Het Suezkanaal
-
Joop Kieviet (RIP)
Het Suezkanaal
De herinneringen komen naar boven alleen bij het aanbieden van ongepelde pindanoten in een puntzakje voor een quarter van een dollar.
Helaas stond de verkoper op de verkeerde plaats namelijk bij de kombuis,
tijdens het gebed aan Allah werd de deksel van de soepketel geopend en alle zakjes pindanoten verdwenen erin. Na het gebed natuurlijk een hoop heibel waar zijn de noten de bakker vanuit de kombuis jammer alles is naar Allah vertrokken.
Gr. Joop
Helaas stond de verkoper op de verkeerde plaats namelijk bij de kombuis,
tijdens het gebed aan Allah werd de deksel van de soepketel geopend en alle zakjes pindanoten verdwenen erin. Na het gebed natuurlijk een hoop heibel waar zijn de noten de bakker vanuit de kombuis jammer alles is naar Allah vertrokken.
Gr. Joop
-
Joop Kieviet (RIP)
Het Suezkanaal
Hier nog een aardige opname op de terugweg vanuit Suez
Gr. Joop
Gr. Joop
-
Pluijm
Zelfs als walslurp zit ik met die souveniertjes va Ali opgescheept. Nog nooit in in die buurt geweest! Maar dat komt ervan als je een zwager hebt, die als hofjood bij de Lloyd gevaren heeft. Mooi jullie verhalen. Kan ik hem eens terug fluiten of bevestigen als er weereens slap geohaat wordt.
groeten
Jan van der Pluijm
groeten
Jan van der Pluijm
Suezkanaal
Wie kent het niet uit de jaren 50/60 in het Suezkanaal ze riepen al 88 schele arabier de bootjes lui kwamen altijd voor sardines.
Buiten Said had je nog andere kooplui de bekendste was Jacob en die belazerde je altijd het lieftst bij terug betalen met micky mouse geld enz.
Nu hadden een paar matrozen voor Jacob een aanbevelings brief geschreven zodat hij goede zaken kon doen.
Maar in de brief stond dat Jacob een sexsist en een grote LLLL had en dat hij iedere vrouw aanrande en nog meer van die gein stond erin.
Maar Jacob ging met z'n aanbevelingsbrief naar de passagiers en liet hen die brief lezen en zei daarbij me Jacob very good.
Maar als de passagiers de brief gelezen hadden gingen ze er als een speer vandoor.
En wij maar lachen.
Dan had je er ook de wereld bekende goochelaar met zijn kuikentje die hij uit je oren, hemd broek of ti shird haalde en als hij dan enige tijd serieuw gegoocheld vroeg hij goochelaar geld weg goochelen???
en ging dan met opgehouden hand rond en de jongens die nog niet in
Port Said geweest waren stopten geld in zijn handen en dan zei hij goochelaar goochelaar weg goochelen en die jongens knikten dan ja
en dan ging de goochelaar als een speer naar z'n bootje en voeren dan weg en de nieuwelingen hadden het nakijken.
Dus er viel zo af en toe wel wat te lachen maar verders vond ik dit klanaal maar niets.
Een dag voor de oorlog lagen wij in Port Said we waren op weg naar Aqaba met MS Mataram die dag waren de kooplui heel erg stil riepen geen leuzen richting Israel maar knepen hem als een oude dief dat was in 1967 de oorlag brak toen uit toen we in Aqaba lagen.
Cor Boer
Buiten Said had je nog andere kooplui de bekendste was Jacob en die belazerde je altijd het lieftst bij terug betalen met micky mouse geld enz.
Nu hadden een paar matrozen voor Jacob een aanbevelings brief geschreven zodat hij goede zaken kon doen.
Maar in de brief stond dat Jacob een sexsist en een grote LLLL had en dat hij iedere vrouw aanrande en nog meer van die gein stond erin.
Maar Jacob ging met z'n aanbevelingsbrief naar de passagiers en liet hen die brief lezen en zei daarbij me Jacob very good.
Maar als de passagiers de brief gelezen hadden gingen ze er als een speer vandoor.
En wij maar lachen.
Dan had je er ook de wereld bekende goochelaar met zijn kuikentje die hij uit je oren, hemd broek of ti shird haalde en als hij dan enige tijd serieuw gegoocheld vroeg hij goochelaar geld weg goochelen???
en ging dan met opgehouden hand rond en de jongens die nog niet in
Port Said geweest waren stopten geld in zijn handen en dan zei hij goochelaar goochelaar weg goochelen en die jongens knikten dan ja
en dan ging de goochelaar als een speer naar z'n bootje en voeren dan weg en de nieuwelingen hadden het nakijken.
Dus er viel zo af en toe wel wat te lachen maar verders vond ik dit klanaal maar niets.
Een dag voor de oorlog lagen wij in Port Said we waren op weg naar Aqaba met MS Mataram die dag waren de kooplui heel erg stil riepen geen leuzen richting Israel maar knepen hem als een oude dief dat was in 1967 de oorlag brak toen uit toen we in Aqaba lagen.
