Geplaatst: 14 sep 2006 23:46
Hallo Harry,
Leuk weer 's wat van je te horen. De walvisvaart is inderdaad een schrijnende zaak, net trouwens als het in hoog tempo verwijderen van de haaien in de oceanen. Japanners hebben in principe overal lak aan als om hun zelf gaat. Ze schamen zich er niet eens om de doorzichtige smoes van vissen op die beesten voor de 'wetenschap' continu aan te voeren. Vlak na de oorlog was het door gebrek aan olieën nog te billijken, maar nu. Ik ben zakelijk vele malen in Japan geweest, maar echt contact kreeg je nooit. Althans dat gevoel had ik altijd. Wel hoogvormelijk en beleefd en ik moet zeggen uiterst gastvrij, geen gierige Hollanders. Ik ben nog een aantal jaren op zakelijke titel lid geweest van de Rotterdam-Japan Club tot een paar jaar geleden, maar eigenlijk van hetzelfde laken een pak.
Een paar weken geleden hadden we voor het eerst (!) na de oorlog een herdenking van de doden die gevallen zijn in de Jappenkampen in Indonesië, alles in naam van de Keizer. Dat is altijd doodgezwegen. Balkende hield een speech, niet Beatrix. De volgende dag stond zij wel enthousiast de zoon van de keizer met zijn echtgenote op het vliegveld op te verwelkomen die hier vakantie kwamen vieren. Cynischer kan het al niet. Voor mij een onverteerbare zaak, maar dat zal wel aan mij liggen. Ik denk dat ik maar naar het Praatcafé ga om me daar een stuk in de kraag te drinken....... De bardames vormen een wisselend bestand, maar het heeft wel wat. En dit alles naar aanleiding van de Willem Barendsz!
Gelukkig heeft Bram de draad weer opgepakt met het verhaal van Dr. A. Melchior!
Ferry