Van Uden
-
Mart Hoogedoorn
- Berichten: 3818
- Lid geworden op: 11 mei 2005 06:59
- Locatie: Brasil
tonageruim
Cor, in deze ''tonage ruimen stonden soms ''lekkere zaken'' opgeslagen,zoals dozen wisky en ''grand mariner'', daar snoepten wij wel eens van, soms zat er een luik naar de vetloods met hangslot maar een goeie meester kan ook sleutels maken,meestal niet nodig ook de stuurman luste wel wat van dat lekkers,''Fuck de containers'', Groets Mart
-
Cor Leliard
- Berichten: 3418
- Lid geworden op: 20 sep 2004 17:57
- Locatie: Breda
-
tina R.I.P.
DEEL 3: DE KINDERBEUL.
Na heerlijk geslapen te hebben,het was de eerste keer dat ik in een vreemd bedje lag,ik voelde het schip trillen en wist niet wat er aan de hand was.
Om 6 uur kwam er een onguur type bij mijn kooi staan en zei,dat hij me kwam uitporren,ik dacht,wat zou die knaap nu bedoelen,maar het er op neer,dat ik op moest staan en zei hij,gelijk pap-en theewater opzetten ,nadat de kombuiskachel op temperatuur was.
Vlug aankleden en naar boven op zoek naar de kombuis,die was niet zo snel gevonden,het schip was al vertrokken uit Rouaan en voer op de Seine,ik vond het een machtig gezicht en koning te rijk,wat een avontuur.
Maar laten we terugkeren naar het verhaal,eindelijk had ik de kombuis gevonden,het was een heel smal hokje met een kachel en aanrecht met wasbak,het was net,toen het schip zijn proefvaart ging maken er achter kwamen,dat er nog geen kombuis op zat,dus hebben ze het lampenhok maar gauw uitgeruimd en tot kombuis gebombadeerd.
Het onguur typetje deed voor hoe de kachel hoger gezet,moest worden,
dus gauw een pan gepakt,water erin,wist ik hoeveel en een ketel met water opgezet.
Om 7 uur kwam een goor manneke binnen stappen met een enorme bierbuik en stelde zich als de kok.
Ik kreeg meteen een grote bek,teveel papwater,het de helft eruit gooien en daar werd havermout in gegooid,zonder melk,het begon al goed.
Schiet op,@$#&*%,zei die,je moet gaan brood snijden en de tafel in de officiersmessroom gaan dekken,want om half 8 komen ze eten en dan moet alles klaar staan,dus de tafel gedekt,zoals ik van mijn moeder geleerd had,dat was goed,gelukkig.
Tegen half 8 kwam er een goed geklede man met een wit jasje aan,ik vernam,dat dat de bediende van de hoofdofficieren was,die in de brug midscheeps leefde en daar hun eigen salon met pantry hadden.
Hij kwam het ontbijt ophalen voor midscheeps,maar had het gore kokje al voor gezorgd,de slijmbal.
Ik was koksjongen,een combinatie van koksmaat en een een soort bediende voor de lagere officieren,die allemaal in de opbouw achteruit sliepen.
Ik hoefde alleen zorgen,dat ze alles kregen en na het ontbijt afwassen met een keteltje heet water uit de kombuis,toen dat klaar was,moest ik me onmiddelijk melden bij de kok.
Ik moest aardappelen gaan schillen in het trunkruim,waar de aardappelen waren op geslagen,met pan en een mesje gewapend naar beneden,waar de zakken met aardappelen stonden,gauw een open gemaakt en zag een wirwar van uitgelopen aardappelen met gerimpelde knolletjes ertussen,hij was moeilijk schillen werkte zo goed mogelijk door,op eens kwam de bierbuik opdagen en schreeuwde,ben je nog niet klaar,kleine opdonder met een stel vloeken erbij en een flinke dreun om mijn hoofd,au,dat deed zeer en liet gelijk van angst mijn urine lopen,want dat was ik niet gewend en dit zou op regelmatige basis plaatsvinden,zoals later zou blijken.
Het bierbuikje schepte er genoegen in om kinderen af te tuigen en ik kreeg veel klappen en schoppen van die vent,want ik deed alles verkeerd in zijn ogen en eten wat die gozer maakte was niet eten,troep.
