Navigatie, toen en nu

[Theo Horsten (R.I.P.)]

als je je oogen dicht doet, wed ik dat je de Minquiers nog altijd kan zien.

Ja, maar niet naar aanleiding van die near miss. Ik ben twee keer tijdens slecht weer op eerbiedige afstand om The Minquiers komen scharrelen en dan weet je werkelijk niet wat je ziet. Dát beeld zie ik nog wel eens voor me, die branding en die enorme zeeën. De gedachte daarop terecht te komen, is huiveringwekkend. HIER een indruk bij mooi weer.

@Dick:
Ja, dat heb ik zelf vertaald, maar waarom, dat weet ik eigenlijk niet meer.
Hieronder de originele tekst...


Ik vind YOUTH het mooiste wat Conrad heeft geschreven, dat wil zeggen: het spreekt mij het meeste aan. Het geeft, in retrospect, mijn eigen gevoel bij en mijn relatie met "de zee" als entiteit het beste weer. En dan daarbij die andere passage die ik nog wel eens ergens wil quoten als het over ouder worden gaat:

• • I remember my youth and the feeling that will never come back any more – the feeling that I could last for ever, outlast the sea, the earth, and all men; the deceitful feeling that lures us on to joys, to perils, to love, to vain effort – to death; the triumphant conviction of strength, the heat of life in the handful of dust, the glow in the heart that with every year grows dim, grows cold, grows small, and expires – and expires too soon, too soon – before life itself.

[/i][/color]

Ik heb nog nooit een poging gewaagd om dat te vertalen, mogelijk omdat ik bang ben dat er dan voor mijn eigen gevoel iets verloren gaat. Al was het alleen maar het ritme, want dat zit er in en dat is belangrijk. Ik zou wel eens - in opdracht - een hele Conrad willen vertalen, kort verhaal als dit of een van zijn boeken, maakt me niet uit. En een mooie, moderne vertaling van Het dodenschip van Traven, dat zou ik ook willen doen. Maar ja, wie geeft zo'n opdracht? Wie zit nog op Traven en Conrad in het Nederlands te wachten?

[s.vd.graaf]

GPS is lang niet zo noukeurig als dat men iedereen laat geloven.
omdat de gps is gebaseerd op een omwentelings elipsoïde en niet op de geoïde.

verschil tussen GPS positie en werkelijke positie kan wel 2' verschillen.
tenminste, dit word ons nu zo geleerd op school. met het verhaal van de Elandsgracht.

er word ons ook geleerd om bij kustgebieden gps en zicht/radar peilingen af te wisselen. midden op de oceaan zou de gps goed genoeg zijn.
hoe dit gaat op mijn stage kom ik over 2 weken wel achter ^_^

[Theo Horsten (R.I.P.)]

Vandaar dat er mensen zijn die met hun TomTom in plaats van voor de deur van de kerk telkens weer in de kroeg terechtkomen!

hoe dit gaat op mijn stage kom ik over 2 weken wel achter

Vast wel!

Die GPS positie is correct, maar de kaartdata kloppen vaak niet. Lees de uitspraak van de Elandsgracht nog maar eens goed na voordat je vertrekt. Je kunt die HIER vinden.
Die stranding had niets te maken met een fout van de GPS, maar alles met de stommiteit van de lieden daar aan boord. Ze kregen niet voor niets twee en drie maanden - omdat de Raad tegenwoordig zo mild straft, vroeger zou dat zes maanden zijn geworden. Niet voor niets kregen ze de zak.

[HarryW]

Ach Theo,

Dat ligt vast aan het ontbreken van een Chartdatumcorrectie op de TomTom

Had trouwens ook met de Elandsgracht te maken.

Groeten Harry

[Brazuca]

Stefan, GPS is de laatste jaren juist een stuk nauwkeuriger geworden, doordat in 2000 SA (Selective Availability) uitgeschakeld werd (zie hier), en door toepassing van Differential-GPS waardoor bepaalde afwijkingen die in de satelliet veroorzaakt worden (looptijd, clock-drift, atmosferische storingen e.d.) gecorrigeerd worden door de afwijking te meten t.o.v. een geografische bekende locatie. Deze correctie wordt via een andere frequentie uitgezonden.

Vrijwel alle moderne GPS-ontvangers aan boord kunnen dit D-GPS signaal ontvangen


m.i. is de nauwkeurigheid dusdanig dat je alle obstakels met een zeeschip gemakkelijk zou moet kunnen ontwijken.

