Roeiboottocht van Harry G.H. over de IJssel
Tsja, hoe pak je het aan om een oud, maar zeer waardevol, scheepsonderdeel op verantwoorde wijze te conserveren. Het blijft natuurlijk de grote vraag van welk "trots zeekasteel" dit onontbeerlijke onderdeel afkomstig is. ( Minder steilvolle figuren zouden over een vlerkprauw spreken. Hier doen wij natuurlijk niet aan mee ).
Het baart ook wel enige zorgen als dit houten kleinnood ook nog eens in de m.k. bewaard zou zijn. Immers; ontweren is niet zo'n groot probleem, maar olie en of vetten zijn een stuk moeilijker te verwijderen daar het in het hout getrokken kan zijn. Een goeie kwaliteit hardhout moet dit echter ook kunnen weerstaan.
De werkwijze zou als volgt plaats kunnen vinden:
1 ). Eerst wordt het te conserveren item aan een nauwkeurig onderzoek onderworpen.
2 ). Dan zou overgegaan kunnen worden om het hout kaal te krabben. Dit kan met diverse soorten verf krabbers. Al dan niet geholpen met een speciaal daarvoor bestemde fohn.
3 ). Hierna, ( indien nodig ), ontweren met de tot dat doel vervaardigde middelen.
4 ). Van crusiaal belang zal het schuurwerk dan blijken te zijn. Immers; er moet zo weinig mogelijk van het originele moeder materiaal verloren gaan. Het moet zichtbaar blijven dat het hout doorleeft is. Hiernaast zal een gave uitstraling van het geheel ook bewerkstelligd moeten worden.
We zijn inmiddels wel in een fase beland dat uitsluitend met witte handschoenen aan het kunststuk in wording beroerd mag worden.
) Kleur schoeisel en sokken blijft vrij ).
5 ). Nu zou aan de onderzijde met potlood de naam van het donorschip vergezeld van een bouwjaar, met zwierige letters aangebracht kunnen worden. Dit om de originaliteit van deze fel begeerde trofee voor het nageslacht zichtbaar te houden.
6 ). Ongeveer 5 a 6 laklagen van topkwaliteit zouden al deze zorgvuldig uitgevoerde werkzaamheden moeten gaan omlijsten.
Als een vermeend goed product zou ik de blanke hoogglans lak van de firma Koopmans uit Ferwerd willen aan recommanderen.
Hopende met de bovenstaande verhandeling enige kans te maken om de opdracht voor deze gigantische en eervolle order in de wacht te mogen slepen.
Op forehand wilde ik verzoeken om het eindproduct in onze bekende gloosy prospectus op te mogen nemen.
Met spanning wachten wij uw, ongetwijfeld zeer deskundig, oordeel af.
Met de meeste hoogachting verblijven wij.
Roy.M.Helleman, erkend conservator maritiem erfgoed.
Het baart ook wel enige zorgen als dit houten kleinnood ook nog eens in de m.k. bewaard zou zijn. Immers; ontweren is niet zo'n groot probleem, maar olie en of vetten zijn een stuk moeilijker te verwijderen daar het in het hout getrokken kan zijn. Een goeie kwaliteit hardhout moet dit echter ook kunnen weerstaan.
De werkwijze zou als volgt plaats kunnen vinden:
1 ). Eerst wordt het te conserveren item aan een nauwkeurig onderzoek onderworpen.
2 ). Dan zou overgegaan kunnen worden om het hout kaal te krabben. Dit kan met diverse soorten verf krabbers. Al dan niet geholpen met een speciaal daarvoor bestemde fohn.
3 ). Hierna, ( indien nodig ), ontweren met de tot dat doel vervaardigde middelen.
4 ). Van crusiaal belang zal het schuurwerk dan blijken te zijn. Immers; er moet zo weinig mogelijk van het originele moeder materiaal verloren gaan. Het moet zichtbaar blijven dat het hout doorleeft is. Hiernaast zal een gave uitstraling van het geheel ook bewerkstelligd moeten worden.
We zijn inmiddels wel in een fase beland dat uitsluitend met witte handschoenen aan het kunststuk in wording beroerd mag worden.
) Kleur schoeisel en sokken blijft vrij ).
5 ). Nu zou aan de onderzijde met potlood de naam van het donorschip vergezeld van een bouwjaar, met zwierige letters aangebracht kunnen worden. Dit om de originaliteit van deze fel begeerde trofee voor het nageslacht zichtbaar te houden.
6 ). Ongeveer 5 a 6 laklagen van topkwaliteit zouden al deze zorgvuldig uitgevoerde werkzaamheden moeten gaan omlijsten.