Op een goede dag,we waren onderweg naar Casablanca,had ik genoeg ervan en ik was inmiddels 15 jaar geworden en voelde me een hele piet,die gozer gaf me weer een oplawaai,toen ik het te kwaad kreeg.
Ik zei tegen die bierbuik,als g.v.d me nog met een vinger aanraakt,dan trek ik meteen,zo een pan met rotzooi,wat jij eten noemt,over je oren,grootspraak,natuurlijk,want ik kwam amper tot zijn schouder.
De volgende morgen was het raak en meneer stond net zijn berelappen te verpesten,dat ik weer een dreun kreeg,hij kikte erop,omdat ik niet vlug genoeg zijn smerige pannen naar zijn zin schoonmaakte.
Dit was de laatste keer,dat hij me dat flikte,want ik greep die koekepan met berelappen en gooide hem de andere kant uit,dan waar hij stond met de woorden,volgende keer krijg je hem voor smoelwerk
Alles zat onder het vet,waar die pan terecht was gekomen,het hele schip was meteen in rep en roer,waar die gasten vandaan kwamen,ik weet het niet,er kwam een gozer met vier gouden banden om de mouwen (op een Kuster)een beetje gewichtig doen,dit bleek de Kapitein of zoals hij het uitdrukte Gezagvoerder en het was de eerste keer,dat ik die snuiter zag.
Die bierbuik stond maar te schreeuwen,van moordaanslag,hij had geen spetje gekregen.
Die goudvink begon te lullen,van dat kan niet doen tot een hoop onzin toe,maar het kwam er op neer.dat ik de zak kreeg wegens insubordatie,
ondanks,dat ik tegen die gouwe jas zei,dat meneer Bierbuik het zelf had uitgelokt met zijn losse handjes en voeten,maar daar wou die kerel niets van horen.Ik zei,als nog een keer de gore moed om me met een vinger aan te raken,dat ik die vetpan aan diggelen op zijn dikke bierkop zou slaan.Daar schrok het tuig toch een beetje van en gouwe jaas zei tegen,dat ik die vette rommel op moest ruimen en bij volgende keer gagestraf zou krijgen,van dat jodefooitje,ik kreeg Fl. 1,50 per dag voor 14 uur werk per dag,want die bierbuik lag 's-middags te ronken tussen die vette lappen van hem.
Ik zei tegen goudvink,inmiddels stond bijna de hele bemanning erbij,dat die bierbuik zijn eigen rotzooi maar moest opruimen,ik heb het ook niet gedaan,omdat een hoop bemanningsleden het met me eens was,ze hadden al meer gezien,dat die vent me om de haverklap en okketaaier gaf.
De rest van de reis heeft hij me niet meer aangeraakt,dus ik had er mee bereikt,dat hij zijn handen thuis hield.
MVG Tina.
Na heerlijk geslapen te hebben,het was de eerste keer dat ik in een vreemd bedje lag,ik voelde het schip trillen en wist niet wat er aan de hand was.
Om 6 uur kwam er een onguur type bij mijn kooi staan en zei,dat hij me kwam uitporren,ik dacht,wat zou die knaap nu bedoelen,maar het er op neer,dat ik op moest staan en zei hij,gelijk pap-en theewater opzetten ,nadat de kombuiskachel op temperatuur was.
Vlug aankleden en naar boven op zoek naar de kombuis,die was niet zo snel gevonden,het schip was al vertrokken uit Rouaan en voer op de Seine,ik vond het een machtig gezicht en koning te rijk,wat een avontuur.
Maar laten we terugkeren naar het verhaal,eindelijk had ik de kombuis gevonden,het was een heel smal hokje met een kachel en aanrecht met wasbak,het was net,toen het schip zijn proefvaart ging maken er achter kwamen,dat er nog geen kombuis op zat,dus hebben ze het lampenhok maar gauw uitgeruimd en tot kombuis gebombadeerd.
Het onguur typetje deed voor hoe de kachel hoger gezet,moest worden,
dus gauw een pan gepakt,water erin,wist ik hoeveel en een ketel met water opgezet.
Om 7 uur kwam een goor manneke binnen stappen met een enorme bierbuik en stelde zich als de kok.