@Theo, ik heb ook een grote bewondering voor Joseph Conrad, zeker ook omdat hij de Engelse taal pas op latere leeftijd aangeleerd heeft.

"Between us there was, as I have already said somewhere, the bond of the sea."

Meesterlijk zoals hij het weemoedig verhaal over zijn reizen in vergane dagen door Charles Marlow laat vertellen aan de groep mede-drinkers aan een tafel in een drinkgelag.

"Between the five of us there was the strong bond of the sea, and also the fellowship of the craft, which no amount of enthusiasm for yachting, cruising, and so on can give, since one is only the amusement of life and the other is life itself."

Mooie sterke teksten.

Volgens mij heeft Penguin Classics een aantal titels weer gepubliceerd, in ieder geval in de Engelse taal. Misschien dat ze je wel een kans willen geven. Ik lees dit liever dan heel wat moderner geprevel...

[s.vd.graaf]

bij nader inzien kon ik het woord 'werkelijke' positie niet gebruiken.
want wat een kaartenmaker mij vertelde, was dat kaarten ook niet noukeurig zijn.
iets te maken met hoe de positie bepaald werd bij het maken en hoe het nu gedaan word.
en dat grote delen van de noordzee na 1950 amper opnieuw gepeild werden, en dat men digitale kaarten maakt door gewone kaarten in te scannen.
wat ook weer lijdt tot fouten en onnoukeurigheden.

nadat ik wat stukken had gelezen over de Elandsgracht, zag ik ook dat het voorbeeld wat we niet kregen op school niet helemaal klopte.

ik ben wel erg benieuwt hoe de sextant in het echt werkt. ik heb al die berekeningen eindeloos vaak gemaakt ( met hulp van een programmatje op mijn rekenmachine).
maar nog nooit een echte sextant in mijn handen gehad. en ik moet er wel mee kunnen werken.

EDIT: :] ja, d-gps hebben we nog niet gehad. maar ik hoorde dat het 'd' gebeuren niet overal werkt?

[Theo Horsten (R.I.P.)]

Volgens mij heeft Penguin Classics een aantal titels weer gepubliceerd, in ieder geval in de Engelse taal. Misschien dat ze je wel een kans willen geven.

Oh, maar ik ben rijkelijk voorzien, hoor. Ik wil geen nieuwe Penquins, ik wil de mooie, oude uitgaven van Methuen & Co. en van Fisher Unwin uit zo ongeveer 1906 tot 1927 in de mooie linnen bandjes, bordeauxrood. Een lust om te zien en in je handen te houden.
The Mirror of the Sea heb ik uiteraard ook, maar dat is niet zozeer een verhaal.



... en wat er verder zoal over hem geschreven is.

Dezelfde soort oude bandjes heb ik ook van Kipling en Robert Louis Stevenson.
Van Traven probeer ik ook zoveel mogelijke oude uitgaven te krijgen. Het dodenschip heb ik in wel zes uitgaven.
Dat schreef hij in het Duits, maar vertaalde het later zelf in het Engels en voegde toen het een en ander toe. Als ik het ooit zou vertalen, zou ik het vanuit die Engelse uitgave doen, met de Duitse ernaast. Maar ja...

Ach, het is een onschuldige afwijking.

[Harry G. Hogeboom]

Ach, het is een onschuldige afwijking.

DAT denk JIJ!!!

[ferryvaneeuwen]

Het is jammer dat het schip geen 3 en 10 cm radars had maar 2 stuks 3 cm radar. Een 3 cm radar is nu eenmaal gevoelig voor regen. De druppeldiameter speelt een belangrijke rol en in tropische gebieden is deze maximaal, waardoor het detecteren van doelen in de bui nog lastiger wordt. Weliswaar is de ene radar is hoger geplaatst, zo te zien, dan de andere maar ze zullen elkaar wanneer ze beide aanstaan ernstig storen. De 3e stuurman heeft wel aan de sea clutter en rain knoppen gedraaid maar ze weer in de oorpronkelijk stand teruggezet. Juist met de rain knop kunnen targets in een bui beter zichtbaar gemaakt worden. Hij heeft de grote vlek, waarover steeds gesproken wordt, zo te lezen kleiner gemaakt door de gain terug te draaien, maar daarmee verklein je ook de echo's van doelen in de 'vlek'.



De radarantennes zijn wel aardig hoog opgesteld en zo te zien kijkt de radarbundel voor een goed deel over de kranen heen. Een eiland van 284 meter hoog en dat bovendien rotsig is moet goede keiharde echo's geven. Een goede radarrefector op dit eiland zou trouwens geen overbodige luxe zijn.

