Hallo Roy,
Je hebt het over pottenkijkers en meteen komt er weer iets uit mijn interne geheugen naar boven borrelen.
Op een van de Gulftankers voer ik met kapitein Scheffel.
Een ideale ouwe om mee te varen.
Zijn vrouw Paula ging altijd op een lege jeneverfles zitten alvorens er de geest uit te halen.
De sparks deed dit even later na door een scheet te laten en er een aansteker bij te houden.
En dat allemaal op een tanker!.
Als derde stuurman werd ik na afloop van mijn wacht meteen gearresteerd, heeje stuurman, we zijn aan het scrabbelen, die andere gasten moesten zo nodig op wacht of gaan pitten.
Maar ik zou bij de 4e wtk en de zevende een potje gaan pakken.
Haal die gasten maar op.
Het scrabblen met de familie Scheffel had wel iets aparts, want als Scheffeltje een nieuw woord had verzonnen wat veel punten opleverde, was hij ondanks alle protesten opeens schipper naast god en werd het woord toegevoegd aan de lijst van bestaande woorden.
Als we Malta passeerden wou hij altijd effe de schelpen van het strand varen.
Sightseeen.
Of door de straat Messina varen, welliswaar een omweg, maar een flinke poep stroom mee.
Scheffeltje had bij de Stanvac gevaren, die toko ging failliet dus kwam hij bij de Gulf terecht.
Maar ik had het over pottenkijken.
In Port Said ging je altijd vanaf 11 uur 's ochtends naar binnen, als je eerder aankwam moest je die kromme spijker erin pleuren.
Dus gingen we om daar op tijd te zijn zonder te hoeven ankeren een rondje Lesbos maken.
Naar al die blote tieten kijken op het strand.
En dan af en toe aan de fluit hangen.
Tankeritus??
All the best
Jos