Ik kreeg meteen een grote bek,teveel papwater,het de helft eruit gooien en daar werd havermout in gegooid,zonder melk,het begon al goed.
Schiet op,@$#&*%,zei die,je moet gaan brood snijden en de tafel in de officiersmessroom gaan dekken,want om half 8 komen ze eten en dan moet alles klaar staan,dus de tafel gedekt,zoals ik van mijn moeder geleerd had,dat was goed,gelukkig.
Tegen half 8 kwam er een goed geklede man met een wit jasje aan,ik vernam,dat dat de bediende van de hoofdofficieren was,die in de brug midscheeps leefde en daar hun eigen salon met pantry hadden.
Hij kwam het ontbijt ophalen voor midscheeps,maar had het gore kokje al voor gezorgd,de slijmbal.
Ik was koksjongen,een combinatie van koksmaat en een een soort bediende voor de lagere officieren,die allemaal in de opbouw achteruit sliepen.
Ik hoefde alleen zorgen,dat ze alles kregen en na het ontbijt afwassen met een keteltje heet water uit de kombuis,toen dat klaar was,moest ik me onmiddelijk melden bij de kok.
Ik moest aardappelen gaan schillen in het trunkruim,waar de aardappelen waren op geslagen,met pan en een mesje gewapend naar beneden,waar de zakken met aardappelen stonden,gauw een open gemaakt en zag een wirwar van uitgelopen aardappelen met gerimpelde knolletjes ertussen,hij was moeilijk schillen werkte zo goed mogelijk door,op eens kwam de bierbuik opdagen en schreeuwde,ben je nog niet klaar,kleine opdonder met een stel vloeken erbij en een flinke dreun om mijn hoofd,au,dat deed zeer en liet gelijk van angst mijn urine lopen,want dat was ik niet gewend en dit zou op regelmatige basis plaatsvinden,zoals later zou blijken.
Het bierbuikje schepte er genoegen in om kinderen af te tuigen en ik kreeg veel klappen en schoppen van die vent,want ik deed alles verkeerd in zijn ogen en eten wat die gozer maakte was niet eten,troep.
Op een goede dag,we waren onderweg naar Casablanca,had ik genoeg ervan en ik was inmiddels 15 jaar geworden en voelde me een hele piet,die gozer gaf me weer een oplawaai,toen ik het te kwaad kreeg.
Ik zei tegen die bierbuik,als g.v.d me nog met een vinger aanraakt,dan trek ik meteen,zo een pan met rotzooi,wat jij eten noemt,over je oren,grootspraak,natuurlijk,want ik kwam amper tot zijn schouder.
De volgende morgen was het raak en meneer stond net zijn berelappen te verpesten,dat ik weer een dreun kreeg,hij kikte erop,omdat ik niet vlug genoeg zijn smerige pannen naar zijn zin schoonmaakte.
Dit was de laatste keer,dat hij me dat flikte,want ik greep die koekepan met berelappen en gooide hem de andere kant uit,dan waar hij stond met de woorden,volgende keer krijg je hem voor smoelwerk
Alles zat onder het vet,waar die pan terecht was gekomen,het hele schip was meteen in rep en roer,waar die gasten vandaan kwamen,ik weet het niet,er kwam een gozer met vier gouden banden om de mouwen (op een Kuster)een beetje gewichtig doen,dit bleek de Kapitein of zoals hij het uitdrukte Gezagvoerder en het was de eerste keer,dat ik die snuiter zag.
Die bierbuik stond maar te schreeuwen,van moordaanslag,hij had geen spetje gekregen.
Die goudvink begon te lullen,van dat kan niet doen tot een hoop onzin toe,maar het kwam er op neer.dat ik de zak kreeg wegens insubordatie,
ondanks,dat ik tegen die gouwe jas zei,dat meneer Bierbuik het zelf had uitgelokt met zijn losse handjes en voeten,maar daar wou die kerel niets van horen.Ik zei,als nog een keer de gore moed om me met een vinger aan te raken,dat ik die vetpan aan diggelen op zijn dikke bierkop zou slaan.Daar schrok het tuig toch een beetje van en gouwe jaas zei tegen,dat ik die vette rommel op moest ruimen en bij volgende keer gagestraf zou krijgen,van dat jodefooitje,ik kreeg Fl. 1,50 per dag voor 14 uur werk per dag,want die bierbuik lag 's-middags te ronken tussen die vette lappen van hem.
