Haven van Amsterdam
Re: Haven van Amsterdam
Thanks Jinny !!!.
Een individu weet meer niet dan wel.
Laat dat a.u.b. zo blijven................
Laat dat a.u.b. zo blijven................
Re: Haven van Amsterdam
Zo'n 100 jaar geleden maakte men zich al druk over de oeververbinding met Amsterdam-Noord.
Op 16 februari 1924 presenteerde ir. S.Snuyff een fraai plan met als voorbeeld de tunnel in Hamburg.
Artikel uit een Panorama van 1924.
Zoals bekend is er van dat ontwerp nooit iets terecht gekomen. Groet, Paul G.
Op 16 februari 1924 presenteerde ir. S.Snuyff een fraai plan met als voorbeeld de tunnel in Hamburg.
Artikel uit een Panorama van 1924.
Zoals bekend is er van dat ontwerp nooit iets terecht gekomen. Groet, Paul G.
Re: Haven van Amsterdam
Wat informatie en plaatjes over een vlootbezoek van de Noorse Marine op 3 juli 1931.
Groet, Paul G.
Groet, Paul G.
Re: Haven van Amsterdam
gr. Bas
Re: Haven van Amsterdam
gr. Bas
Re: Haven van Amsterdam
Nou ja, als je ziet wat er aan verschillende lijnen over dat ene spoortje op de Amsteldijk moest. Wel een mooie foto....en een file van trams !!!
Hier een plaat uit ca 1956 van het Columbiaanse schip Cuidad de Bucaramanba, thuishaven Barranquilla.
Fraai die grote drijvende bok van Werkspoor daarachter. Groet, Paul G.
Re: Haven van Amsterdam
Mooie foto van de voorloper van Werkspoor aan de Oostenburgergracht in 1871.
Het spoor langs de Nieuwe Vaart was nog niet aangelegd. Groet, Paul G.
Het spoor langs de Nieuwe Vaart was nog niet aangelegd. Groet, Paul G.
- A.Kuiper/J.Pessoa/BR
- Berichten: 8142
- Lid geworden op: 09 okt 2017 03:24
Re: Haven van Amsterdam
Foto uit het jaar 1961 Het KHL schip zou een Gaasterland kunnen zijn??
++
Het volgende stukje kwam ik tegen op Amsterdam Heden en verleden
++ JAN DE HARINGMAN
Het is weer zo ver, de nieuwe haring is binnen! Elke Amsterdammer heeft zo'n beetje zijn eigen haringmannetje, die uiteraard de beste haring van de stad verkoopt. Mijn haringmannetje heet Jan, en hij komt uit Volendam. De haring van Jan is niet te zacht en niet te stevig, maar net goed. Daar zijn z'n vaste klanten, die zich ook nu weer rond de kraam hebben verzameld, het roerend over eens.
Over de brug komt een nieuwe klant aangelopen. Een forse, gezette man, van het type omhoog gevallen marktkoopman. Keurig in het pak, met aan zijn arm een kogelrond vrouwtje, rondom behangen met bling bling. Het is wel duidelijk waarin de man geïnvesteerd heeft. Bij de kraam aangekomen wordt er eerbiedig plaats voor hem gemaakt, want hij blijkt een echte kenner te zijn, en er lijkt veel van zijn oordeel af te hangen. Iedereen is dan ook even stil als hij zijn haring naar binnen werkt. Zelfs Jan houdt op met schoonmaken. Dan komt het verlossende woord.
“Nou Jan, die glijdt weer naar binnen als Gods woord in een ouderling. Geef me d’r nog maar eentje, jongen. Wat een rijkdom toch hè, dat je je dat zo maar kunt veroorloven. Als ik zou willen, kocht ik vandaag nog de hele haringkar op hoor, maar ja, dan zat Jan zonder werk en dat wil je zo’n jongen toch niet aan doen.
Ja, ik heb heus wel andere tijden mee gemaakt. Je moet weten, ik ben in de Jordaan geboren; mijn vader heb ik nooit gekend, die liet mijn moeder mooi met zes kinderen zitten. Armoe mijnheer, maar mijn moeder was een goudeerlijk mens. Ik weet nog dat er een buurvrouw langs kwam om haar nieuwe baby te laten zien. Dat kind was zo’n lelijk mormel. Als je d’r naar keek, kreeg je al pijn aan je ogen, Afijn, mijn moeder kijkt zo eens in de kinderwagen en zegt tegen die buurvrouw: “Nou, als ik het zelf gebreeën had, had ik het meteen weer uit gehaald.”
Kijk, toen kon je nog gewoon zeggen zoals het was. Nu zou je meteen een ram voor je kop krijgen. Nou ben ik zelf gelukkig niet bang uitgevallen en ik zou meteen een ram teruggeven. Maar leuker is het er allemaal natuurlijk niet op geworden.
Als jongen van zestien werkte ik in de bouw. Kreeg ik van mijn moeder mijn brood mee, verpakt in een krant. Kon ik 's middags de krant in spiegelbeeld van mijn brood af lezen.
Later hadden we van die blikken broodtrommeltjes. Je kent ze wel, die je op kunt vouwen als ze leeg zijn. Wilde je het van de werkbank pakken. Hadden ze er een draadnagel doorheen geslagen.
Kon je rukken wat je wou, maar je trommeltje kwam niet los.
Humor hadden ze wel in de bouw. Als het regende, droegen we van die rubberlaarzen. Wilde je ze 's middags na het schaften weer aantrekken, hadden ze er in staan pissen. Dat was lachen, natuurlijk.
Ja, mijn moeder was een best mens, maar voor de rest blijven vrouwen natuurlijk andere wezens.
Soms denk ik wel eens dat je nog beter een persoonlijke lening kan nemen; daar kom je tenminste nog een keer van af. Of je moet homo worden, maar ja, dan moet je de hele dag gebukt staan en ik heb al zo'n last van mijn rug.
Of ze nou voelt, dat er een gevoelig onderwerp wordt aangeroerd of dat ze uit ervaring weet dat het einde van de conférence hiermee is aangebroken is niet helemaal duidelijk, maar zijn vrouw, die tot nu toe geduldig als een opgetuigde kerstboom heeft staan wachten, pakt haar man bij de arm. Stijf gearmd verdwijnen ze over de brug. Gelukkig met elkaar en met weer een geslaagd optreden.
Bron: Amsterdam heden em verleden
Re: Haven van Amsterdam
Die foto met de zoute haring maakt dat het water in m'n mond staat. Die haring (met haringboer) en b.v. gerookte paling zijn dingen die je hier in de Philippijnen niet tegenkomt. Als ik er aan denk krijg je een soort nostalgie, naar de haring en paling dan.
Met groeten,
Cor
Met groeten,
Cor