlijk op het "zwemvestje" van mijn nautische verrekijkert. Die heb ik trouwens gewonnen bij een reclame-actie van een verzekeringsmaatschappij waarbij ik geen enkele polis heb.. Als je bij hun nieuw opgerichte firma een gratis vlag aanvroeg en die op je schip in de mast hing en er een leuke foto van maakte dong je mee naar de prijzen ... et voila Aha, daar komen er weer een paar aangewaggeld, blijft een komisch gezicht op die losse steentjes ... net de Comedy Capers Dit noemden ze de pinguin autobaan Voor ons onbegrijpelijk waarom ze zoveel moeite doen om zo ver naar boven te strompelen. Sommige zitten honderden meters hoog en zijn een half uur onderweg vanaf de waterlijn. Even gevraagd aan een van de expeditieleiders, een Duitse ornithologe:
In de Antarctische winter gaan de pinguïns mee met de rand van het pakijs zodat ze kunnen blijven zwemmen en voedsel kunnen blijven zoeken. Het ijs groeit in de winter rondom ca. 300 km aan noordwaarts. Wanneer het ijs in de lente begint te smelten gaan de beestjes terug naar hun oorspronkelijke broedplaats. Eenmaal weer aangekomen bij hun eigen eilandje klimmen ze ver omhoog op de hellingen omdat daar de nog zeer laagstaande zon de sneeuw het eerst doet smelten. Ze gaan nog voor die tijd boven op de sneeuw zitten en als de sneeuw eenmaal echt gesmolten is zitten ze binnen een meter afstand van hun oude nest! Die hebben dus gewoon een ingebouwde GPS , knap toch ...
Re: Naar Antarctica
deel 3.
Gezellig met zijn allen op een kluitje Als je een jaartje "sabattical" kunt nemen, financieel onafhankelijk bent of gewoon in de VUT zit (@Albert ) kan je ook met je eigen bootje hierheen varen, dit was een Belgisch bootje (dacht ik toch) Lekker lounchen kunnen ze daar ook al ...... relaxxxxx man, no hurry mate! En als afsluiter van die dag, een alles in 1 foto ... wordt vervolgd.
Gezellig met zijn allen op een kluitje Als je een jaartje "sabattical" kunt nemen, financieel onafhankelijk bent of gewoon in de VUT zit (@Albert ) kan je ook met je eigen bootje hierheen varen, dit was een Belgisch bootje (dacht ik toch) Lekker lounchen kunnen ze daar ook al ...... relaxxxxx man, no hurry mate! En als afsluiter van die dag, een alles in 1 foto ... wordt vervolgd.
- Harry G. Hogeboom
- Berichten: 14448
- Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
- Locatie: Canada
Re: Naar Antarctica
Prachtig Willem.........gewoon doorgaan met die "paar duizend" foto's van je a.u.b.
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
"Don't sweat the small stuff"
Re: Naar Antarctica
Donderdag 28 januari, deel 1
's Morgens vroeg schalt de intercom door het schip met achter de microfoon een enthousiaste expeditieleider:
Voor het eerst in jaren zijn de ijscondities zo gunstig dat we de baai waarin Neko Harbour ligt in kunnen varen en ter plaatse aan land kunnen gaan. Dit betekent dat we nu echt voet op het continent kunnen zetten en theoretisch hiervandaan de resterende ca. 3000 km door kunnen lopen naar de echte Zuidpool.
De Delphin gaat niet ten anker maar blijft een beetje drijven in de baai. Ze doen er alles aan om het achterschip vrij te houden van ijsbrokken, vanuit onze hut helemaal achterop aan stuurboord zien we door de patrijspoort 2 zodiacs de grootste stukken wegduwen Even wachten tot de boot voor ons leeg is en dan mogen wij uitstappen en een stukje "spazieren gehen" Ook hier natuurlijk weer massa's pinguïns, en via het pinguïnpad kon ik een stuk omhoog tegen de helling opzwoegen, daarvoor beloond met een schitterend uitzicht Terwijl ik daar boven stond te genieten van de ongelooflijke stilte hoorde ik ineens aan de overzijde een stuk ijs krakend afbreken van een gletsjer, perfect hoorbaar omdat het windstil was ... En hoewel aan het einde van de wereld, we zijn er niet alleen. Tijdens de lunch komen we de Clipper Adventurer tegen Na de middag komen we aan in de mooiste baai alhier, met de toepasselijke naam .... Paradise Bay.... Hier gaan we straks een uurtje rondvaren met de Zodiacs ....
wordt vervolgd.