Ik zei tegen goudvink,inmiddels stond bijna de hele bemanning erbij,dat die bierbuik zijn eigen rotzooi maar moest opruimen,ik heb het ook niet gedaan,omdat een hoop bemanningsleden het met me eens was,ze hadden al meer gezien,dat die vent me om de haverklap en okketaaier gaf.
De rest van de reis heeft hij me niet meer aangeraakt,dus ik had er mee bereikt,dat hij zijn handen thuis hield.
MVG Tina.
-
tina R.I.P.
DEEL 4: HET BORDEEL.
Kalm en rustig sneed de Binnenhaven door de zee,volgende dag zouden we in Casablanca aankomen.
Het eten mogelijk nog slechter geworden,want na het dispuut met de bierbuik kreeg ik alleen nog wat overbleef,uit pesterij en machtsvertoon,omdat hij bakzeil gehaald had bij de bemanning.
Ik kreeg niets te roken,limonade was er niet te krijgen,alleen water,koffie en thee als er was,meestal gooide het voor mijn neus overboord.
Zo doen we met kleine opdondertjes,die een te grote bek hebben,was zijn commetaar,hij kon er wat van dat treiteren.meneer bierbuik met zijn maatje,ook zo onguur typje,de bootsman.
Toen in Casablanca aankwamen,we er ca. 4 dagen blijven liggen,ik mocht de wal niet op en ik kon ook geen geld opnemen,allemaal pesterijen,natuurlijk.
Dus ik zag Casablanca alleen vanaf het schip,maar op middag van de 3 de dag kwam de bootsman bij me en zei,dat ik met hem de wal op mocht,nou,ik was koning te rijk en kreeg gelijk visioenen van prachtige straatjes en lanen,maar het zou anders uitpakken,dan ik dacht.
We stapte in een taxi en die gozer gaf een adres op en enige tijd rijden, kwamen we in een nauw goor straat en daar stopte de taxi voor een huis.
Wij naar binnen kwamen hij meteen achter de bar(later kwam ik achter dat ze daar alleen bier schonken),dus hij bier en ik kreeg een glaasje,wat op rood suikerwater leek en zo smaakte het ook.
Er stonden allemaal half geklede dames daar,ik dacht,misschien een nachtclub met danseressen,wist ik veel,maar ik zag ze niet dansen.
Opeens riep,die bootsman,zo een griet bij zich,het mens kwam aansloffen en zij begonnen in het koeterwaals te smoezen.
Toen zei,die gozer tegen mij,ga met die dame mee,dan zal je wat leren,je was aan boord al zo een grote vent met die bierbuik,nou,maken we een grote vent van je en als je thuis ben,heb je wat te vertellen aan je vrindjes op straat.
Ik begreep in de verste verte niet,waar die gozer over stond te praten,hij lulde wel eens meer uit zijn nek.
Ik met die tante naar boven,waar allemaal kleine kamertjes waren,daar ging ze een van in,er stond ijzer tweepersoonsbed met enkel een matras met vlekken erop.
Ik vond het een gore bedoening,maar ik begreep niet wat die tante van
plan was.
Maar opeens ging dat mens haar onderbroekje uit doen en stond grootje in haar blootje.
Ik schrok me de pe,want ik had nog nooit een blote dame in mijn leven gezien en wist ook niet waarvoor de uitkleedpartij was,ik wist wel dat dames iets anders had,als een man,maar dat had ik van horen zeggen op straat,het fijne wist ik er niet van en thuis werd er helemaal niet over gesproken,als mijn moeder en zuster hun eigen gingen wassen in de keuken aan de wasbak(we hadden geen douche),dan ging de keuken potdicht en wee je gebeente,als je zelf maar de deur aanraakte.
Efin,laten terugkeren naar het verhaal,die tante ging aan de sluiting van mijn broek staan rommelen,ik dacht,bekijk het en als een speer rende ik het kamertje uit en naar beneden,de tante kwam achter me aan dieselen,ik ging gauw weer naast de bootsman zitten.
