KPM

Een gezellig, leuk en informatief Scheepvaartforum
Gebruikersavatar
Harry G. Hogeboom
Berichten: 14378
Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
Locatie: Canada

Maleis

Bericht door Harry G. Hogeboom »

Hallo Anne,

Ondanks het jammerlijke feit dat ik maar weinig van het prachtige Indonesie en z'n volk heb kunnen ervaren "in mien tiet" ( slechts een paar keer naar Palembang-en een plekkie op Celebes wat ik nu ben vergeten, de politieke verhoudingen waren een beetje in de knoop in "the Sixties") heb ik wel een grote interesse in het land.
Dank zij jou zwoegen "op de scanner" kan ik nu ook een " CD tje Maleis" toevoegen aan m'n kollektie " Indonesie en de KPM"

Bedankt! :D ( Is't water hooooguh an'n IEssel?? :wink: )
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"

Jos Komen (R.I.P)

Bericht door Jos Komen (R.I.P) »

Een paar weken geleden ontving ik onderstaand mailtje.
Zojuist kreeg ik antwoord met 2 fraaie foto's.
All the best
Jos


Dear Sir,
I am writing to seek permission on using the
picture of "S.S. Bontekoe in de haven van Gorantalo" as
illustrated in the website:
http://www.scheepspraat.nl/kpm1.htm

The purpose is for a biography of my father (John Ario Katili) an Indonesian Geologist who was born inGorontalo in 1929.
I tried to find a good picture of Gorontalo Port in
the old days, and this is the best that I could find.
The book is a non profit book. It basically will explain about my father's life as well as his work in Indonesian Geology.
I thank you and look forward for your information.
Sincerely,
Amanda Katili
Indonesia


Hello Amanda,
Sorry for my late reply.
The picture on my site is from a magazine of the Dutch shipping company KPM.
The Uitlaat.
Somebody scanned it for me, so I do not know if there is any copyright, I do not think so.
You can always mention my site where you got the picture.
If anybody claims copyright, I will take the claims, but I don't think it will be any problem.
I have sailed for 15 years, sailed with Indonesian crew, but I have never
been there, I have passed the Indonesian Islands a lot of times...
I work ashore now since 26 years and will retire in october this year.
Have in my mind to visit your beautifull country Indonesia once.
Regards,
Jos Komen


Dear Mr. Komen,

Thank you so much for your nice response.

I am sending you the recent pictures of "de haven van
Gorontalo"

If you compared the scanned picture of Gorontalo Port
in your website with the pictures in the attachment,
even after 100 years, although small it is still a
beautiful natural place.

Again, thank you for your help.

Amanda Katili

Afbeelding

Afbeelding


Dit is de foto van 100 jaar geleden met de "Bontekoe"
tina R.I.P.

Bericht door tina R.I.P. »

Afbeelding
S.S. DE HAAN 1908
averheijden

KPM

Bericht door averheijden »

Theo Horsten schreef:Nu ik weer zie dat de "v" als een "p" wordt uitgesproken - Nopember - moet ik opeens weer denken aan wat er op veel bussen in Indonesië stond; die reden van A naar B "P.P." Dat P.P. betekende in twee Maleise woorden "heen en weer" - of naar ik meen "gaan en komen" - wat gemakkelijk te onthouden was als je aan "vice versa" dacht: pice persa.
Met de P.P op bussen werd ook wel bedoeld "Pergi -Pulang" = gaan en naar huis, of in behoorlijk Nederlands "heen en weer".

Het viel mij op dat in het maleisje boekje bij Hoofdstuk 1 bij de 0 (nol) er kòsòn was bijgeschreven.
Ik denk dat hier kosong bedoeld wordt wat "leeg" betekent.

Ik heb geen foto's meer over m'n KPM tijd, dus ook niet van het Logeergebouw op Molenvliet.
Door de "betja-rijders" werd het logeergebouw "Markas Besar" genoemd, wat zoveel betekent als Grote Kazerne.

Als we moesten bijwerken in de "Kali-Mati" in Tandjong-Priok verbleven we in het Logeergebouw.
Stond het eten ons niet aan dan gingen we aan de overkant van de Kali naar de Chinees eten de "Lampionnen Chinees" genoemd.
Grote flessen bier, ik denk ½ liter flessen maar een laag alcohol percentage, merk "Tjap Anker"

Toch kwamen we dan soms al zingend terug over de brug:

Burung Kakatua
Terbang di djendella
Sarinah suda tua
Giginja tinggal dua

Ik heb n.l ook bij de KPM gevaren van 1952 t/m 1956 van ll Wtk t/m Tijd. 2de Wtk op de Karsik, Sinabang, Ophir, Baud, Lamongan,Janssens, Siberoet en de Sigli
Het was een leuke tijd

Groeten
A.V.
Theo Horsten (R.I.P.)

