Radiohutten en wat er zo bij hoorde
Re: Radiohutten en wat er zo bij hoorde
Die onderste foto lijkt me meer een stuurman die als diskjockey fungeert, Allen.
Re: Radiohutten en wat er zo bij hoorde
…en die streepies zijn wel errug helder....zouden het zilveren streepies zijn van de purser of zo....
Oost, west...ook best
Re: Radiohutten en wat er zo bij hoorde
Ziet er inderdaad als de purser die het PA en entertainment system gebruikt, er onder zit een draaitafel. De P of T was een roro passagiers ferry.
Live life to the fullest!
Re: Radiohutten en wat er zo bij hoorde
Volgens mij zijn dit dezelfde streepies….
Re: Radiohutten en wat er zo bij hoorde
hallo
als je op het kmsm forum kijkt
kroonvlag juli 1965 om 09:01
dan zie je purser a.l.ziegler
3 zilveren streepen en ster
ik heb in 1966 op de oranje nassau
gevaren met purser de jong
hij had precies de zelfde streepen
gr dopppie
als je op het kmsm forum kijkt
kroonvlag juli 1965 om 09:01
dan zie je purser a.l.ziegler
3 zilveren streepen en ster
ik heb in 1966 op de oranje nassau
gevaren met purser de jong
hij had precies de zelfde streepen
gr dopppie
Re: Radiohutten en wat er zo bij hoorde
De Princess of Tasmania was een Australisch schip, nu kan ik zo gauw geen Australisch voorbeeld geven, maar op onderstaande link is de uitmonstering van een Canadese stuurman te zien.
http://www.ipahl.com/nauticus/mybio2.html
http://www.ipahl.com/nauticus/mybio2.html
Re: Radiohutten en wat er zo bij hoorde
@ doppie, hieronder de afbeelding van ZIEGLER uit de 'Kroonvlag'.
Grtn @Allen
Re: Radiohutten en wat er zo bij hoorde
allen
dank je wel voor het plaatsen van de foto
lukt mij niet
gr doppie
dank je wel voor het plaatsen van de foto
lukt mij niet
gr doppie
Re: Radiohutten en wat er zo bij hoorde
Radio Holland had geen onderhoudscontract voor de radar afgesloten voor schepen van de KNSM. Bij het Proces verbaal van Overname voor de kustreis met de Diogenes was het daarom niet nodig om naar de radar te kijken. Een nogal jeugdige tweede stuurman is verantwoordelijk voor de radar. Zijn nog jeugdiger vrouw en nog een paar dames zullen ook meegaan voor de kustreis. In de messroom moet daarom wat met de tafelbezetting worden geschoven, zegt deze second, waardoor ik aan de tafel bij de leerlingen en vijfdes – de juniorentafel – terecht kom. Moet kunnen.
Na vertrek Amsterdam deelt de kapitein nog mee dat mijn vriendin, die ook aan boord is, in IJmuiden via de touwladder omlaag zal moeten klimmen omdat er geen gangway zal worden uitgevierd. Bovendien is er voor de lunch niet op haar gerekend zodat er geen kippenbout voor haar beschikbaar is. Nou ja, aan lunchen hadden we zelf eigenlijk nog helemaal niet gedacht.
De vaart door het Noordzeekanaal verloopt voorspoedig, maar bij het manoeuvreren in de sluis gaat er een flinke schok door het schip, we hebben iets geraakt. De kapitein en de 1e stuurman willen de eventuele schade vanaf de wal bekijken zodat uiteindelijk toch een fatsoenlijke ladder wordt uitgebracht en mijn vriendin alsnog netjes kan ontschepen. Zij heeft nog meer mazzel want de vader van de 4e wtk, die in Leimuiden een handel heeft in veevoeders, is zijn zoon op de sluis komen uitzwaaien en biedt haar een lift aan naar het station van Leiden.
De reis gaat naar Bremen, waar de Diogenes vroeg in de morgen zal aankomen. Maar in het holst van de nacht word ik gepord, de radar is defect en de loods wil niet varen met een defecte radar. Op de brug is alleen de 2e stuurman aanwezig. De radar staat bij, en op het scherm zijn plenty echo’s te zien, zelfs op vrij grote afstand. Buiten is helemaal niets te zien want het is aardedonker en potdik van mist. Ik weet niet wat ik hiermee moet en ga maar weer te kooi.