Zo,dat is vlug gebeurd,zei de bootsman,wat weet ik niet,maar dat zal wel onder invloed van bier geweest,dat hij slap aan het lullen was.
De tante arriveerde ook bij de bootsman en begon weer in het koeterwaals,waar ik geen moer van verstond tegen de bootsman te praten.
Opeens greep het me bij me kippenek en zei: rot jong,ik betaal niet voor niks,dus je doet je best maar,maar ik begreep maar waar hij het over had.
Ik moest weer met die tante mee naar boven en de hele toestand herhaalde zich,maar ik durfde niet naar beneden te gaan,anders zou hij me een oplawaai geven,waar ik vannacht nog van zou dromen.
De tante ging op het gore bed liggen en ik moest bij haar komen liggen,maar hield me zo stijf als een plank,ze zat een beetje aan mijn gulp te rotzooien en haalde het borrelworstje te voorschijn.
Daar was niets mee te beginnen en na een hoop gestuntel gaf zij het op,stond op en deed haar broekje weer aan,we bleven nog 10 minuten zitten samen en ze begon in koeterwaals(steenkool-Engels)te praten,het enigste,wat ik er van begreep,dat ze uit Skandinavie kwam.
Wij weer naar beneden naar de hufter aan de bar ,het begon tegen hem te praten.
Zo,zei die,nou ben je een vent,want had had ik met bierbuik afgesproken,in de hoop,dat wat oploopt,dat zal je leren om pannen naar die bierbuik te gooien.
Ik begreep niet,wat hij bedoelde,maar veel later kwam ik er achter,dat ze me een ziekte aan mijn broek wouen smeren,dat was de wraak van de bierbuik.
Gelukkig gingen we van Casablanca naar Rotterdam,daar aangekomen in de Spoorweghaven,ben ik met Fl. 60 en 5 pakjes Lucky Strike voor twee maanden hard werken in de hand,terwijl ik de hele reis geen sigaret gehad heb.
Ik ben spoorslags naar Mammie gerend.
MVG Tina.
Kalm en rustig sneed de Binnenhaven door de zee,volgende dag zouden we in Casablanca aankomen.
Het eten mogelijk nog slechter geworden,want na het dispuut met de bierbuik kreeg ik alleen nog wat overbleef,uit pesterij en machtsvertoon,omdat hij bakzeil gehaald had bij de bemanning.
Ik kreeg niets te roken,limonade was er niet te krijgen,alleen water,koffie en thee als er was,meestal gooide het voor mijn neus overboord.
Zo doen we met kleine opdondertjes,die een te grote bek hebben,was zijn commetaar,hij kon er wat van dat treiteren.meneer bierbuik met zijn maatje,ook zo onguur typje,de bootsman.
Toen in Casablanca aankwamen,we er ca. 4 dagen blijven liggen,ik mocht de wal niet op en ik kon ook geen geld opnemen,allemaal pesterijen,natuurlijk.
Dus ik zag Casablanca alleen vanaf het schip,maar op middag van de 3 de dag kwam de bootsman bij me en zei,dat ik met hem de wal op mocht,nou,ik was koning te rijk en kreeg gelijk visioenen van prachtige straatjes en lanen,maar het zou anders uitpakken,dan ik dacht.
We stapte in een taxi en die gozer gaf een adres op en enige tijd rijden, kwamen we in een nauw goor straat en daar stopte de taxi voor een huis.
Wij naar binnen kwamen hij meteen achter de bar(later kwam ik achter dat ze daar alleen bier schonken),dus hij bier en ik kreeg een glaasje,wat op rood suikerwater leek en zo smaakte het ook.
Er stonden allemaal half geklede dames daar,ik dacht,misschien een nachtclub met danseressen,wist ik veel,maar ik zag ze niet dansen.
Opeens riep,die bootsman,zo een griet bij zich,het mens kwam aansloffen en zij begonnen in het koeterwaals te smoezen.
Toen zei,die gozer tegen mij,ga met die dame mee,dan zal je wat leren,je was aan boord al zo een grote vent met die bierbuik,nou,maken we een grote vent van je en als je thuis ben,heb je wat te vertellen aan je vrindjes op straat.
Ik begreep in de verste verte niet,waar die gozer over stond te praten,hij lulde wel eens meer uit zijn nek.