's Morgens vroeg schalt de intercom door het schip met achter de microfoon een enthousiaste expeditieleider:
Voor het eerst in jaren zijn de ijscondities zo gunstig dat we de baai waarin Neko Harbour ligt in kunnen varen en ter plaatse aan land kunnen gaan. Dit betekent dat we nu echt voet op het continent kunnen zetten en theoretisch hiervandaan de resterende ca. 3000 km door kunnen lopen naar de echte Zuidpool.
De Delphin gaat niet ten anker maar blijft een beetje drijven in de baai. Ze doen er alles aan om het achterschip vrij te houden van ijsbrokken, vanuit onze hut helemaal achterop aan stuurboord zien we door de patrijspoort 2 zodiacs de grootste stukken wegduwen Even wachten tot de boot voor ons leeg is en dan mogen wij uitstappen en een stukje "spazieren gehen" Ook hier natuurlijk weer massa's pinguïns, en via het pinguïnpad kon ik een stuk omhoog tegen de helling opzwoegen, daarvoor beloond met een schitterend uitzicht Terwijl ik daar boven stond te genieten van de ongelooflijke stilte hoorde ik ineens aan de overzijde een stuk ijs krakend afbreken van een gletsjer, perfect hoorbaar omdat het windstil was ... En hoewel aan het einde van de wereld, we zijn er niet alleen. Tijdens de lunch komen we de Clipper Adventurer tegen Na de middag komen we aan in de mooiste baai alhier, met de toepasselijke naam .... Paradise Bay.... Hier gaan we straks een uurtje rondvaren met de Zodiacs ....
wordt vervolgd.
Re: Naar Antarctica
28 jan., deel 2
De Zodiactour in Paradise Bay ... Het getij is hier maar amper merkbaar, er zit maar een half metertje tussen hoog en laag water Dit ijsbergje is topzwaar geworden en gekapseist, de richels aan de bovenkant waren dus eerst het onderwatergedeelte Als iedereen zijn of haar tourtje heeft gehad gaan we weer verder, het schroefwater is tijdens het manoeuvreren goed zichtbaar vanuit ons hutje 2 bultrug walvissen zwaaien ons uit als we de baai verlaten ....... Zo majestueus en toch zo sierlijk ..........
wordt vervolgd.
De Zodiactour in Paradise Bay ... Het getij is hier maar amper merkbaar, er zit maar een half metertje tussen hoog en laag water Dit ijsbergje is topzwaar geworden en gekapseist, de richels aan de bovenkant waren dus eerst het onderwatergedeelte Als iedereen zijn of haar tourtje heeft gehad gaan we weer verder, het schroefwater is tijdens het manoeuvreren goed zichtbaar vanuit ons hutje 2 bultrug walvissen zwaaien ons uit als we de baai verlaten ....... Zo majestueus en toch zo sierlijk ..........
wordt vervolgd.
Re: Naar Antarctica
28 jan., deel 3
Wat foto's van in en om het schip;
De decoratieve creaties van de keukenstaf mogen gezien worden:
Pinguïns uitgesneden in de schil van een watermeloen.. En een bloemmotief Zomaar een toetje In de hal werden op kaarten de gevaren route bijgehouden De promenade zag er hagelnieuw en "chique de friemel" uit wordt vervolgd.
Groetjes, Willem
Wat foto's van in en om het schip;
De decoratieve creaties van de keukenstaf mogen gezien worden:
Pinguïns uitgesneden in de schil van een watermeloen.. En een bloemmotief Zomaar een toetje In de hal werden op kaarten de gevaren route bijgehouden De promenade zag er hagelnieuw en "chique de friemel" uit wordt vervolgd.
Groetjes, Willem
Re: Naar Antarctica
Vrijdag 29 januari.
Vrijdagmorgen konden we echt eens rustig opstaan op het nog steeds driftende schip. Na het ontbijtbuffet was er in de grote salon een meeting met het expeditie-team waar werd teruggekeken op de laatste dagen en gaf men alvast een vooruitblik op wat ons nog te
wachten stond.Daarna werden de motoren gestart en voeren we door het Neumayer Channel naar de Engelse basis Port Lockroy. Helaas blijft het zonnetje alleen nog achter op het schroefwater schijnen Het bevoorradings- c.q. postbootje die ca. 1 keer per maand van hier naar de Falkland eilanden vaart. Jammer, worden onze kaarten die we zo in de bus gaan gooien pas over een maandje opgehaald ... Onze groep mocht als eerste in de bootjes om eerst drie kwartier op een eilandje rond te banjeren, tussen enorme walvisskeletten en uiteraard de overal in grote getale aanwezige pinguïns. Hiertussen zaten diverse Koningskormoranen,grote vogels die op afstand door hun kleur en grootte net pinguïns lijken, totdat ze ineens wegvliegen!
