Van Uden
-
Mariner (R.I.P.)
Hallo Cor,
Dat was volgens mij het Tonnageruim. Had iets met een listige poging om op papier de Brt of Nrt naar beneden te brengen te maken, kortom, met de scheepsmeting en dus om de daarop gebaseerde kanaal- en havengelden etc. zo laag mogelijk te houden.
Maar Roy zal daar wel het fijne van weten. :D
Dat was volgens mij het Tonnageruim. Had iets met een listige poging om op papier de Brt of Nrt naar beneden te brengen te maken, kortom, met de scheepsmeting en dus om de daarop gebaseerde kanaal- en havengelden etc. zo laag mogelijk te houden.
Maar Roy zal daar wel het fijne van weten. :D
-
Cor Leliard
- Berichten: 3418
- Lid geworden op: 20 sep 2004 17:57
- Locatie: Breda
-
Cor Leliard
- Berichten: 3418
- Lid geworden op: 20 sep 2004 17:57
- Locatie: Breda
Tonnage ruim,
Inderdaad dat was de naam.Kan me herinneren dat er altijd troep inlag die je bijna nooit nodig had.
MAAR voor Santos werd dat leeggemaakt,keurig aangeveegd,
en daar kwamen zakken of zakken en blikken koffie in.
Kwam er vlug achter dat daar handel inging.
De hofjood was de regelaar.Je kon bij hem 1 zak of tig zakken ongebrande koffie bestellen.Weet wel dat door achteruit niet veel koffie werd besteld.Af en toe kocht ik ook weleens een zak a 50 kg.
Dat werd keurig bijgehouden.Als alles in het tonnageruim was,ging de ouwe troep er weer boven op.Dikke stroppen voor zware lading etc.
Uiteraard lagen er wel stuwplanken op de zakken om onze waar te beschemen.
Op de terug reis deden we Las Palmas of Santa Cruz aan,en de hofjood zorgde dat alles verkocht werd en meteen de wal op kon.
Tegen de tijd stond alles op ruim 5 en was met een paar hijsen aan de wal
We verdienden er een leuk zakgeld mee.
In Santos kochten we ook altijd gebrande koffie in 5 kg blikken.
Was een leuk souveniertje voor thuis.Dronken er weken van en hadden nog nooit zulke lekkere koffie geproefd volgens hun.
Was trouwens wel een klote gesjouw naar de trein als je zo'n blik of drie bij je had.
groetjes uit Breda
Cot
Inderdaad dat was de naam.Kan me herinneren dat er altijd troep inlag die je bijna nooit nodig had.
MAAR voor Santos werd dat leeggemaakt,keurig aangeveegd,
en daar kwamen zakken of zakken en blikken koffie in.
Kwam er vlug achter dat daar handel inging.
De hofjood was de regelaar.Je kon bij hem 1 zak of tig zakken ongebrande koffie bestellen.Weet wel dat door achteruit niet veel koffie werd besteld.Af en toe kocht ik ook weleens een zak a 50 kg.
Dat werd keurig bijgehouden.Als alles in het tonnageruim was,ging de ouwe troep er weer boven op.Dikke stroppen voor zware lading etc.
Uiteraard lagen er wel stuwplanken op de zakken om onze waar te beschemen.
Op de terug reis deden we Las Palmas of Santa Cruz aan,en de hofjood zorgde dat alles verkocht werd en meteen de wal op kon.
Tegen de tijd stond alles op ruim 5 en was met een paar hijsen aan de wal
We verdienden er een leuk zakgeld mee.
In Santos kochten we ook altijd gebrande koffie in 5 kg blikken.
Was een leuk souveniertje voor thuis.Dronken er weken van en hadden nog nooit zulke lekkere koffie geproefd volgens hun.
Was trouwens wel een klote gesjouw naar de trein als je zo'n blik of drie bij je had.
groetjes uit Breda
Cot
Il parle Il a parle
-
Mariner (R.I.P.)