Ik met die tante naar boven,waar allemaal kleine kamertjes waren,daar ging ze een van in,er stond ijzer tweepersoonsbed met enkel een matras met vlekken erop.
Ik vond het een gore bedoening,maar ik begreep niet wat die tante van
plan was.
Maar opeens ging dat mens haar onderbroekje uit doen en stond grootje in haar blootje.
Ik schrok me de pe,want ik had nog nooit een blote dame in mijn leven gezien en wist ook niet waarvoor de uitkleedpartij was,ik wist wel dat dames iets anders had,als een man,maar dat had ik van horen zeggen op straat,het fijne wist ik er niet van en thuis werd er helemaal niet over gesproken,als mijn moeder en zuster hun eigen gingen wassen in de keuken aan de wasbak(we hadden geen douche),dan ging de keuken potdicht en wee je gebeente,als je zelf maar de deur aanraakte.
Efin,laten terugkeren naar het verhaal,die tante ging aan de sluiting van mijn broek staan rommelen,ik dacht,bekijk het en als een speer rende ik het kamertje uit en naar beneden,de tante kwam achter me aan dieselen,ik ging gauw weer naast de bootsman zitten.
Zo,dat is vlug gebeurd,zei de bootsman,wat weet ik niet,maar dat zal wel onder invloed van bier geweest,dat hij slap aan het lullen was.
De tante arriveerde ook bij de bootsman en begon weer in het koeterwaals,waar ik geen moer van verstond tegen de bootsman te praten.
Opeens greep het me bij me kippenek en zei: rot jong,ik betaal niet voor niks,dus je doet je best maar,maar ik begreep maar waar hij het over had.
Ik moest weer met die tante mee naar boven en de hele toestand herhaalde zich,maar ik durfde niet naar beneden te gaan,anders zou hij me een oplawaai geven,waar ik vannacht nog van zou dromen.
De tante ging op het gore bed liggen en ik moest bij haar komen liggen,maar hield me zo stijf als een plank,ze zat een beetje aan mijn gulp te rotzooien en haalde het borrelworstje te voorschijn.
Daar was niets mee te beginnen en na een hoop gestuntel gaf zij het op,stond op en deed haar broekje weer aan,we bleven nog 10 minuten zitten samen en ze begon in koeterwaals(steenkool-Engels)te praten,het enigste,wat ik er van begreep,dat ze uit Skandinavie kwam.
Wij weer naar beneden naar de hufter aan de bar ,het begon tegen hem te praten.
Zo,zei die,nou ben je een vent,want had had ik met bierbuik afgesproken,in de hoop,dat wat oploopt,dat zal je leren om pannen naar die bierbuik te gooien.
Ik begreep niet,wat hij bedoelde,maar veel later kwam ik er achter,dat ze me een ziekte aan mijn broek wouen smeren,dat was de wraak van de bierbuik.
Gelukkig gingen we van Casablanca naar Rotterdam,daar aangekomen in de Spoorweghaven,ben ik met Fl. 60 en 5 pakjes Lucky Strike voor twee maanden hard werken in de hand,terwijl ik de hele reis geen sigaret gehad heb.
Ik ben spoorslags naar Mammie gerend.
MVG Tina.
-
Jos Komen (R.I.P)
Hallo Mariner,
Het valt me nu pas op dat geen enkel schip bij van Uden een zusterschip had.
Effe een aantal bootjes in serie bouwen was er duidelijk niet bij.
Er werd heel duidelijk aandacht aan besteed dat het MOOIE schepen moesten zijn, dus DAAR moest een ex-stuurman de hand in gehad hebben, want die vetputterenaren hadden andere prioriteiten.
Wat stond er in de "Eemhaven" eigenlijk in die vetloods?
Iets van Stork, maar meer weet ik ook niet.
Mooi dat verhaal wat je vertelde over de nieuwbouw van de "Thameshaven".
Maar het getuigt wel van schepen bouwen die Up to date zijn, voor zover de omstandigheden dit toelieten.
En de "Thameshaven" was inderdaad niet zo populair bij de boys.
Op de "Eemhaven" zat een olieman, die had ik de hele reis nog niet gezien.
Kwam hem pas in Santos tegen, in een van de vele keilewinkels.
Wat is de wereld toch klein...
