Re: Varen in frankrijk.
Geplaatst: 26 sep 2011 13:01
Clamecy is een kleine stad met ongeveer 4800 inwonwers .
van 1225 tot de franse revolutie was Clamecy een bisschopsstad , hetgeen misschien het rijke exterieur van de kerk Saint Martin verklaart .De bisschoppen van Bethlehem kwamen in de 13 e eeuw , na de val van het koninkrijk Jeruzalem , naar Clamecy . De kerk Notre Dame de Bethléem , een betonnen bouwsel , vlak bij de sluis , met oosterse uitstraling herinnert aan de bisschoppen. Het centrum staat vol met huizen uit de 15 tot 18 e eeuw en langs de Beuvron staan gebouwen waar vroeger de machines door waterkracht aangedreven werden .
Er is veel te zien en sfeer te proeven , vooropgesteld dat je van dit oude spul houdt natuurlijk! Vanaf de 16 e eeuw tot 1923 toen het laatste vlot vertrok , was Clamecy het centrum voor transport van gekapte bomen naar Parijs .
De parijzenaars stookten dit hout voornamelijk in de kachels!! Het hout werd gekapt in de Morvan en via alle mogelijke stroompjes en beekjes naar de Yonne geleid .
Het samenstellen van vlotten en het begeleiden van vlotten was een zwaar en gevaarlijk werk .
In Clamency rondlopen betekent klimmen , omdat de stad op een heuvel gebouwd is .
Het humeur van de sluiswachter is zo slecht , omdat een stel jonge volwassen mannen in het toiletgebouw een drankfestijn houdt , waarbij zoveel lawaai geproduceerd wordt , dat het starten van een Hotlo niet zou opvallen . De politie komt eraan te pas , dat helpt even , ze taaien af naar het einde van de kade , aan onze kant . Wij blijven even aan dek zitten , dronken kerels gooien nu eenmaal graag bootjes los , en wachten het even af .
Als verder niemand reageert of zich laat provoceren is de lol er gauw af , ze gaan douchen .
Bij het passeren van de aangemeerde bootjes laten ze de broeken van hun konten zakken en gaan het toiletgebouw in waar het nog een tijdje onrustig is .
In ieder geval is het s'avonds aan de kade erg rustig dus verder geen probleem.
We gaan Clamecy in voor de lunch en wat rondkijken , ook moet de voorraad aangevuld worden .
Als we terug zijn komt een hele familie vissen , opa gaat in de sluiskolk vissen en de rest van de mannen verdwijnt achter het talud en naar de Yonne .
Bij opa blijft een klein jochie achter , hij gaat wachten op de dingen die komen gaan . Lang hoeft hij niet te wachten , opa heeft beet en aan het kleine hengeltje zit een grote zware snoek .
Omdat opa wel inziet , dat het met dit hengeltje een moeizaam karwei gaat worden , moet de kleine versterking halen . Hij schiet naar de draaibrug gaat er middenop staan en krijst iets met zijn armen zo ver mogelijk uit elkaar .Het telegraafsysteem werkt en de grotere geven de boodschap door aan de volwassen kerels bij de Yonne,waarbij de laatste (een grote kerel)de snoek enorme afmetingen laat aannemen.
De hele meute haast zich terug naar opa , die inmiddels de snoek zo ver gedrild heeft dat een trapje bij de sluis in zicht komt .
Helaas ze hebben geen schepnet of ander gereedschap bij zich , dus wordt van een engelse dame , die aan dek zit , een schepnet geleend! Ze geeft het onder protest af waarna de snoek 's uren geteld zijn. Een van de mannen gaat het trapje af en landt de snoek in het net , de steel knakt dubbel maar op een of andere manier weet hij de snoek , het net en zichzelf op de kade te krijgen ,knap werk!
Het lijkt wel een troep wolven met een prooi , de snoek wordt gemold en aan iedereen getoond ,ze zijn apetrots .Ze bellen , er komt een terreinauto de sluis op ,de snoek verdwijnt in de koffer en de rust keert weer.
Na een half uur komt een mercedes de sluis oprijden en stopt bij de engelse boot .Twee kerels stappen uit en roepen "madam , madam " , de vrouw komt aan dek en ze spreiden de snoek uit op hun vier handen en bieden hem beleefd aan haar aan .
De vrouw schrikt zich wild , struikelt naar binnen en smijt de deur dicht , waarbij de mannen verbaasd achterblijven. Hun compensatie voor het schepnet wordt niet gewaardeerd , weer een poging om iets goed te maken de mist in!!