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

"Pergi - Pulang", nu hoor ik het weer. :)
De "Lamongan". De korte tijd dat ik daarop voer, was eigenlijk de enige goede tijd die ik er doorbracht. Het was een vreemde tijd. Vreemd schip ook. Veel mensen aan boord. Tweeëntwintig als ik het wel heb, op zo'n kop-en-kontboot. De kapitein en ik - ik was er eerste stuurman - waren de enige twee Europeanen aan boord. Voor Stanvac vanuit Palembang zo ver mogelijk - zo ver als er water stond - de Indragiri op. Met materialen voor boorlocaties en vaten petroleum voor de kampongs op onze route. Tien vaten hier, vijf vaten daar. Vracht, prijs van de petroleum en statiegeld contant innen, lege vaten mee terug, statiegeld verrekenen. Kassa! "Moet er nog slaolie wezen, moet er nog slaolie zijn?", moest ik dan, in een gewijzigde versie en in het Maleis over de radio roepen. Van een papiertje, dat spreekt, want mijn Maleis stelde geen reet voor. Misschien had die 2de wtk van de "Waiwerang", die altijd zeer neerbuigend sprak over stuurlui sprak als: "Jullie met je middenstandsdiploma," toch gelijk.
Puur avontuur.

Wat de machinekamer betreft: je moest er altijd rekening mee houden dat die akelige snelloper niet achteruit wilde als je dat vriendelijk vroeg. Dat maakte het alleen nog maar avontuurlijker.
arendnet

Bericht door arendnet »

Hallo Theo
Hier dan nog even een foto van je KPM scheepje en de Data.
Afbeelding
Afbeelding
averheijden

KPM

Bericht door averheijden »

Op de Lamongan heb ik maar 11 dagen gevaren (12/01/1955 t/m 23/01/1955.)
Normaal voeren op deze "sitzen coasters" Menadonese of Ambonese motordrivers en als 1ste stuurman een stuurman locaalvaart.
De Kapitein was een Nederlander met een kortverband contract van 2 jaar

Ik werd er toen plotseling op geplaats als "Chef M.K" omdat de 1ste Motordriver ziek was geworden.

Ik heb één reisje gemaakt van Priok naar Palembang en dan daar de rivier op.
s'Nacht voeren we gewoon door met op elke brugvleugel een grote schijnwerper die op de oevers van de rivier scheen.
Ik was 22 jaar en had m'n "A-Diploma" in Indonesië gehaald.
Ik heb het nog, het is in het Maleis en het Nederlands .

Wat je daar zegt over in elke kampong een paar drums afleveren klopt wel.

Om het M.K. journaal bij te houden moest je een plank uit de wand klappen die dan op de rand van je kooi rustte.
Buiten mezelf was alleen de kapitein een Nederlander, in mijn ogen een oude man, de rest allemaal Indonesiers.

Ofschoon het wel iets bijzonders was dit te hebben meegemaakt, was ik toch blij dat ik weer terug was in Priok en terug bij mijn eigen maten

Groeten
Alfons
Theo Horsten (R.I.P.)

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

Bedankt, Willem. Dat stel ik zeer op prijs. Het enige wat ik had was een tekening van Jean. M. Otten. Er zaten zelfs 26 man op, zie ik nu. Nou ja: "Op een boot zo volgeladen, mist men vijf zes koppen niet." :wink:

Ik zou eens moeten gaan tellen wie al die mensen waren. Ik weet wel dat ik een tweede stuurman had en een ladingklerk om me bij mijn zware taak te helpen. :roll:
Ik ben de naam van de kapitein helaas vergeten. Aardige vent. Een eerste stuurman die dienstdeed als kapitein - ik was derde stuurman, dienstdoend eerste want ze konden in 1956 bijna geen mensen meer krijgen. Ik weet wel dat hij maar één ding wilde: zo snel mogelijk terug naar Holland. Dat bespraken we uitvoerig tijdens langdurige vergaderingen in het zitje aan dek, buiten zijn hut. Daar zat een bel voor de bediende - een bediende alleen voor ons tweeën, dat spreekt: kort was jenever, lang was bier. Andere seinen waren er niet.

