Honden
Re: Honden
Hé Cor,
weekje Normandie al voorbij?
leuke foto's trouwens !!
mvg klaas
weekje Normandie al voorbij?
leuke foto's trouwens !!
mvg klaas
Re: Honden
Hallo Mart,
Ja en ik ga dadelijk op de bank weer een paar uurtjes plat, mijn hond weet al van wanten , hij ligt al voor de bank te wachten
Siesta, mijn te warm 30 C
Gr. Rob
Ja en ik ga dadelijk op de bank weer een paar uurtjes plat, mijn hond weet al van wanten , hij ligt al voor de bank te wachten
Siesta, mijn te warm 30 C
Gr. Rob
- Cor Leliard
- Berichten: 3418
- Lid geworden op: 20 sep 2004 17:57
- Locatie: Breda
Re: Honden
Hallo Klaas,
Ja, het weekje zit er weer op.Heerlijke vis en schaal dieren gegeten.
Hou je taai kerel.
Groeten uit Breda Cor
Ja, het weekje zit er weer op.Heerlijke vis en schaal dieren gegeten.
Hou je taai kerel.
Groeten uit Breda Cor
Il parle Il a parle
- gerard tenerife
- Berichten: 6491
- Lid geworden op: 22 mei 2009 21:01
- Locatie: valle san lorenzo,tenerife,spanje
Re: Honden
Vandaag is Odin ook meegeweest naar de Maasmond om eens bootjes te kijken.
Odin is een Cane Corso, geboren op 20 Mei 2012 en nu sinds 20 juli woonachtig bij ons.
Odin is een Cane Corso, geboren op 20 Mei 2012 en nu sinds 20 juli woonachtig bij ons.
Groeten Jeroen
- b-bootsman
- Berichten: 4995
- Lid geworden op: 21 aug 2010 12:57
Re: Honden
Hallo Jeroen.
Mooie hond,hij groeit al aardig m'n zus heeft drie van die jongens rondlopen.
Groetjes Bob.V.
Mooie hond,hij groeit al aardig m'n zus heeft drie van die jongens rondlopen.
Groetjes Bob.V.
Hij die kan en niet kent
is een praktische vent
Hij die kent en niet kan
is een theoretische man.
is een praktische vent
Hij die kent en niet kan
is een theoretische man.
-
- Berichten: 2676
- Lid geworden op: 25 nov 2004 22:59
- Locatie: Krimpen a/d IJssel
- Contacteer:
Re: Honden
Door een incident in mijn jongste jaren is het tussen mij en honden nooit meer echt goed gekomen. Toen mijn vader in de mobilisatie in 1940 was ingekwartierd bij boeren in Kesteren in de Betuwe ging mijn moeder met mij hem op een zaterdag bezoeken. Hij zat bij de infanterie en moest samen met zijn maten voor de paarden zorgen die bij de boeren ingekwartierd waren. Stront scheppen en dat soort spannende bezigheden.
Terwijl de soldaten met de dames bij de boer aan de koffie zaten ging ik als vierjarige en toen al nieuwsgierig, ongemerkt het erf verkennen. Als nog groot hondenliefhebber moest ik de erfhond die aan de ketting lag zonodig aaien. Mijn eerste herinnering ooit is van het moment dat de grote gitzwarte hond, ik weet de kleur nog, mij greep. Doordat het beest doorgedraaid raakte trok hij ook nog de ketting stuk. De boer en de soldaten kwamen op mijn gekrijs af en ontzetten mij maar de schade was al aangericht. De boer maakte korte metten met de hond en stak hem ter plekke dood met een riek.
Ik werd behandeld door de dorpsdokter maar die was zoals gebruikelijk elke zaterdagmiddag lam. Het lukte om de bloedingen te stelpen en een aantal hechtingen aan te brengen. Mijn bovenlip was bijvoorbeeld gescheurd en dat is nog steeds goed zichtbaar. Instinctief schijn je als klein kind toch al een zelfbeschermingreflex te hebben en hield ik mijn kin tegen mijn borst gedrukt schijnbaar. Ik heb over mijn hele lichaam nog altijd zichtbare littekens, behalve in mijn gezicht ook in mijn nek, armen en benen. Op maandag zijn we naar onze huisarts in Rotterdam geweest en die vroeg welke slager die hechtingen gedaan had. Hij vond omdat ik een jongen was het echter niet nodig om hier nog iets aan te doen. Mooie logica.
Sinds dat moment heb ik elke hond gemeden. Kwam ik iemand op straat tegen met een hond dan stak ik gauw over want ze voelen het dat je bang voor ze bent en gaan dan stoer lopen doen. We hadden wel drie katten waarvan de laatste twee vorig jaar kort na elkaar zijn overleden, respectievelijk 21 en 23 jaar. Ik ben later wel over mijn angst voor honden heengeraakt.
Mijn grote zwarte kat Spike, een ongemakkelijk typetje die zo'n 8 kilo woog, had het trouwens ook niet zo op honden. Hij vertoonde voor katten een zeer eigenaardig gedrag door in een boom bij ons huis te klimmen en op een tak zittend te wachten tot er een hond onderdoor liep. Vervolgens liet hij zich dan op die hond vallen die meestal totaal van de kaart waren van de schrik. Het baasje trouwens ook. De afmetingen van de honden maakte hem niet uit, groot en klein. Hij schoot dan meteen daarna als een flits weg baas en hond ontredderd achterlatend. Pure guerilla-oorlogsvoering, hit and run. Ik had hem dat echt niet aangeleerd! Ik heb die tak er na een aantal incidenten afgezaagd en toen was het over.