Wat een toeval , precies voedertijd... Met de bootjes werden we daarna overgezet op het tegenoverliggende eiland waar zich een souvenir-winkeltje annex museum bevindt. Naast de onvermijdelijke prullaria gelukkig ook prachtige ansichtkaarten, landkaarten en boeken te koop. Vooraf had we al gelezen dat de prijsstelling hier nogal hoog lag, gezien de kleinschaligheid en de moeilijkheid om het allemaal hier te krijgen. Groot was onze verbazing hier het Nederlandse Antarctica boek te vinden waar men het aan boord al over had gehad. Splinternieuw; uitgegeven in 2010. Ook wij waren hier zeer in geïnteresseerd maar besloten het bij terugkomst in Nederland aan te schaffen in plaats van in dit "dure" winkeltje. Horen we van onze tafelgenoot dat die het boek in Nederland vlak voor de reis gekocht had voor 20,95 Euro! Blijkt het hier 13.000 km verderop omgerekend slechts 18,75 te kosten. Hadden we als zuinige Hollanders toch een vliegensvlug voordeeltje gehad! Grrrr!
De twee dames die het stationnetje in de zomerperiode bemannen werden na sluitingstijd door ons expeditie-team uitgenodigd aan boord om mee te eten in het restaurant en men bood hun ook een heerlijke warme douche die ze daar aan de wal niet hebben!
's Avonds laat werden ze met een Zodiac teruggebracht naar hun basis en ging het schip ankerop om weer een nachtje te drijven op ruimer water. Wij waren toen te vinden op het achterdek waar een Glühweinparty werd gehouden waarbij heerlijke zoete Kaiserschmarrn werd geserveerd. Inmiddels was het Franse schip "Le Diamant" een stukje verder ten anker gegaan, die hadden we al eerder gezien in Ushuaia en later zouden we haar weer tegenkomen.
wordt vervolgd, Willem
Vrijdagmorgen konden we echt eens rustig opstaan op het nog steeds driftende schip. Na het ontbijtbuffet was er in de grote salon een meeting met het expeditie-team waar werd teruggekeken op de laatste dagen en gaf men alvast een vooruitblik op wat ons nog te
wachten stond.Daarna werden de motoren gestart en voeren we door het Neumayer Channel naar de Engelse basis Port Lockroy. Helaas blijft het zonnetje alleen nog achter op het schroefwater schijnen Het bevoorradings- c.q. postbootje die ca. 1 keer per maand van hier naar de Falkland eilanden vaart. Jammer, worden onze kaarten die we zo in de bus gaan gooien pas over een maandje opgehaald ... Onze groep mocht als eerste in de bootjes om eerst drie kwartier op een eilandje rond te banjeren, tussen enorme walvisskeletten en uiteraard de overal in grote getale aanwezige pinguïns. Hiertussen zaten diverse Koningskormoranen,grote vogels die op afstand door hun kleur en grootte net pinguïns lijken, totdat ze ineens wegvliegen!
Wat een toeval , precies voedertijd... Met de bootjes werden we daarna overgezet op het tegenoverliggende eiland waar zich een souvenir-winkeltje annex museum bevindt. Naast de onvermijdelijke prullaria gelukkig ook prachtige ansichtkaarten, landkaarten en boeken te koop. Vooraf had we al gelezen dat de prijsstelling hier nogal hoog lag, gezien de kleinschaligheid en de moeilijkheid om het allemaal hier te krijgen. Groot was onze verbazing hier het Nederlandse Antarctica boek te vinden waar men het aan boord al over had gehad. Splinternieuw; uitgegeven in 2010. Ook wij waren hier zeer in geïnteresseerd maar besloten het bij terugkomst in Nederland aan te schaffen in plaats van in dit "dure" winkeltje. Horen we van onze tafelgenoot dat die het boek in Nederland vlak voor de reis gekocht had voor 20,95 Euro! Blijkt het hier 13.000 km verderop omgerekend slechts 18,75 te kosten. Hadden we als zuinige Hollanders toch een vliegensvlug voordeeltje gehad! Grrrr!