Als we op de Indragiri lagen te lossen, wat enige dagen in beslag nam, want alles moest met prauwen achter een klein sleepbootje hogerop de rivier worden gebracht, gingen we 's avonds verder van de kant, meer naar het midden van de rivier. Dat was om twee- en vierpotige roofdieren van boord te houden.
Op een van die reisjes hadden we een geit achterop staan. Die had de bemanning zelf gekocht. Ik meen dat het tegen het eind van de Ramadan liep. Ik vond dat een beetje zielig, die mekkerende geit op het achterschip, vooral omdat het beest erg weinig toekomst had want hij was bestemd om te worden verwerkt tot saté kambing, en daarom zei ik tegen de bootsman dat hij het dier zolang we lagen te lossen aan de wal moest zetten en aan een boom binden. Dat ging door want mijn wens was een bevel.
Ik zal je vertellen dat dat nog een heel gedoe is om een geit aan de wal te brengen als je op de kali, een metertje of wat van de wal ligt, maar het lukte en de geit was heel gelukkig. Die indruk maakte hij althans.
Toen we die avond wat verder de rivier in gingen, zei ik dat ze die geit mooi moesten laten staan. Dat was tegen geen dovemansoren gezegd, want weer dat gedoe met een weerspannige geit en de volgende morgen nog een keer, was geen prettig vooruitzicht. Dus geit bleef en wij lieten trossen slippen en hieuwden op het anker.
Daar sprongen opeens een aantal bewoners van de naburige kampong als dollen op en neer aan de wal, gebarend en teksten schreeuwend. Ze konden mij natuurlijk alles wijsmaken want ik verstond er helemaal niets van, maar volgens de bootsman die bij me voorop stond, wilden ze dat we die geit weer aan boord haalden.
Waarom dan, wilde ik weten.
Daar kwam de tijger op af, zeiden ze, de tijger die al een poosje in de buurt rondzwierf.
Toen herinnerde ik me een van die onderhoudende leesboekjes van de lagere school over "Ons Indië" waarin uitvoerig werd beschreven, met illustraties, hoe men een tijgerval bouwde en ik wist opeens ook weer dat daar dan een geit in werd gezet en dat een tijger een geit op kilometers afstand kan ruiken. Zo zie je maar weer hoe nuttig het is om op school goed op te letten. Daar heb je in je latere leven veel plezier van.
Ik vond dat de kampongbewoners een redelijk argument hadden, dus we hebben, in het halfdonker, die geit weer aan boord gesleurd. Hij mocht daarna tot aan de dag van zijn executie niet meer aan de wal.
De saté kambing die me enige dagen later zo gul werd aangeboden - want het was hun geit en hun saté - moest ik wel aannemen, maar smaakte me niet. Het was ongeveer hetzelfde als Flappie van Youp van 't Hek.

Such was life op de Lamongan en de Indargiri.
arendnet

Bericht door arendnet »

Hallo Theo
Graag gedaan en jij bedankt voor je leuke verhaaltje :D
averheijden

KPM

Bericht door averheijden »

Voortstuwings Installaties op de KPM-schepen DEEL 1

BAUER WACH Stoominstallatie

In januari 1952 werd ik - na een studie van 2 jaar te Vlissingen voor werktuigkundige - uitgezonden naar In donesië voor de "Koninklijke Pakketvaart Maatschappij".

Ik werd als "leerling wtk" geplaats op het "ss Karsik", ex "ss Soneck" van de Hansa Rederij te Bremen.
De "Soneck" verbleef bij het begin vande 2de wereldoorlog, toen nog in één van de Nederlands Indische havens, en werd prompt door de Governements Marine in beslag genomen.
Die Duitsers hadden de bui al zien hangen en hadden alle documenten inclusief alle instructiemateriaal verbrandt in de toen nog kolen gestookte ketels.

Na overname werd dit schip aan de K.P.M geschonken en de ketels werden omgebouwd voor oliestook.

Het bijzondere van de voortstuwingsinstallatie was - alweer een museumstuk, evenals de Doxford motor in mijn latere loopbaan - dat dit een BAUER WACH installatie was d.w.z. een Triple Expansie Machine met daarachter gekoppeld via een Vulcan vloeistofkoppeling een afgewerkte stoomturbine.
Via een tandwielkast werd het vermogen van de afgewerkte stoomturbine overgebracht op de hoofdas.