De donkeyman kwam ik wel regelmatig tegen, want zijn bijnaam was dronkyman.
Op de terugreis hadden we barbeque, toen kon ik eindelijk met al die gasten die ik in al die keilewinkels tegengekomen was en tijdens de sloepenrol eindelijk een goed gesprek voeren.
Die dronkyman voer alleen maar om lekker te kunnen neuken.
"Wat mot ik an de wal, stuur?"
"Allemaal teringtemeiers in Rotjeknor, effe plat legge en je gaatje gang maar".
"Nee, geeft mijn maar Braziel".
All the best
jos
Het valt me nu pas op dat geen enkel schip bij van Uden een zusterschip had.
Effe een aantal bootjes in serie bouwen was er duidelijk niet bij.
Er werd heel duidelijk aandacht aan besteed dat het MOOIE schepen moesten zijn, dus DAAR moest een ex-stuurman de hand in gehad hebben, want die vetputterenaren hadden andere prioriteiten.
Wat stond er in de "Eemhaven" eigenlijk in die vetloods?
Iets van Stork, maar meer weet ik ook niet.
Mooi dat verhaal wat je vertelde over de nieuwbouw van de "Thameshaven".
Maar het getuigt wel van schepen bouwen die Up to date zijn, voor zover de omstandigheden dit toelieten.
En de "Thameshaven" was inderdaad niet zo populair bij de boys.
Op de "Eemhaven" zat een olieman, die had ik de hele reis nog niet gezien.
Kwam hem pas in Santos tegen, in een van de vele keilewinkels.
Wat is de wereld toch klein...
De donkeyman kwam ik wel regelmatig tegen, want zijn bijnaam was dronkyman.
Op de terugreis hadden we barbeque, toen kon ik eindelijk met al die gasten die ik in al die keilewinkels tegengekomen was en tijdens de sloepenrol eindelijk een goed gesprek voeren.
Die dronkyman voer alleen maar om lekker te kunnen neuken.
"Wat mot ik an de wal, stuur?"
"Allemaal teringtemeiers in Rotjeknor, effe plat legge en je gaatje gang maar".
"Nee, geeft mijn maar Braziel".
All the best
jos
-
Mariner (R.I.P.)
:DGezien het bouwjaar van de "Eemhaven" kan het haast niet anders zijn dan dat die Stork van het alom bejubelde type HOTLo was.............
Dat die schepen van Van Uden eenlingetjes waren klopt eigenlijk maar deels. In hun vloot wel natuurlijk.
De ontwerpen van lijnvrachtschepen die uit Alblasserdam kwamen, leken echter wel erg veel op elkaar. In de loop der jaren kwamen er wel aanpassingen en eigentijdse toevoegingen, maar toch heel herkenbaar als zijnde: "ik kom uit Alblasserdam !".
Wat die dronkeyman betreft, die had toch wel een gouden levensmotto. Wat zal die een internationale snikkel gehad hebben..............!.
Alleen als je het al leest wordt je jaloers !.
m.v.g. Roy
Dat die schepen van Van Uden eenlingetjes waren klopt eigenlijk maar deels. In hun vloot wel natuurlijk.
De ontwerpen van lijnvrachtschepen die uit Alblasserdam kwamen, leken echter wel erg veel op elkaar. In de loop der jaren kwamen er wel aanpassingen en eigentijdse toevoegingen, maar toch heel herkenbaar als zijnde: "ik kom uit Alblasserdam !".
Wat die dronkeyman betreft, die had toch wel een gouden levensmotto. Wat zal die een internationale snikkel gehad hebben..............!.
Alleen als je het al leest wordt je jaloers !.
m.v.g. Roy
-
Jos Komen (R.I.P)
Hallo Mariner,
Die vetputtenaren waren inderdaad niet zo tevreden met hetgeen ze mee moesten werken.
Moet dus een Hotlo geweest zijn.
Maar ja, al had onze wederzijdse vriend een Sulzertje die als een naaimachientje liep, dan zou het toch onze schuld geweest zijn als hij zuigertjes moest gaan trekken.
Jammer dat hij niet op Kombuispraat zit, dan had hij lekker samen met Harry G.H te H. in C. gezellig over stuurlui in het algemeen en stuurlui op Kombuispraat in het bijzonder kunnen lopen ouwehoeren.