Cor Boer
-
Jos Komen (R.I.P)
A real Alexanderstone.
Ok zoiets moois.
Bij daglicht waren ze groen en als het donker werd werden ze paars.
Tig karaat.
Ik vond dit wel een mooie steen en ging er eentje kopen voor mijn moeders verjaardag.
Maar niet aan boord bij Ali.
In Port Said met het bootje naar de wal naar een betrouwbare juwelier, aangeraden door de agent, die toevallig ook Ali heette.
Als ik het me goed herinner heette die juwelier ook Ali.
Een zeer vriendelijke en gastvrije juwelier.
Come inside and what do you want to drink? Whisky, Cognac?
Doe me maar een whisky
Sorry, I ran out of whisky, you likie cognac?
Yes, I likie cognac, but not Egyptian cognac.
Doe me dan maar een koud potje bier, als ik met alle geweld iets te drinken moet krijgen in deze toko.
Er werd een klein jongetje met een schop onder zijn kont de zaak uitgestuurd om ergens een kouwe klets te gaan halen.
Inmiddels liet de juwelier me de meest fantastische Alenderstones zien.
En kwam dat jongetje terug met een stoffig en bloedheet flessie bier, wat hij bij de buurman op de kop getikt had.
Do you want a cup of tea?
No, want dat zal wel kouwe thee zijn.
Dus ik vertelde de juwelier, dat ik maar verder ging kijken, want het stierf er van de juwelierszaken.
NO, NO, you are my special friend, I like Holland.
Anton Geesink of zoiets, want Johan Cruijff kwam pas later.
Sixty pounds, special price for you.
Ik was een doorgewinterde onderhandelaar en zei meteen:
Forty pounds en geen cent minder. Je moet keihard zijn in deze handel.
Dom, Dom, want toen ik de steen voor 50 pond had gekocht en deze aan Ali aan boord liet zien vertelde Ali me, dat ik me mooi heb laten besodemieteren en dat hij een soortgelijke steen voor ten Egyptian Pounds in de aanbieding had.
All the best
Jos
Ok zoiets moois.
Bij daglicht waren ze groen en als het donker werd werden ze paars.
Tig karaat.
Ik vond dit wel een mooie steen en ging er eentje kopen voor mijn moeders verjaardag.
Maar niet aan boord bij Ali.
In Port Said met het bootje naar de wal naar een betrouwbare juwelier, aangeraden door de agent, die toevallig ook Ali heette.
Als ik het me goed herinner heette die juwelier ook Ali.
Een zeer vriendelijke en gastvrije juwelier.
Come inside and what do you want to drink? Whisky, Cognac?
Doe me maar een whisky
Sorry, I ran out of whisky, you likie cognac?
Yes, I likie cognac, but not Egyptian cognac.
Doe me dan maar een koud potje bier, als ik met alle geweld iets te drinken moet krijgen in deze toko.
Er werd een klein jongetje met een schop onder zijn kont de zaak uitgestuurd om ergens een kouwe klets te gaan halen.
Inmiddels liet de juwelier me de meest fantastische Alenderstones zien.
En kwam dat jongetje terug met een stoffig en bloedheet flessie bier, wat hij bij de buurman op de kop getikt had.
Do you want a cup of tea?
No, want dat zal wel kouwe thee zijn.
Dus ik vertelde de juwelier, dat ik maar verder ging kijken, want het stierf er van de juwelierszaken.
NO, NO, you are my special friend, I like Holland.
Anton Geesink of zoiets, want Johan Cruijff kwam pas later.
Sixty pounds, special price for you.
Ik was een doorgewinterde onderhandelaar en zei meteen:
Forty pounds en geen cent minder. Je moet keihard zijn in deze handel.
Dom, Dom, want toen ik de steen voor 50 pond had gekocht en deze aan Ali aan boord liet zien vertelde Ali me, dat ik me mooi heb laten besodemieteren en dat hij een soortgelijke steen voor ten Egyptian Pounds in de aanbieding had.
All the best
Jos
Ik heb een schriftje van een patient van mijn moeder gekregen. Ze heeft in haar jeugd (1939) een schoolverslag moeten maken, daarvoor heeft zij foto's gebruikt die haar vader heeft gemaakt tijdens zijn vele passages door het Suez kanaal.
Ik zal eens wat leuke bladzijdes inscannen
Haar vader voer bij de A.M.O, onder andere op de Abbekerk.
Ik zal eens wat leuke bladzijdes inscannen
Haar vader voer bij de A.M.O, onder andere op de Abbekerk.
Groeten Sander
Hier een aantal ingescande bladzijdes:
http://www.filefactory.com/get/v3/h.php ... 0bab379614
Even 30 sec. wachten en je kan m dwnloden.
http://www.filefactory.com/get/v3/h.php ... 0bab379614
Even 30 sec. wachten en je kan m dwnloden.
Groeten Sander
-
Ab Plugge
-
Bob
Het was dus altijd oppassen met Ali. Maar Ali moest ook oppassen. Ter illustratie hier het verhaal van geld wisselen.
