De Franse machinist

Een gezellig, leuk en informatief Scheepvaartforum
Plaats reactie
Theo Horsten (R.I.P.)

De Franse machinist

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

In 1986 maakte ik als "Owners Representative"

Jos Komen (R.I.P)

Bericht door Jos Komen (R.I.P) »

Hallo Theo,
Captain Tony, een mooi voorbeeld en ik geloof het ook.
Zulke sterke voorbeelden heb ik uiteraard niet, maar om te beginnen met bijgeloof. Toevallig slenterde ik vanmiddag in de pauze even door een smal straatje om mijn sigaartje te kunnen roken en was een beetje in gedachten verzonken. Ik zag een ladder tegen een muur staan en liep er automatisch omheen en toen werd ik bijna door een achteropkomende auto geschept.
Maar dit soort bijgeloof is niet typisch iets van zeelui, dit heeft men aan de wal ook.
Waar ik wel in geloof is het extra zintuig wat je op zee krijgt als stuurman.
Ik had er in ieder geval last van, de koerskruisers die van bakboord inkomen met gevaar voor aanvaring gaan bijna altijd uit de weg, behalve die ene die dat niet doet en DAAR had ik op de een of andere manier vaak een voorgevoel van.
Dus niet bakboord uitgaan, maar een flinke ruk stuurboord, zodat ie achter je langs loopt, of nog erger: een rondtorn want op het laatste moment aan die telegraaf rukken had geen zin.
Bovennatuurlijk en paranormaal, als "Nuchter" zeeman zie je dat als toeval, maar teveel van dit soort toevallen, dan ga je toch dieper nadenken, zonder overigens een verklaring te vinden.
Ik heb al diverse keren mensen waar ik mee gevaren heb op een heel andere plaats op de aardkloot onder heel andere omstandigheden bij toeval ontmoet.
Als je in de Pacific een week lang geen schip gezien hebt en je komt er eentje tegen, dan is het een koerskruiser waarvan de peiling niet verandert.
Ik heb nog een en ander in mijn achterhoofd zitten, zal er binnenkort wel uitkomen.
All the best
Jos
Jos Komen (R.I.P)

Bericht door Jos Komen (R.I.P) »

Zoals ik al zei, er zit nog een en ander in mijn achterhoofd.
Ik had op mijn kajuitzeiljacht een overjarige, maar nieuwe Evinrude, ingeruild voor een ouwe pruttelaar waar volgens die technische figuren waar ik hem een beurt had laten geven een lekke koppakking inzat.
Nooit wat van gemerkt.
Maar met de Evinrude zou ik een wereld van verschil zien.
Electronische onderdelen inplaats van al die piefjes en palletjes die het vanwege metaalmoeheid op den duur opgaven.
Die goeie ouwe Johnson pruttelde altijd naar volle tevredenheid.
Nu had ik zo'n modern kreng. Zag het eigenlijk niet zo zitten met zo'n motor die volgens de verkoiper even snel vooruit als achteruit ging.
En jawel hoor, op het Noordzeekanaal voelde ik eens aan de motor, bloedjeheet was tie.
Afslacken, het waterkoelstraaltje was ook zeikheet.
Ik had toen helemaal een hekel aan die motor en die motor voelde dat haarscherp aan.
Meteen onregelmatig gaan lopen, bougies verschoond onder zeil.
Niet willen starten.
Nog meer geklooi en op de een of andere manier in de Sixhaven in Amsterdam terechtgekomen.
In de kroeg niet ver daarvandaan kwam ik in gesprek met iemand die ECHT alles van buitenboordmotoren afwist.
Hij had een Carniti werkomotor in de aanbieding.
Een echte werker, doet het altijd.
De volgende dag een dealtje gemaakt, waarbij ik me nu nog steeds afvraag in hoeverre ik financieel verneukt ben, maar inderdaad die Carniti liep altijd, onder alle omstandigheden en liep nooit warm.
All the best
Jos


Plaats reactie