Als een vermeend goed product zou ik de blanke hoogglans lak van de firma Koopmans uit Ferwerd willen aan recommanderen.
Hopende met de bovenstaande verhandeling enige kans te maken om de opdracht voor deze gigantische en eervolle order in de wacht te mogen slepen.
Op forehand wilde ik verzoeken om het eindproduct in onze bekende gloosy prospectus op te mogen nemen.
Met spanning wachten wij uw, ongetwijfeld zeer deskundig, oordeel af.
Met de meeste hoogachting verblijven wij.
Roy.M.Helleman, erkend conservator maritiem erfgoed.
-
Leo Starrenburg
-
H.C. Hogeboom (RIP)
-
Jos Komen (R.I.P)
Tja, vanmiddag kon ik Kees Bloemkool er nog net van weerhouden om over een "doormiddegezaagde Canadese toiletbril met een tampie om an te trekke en wat hout voor de ope haard" te plaatsen. 
Het oogt inderdaad niet als HET trofee wat het gaat worden.
En dat ook nog eens op een zeekaart, waarvan Ronny zich af zal vragen of tie nog niet verlopen is...
MAAR, dat is juist het mooie: van deze simpele, verwaarloosd uitziende atributen wordt straks iets GROOTS geschapen. :D
We zijn allemaal een beetje te ongeduldig, een echt kunstwerk heeft zijn "Tied" nodig.
All the best
Jos
Het oogt inderdaad niet als HET trofee wat het gaat worden.
En dat ook nog eens op een zeekaart, waarvan Ronny zich af zal vragen of tie nog niet verlopen is...
MAAR, dat is juist het mooie: van deze simpele, verwaarloosd uitziende atributen wordt straks iets GROOTS geschapen. :D
We zijn allemaal een beetje te ongeduldig, een echt kunstwerk heeft zijn "Tied" nodig.
All the best
Jos
-
Bram
-
Harry G. Hogeboom
- Berichten: 14438
- Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
- Locatie: Canada
DE Prijs.
Hallo Kombuizers,
Tja net als met wijsgeren, worden ook kunstenaars niet erkend in hun "eigenste darp"
Verder staan ex-zeelui niet bepaald bekend voor hun "Finesse", erg triest dat ze daarbij worden aangevoerd door een familielid.
Het is natuurlijk spijtig dat Al die kreten straks weer moeten worden ingeslikt als er een "glimmende wisselprijs" wordt uitgereikt aan de houder van het "Eerste Kombuispraat Reunie SmietlientienGooien Record":shock:
Henk maakt al een plaatsje vrij op het dressoir, hij ZIET het opgepolitoerde Teakhout al schijnen!!
Van Bram had ik een ietwat kunstzinniger getoonde opmerking verwacht, maar hij heeft waarschijnlijk een beetje teveel kaas gegeten vandaag
:D
Ik zal nog even afwachten of er nog een inspiratie opwekkend ontwerp boven water komt, maar het zal wel weer op mijn persoonlijke artistieke inzichten neerkomen.
Ik moet zeggen dat Roy z'n conservatie programma op gang begint te komen, maar de procedure moet nog wat worden aangepast en verfijnd, hieronder enkele, niet noodzakelijkerwijs kompleet OF in speciale volgorde vermelde hiaten:
1) Hout kaal krabben. Hier slaat de schrik me om het hart.
2) Gebrek aan opppervlakte ruwheden.
3) Tussenlaag behandeling specificatie missend.
4) Laagdikte meting en specifikatie missend.
5) Droogtijden, temperaturen, luchtvochtigheid etc. missend.
6) Pokhout variatie t.o.v. teakhout behandeling missend.
Ik ga er op dit moment van uit dat alle betreffende de conservatie toegepaste meetapperatuur van geldende callibratie documenten is voorzien, alsmede MSDS documentatie voor de toe te passen impregnatie middelen.
Maar dat zal tegen die tijd worden bekeken.
Dus enkele revisies zijn hier aan de orde Roy, we gaan ons er niet met een Jantje van Leiden afmaken, dan had ik net zo goed m'n neef in de arm kunnen nemen! 
Tja net als met wijsgeren, worden ook kunstenaars niet erkend in hun "eigenste darp"
Verder staan ex-zeelui niet bepaald bekend voor hun "Finesse", erg triest dat ze daarbij worden aangevoerd door een familielid.