Na begin zeereis werd de turbine bijgeschakeld door de 2 wtk.
Geen enkele andere wtk mocht dit doen!!
Het was altijd blijkbaar een spannende gebeurtenis, vermogen werd geminderd en de turbine voorzichtig bijgeschakeld met de vloeistofkoppeling.
Ik kan mij als leerling nog goed herinneren dat er een gespannen sfeertje hing, of er alle momenten stukken staal door de M.K zouden vliegen, hetzij van de vloeistofkoppeling hetzij van de turbine.
Maar tot ieders opluchting verliep dit goed en men kon weer lachen.
Als leerling stond je er maar wat verloren bij te kijken.

Nog een bijzonderheid was dat de 2 stoomketels Franse Ketels waren van het merk "Prudon Capus". ( elk 3-vuurs)
Deze leken op een Schotse ketel maar hadden een "droge vlamkast", dus de achterzijde van de ketel was tevens de achterzijde van de vlamkast.
Een Schotse ketel heeft een natte vlamkast en is aan alle zijden door water omgeven.

Daar ik als leerling een memoriaal moest bijhouden was dit allemaal wel interessant materiaal.
Er waren zoals eerder gezegd geen instructie boeken maar door de lange ligtijd in de havens o.a. (3 maanden op de rede van Mombassa) werd er veel open gemaakt en tegelijk tekeningen gemaakt van diverse hulpwerktuigen.

Op Internet vond ik nog het volgende over de BAUER WACH Installatie:
Citaat:

De Bauer Wach installatie.

Het hart van het schip wordt gevormd door een unieke stoommachine installatie.
In de jaren 20 experimenteerde de Duitser dr. G. Bauer met een installatie, bestaande uit een zuigermachine en een afgewerkte stoom turbine. De gedachte hierachter is, dat bij hogedruk stoom het rendement van de zuigermachine (triple expansie) het gunstigst is, terwijl bij lagedruk stoom een turbine beter presteert. De afgewerkte stoom uit de lage druk cilinder van de triple expansie machine wordt hierdoor hergebruikt in de turbine, hetgeen een aanzienlijke rendementsverbetering oplevert. Via een tandwielkast drijven beide machines dezelfde schroefas aan.
Tussen de turbine en de schroefas is een vloeistofkoppeling aangebracht (Vulcan koppeling). Deze zorgt voor een flexibele verbinding met triple expansie machine. Door olie uit de koppeling weg te laten lopen wordt de turbine losgekoppeld. De stoom uit de lagedruk cilinder van de triple wordt omgeleid en gaat niet meer naar de turbine, maar rechtstreeks naar de condensor. Deze constructie is noodzakelijk omdat de turbine niet achteruit kan draaien. Bij het manoeuvreren is het dus noodzakelijk deze los te koppelen.


Tevens nog wat fotomateriaal zie:

http://www.s.s.hardi.50megs.com/cgi-bin ... achine.htm

Van de "Prudon Capus" ketels kon ik niets meer vinden op Internet.

Nog een anekdote hierover:

Toen ik mondeling had voor mijn "B diploma" - ik had motoren als hoofdvak dus stoom alleen mondeling- vroeg de stoomexaminator aan mij heeft u wel eens met stoom gevaren?
Ja meneer met een Bauer Wach installatie!!!

Grote hilariteit van zowel de beide examinatoren als van de bijzitters (luisteraars)
Nou heb je het toch al niet breed tijdens een examen, de zenuwen gieren je door de keel, maar op dat moment voelde ik me wel zeer klein en vernederd.
Maar ik was toch geslaagd en dat was het voornaamste.

Mijn diensttijd aan boord is geweest van 21/01/1952 t/m 15/08/1952 dus ruim 6 maanden.

De Werktuigkundigen welke toen aan boord waren:
HWTK: Van der Hagen, later Hwtk Jaspers.
2 Wtk: Coers (uit Sneek)
3 Wtk: Joop Munter.
4 Wtk: Piet van Os (uit Papendrecht)
5 Wtk: Leijendekker.
LL.Wtk: Bierenga en mezelf.
2de Stuurman: Timmer (Die was niet in vaste KPM-dienst maar had een Kort-Verband contract van 2 jaar)
3de Stuurman: Ruygrok (uit Scheveningen).
LL stuurman: Bodaan.

Tot zover een bijdrage over de toch wel bijzondere voortstuwingsinstallatie

Alfons


Plaats reactie