Holland Amerika Lijn
Zpa;s waarschijnlijk bekend, is captain Stephen J. Card zo'n beetje de huisschilder van de HAL.
Op alle schepen hangen schilderijen van zijn hand van de (naam)voorgangers en andere HAL schepen.
Van Stephen Card en zijn uitgever Carmania Press heb ik toestemming gekregen om afbeeldingen van deze schilderijen op mijn website te plaatsen.
Van de schilderijen die op de Eurodam komen te hangen heb ik al 5 afbeeldingen, de 6e moet nog komen.
Op alle schepen hangen schilderijen van zijn hand van de (naam)voorgangers en andere HAL schepen.
Van Stephen Card en zijn uitgever Carmania Press heb ik toestemming gekregen om afbeeldingen van deze schilderijen op mijn website te plaatsen.
Van de schilderijen die op de Eurodam komen te hangen heb ik al 5 afbeeldingen, de 6e moet nog komen.
- Jos Linders
- Berichten: 3419
- Lid geworden op: 22 feb 2005 16:50
- Locatie: Nijmegen
Na de Schiedyk, moest er toch weer gevaren worden, het werd de Atlantic Star een Ro-Ro container schip de verf was nog nat. Bij het ontwerp moet wel iets zijn mis gegaan, het schip trilde als een gek.
De achterste hutten waar de rookkanalen op waren geplaatst, waren onbewoonbaar, alles in die kanalen was al losgetrilt en rammelde er hevig op los. Ook de achterste eetzaal was onbruikbaar, als je er een bord soep neer zette was het al leeg voor je begonnen was. Voor in de accomodatie was de bar, daar is een grote tafel gemaakt waar alle stuurlieden en WTK's en de staf gezamelijk konden kanen.
De machinekamer was (voor die tijd) natuurlijk heel modern met een controlekamer van waaruit zowel de hoofd als hulpmotoren bediend konden worden en het ballast systeem wat belangrijk was om de "ramp" vlak op de kade te houden, bij twee of drie graden over BB of SB lag de "ramp" aan een zijde al zo'n dertig centimeter los van de kade. Ook in de machinekamer rammelde alles los en werd er met een helm op wacht gelopen, regelmatig hoorde je het vallen van afgebroken bouten en moest je weer op zoek naar waar dat vandaan kwam. Achter de hoofdmotor was het bordes met de hulp motoren met aan weerszijde opgebouwde dieselolie tanks, op een gegeven moment begon het daar wel erg naar diesel te ruiken. Bij controle bleek de SB tank gescheurd en er liep een stroompje diesel de bilge in, de betreffende tank leeg gepompt en in de eerst volgende haven laten lassen. Dat was in New York, er kwam een ploeg lassers aan boord en aan de wal een paar tankwagens met vloeibare stikstof de tank werd gevuld met stikstofgas en de lassers gingen aan de slag, ik had de havenwacht en voelde me niet echt happy. Elke haven kwam er wel een ploeg lassers aan boord om het een en ander weer aan elkaar te braaien.
Wordt vervolgd.
Groetjes, Jos2.
De achterste hutten waar de rookkanalen op waren geplaatst, waren onbewoonbaar, alles in die kanalen was al losgetrilt en rammelde er hevig op los. Ook de achterste eetzaal was onbruikbaar, als je er een bord soep neer zette was het al leeg voor je begonnen was. Voor in de accomodatie was de bar, daar is een grote tafel gemaakt waar alle stuurlieden en WTK's en de staf gezamelijk konden kanen.