De "COOLHAVEN' (2) van Van Uden als 'SPITSBERGEN'
Gegevens;
m.s. COOLHAVEN (2) - PDKT (1973-1975)
2.1968 Nieuwe Noord-Nederlandse Scheepswerven, Groningen (352).
1.500 b, 942 n, 1.803 d - L x B x H = 83,58 (76,68) x 12,25 x 7,01 (4,92) meter.
4 tew 6 cil. dieselmotor van Pielstick - Ateliers & Chantiers de Bretagne, Nantes (400 x 460), 2.600 rpk, 15 kn, t.w. 8 december 1967, o. 8 februari 1968.
1968: SPITSBERGEN - C.N.B., Monrovia
1970: SPITSBERGEN - N.V. Zuid Hollandsche Scheepvaart Maatschappij, Rotterdam.
1972: FROST SCAN - Irish Shipping Company, Willemstad N.A.
1973: (december) gekocht en herdoopt COOLHAVEN
1975: (oktober) SANTA LUCIA - Rederij 'Santa Lucia' (Seatrade Groningen), Groningen.
1985: (maart) SPITSBERGEN - Spitsbergen Shipping Company Ltd. (Seatrade Groningen), Limassol.
1988: naar het buitenland verkocht.
1998: nog in de vaart
Bron: 150 JAAR VAN UDEN - G.J. de Boer - 1998, De Alk, Alkmaar
(Foto's van het WWW)
Gegevens;
m.s. COOLHAVEN (2) - PDKT (1973-1975)
2.1968 Nieuwe Noord-Nederlandse Scheepswerven, Groningen (352).
1.500 b, 942 n, 1.803 d - L x B x H = 83,58 (76,68) x 12,25 x 7,01 (4,92) meter.
4 tew 6 cil. dieselmotor van Pielstick - Ateliers & Chantiers de Bretagne, Nantes (400 x 460), 2.600 rpk, 15 kn, t.w. 8 december 1967, o. 8 februari 1968.
1968: SPITSBERGEN - C.N.B., Monrovia
1970: SPITSBERGEN - N.V. Zuid Hollandsche Scheepvaart Maatschappij, Rotterdam.
1972: FROST SCAN - Irish Shipping Company, Willemstad N.A.
1973: (december) gekocht en herdoopt COOLHAVEN
1975: (oktober) SANTA LUCIA - Rederij 'Santa Lucia' (Seatrade Groningen), Groningen.
1985: (maart) SPITSBERGEN - Spitsbergen Shipping Company Ltd. (Seatrade Groningen), Limassol.
1988: naar het buitenland verkocht.
1998: nog in de vaart
Bron: 150 JAAR VAN UDEN - G.J. de Boer - 1998, De Alk, Alkmaar
(Foto's van het WWW)
-
tina R.I.P.
EEN UITTREKSEL UIT MIJN VERHALEN
DE BINNENHAVEN 1952
DEEL 1: VOOR HET EERST NAAR ZEE.
Ik wou varen,maar ik was pas 14 jaar,mijn vader schreef de KRL aan om te vragen of ik daar kon varen.
Na een paar weken kwam er bericht van KRL zo laat op het kantoor melden enz.
Gelijk het monsterboekje aangevraagd.
Op een mooie Septemberdag gingen mijn moeder en ik naar Rotterdam en melden ons bij de KRL (het was in 1955),de keuring bij KRL dokter verliep goed,toen naar de oogarts ergens in Rotterdam,dat was een tegenvaller,ik werd afgekeurd op bijziendheid,terug naar de Lloyd,toen de afkeuring zagen,zeiden ze,voor andere baantjes aan boord ben je nog te jong en we konden gaan.
Mijn moeder gaf niet gauw op en ging wat kantoren van rederijen af,maar overal zeiden ze te jong.
