Het kapseizen van de "Finnbirch"

[ferryvaneeuwen]

Wat de training betreft zou iedere navigator verplicht eerst bijvoorbeeld twee jaar op de KHV moeten varen waarna het GHV diploma wordt uitgereikt. Zoiets kan je meteen wel vergeten omdat de reders hier mordicus tegen zullen zijn. Het gaat meestal toch goed, dus dat is schieten met een kanon op een mug zal de argumentatie zijn. Ja, een echte simulator waarbij bij een zware list de wand bijna de vloer wordt. Dat zal best behalve schrikken ook zeer leerzaam zijn maar, zoals je al zegt, financieel en qua aantal niet realiseerbaar zijn.

Ik vond het ook een mooi, overzichtelijk en zeer volledig rapport. Ze gingen er zelfs voor op reis om het zusterschip en de terminal te bezoeken om te zien hoe de belading in de praktijk wordt gedaan.

Er blijkt ook nog een paper back te koop te zijn over de ramp met de Finnbirch

Zelf ben ik wel eens op de Noordzee met een zeilboot, gereefd en al, plat gegaan en dat is schrikken. Daarna kijk je toch anders tegen de elementen aan. Wij voeren ruim half wind toen een windvlaag de aërodynamische druk de hydrodynamische kracht van het schip overwon. Het is angstig om te ervaren dat het roer dan totaal niet meer werkt. Schoot los en we sturen 'm er wel even uit bleek niet mogelijk te zijn. Het schip was met een zware kiel uitgerust waardoor deze zelfrichtend was maar door de kleef van het grootzeil op het water lukte dat niet. Met veel moeite hebben we het zeil langs de mast naar beneden gekregen en toen kwam het schip al weer snel overeind. Gelukkig voeren we altijd met een gesloten kajuitdeur.

Hierna is er een drie bloks bakstag talie toegevoegd. Bij slecht werd het bakstag opgespannen waardoor de masttop wat krom ging staan waardoor de spanning van het achterlijk werd gehaald en als die klappert dan is de grootste druk van het zeil af. Wat we achteraf toen het gebeurde als eerste hadden moeten is om de giekneerhouder los te gooien waardoor de grootste druk op het zeil meteen weg is. Wisten wij veel toen. Maar ik dwaal af........


Ferry

[ferryvaneeuwen]

Ik heb onlangs gesproken met Freek Feilzer die als tweede stuurman vanaf de op tegenkoers liggende Marneborg het schip op zijn kant zag gaan, een kippenvel moment. Zie zijn verslag over zijn waarnemingen hiervoor. Hij werkt nu bij Damen als wegbrenger. Hij is nu met verlof en verwacht binnenkort zijn promotie tot kapitein.

Desgevraagd zei hij dat er bij hem nauwelijks navraag is gedaan over het incident. Hij is één keer kort gebeld door iemand van SHK maar wist niet meer precies wat er gevraagd werd maar het was niet veel bijzonders. Dat is dan toch weer vreemd, een ooggetuige die nauwelijks gehoord wordt en ook geen enkele verklaring heeft hoeven af te leggen.

Tijdens zijn opleiding op Terschelling is er nooit gerept over de gevaren van 'following seas' en dat soort zaken, dus identiek aan wat de kapitein van de Finnbirch verklaarde. Wel zaken zoals wat te doen als het schip uit het roer loopt maar dat is toch weer iets anders.

The Master of Finnbirch could not remember that the phenomena which can develop with following seas had been presented during his training at the ship officer’s school. According to the minutes of the maritime inquiry following the sinking, he was of the opinion that it was advantageous to proceed at full speed in a following sea and thereby pass the waves and reach a condition which corresponded with meeting a head sea.

Het is toch wel tekenend dat de kapitein van de Finnbirch liefst sneller wilde varen dan de golven om zo de wind en golven weer op de kop te krijgen, weer zo'n kippenvel momentje.......


Ferry

[K.Brouwer]

Begin mij nu werkelijk af te vragen of dat gevaar van achterin komende zeeën uberhaupt wel op de Nederlandse Zeevaartscholen onderwezen wordt. Kan iemand hier iets zinnigs over zeggen?