De machinekamer was (voor die tijd) natuurlijk heel modern met een controlekamer van waaruit zowel de hoofd als hulpmotoren bediend konden worden en het ballast systeem wat belangrijk was om de "ramp" vlak op de kade te houden, bij twee of drie graden over BB of SB lag de "ramp" aan een zijde al zo'n dertig centimeter los van de kade. Ook in de machinekamer rammelde alles los en werd er met een helm op wacht gelopen, regelmatig hoorde je het vallen van afgebroken bouten en moest je weer op zoek naar waar dat vandaan kwam. Achter de hoofdmotor was het bordes met de hulp motoren met aan weerszijde opgebouwde dieselolie tanks, op een gegeven moment begon het daar wel erg naar diesel te ruiken. Bij controle bleek de SB tank gescheurd en er liep een stroompje diesel de bilge in, de betreffende tank leeg gepompt en in de eerst volgende haven laten lassen. Dat was in New York, er kwam een ploeg lassers aan boord en aan de wal een paar tankwagens met vloeibare stikstof de tank werd gevuld met stikstofgas en de lassers gingen aan de slag, ik had de havenwacht en voelde me niet echt happy. Elke haven kwam er wel een ploeg lassers aan boord om het een en ander weer aan elkaar te braaien.
Wordt vervolgd.
Groetjes, Jos2.
- Jos Linders
- Berichten: 3419
- Lid geworden op: 22 feb 2005 16:50
- Locatie: Nijmegen
- Jos Linders
- Berichten: 3419
- Lid geworden op: 22 feb 2005 16:50
- Locatie: Nijmegen
HAL Atlantic Star
Speciaal voor Jos2, de achterkant van de Atlantic Star
Zo krijgen we een beter beeld wat hij bedoelde met de messroom die gesloten werd ivm trillen achter de schoorstenen.
De foto komt van Photo ship.co.uk
Een site trouwens waar niet alleen ontzettend veel mooie ouwe plaatjes op staan maar ook veel info hierover is te vinden.
Zo krijgen we een beter beeld wat hij bedoelde met de messroom die gesloten werd ivm trillen achter de schoorstenen.
De foto komt van Photo ship.co.uk
Een site trouwens waar niet alleen ontzettend veel mooie ouwe plaatjes op staan maar ook veel info hierover is te vinden.
Ton Pekel
Wrijving geeft glans en warmte....
........ teveel geeft slijtage!
Wrijving geeft glans en warmte....
........ teveel geeft slijtage!
-
- Berichten: 2676
- Lid geworden op: 25 nov 2004 22:59
- Locatie: Krimpen a/d IJssel
- Contacteer:
Atlantic Star
Ik heb indertijd de vierdaagse proeftocht van de Atlantic Star meegemaakt en de enorme vibraties tijdens het varen mogen ervaren. Op de betreffende pagina op mijn website spreek ik dan ook mijn mededogen uit met de toekomstige crews die op dit schip moesten varen. Niet zomaar van 9 tot 5 maar 24/7..... Wat een ramp!
Lameyer van de TD dacht dat een paar stutjes aanbrengen na de proeftocht het probleem wel zou oplossen. Whistfull thinking heet dat.
Atlantic Star
Ferry
Lameyer van de TD dacht dat een paar stutjes aanbrengen na de proeftocht het probleem wel zou oplossen. Whistfull thinking heet dat.
Atlantic Star
Ferry
Ook op enkele schepen gevaren die last hadden van vibraties, maar ja dit was dan ook met een glad zeetje en weinig ballast in alleen voorpiek.
En zoals Jos ook al opmerkte wat extra ballast er in en het was verholpen, maar vaak deden we dat niet en namen de vibraties op de koop toe.
Het enigste lastige was als je op de brug stond en door de verrekijker moest kijken dan kreeg je een beeld van een foto die genomen is terwijl de camera bewoog alleen dan nog veel erger,dit kon je voorkomen door op je tenen te gaan staan als je door de kijker keek.
En zoals Jos ook al opmerkte wat extra ballast er in en het was verholpen, maar vaak deden we dat niet en namen de vibraties op de koop toe.
Het enigste lastige was als je op de brug stond en door de verrekijker moest kijken dan kreeg je een beeld van een foto die genomen is terwijl de camera bewoog alleen dan nog veel erger,dit kon je voorkomen door op je tenen te gaan staan als je door de kijker keek.