Het is natuurlijk spijtig dat Al die kreten straks weer moeten worden ingeslikt als er een "glimmende wisselprijs" wordt uitgereikt aan de houder van het "Eerste Kombuispraat Reunie SmietlientienGooien Record":shock:
Henk maakt al een plaatsje vrij op het dressoir, hij ZIET het opgepolitoerde Teakhout al schijnen!!
Van Bram had ik een ietwat kunstzinniger getoonde opmerking verwacht, maar hij heeft waarschijnlijk een beetje teveel kaas gegeten vandaag
:D Ik zal nog even afwachten of er nog een inspiratie opwekkend ontwerp boven water komt, maar het zal wel weer op mijn persoonlijke artistieke inzichten neerkomen.
Ik moet zeggen dat Roy z'n conservatie programma op gang begint te komen, maar de procedure moet nog wat worden aangepast en verfijnd, hieronder enkele, niet noodzakelijkerwijs kompleet OF in speciale volgorde vermelde hiaten:
1) Hout kaal krabben. Hier slaat de schrik me om het hart.
2) Gebrek aan opppervlakte ruwheden.
3) Tussenlaag behandeling specificatie missend.
4) Laagdikte meting en specifikatie missend.
5) Droogtijden, temperaturen, luchtvochtigheid etc. missend.
6) Pokhout variatie t.o.v. teakhout behandeling missend.
Ik ga er op dit moment van uit dat alle betreffende de conservatie toegepaste meetapperatuur van geldende callibratie documenten is voorzien, alsmede MSDS documentatie voor de toe te passen impregnatie middelen.
Maar dat zal tegen die tijd worden bekeken.
Dus enkele revisies zijn hier aan de orde Roy, we gaan ons er niet met een Jantje van Leiden afmaken, dan had ik net zo goed m'n neef in de arm kunnen nemen!
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
"Don't sweat the small stuff"
-
H.C. Hogeboom (RIP)
Harry,
Waarom knap je zelf dit spulletje niet op? Je hebt tijd zat en wekt de indruk van het conserveren HEEL VEEL verstand te hebben. Nadat het opgeknapt is plaats je een foto en kunne we onder het genot van een pilsje in de groep bepalen of het conserveerwerk aan de eisen voldoet.
Trouwens als IK een paar plankjes ter beschikking zou stellen zou IK niet willen dat de potentiele winnaar het in de huidige armoedige staat zou aantreffen.
Groeten,
Harry
Waarom knap je zelf dit spulletje niet op? Je hebt tijd zat en wekt de indruk van het conserveren HEEL VEEL verstand te hebben. Nadat het opgeknapt is plaats je een foto en kunne we onder het genot van een pilsje in de groep bepalen of het conserveerwerk aan de eisen voldoet.
Trouwens als IK een paar plankjes ter beschikking zou stellen zou IK niet willen dat de potentiele winnaar het in de huidige armoedige staat zou aantreffen.
Groeten,
Harry
Tsja, toch wijze woorden uit het Brabantse.......................
Als je van jongst af aan hebt geleerd om met zaklamp en Baco in de m.k. rond te struunen om mogelijke malfuncties op te sporen dan wel te voor komen, wil nog niet zeggen dat je ook de fijne kneepjes van het verantwoord conserveren van edele houtsoorten zomaar onder de knie hebt kunnen krijgen.
Ieder z'n specialiteit ben ik geneigd te zeggen.
Zonder nu alle bedrijfsgeheimen, wat soorten en gradaties van schuurmiddelen, prijs te geven, kan zonder al teveel uit de school te klappen de volgende verhandeling wat het conserveren aangaat, nog wel openbaar gemaakt worden.
1 ). Het werkelijke conserveringswerk zal in een klimaat beheerste ruimte plaats moeten vinden. Dit om een een temperatuur te bewerkstelligen die mag schommelen tussen de 18 en 24 graden Celsius.
Tevens zal een vochtigheidsgraad van 60 % in acht genomen moeten worden.
2 ). Zoals reeds bij een eerdere uiteenzetting naar voren gekomen is; er moet van zo'n 5 a 6 lagen lak uitgegaan worden. ( Zes zou zelfs de voorkeur hebben ).
Als we uitgaan van het gegeven dat de dikte van 1 laag onverdunde lak zo'n 50 um bedraagd, ( spreek uit mu ), zal de 1e laag slechts uit een vijfde deel lak moeten bestaan. De rest is dan verdunning. Zo te werk gaand zal de lak niet op het moedermateriaal blijven liggen maar er al conserverend intrekken.
Het spreekt voorzich dat na droging toch de houtvezels wat overeind gaan staan. Door op juiste wijze te schuren zal dit letterlijk weer glad geschuurd worden. Deze werkwijze herhaald men enige malen, terwijl telkens de hoeveelheid lak ten opzichte van de verdunning opgevoerd wordt.