Ferry
Terwijl de soldaten met de dames bij de boer aan de koffie zaten ging ik als vierjarige en toen al nieuwsgierig, ongemerkt het erf verkennen. Als nog groot hondenliefhebber moest ik de erfhond die aan de ketting lag zonodig aaien. Mijn eerste herinnering ooit is van het moment dat de grote gitzwarte hond, ik weet de kleur nog, mij greep. Doordat het beest doorgedraaid raakte trok hij ook nog de ketting stuk. De boer en de soldaten kwamen op mijn gekrijs af en ontzetten mij maar de schade was al aangericht. De boer maakte korte metten met de hond en stak hem ter plekke dood met een riek.
Ik werd behandeld door de dorpsdokter maar die was zoals gebruikelijk elke zaterdagmiddag lam. Het lukte om de bloedingen te stelpen en een aantal hechtingen aan te brengen. Mijn bovenlip was bijvoorbeeld gescheurd en dat is nog steeds goed zichtbaar. Instinctief schijn je als klein kind toch al een zelfbeschermingreflex te hebben en hield ik mijn kin tegen mijn borst gedrukt schijnbaar. Ik heb over mijn hele lichaam nog altijd zichtbare littekens, behalve in mijn gezicht ook in mijn nek, armen en benen. Op maandag zijn we naar onze huisarts in Rotterdam geweest en die vroeg welke slager die hechtingen gedaan had. Hij vond omdat ik een jongen was het echter niet nodig om hier nog iets aan te doen. Mooie logica.
Sinds dat moment heb ik elke hond gemeden. Kwam ik iemand op straat tegen met een hond dan stak ik gauw over want ze voelen het dat je bang voor ze bent en gaan dan stoer lopen doen. We hadden wel drie katten waarvan de laatste twee vorig jaar kort na elkaar zijn overleden, respectievelijk 21 en 23 jaar. Ik ben later wel over mijn angst voor honden heengeraakt.
Mijn grote zwarte kat Spike, een ongemakkelijk typetje die zo'n 8 kilo woog, had het trouwens ook niet zo op honden. Hij vertoonde voor katten een zeer eigenaardig gedrag door in een boom bij ons huis te klimmen en op een tak zittend te wachten tot er een hond onderdoor liep. Vervolgens liet hij zich dan op die hond vallen die meestal totaal van de kaart waren van de schrik. Het baasje trouwens ook. De afmetingen van de honden maakte hem niet uit, groot en klein. Hij schoot dan meteen daarna als een flits weg baas en hond ontredderd achterlatend. Pure guerilla-oorlogsvoering, hit and run. Ik had hem dat echt niet aangeleerd! Ik heb die tak er na een aantal incidenten afgezaagd en toen was het over.
Ferry
Re: Honden
Een verhaal zoals dat van Ferry,speelt zich hier bij ons in het buitengebied ook nog wel eens af.
Met vaak ernstige gevolgen,een hond aan een ketting is niet altijd betrouwbaar helaas.
De goeie lobbes op bijgaande foto heeft jaren op ons huis gepast en liep wel los op het erf.
De oudijzerboeren bleven eerbiedig voor het hek staan,onze kleinzoon lag boven op haar te slapen.
Als iemand een beetje angstig was,ging ze vervelend dicht bij hem of haar staan waar de angst niet minder van werd natuurlijk.
Omdat ze los liep heeft het verder nooit problemen gegeven.
Op een mooie winterdag ging ik met haar door de voren in een mais(stoppel)veld richting Berkel.
In de voren lag aardig wat ijs en er liep verderop een haasje.
Opeens komt 70 kg. hond in beweging en trekt mij tegen de grond.
Op mijn rug ben ik een behoorlijk end door de voren richting Berkel getrokken,telefoon weg,bril weg en mijn jack naar de knoppen.
Wat een kracht kan zo'n dier ontwikkelen,toen ze eindelijk tot stilstand kwam keek ze mij aan met een blik van "jij bent ook nooit in voor een geintje".
Met vaak ernstige gevolgen,een hond aan een ketting is niet altijd betrouwbaar helaas.
De goeie lobbes op bijgaande foto heeft jaren op ons huis gepast en liep wel los op het erf.
De oudijzerboeren bleven eerbiedig voor het hek staan,onze kleinzoon lag boven op haar te slapen.
Als iemand een beetje angstig was,ging ze vervelend dicht bij hem of haar staan waar de angst niet minder van werd natuurlijk.
Omdat ze los liep heeft het verder nooit problemen gegeven.
Op een mooie winterdag ging ik met haar door de voren in een mais(stoppel)veld richting Berkel.
In de voren lag aardig wat ijs en er liep verderop een haasje.
Opeens komt 70 kg. hond in beweging en trekt mij tegen de grond.
Op mijn rug ben ik een behoorlijk end door de voren richting Berkel getrokken,telefoon weg,bril weg en mijn jack naar de knoppen.
Wat een kracht kan zo'n dier ontwikkelen,toen ze eindelijk tot stilstand kwam keek ze mij aan met een blik van "jij bent ook nooit in voor een geintje".
Re: Honden
Dit is Amo een jaar later.(augustus 2012)
Een lekkere vervelende puber!!
gr Rob