De hofmeester had een klein kapitaaltje verzameld door slim te wisselen in diverse havens. In het Kanaal zou de laatste transactie zijn. Ponden naar guldens of Marken, iets dergelijks. De hofmeester vraagt mij er bij te komen zitten, je weet maar nooit met Ali. Op een gegeven moment vraagt de hofmeester of ik wat te drinken wil halen uit de pantry. Dat is niets voor hem, want hij was een gedienstig persoon en zou dit altijd zelf doen. Pas aan het eind van de ruilsessie, toen Ali vertrokken was kwam de aap uit de mouw. Er was een rol munten op de grond gevallen en de hofmeester had zijn voet er op gezet. Ali heeft wel 4 keer het geld geteld en nooit kwam hij tot het goede bedrag.
Groeten
Bob
De hofmeester had een klein kapitaaltje verzameld door slim te wisselen in diverse havens. In het Kanaal zou de laatste transactie zijn. Ponden naar guldens of Marken, iets dergelijks. De hofmeester vraagt mij er bij te komen zitten, je weet maar nooit met Ali. Op een gegeven moment vraagt de hofmeester of ik wat te drinken wil halen uit de pantry. Dat is niets voor hem, want hij was een gedienstig persoon en zou dit altijd zelf doen. Pas aan het eind van de ruilsessie, toen Ali vertrokken was kwam de aap uit de mouw. Er was een rol munten op de grond gevallen en de hofmeester had zijn voet er op gezet. Ali heeft wel 4 keer het geld geteld en nooit kwam hij tot het goede bedrag.
Groeten
Bob
-
Arie Hazebroek
- Berichten: 2097
- Lid geworden op: 03 jul 2005 11:14
Één van de eerste keren dat ik door het Suezkanaal ging was in 1962 met de Willem Ruys.
De Willem Ruys lag altijd overdag afgemeerd in Port Said en was dan omringd door bootjes met handel.
In de gang waar de werkplaats en het magazijn van de MK zat was ook een schijthuisplein van de CD maar werd door ons handlangers ook vaak gebruikt, even een loopje buiten de MK, maar owee als je gesnapt werd door een hofmeester of nog erger door de voorman.
Toen ik in de middag even de mk uitvluchtte voor een sanitaire stop zag ik een paar bruine klauwen zich vast houden aan de rand van de openstaande patrijspoort.
De poort van het schijthuisplein zat tussen de 1½ en 2 meter boven de waterlijn aan bakboord.
De Arabier stond in een bootje en hield zich ver boven zijn hoofd vast aan de poort.
Wat me toen bezielde weet ik niet meer maar ik ben er nu niet erg trots meer op.
Vliegensvlug maakte ik de poort los van de haak waaraan hij hing en liet hem zachtjes op de vingers van de Arabier zakken zodat die klem kwam te zitten en maakte me vlug uit de voeten, terug de machinekamer in.
Later hoorde ik dat het een tijdje geduurd heeft voor hij bevrijd werd, de poort moest van binnenuit geopend worden maar eerst moest worden uitgezocht waar de poort zich bevond.
Het heeft toen voor heel wat hilariteit gezorgd en de meeste konden er om lachen maar ik heb toch maar wijselijk mijn mond gehouden.
Wat de handelaren betreft af en toe lukt het iemand om ze te belazeren.
Heb eens iemand meegemaakt die betaalde met carnaval geld, briefjes van 11 gulden.
Gr. Arie.
De Willem Ruys lag altijd overdag afgemeerd in Port Said en was dan omringd door bootjes met handel.
In de gang waar de werkplaats en het magazijn van de MK zat was ook een schijthuisplein van de CD maar werd door ons handlangers ook vaak gebruikt, even een loopje buiten de MK, maar owee als je gesnapt werd door een hofmeester of nog erger door de voorman.
Toen ik in de middag even de mk uitvluchtte voor een sanitaire stop zag ik een paar bruine klauwen zich vast houden aan de rand van de openstaande patrijspoort.
De poort van het schijthuisplein zat tussen de 1½ en 2 meter boven de waterlijn aan bakboord.
De Arabier stond in een bootje en hield zich ver boven zijn hoofd vast aan de poort.
Wat me toen bezielde weet ik niet meer maar ik ben er nu niet erg trots meer op.
Vliegensvlug maakte ik de poort los van de haak waaraan hij hing en liet hem zachtjes op de vingers van de Arabier zakken zodat die klem kwam te zitten en maakte me vlug uit de voeten, terug de machinekamer in.
Later hoorde ik dat het een tijdje geduurd heeft voor hij bevrijd werd, de poort moest van binnenuit geopend worden maar eerst moest worden uitgezocht waar de poort zich bevond.
Het heeft toen voor heel wat hilariteit gezorgd en de meeste konden er om lachen maar ik heb toch maar wijselijk mijn mond gehouden.
Wat de handelaren betreft af en toe lukt het iemand om ze te belazeren.
Heb eens iemand meegemaakt die betaalde met carnaval geld, briefjes van 11 gulden.
Gr. Arie.