Toen we op de Veerhaven waren,zagen een gebouw met Gebr.van Uden erop,mammie zei,laten het hier eens proberen,zo gezegdzo gedaan.
We stapte naar binnen en mijn moeder vroeg naar aannemer zeevarenden(het mensje wist niet eens hoe een zeeschip er uit zag),we stapte een kantoor binnen en daar zat een meneer,mijn moeder vroeg of hij ,ook mensen aannam voor schepen,dat deed die.
Nou,zei die man,ik heb wel een baantje als koksjongen(heden ten dage weet ik nog niet wat dat inhield) en ik moest de volgende dag met nog twee anderen op het kantoor wezen om af te reizen naar Rouaan,alwaar de BINNENHAVEN lag,waar mijn zeemansloopbaan zou beginnen,vanuit Rouaan zou het schip naar Casablanca gaan.
Ik was in mijn knollentuin,eindelijk naar zee,ik had visioenen van een soort Bio-vacantieoord,maar dat zou lelijk tegenvallen,zoals later zou blijken.
Mijn moeder weer terug naar Den Haag en de straat in de rustige gedeelte van het Schilderswijk ging het als een lopend vuurtje,je weet wel,die en die gaat morgen naar zee,alle buren leefden mee,eentje kwam nog een afscheidstaart brengen,waar iedereen van mee at
Ik kon niet slapen van opwinding,het was ook zo spannend voor een 14 jarige,morgen zou het grote avontuur beginnen!
MVG Tina.
DE BINNENHAVEN 1952
DEEL 1: VOOR HET EERST NAAR ZEE.
Ik wou varen,maar ik was pas 14 jaar,mijn vader schreef de KRL aan om te vragen of ik daar kon varen.
Na een paar weken kwam er bericht van KRL zo laat op het kantoor melden enz.
Gelijk het monsterboekje aangevraagd.
Op een mooie Septemberdag gingen mijn moeder en ik naar Rotterdam en melden ons bij de KRL (het was in 1955),de keuring bij KRL dokter verliep goed,toen naar de oogarts ergens in Rotterdam,dat was een tegenvaller,ik werd afgekeurd op bijziendheid,terug naar de Lloyd,toen de afkeuring zagen,zeiden ze,voor andere baantjes aan boord ben je nog te jong en we konden gaan.
Mijn moeder gaf niet gauw op en ging wat kantoren van rederijen af,maar overal zeiden ze te jong.
Toen we op de Veerhaven waren,zagen een gebouw met Gebr.van Uden erop,mammie zei,laten het hier eens proberen,zo gezegdzo gedaan.
We stapte naar binnen en mijn moeder vroeg naar aannemer zeevarenden(het mensje wist niet eens hoe een zeeschip er uit zag),we stapte een kantoor binnen en daar zat een meneer,mijn moeder vroeg of hij ,ook mensen aannam voor schepen,dat deed die.
Nou,zei die man,ik heb wel een baantje als koksjongen(heden ten dage weet ik nog niet wat dat inhield) en ik moest de volgende dag met nog twee anderen op het kantoor wezen om af te reizen naar Rouaan,alwaar de BINNENHAVEN lag,waar mijn zeemansloopbaan zou beginnen,vanuit Rouaan zou het schip naar Casablanca gaan.
Ik was in mijn knollentuin,eindelijk naar zee,ik had visioenen van een soort Bio-vacantieoord,maar dat zou lelijk tegenvallen,zoals later zou blijken.
Mijn moeder weer terug naar Den Haag en de straat in de rustige gedeelte van het Schilderswijk ging het als een lopend vuurtje,je weet wel,die en die gaat morgen naar zee,alle buren leefden mee,eentje kwam nog een afscheidstaart brengen,waar iedereen van mee at
Ik kon niet slapen van opwinding,het was ook zo spannend voor een 14 jarige,morgen zou het grote avontuur beginnen!
MVG Tina.