Morgen vertrekken we naar Tannay en komt het einde van de reis in zicht .
van 1225 tot de franse revolutie was Clamecy een bisschopsstad , hetgeen misschien het rijke exterieur van de kerk Saint Martin verklaart .De bisschoppen van Bethlehem kwamen in de 13 e eeuw , na de val van het koninkrijk Jeruzalem , naar Clamecy . De kerk Notre Dame de Bethléem , een betonnen bouwsel , vlak bij de sluis , met oosterse uitstraling herinnert aan de bisschoppen. Het centrum staat vol met huizen uit de 15 tot 18 e eeuw en langs de Beuvron staan gebouwen waar vroeger de machines door waterkracht aangedreven werden .
Er is veel te zien en sfeer te proeven , vooropgesteld dat je van dit oude spul houdt natuurlijk! Vanaf de 16 e eeuw tot 1923 toen het laatste vlot vertrok , was Clamecy het centrum voor transport van gekapte bomen naar Parijs .
De parijzenaars stookten dit hout voornamelijk in de kachels!! Het hout werd gekapt in de Morvan en via alle mogelijke stroompjes en beekjes naar de Yonne geleid .
Het samenstellen van vlotten en het begeleiden van vlotten was een zwaar en gevaarlijk werk .
In Clamency rondlopen betekent klimmen , omdat de stad op een heuvel gebouwd is .
Het humeur van de sluiswachter is zo slecht , omdat een stel jonge volwassen mannen in het toiletgebouw een drankfestijn houdt , waarbij zoveel lawaai geproduceerd wordt , dat het starten van een Hotlo niet zou opvallen . De politie komt eraan te pas , dat helpt even , ze taaien af naar het einde van de kade , aan onze kant . Wij blijven even aan dek zitten , dronken kerels gooien nu eenmaal graag bootjes los , en wachten het even af .
Als verder niemand reageert of zich laat provoceren is de lol er gauw af , ze gaan douchen .
Bij het passeren van de aangemeerde bootjes laten ze de broeken van hun konten zakken en gaan het toiletgebouw in waar het nog een tijdje onrustig is .
In ieder geval is het s'avonds aan de kade erg rustig dus verder geen probleem.
We gaan Clamecy in voor de lunch en wat rondkijken , ook moet de voorraad aangevuld worden .
Als we terug zijn komt een hele familie vissen , opa gaat in de sluiskolk vissen en de rest van de mannen verdwijnt achter het talud en naar de Yonne .
Bij opa blijft een klein jochie achter , hij gaat wachten op de dingen die komen gaan . Lang hoeft hij niet te wachten , opa heeft beet en aan het kleine hengeltje zit een grote zware snoek .
Omdat opa wel inziet , dat het met dit hengeltje een moeizaam karwei gaat worden , moet de kleine versterking halen . Hij schiet naar de draaibrug gaat er middenop staan en krijst iets met zijn armen zo ver mogelijk uit elkaar .Het telegraafsysteem werkt en de grotere geven de boodschap door aan de volwassen kerels bij de Yonne,waarbij de laatste (een grote kerel)de snoek enorme afmetingen laat aannemen.
De hele meute haast zich terug naar opa , die inmiddels de snoek zo ver gedrild heeft dat een trapje bij de sluis in zicht komt .
Helaas ze hebben geen schepnet of ander gereedschap bij zich , dus wordt van een engelse dame , die aan dek zit , een schepnet geleend! Ze geeft het onder protest af waarna de snoek 's uren geteld zijn. Een van de mannen gaat het trapje af en landt de snoek in het net , de steel knakt dubbel maar op een of andere manier weet hij de snoek , het net en zichzelf op de kade te krijgen ,knap werk!
Het lijkt wel een troep wolven met een prooi , de snoek wordt gemold en aan iedereen getoond ,ze zijn apetrots .Ze bellen , er komt een terreinauto de sluis op ,de snoek verdwijnt in de koffer en de rust keert weer.
Na een half uur komt een mercedes de sluis oprijden en stopt bij de engelse boot .Twee kerels stappen uit en roepen "madam , madam " , de vrouw komt aan dek en ze spreiden de snoek uit op hun vier handen en bieden hem beleefd aan haar aan .
De vrouw schrikt zich wild , struikelt naar binnen en smijt de deur dicht , waarbij de mannen verbaasd achterblijven. Hun compensatie voor het schepnet wordt niet gewaardeerd , weer een poging om iets goed te maken de mist in!!
Morgen vertrekken we naar Tannay en komt het einde van de reis in zicht .