De twee dames die het stationnetje in de zomerperiode bemannen werden na sluitingstijd door ons expeditie-team uitgenodigd aan boord om mee te eten in het restaurant en men bood hun ook een heerlijke warme douche die ze daar aan de wal niet hebben!
's Avonds laat werden ze met een Zodiac teruggebracht naar hun basis en ging het schip ankerop om weer een nachtje te drijven op ruimer water. Wij waren toen te vinden op het achterdek waar een Glühweinparty werd gehouden waarbij heerlijke zoete Kaiserschmarrn werd geserveerd. Inmiddels was het Franse schip "Le Diamant" een stukje verder ten anker gegaan, die hadden we al eerder gezien in Ushuaia en later zouden we haar weer tegenkomen.
wordt vervolgd, Willem
- Wim van der Moolen
- Berichten: 5224
- Lid geworden op: 25 feb 2006 21:03
- Locatie: Heemskerk
Re: Naar Antarctica
Hallo Willem,
wederom heel indrukwekkende foto's, ik geniet ervan !
Groeten, Wi.
wederom heel indrukwekkende foto's, ik geniet ervan !
Groeten, Wi.
Eat your pie, before you die !
Re: Naar Antarctica
Zaterdag 30 januari, de laatste dag op Antarctica.
Zaterdagmorgen werden we al om 6 uur gewekt door de scheepsomroeper; "Gauw aankleden en allemaal aan dek komen. We varen zo door het prachtige Lemaire Channel". Aan beide zijden rotsen die hoger zijn dan 1000 meter. Op het smalste gedeelte is de doorvaart 520 meter breed. Helaas schijnt ook vandaag het zonnetje niet en zien we de toppen amper door de wolken, maar toch is het een fraai plaatje en wordt er door iedereen tientallen foto's genomen.
Sinds een paar jaar terug een ander passagiersschip (de Explorer) in de Antarctische wateren gezonken is met nog een behoorlijke voorraad zware stookolie willen ze dat produkt eigenlijk verbannen om eventuele enorme milieuschade te voorkomen. En dus draait onze Delphin ook voor de voortstuwing in deze regio tijdelijk al op veel duurdere maar minder vervuilende dieselolie. Dit wordt binnenkort verplicht voor alle passagiersschepen in dit gebied en deze rederij loopt al op de feiten vooruit, de goeierds
Desalniettemin is het nog niet helemaal dubbelfris wat er uit de pijp komt .... De aanlanding van die ochtend is op Petermann Island, een vulkanisch gevormd eiland.
De lavakeien zijn door waterindringing en bevriezing in mooie plakjes uit elkaar gedrukt Deze Adelie-pinguïn kwam vlakbij omhoog gesprongen tegen een behoorlijk steile helling en keek ons na dit kunststukje eigenwijs recht aan: Heeee maat, ..... alles okidoki ...?? En voor afsluiting van de ochtendreportage een rustig sfeerplaatje wordt vervolgd, Willem
Zaterdagmorgen werden we al om 6 uur gewekt door de scheepsomroeper; "Gauw aankleden en allemaal aan dek komen. We varen zo door het prachtige Lemaire Channel". Aan beide zijden rotsen die hoger zijn dan 1000 meter. Op het smalste gedeelte is de doorvaart 520 meter breed. Helaas schijnt ook vandaag het zonnetje niet en zien we de toppen amper door de wolken, maar toch is het een fraai plaatje en wordt er door iedereen tientallen foto's genomen.
Sinds een paar jaar terug een ander passagiersschip (de Explorer) in de Antarctische wateren gezonken is met nog een behoorlijke voorraad zware stookolie willen ze dat produkt eigenlijk verbannen om eventuele enorme milieuschade te voorkomen. En dus draait onze Delphin ook voor de voortstuwing in deze regio tijdelijk al op veel duurdere maar minder vervuilende dieselolie. Dit wordt binnenkort verplicht voor alle passagiersschepen in dit gebied en deze rederij loopt al op de feiten vooruit, de goeierds
Desalniettemin is het nog niet helemaal dubbelfris wat er uit de pijp komt .... De aanlanding van die ochtend is op Petermann Island, een vulkanisch gevormd eiland.
De lavakeien zijn door waterindringing en bevriezing in mooie plakjes uit elkaar gedrukt Deze Adelie-pinguïn kwam vlakbij omhoog gesprongen tegen een behoorlijk steile helling en keek ons na dit kunststukje eigenwijs recht aan: Heeee maat, ..... alles okidoki ...?? En voor afsluiting van de ochtendreportage een rustig sfeerplaatje wordt vervolgd, Willem