De laatste laag mag onverdund aangebracht worden. Dit noemen wij de afdeklaag.
3 ). Wat het afkrabben van het hout betreft, kunnen wij u gelukkig geruststellen. "Afkrabben" is een wijd geaccepteerde uitdrukking in de meubel- en antiekrestauratie branch. Het kan zelfs middels een stukje glas plaats vinden. Dit wordt b.v. vrij veel toegepast bij oude gefineerde en of ingelegde tafelbladen.
Dan blijken er ook nog pokhouten onderdelen bij dit kunstwerkje te behoren.
Daar dit ook tot de "belegen" items gerekend dient te worden, vereist dit toch wel een enigsinds aangepaste aanpak. Immers het hout zal vrij vet, dan wel olie achtig zijn. Hier houd natuurlijk niet zomaar een laklaag op. Het hout zal eerst langdurig gedroogd moeten worden alvorens er uberhaupt, ( dit is Duits ), maar iets mee aangevangen kan worden.
Na gebleken droogte kan het alsnog geconserveerd worden. De ideale verhouding lak / verdunning zal ongeveer 2 delen lak & drie delen verdunning moeten zijn om tot een verantwoorde hechting te komen.
Hopende u hiermede volledig genoeg ingelicht te hebben.
m.v.g. Roy enz., conservator enz...............
Als je van jongst af aan hebt geleerd om met zaklamp en Baco in de m.k. rond te struunen om mogelijke malfuncties op te sporen dan wel te voor komen, wil nog niet zeggen dat je ook de fijne kneepjes van het verantwoord conserveren van edele houtsoorten zomaar onder de knie hebt kunnen krijgen.
Ieder z'n specialiteit ben ik geneigd te zeggen.
Zonder nu alle bedrijfsgeheimen, wat soorten en gradaties van schuurmiddelen, prijs te geven, kan zonder al teveel uit de school te klappen de volgende verhandeling wat het conserveren aangaat, nog wel openbaar gemaakt worden.
1 ). Het werkelijke conserveringswerk zal in een klimaat beheerste ruimte plaats moeten vinden. Dit om een een temperatuur te bewerkstelligen die mag schommelen tussen de 18 en 24 graden Celsius.
Tevens zal een vochtigheidsgraad van 60 % in acht genomen moeten worden.
2 ). Zoals reeds bij een eerdere uiteenzetting naar voren gekomen is; er moet van zo'n 5 a 6 lagen lak uitgegaan worden. ( Zes zou zelfs de voorkeur hebben ).
Als we uitgaan van het gegeven dat de dikte van 1 laag onverdunde lak zo'n 50 um bedraagd, ( spreek uit mu ), zal de 1e laag slechts uit een vijfde deel lak moeten bestaan. De rest is dan verdunning. Zo te werk gaand zal de lak niet op het moedermateriaal blijven liggen maar er al conserverend intrekken.
Het spreekt voorzich dat na droging toch de houtvezels wat overeind gaan staan. Door op juiste wijze te schuren zal dit letterlijk weer glad geschuurd worden. Deze werkwijze herhaald men enige malen, terwijl telkens de hoeveelheid lak ten opzichte van de verdunning opgevoerd wordt.
De laatste laag mag onverdund aangebracht worden. Dit noemen wij de afdeklaag.
3 ). Wat het afkrabben van het hout betreft, kunnen wij u gelukkig geruststellen. "Afkrabben" is een wijd geaccepteerde uitdrukking in de meubel- en antiekrestauratie branch. Het kan zelfs middels een stukje glas plaats vinden. Dit wordt b.v. vrij veel toegepast bij oude gefineerde en of ingelegde tafelbladen.
Dan blijken er ook nog pokhouten onderdelen bij dit kunstwerkje te behoren.
Daar dit ook tot de "belegen" items gerekend dient te worden, vereist dit toch wel een enigsinds aangepaste aanpak. Immers het hout zal vrij vet, dan wel olie achtig zijn. Hier houd natuurlijk niet zomaar een laklaag op. Het hout zal eerst langdurig gedroogd moeten worden alvorens er uberhaupt, ( dit is Duits ), maar iets mee aangevangen kan worden.
Na gebleken droogte kan het alsnog geconserveerd worden. De ideale verhouding lak / verdunning zal ongeveer 2 delen lak & drie delen verdunning moeten zijn om tot een verantwoorde hechting te komen.
Hopende u hiermede volledig genoeg ingelicht te hebben.
m.v.g. Roy enz., conservator enz...............