Toen ik op de "Eemhaven" kwam zat de tweede stuurman, overigens volkomen terecht, aan het hoofd van de tafel.
Rechts van mij zat dan de tweede wtk, welliswaar een streepje meer, maar onze krul was meer waard dan dat streeppie.
Mijn voorstel om tegenover elkaar te gaan ziten viel dus meteen in goede aarde.
Van Tol begon me dus schoorvoetend met andere ogen te bekijken, maar bleef uiteraard argwanend, tenslotte was ik een stuurman.
En die gasten moest je als wtk uiteraard op vier streken houwe.
Maar zoals ik al eerder verteld heb, het was echt iedere avond aan tafel lachen, gieren en brullen. :D
Ach het is voor mij weekend, duik zo de Kombuispraatkeilewinkel in, de schelvisleverbitterjes zijn nu in de aanbieding.
All the best
Jos
Die vetputtenaren waren inderdaad niet zo tevreden met hetgeen ze mee moesten werken.
Moet dus een Hotlo geweest zijn.
Maar ja, al had onze wederzijdse vriend een Sulzertje die als een naaimachientje liep, dan zou het toch onze schuld geweest zijn als hij zuigertjes moest gaan trekken.
Jammer dat hij niet op Kombuispraat zit, dan had hij lekker samen met Harry G.H te H. in C. gezellig over stuurlui in het algemeen en stuurlui op Kombuispraat in het bijzonder kunnen lopen ouwehoeren.
Toen ik op de "Eemhaven" kwam zat de tweede stuurman, overigens volkomen terecht, aan het hoofd van de tafel.
Rechts van mij zat dan de tweede wtk, welliswaar een streepje meer, maar onze krul was meer waard dan dat streeppie.
Mijn voorstel om tegenover elkaar te gaan ziten viel dus meteen in goede aarde.
Van Tol begon me dus schoorvoetend met andere ogen te bekijken, maar bleef uiteraard argwanend, tenslotte was ik een stuurman.
En die gasten moest je als wtk uiteraard op vier streken houwe.
Maar zoals ik al eerder verteld heb, het was echt iedere avond aan tafel lachen, gieren en brullen. :D
Ach het is voor mij weekend, duik zo de Kombuispraatkeilewinkel in, de schelvisleverbitterjes zijn nu in de aanbieding.
All the best
Jos
-
Mariner (R.I.P.)
De "MERWEHAVEN'(2)
Gebouwd in 1965 bij Van der Giessen de Noord, Krimpen (841)
L x B x H; 67,35 (64,29) x 10,22 x 6,15 (3,90) meter
Brt 499 Nrt 267
2 tew 7 cil. dieselmotor van Smit-Bolnes N.V., Zierikzee. 1.295 rpk, 13 knopen
1978 - "BELLE HELOISE' - Waterbos Shipping B.V.
1982 - 'BELLE HELOISE'- Mangarpa Shipping S.A., Panama
10 oktober 1982 vertrokken van Agadir met bestemming La Spezia. Na 14 oktober ten noorden van Corsica vermist. Op 16 oktober werd op 10 mijl noord van Elba een lege reddingboot gevonden.
(Bron: 150 JAAR VAN UDEN - G.J. de Boer, De Alk, Alkmaar 1998)
(Foto: Mariner's Schoenendoos)
Gebouwd in 1965 bij Van der Giessen de Noord, Krimpen (841)
L x B x H; 67,35 (64,29) x 10,22 x 6,15 (3,90) meter
Brt 499 Nrt 267
2 tew 7 cil. dieselmotor van Smit-Bolnes N.V., Zierikzee. 1.295 rpk, 13 knopen
1978 - "BELLE HELOISE' - Waterbos Shipping B.V.
1982 - 'BELLE HELOISE'- Mangarpa Shipping S.A., Panama
10 oktober 1982 vertrokken van Agadir met bestemming La Spezia. Na 14 oktober ten noorden van Corsica vermist. Op 16 oktober werd op 10 mijl noord van Elba een lege reddingboot gevonden.
(Bron: 150 JAAR VAN UDEN - G.J. de Boer, De Alk, Alkmaar 1998)
(Foto: Mariner's Schoenendoos)