’s Ochtends ga ik na het ontbijt een kijkje nemen op de brug. We liggen voor anker op de Weser en de mist is opgetrokken. Waarom we hier voor anker liggen? vraag ik aan de derde. Omdat de radar defect is zegt hij, we hebben hier de hele nacht gelegen en hebben radarassistentie van de wal aangevraagd. Ik snap nu wat er met de radar aan de hand is: we zien de oevers van de rivier niet, maar wel obstakels verder aan land, dan is de ontvanger blokkeerbuis defect. Een fout uit het boekje. Vannacht met die mist dacht ik dat we op zee zaten i.p.v. op de Weser, en voor op zee leek het een normaal beeld.
s Middags als we tegen de kant liggen, zijn de twee radartechnici die een paar uur bezig zijn geweest, weer vertrokken en komt de second nog even langs. Hij is achteraf eigenlijk toch niet zo gelukkig met het radarbeeld zoals het nu is. Nee, er zijn nog steeds geen echo s van dichtbij te zien. Bij zijn reserve onderdelen vinden we een mooie nieuwe OBB en als we die hebben geplaatst is het beeld weer uitstekend. Zo is deze reis toch voor iedereen goed afgelopen, alleen over de schade aan het schip in IJmuiden heb ik verder niets gehoord.
Groeten,
Koos van der Elst
Na vertrek Amsterdam deelt de kapitein nog mee dat mijn vriendin, die ook aan boord is, in IJmuiden via de touwladder omlaag zal moeten klimmen omdat er geen gangway zal worden uitgevierd. Bovendien is er voor de lunch niet op haar gerekend zodat er geen kippenbout voor haar beschikbaar is. Nou ja, aan lunchen hadden we zelf eigenlijk nog helemaal niet gedacht.
De vaart door het Noordzeekanaal verloopt voorspoedig, maar bij het manoeuvreren in de sluis gaat er een flinke schok door het schip, we hebben iets geraakt. De kapitein en de 1e stuurman willen de eventuele schade vanaf de wal bekijken zodat uiteindelijk toch een fatsoenlijke ladder wordt uitgebracht en mijn vriendin alsnog netjes kan ontschepen. Zij heeft nog meer mazzel want de vader van de 4e wtk, die in Leimuiden een handel heeft in veevoeders, is zijn zoon op de sluis komen uitzwaaien en biedt haar een lift aan naar het station van Leiden.
De reis gaat naar Bremen, waar de Diogenes vroeg in de morgen zal aankomen. Maar in het holst van de nacht word ik gepord, de radar is defect en de loods wil niet varen met een defecte radar. Op de brug is alleen de 2e stuurman aanwezig. De radar staat bij, en op het scherm zijn plenty echo’s te zien, zelfs op vrij grote afstand. Buiten is helemaal niets te zien want het is aardedonker en potdik van mist. Ik weet niet wat ik hiermee moet en ga maar weer te kooi.
’s Ochtends ga ik na het ontbijt een kijkje nemen op de brug. We liggen voor anker op de Weser en de mist is opgetrokken. Waarom we hier voor anker liggen? vraag ik aan de derde. Omdat de radar defect is zegt hij, we hebben hier de hele nacht gelegen en hebben radarassistentie van de wal aangevraagd. Ik snap nu wat er met de radar aan de hand is: we zien de oevers van de rivier niet, maar wel obstakels verder aan land, dan is de ontvanger blokkeerbuis defect. Een fout uit het boekje. Vannacht met die mist dacht ik dat we op zee zaten i.p.v. op de Weser, en voor op zee leek het een normaal beeld.
s Middags als we tegen de kant liggen, zijn de twee radartechnici die een paar uur bezig zijn geweest, weer vertrokken en komt de second nog even langs. Hij is achteraf eigenlijk toch niet zo gelukkig met het radarbeeld zoals het nu is. Nee, er zijn nog steeds geen echo s van dichtbij te zien. Bij zijn reserve onderdelen vinden we een mooie nieuwe OBB en als we die hebben geplaatst is het beeld weer uitstekend. Zo is deze reis toch voor iedereen goed afgelopen, alleen over de schade aan het schip in IJmuiden heb ik verder niets gehoord.
Groeten,
Koos van der Elst
- Bijlagen
-
- Diogenes stuurhuis.jpg (65.51 KiB) 4076 keer bekeken
Re: Radiohutten en wat er zo bij hoorde
Katelysia...
R/O in de radiohut van de Katelysia/PFHO. Het jaar is 1954. Echt gezellig zag het er indertijd niet uit. De apparatuur is waarschijnlijk bij velen nog bekend...
Sparkymul
R/O in de radiohut van de Katelysia/PFHO. Het jaar is 1954. Echt gezellig zag het er indertijd niet uit. De apparatuur is waarschijnlijk bij velen nog bekend...
Sparkymul
- Bijlagen
-
- ro Katelysia.png (232.9 KiB) 3989 keer bekeken