De raad vindt dat de passeerafstand van 2,5 mijl acceptabel is. Ik ben geen nauticus maar vraag me af of dit ondere deze slechte omstandigheden niet wat te krap was.

Om zoals de kapitein zich van de navigatie te distantiëren, ook bij deze slechte omstandigheden, om de motivatie niet te doen kelderen vind ik een mooi gebaar maar ik vraag me af of dit hier wel verstandig was.



Het visuele en radar zicht met deze belading lijkt mij wat problematisch.....

Ferry

[Theo Horsten (R.I.P.)]

De raad vindt dat de passeerafstand van 2,5 mijl acceptabel is. Ik ben geen nauticus maar vraag me af of dit onder deze slechte omstandigheden niet wat te krap was.

Dat is veel hoor, 2,5 mijl. Dat is onder alle omstandigheden ruim voldoende en die omstandigheden waren helemaal niet slecht. Op het moment van de stranding regende het niet eens. Het was alleen maar een stikdonkere avond.
De oorzaak was precies zoals de Inspecteur Metz dat vele jaren daarvoor - in 1960 of daaromtrent - zo treffend samenvatte naar aanleiding van een Shell-tanker die over een wrak liep: "Kapitein, het was een zootje bij u aan boord!"
Hij distantieerde zich helemaal niet van de navigatie om de motivatie niet te doen kelderen, het interesseerde hem gewoon geen reet.
Niet voor niets loopt de derde stuurman sinds jaar en dag de 8-12 en de 20-24, de "herenwacht", al is deze term dan ook niet officieel erkend. Een derde stuurman loopt dan in de praktijk misschien wel zelfstandig wacht en mogelijk is hij ook wel bevoegd om zelfstandig wacht te lopen, hij behoort dit te doen onder toezicht van de kapitein. Hoever dat toezicht dan strekt, hangt helemaal af van de ervaring, de houding en de instelling van die derde stuurman, én van de omstandigheden, dat wil zeggen: weersomstandigheden en vaarwater.
Deze kapitein had onder die omstandigheden gewoon zelf boven behoren te zijn bij het passeren van dat eiland. Dan had hij die derde stuurman toch nog wel gewoon zijn gang kunnen laten gaan en hem dat ook kunnen en moeten vertellen dat hij de wacht niet van hem overnam en dat hij dus gewoon door moest gaan. Maar buiten dat: het maakt niet uit wie er de wacht heeft, de eerste, de tweede of de derde stuurman of de Here Jezus: als je als kapitein boven komt, dan kijk je even rond, kijkt even in de kaart en op de radar. Dat heeft niets te maken met anderen niet vertrouwen en al helemaal niet met het stimuleren of ondermijnen van de motivatie; dat hoort gewoon bij je taak, bij je verantwoording, dat behoort een automatisme te zijn.

Op die Shell-tanker die ik eerder noemde, gebeurde nagenoeg hetzelfde. Rond de middag, prachtig weer, vlakke zee, onbeperkt zicht, druk vaarwater. Eerste stuurman komt alleen even boven om de mijlen te halen voor de machinekamer, hoort en ziet dat derde en vierde stuurman discussiëren over een paar boeien die ze zien, welke dat nou precies zijn. Ze zijn het duidelijk niet met elkaar eens, maar hij bemoeit zich niet met de discussie, kijkt ook niet even waar ze zijn, let niet op koers en vaart, maar schrijft alleen de mijlen van het afgelopen etmaal op een papiertje en gaat terug naar achteren waar ze voor de lunch zitten te pintelieren. Even later varen ze volle kracht tussen twee wrakboeien door en spuit de benzine huizenhoog.

Het was de bedoeling dat de tweede stuurman de schuld zou krijgen omdat die dat wrak en die boeien die er nog maar kort lagen nog niet in de kaart had gezet, maar die kreeg niet eens een berisping; het waren de kapitein en die eerste stuurman die een stevige douw kregen. De vierde stuurman kreeg nog wel een aanmerking dat hij de telegraaf niet op vol achteruit had gezet, maar ja, voor een vierde stuurman van de Shell was die telegraaf iets heiligs waar hij alleen maar vanaf een afstandje naar mocht kijken en dat begrepen de heren van de Raad ook heel goed.

Zo slecht is dat radarzicht toch niet met die rotzooi aan dek? Beide scanners steken daar hoog bovenuit. Ook visueel valt dat best mee. Niet ideaal, maar geen reden om ergens tegenaan of overheen te varen. Vanaf de brugvleugels is er vrij uitzicht en anders maar een uitkijk op de bak.