Dat ik wel hierin onderwezen ben ( en hiervoor er dus ook niets van wist) kwam omdat ik begin jaren '90 samen met een stel anderen van dezelfde club voor drie weken naar de 9000 GT cursus in IJmuiden gestuurd werden. Dit omdat wij KHV-ers op steeds grotere tonnages kwamen te varen en men vond dat wij dus "ge-upgrade" moesten worden. Zo moesten wij o.a. het Radar Navigator diploma halen, kregen we les in hurricane navigatie ( had ik al vanaf '66 mee te maken bij DvdH ) doch werd voor KHV nooit onderwezen en ook de stabiliteit werd flink uitgebreid ( o.a. dynamische etc.) en dus ook het gevaar van achterin komende golven hoger dan 3,5 mtr. werd uitgebreid behandeld. De leraar was een man van in de 70 welke men er even bij had gehaald. Hij werkte als stabiliteitsdeskundige voor de Ned. regering bij het I.M.O. Wellicht dat hij als deskundige het nodig vond om ons dit ook te onderwijzen zonder dat dit nog een verplichting was, daar begin ik nu aan te denken.

Ook om de zoveel jaar een "opfris/bijspijkercursus" voor zowel kapt/stmn en wtk's lijkt mij geen gek idee, die cursus die ik dus gevolgt heb was beslist geen weggegooid geld, integendeel,heel wat bijgeleerd

Groeten, K.Brouwer

[Admiral Halsey]

Op https://sia.fi/material/attachments/otk ... lostus.pdf kun je een uitgebreid rapport lezen over het vergaan van de Finnbirch.

[jago]

Hoi Koert,

Hier nog een !!!!!!!! ,het vollopen van een lading boorpijpen op een bevoorradingsschip,
denk aan de Smit Lloyd schepen, veel later werden de kop en kont van deze pijpen voorzien
van afdichting materiaal. Na diverse bijscholingen door de company goed bevonden
om wettelijk als gezagvoerder op schepen tot 1600 ton te varen. Ja Koert op de Pollux
was het de kompasroos uit je hoofd leren met alle streken , maar dat heeft ons wel gevormd tot
de generatie waar geen containers zomaar verloren gaan door druk van buiten af.

Groet Jaap.

[jdbvos]

Interessant !
Dat het stuwen en sjorren van de lading op roro's een probleem was, weet iedereen op dit forum wel: daar hoef je geen professor voor te zijn....
Hoe de lading in/op ieder roro-object (trailers, met name denk ik) is gezekerd wordt uiteraard niet door de scheepsbemanning gecontroleerd...
Maar dat het hele gedoe zó gecompliceerd is, had ik ook niet in kunnen schatten...
Nou heb ik er ook totaal geen ervaring mee, behalve als wtk meevaren bij transporten met oa een kudde Landrovers in een tussendek, een 4-tal US-cementtrucks, en een zootje militaire vrachtwagens aan dek...
Maar dat die achteroplopende zee gevaarlijk was, wist ik ook: vlgs pa trok de rolbeweging van de golf het draagvermogen onder de kont weg, en werd de kop juist opgetild... Dat was alles wat ik ervan wist....
Maar dit epistel maakt het wel ff wat inzichtelijker....
Tsjonge: da's allemaal geen kattepis....
Toch vind ik het raar dat dit nooit werd onderwezen: vooral de visserij kende dit fenomeen al lang, evenals de khv en de bkhv, die dat in grondzeeën ondervonden....
Ik vaag me af hoe dat zat met de oude windjammers.... Die liepen in dergelijke situaties (bijna) altijd de zee voorbij....
Ja, dit stukje is -voor mij althans- een eyeopener op dat gebied.... Maar ja: ik ben ook geen nauticus... Ik ben de technicus die voor de mogelijkheden zorgt: voortstuwing, sturing, en vooral het licht aanhouden (in mn de toiletten)

Dat transport van de Landrovers heb ik wel eens verteld: het tussendek(je) was hydraulisch omhoog te pompen, en was ooit ingericht voor Mercedes'n, en die Landrovers bleken bij lossing nét iets hoger te zijn dan Mercedes'n. Ze stonden dus heel goed gesjord, dat dan weer wel...
Ook het verhaal van die cementmixers heb ik wel eens verteld: hoe we in Galveston aankwamen met (oa) die dingen helemaal achterop, blij dat we nét vóór een flinke depressie in een haven waren. De volgende dag was bekend dat de depressie zwaar was uitgediept en inmiddels een grote hurricane was geworden. Een paar uur later kregen we bericht dat we dienden te vertrekken, en de bui buitengaats moest zien uit te rijden of te ontwijken.
Dat werd dat vuiltje met die krijsende wind.....
2 Dagen later mochten we terug: Galveston was een ravage geworden. En waar "onze" White's hadden gestaan stond alleen nog het stevig gesjorde chassis nog aan bb; aal sb was alles verdwenen...
De militaire voertuigen werden probleemloos gelost in Tanga (geloof ik)
Ik heb alleen nog een fotootje van de "militaire lading" op de Zonnekerk, en eentje va 2e aankomst Galveston. Die balken, die nog aan dek liggen, had te maken met dat sjorren van die cementmixers, maar vraag me niet "hoe dan"...