Overgang (naar een walbaan)

[Martijn_H]

Inmiddels werk ik drie jaar aan de wal na tien jaar op zee doorgebracht te hebben.
Voor diegenen die nu varen en een walbaan overwegen heb ik een paar tips :
- Verkoop jezelf niet te goedkoop. Het algemene technische en bedrijfskundige verhaal op zee is van een veel hoger niveau dan aan de wal.
- Als je denkt dat er op zee geprutst wordt : Dat is aan de wal veel erger.
- Kijk niet naar flut functies, maar mik op bijvoorbeeld maintenance engineer voor wtk's. Of iets van junior manager voor stuurlui.
- Praat zo min mogelijk met recruiters. Die lui hebben geen idee waar ze het over hebben en proberen jou te verkopen alsof je een auto bent.
- Er aan de wal tussen komen is niet zozeer het probleem, maar promotie is op zee veel vanzelfsprekender dan aan de wal.
- Bedenk goed wat je wilt. Vergeet hierbij niet dat werken op zee grote uitdagingen mee brengt, maar ook een bepaalde luxe heeft. Niemand aan de wal heeft zes weken achter elkaar vrij. Helemaal niemand.

Succes! En laat eens een berichtje achter hoe je de overgang ervaart.

Groet, Martijn.

[Roy]

Tja, daar zeg je zowat Martijn !.
Op zee zijn er uitdagingen en wordt naar oplossingen gezocht en uitgevoerd.
Aan de wal zien men veelal problemen en worden er schuldigen / verantwoordelijken aangewezen...…………
Een beetje zwart - wit gesteld misschien, maar toch.

m.v.g., Roy

[Bertus.]

Niemand aan de wal heeft zes weken achter elkaar vrij. Helemaal niemand.
Groet, Martijn.

Ik weet het niet zeker, maar ik denk dat
de leerkrachten wel minimaal zes weken vakantie
hebben.

M.v.g. Bertus.

[leo-shof]

Nou Bertus dat is denk nog een ?

[v+d]

Mannen, rustig aan het valt aan de wal best mee als je bereid bent, net als op schepen, soms wat langer van huis te zijn.
Er zijn bedrijven die je uitzenden naar het buitenland voor een langere tijd en bij terugkomst mag je gerust even uitrusten.
Vroeger aan boord kreeg je ook onder uit de zak als je iets verkeerd deed en waren er ook boekhouders aan de wal die bepaalden welke onderdelen je wel of niet kreeg of met welke verf je dat stukkie roest moest over tjetten.
Het was soms leuk en gezellig aan boord maar dat lag ook wel aan de samenstelling van de bemanning, waarom zou dat aan de wal anders zijn?
Het voordeel was en is wellicht nog dat je niet altijd met dezelfde mensen hoefde te werken, soms kwam je in een nieuwe ploeg terecht, nieuwe mensen nieuwe kansen en dat is aan de wal wel minder denk ik.
Op dit moment is er weer een tekort aan technische mensen dus ga geen vak kiezen waarnaar geen vraag is en als je dat al wel gedaan hebt moet je wat bijscholen in een richting waar gebrek aan mensen is.

Nadat ik mijn draai gevonden had aan de wal had ik het best naar mijn zin, hoewel ik toen ook veel in het buitenland zat en werk deed wat anderen niet zo snel zouden oppakken.
Nu als pensionado heb ik het natuurlijk buitengewoon naar mijn zin dus het komt vanzelf goed

[janvanduin]

en makkelijk 6 weken vakantie.

[Jacob Bothof]

"Toen ik ineens op het forum het onderwerp Overgang tegen kwam heb ik eerst even alles zitten lezen.
Het klinkt mij zeer bekend in de oren.
Zelf heb ik die keuze in 1969 (27 jaar) moeten maken, en echt het viel niet mee.Maar door de zure appel heen te bijten heb ik het
in verschillende walfuncties er toch heel goed vanaf gebracht ,alleen had dat niets meer met de zeevaart te maken.
In 1972 kon ik de roep niet weerstaan om alsnog een aflosreisje te gaan maken, vrouwtje mocht ook mee
zodat ze kon ervaren waar een zeemanshart altijd naar blijft hunkeren. Zij heeft deze reis ook als zeer positief ervaren
maar ging er niet mee akkoord om door te blijven gaan . Intussen 50 jaar getrouwd en sinds 2002
aan het rentenieren.Ook niet sleeeeecht
Jacob

[Eric]

Voor zeevarenden die een baan aan de wal zoeken, denk eens aan een baan als docent.
Betaald redelijk tot goed, en je hebt de schoolvakanties vrij. Bij de meeste andere walbanen ga je terug naar 21 tot 24 dagen vakantie in het jaar, en dat is niet heel veel.
Houd de Maritieme Vacature bank in de gaten, daar staat best wel eens iets leuks op.


Mvg,
Eric

[Breeze]

Gesprek gehad met een kennis die werkzaam was bij een stedelijk energiebedrijf dat is overgegaan naar een regionaal energiebedrijf wat nu te koop staat. Bij het gemeentelijk energiebedrijf was hij o.a. bedrijfsleider van de centrale en PZ functionaris.
Hij vertelde mij iets wat ik al lang wist, nl. dat machinisten van de GHV en KHV zeer gewild zijn als bedienings- en onderhoudspersoneel van de stroomopwekking, dus voor de ketels, turbines en de generatoren. Niet verwonderlijk als je hebt geleerd om zelfstandig en zonder steun van de wal een krachtcentrale aan de praat te houden en te onderhouden.
Maar hij vertelde me ook iets wat me enigszins verbaasde. Machinisten afkomstig van passagiersschepen staken negatief af. Hij noemde het prima-donna gedrag. Maar ook op een passagiersschip moet de kar draaiend gehouden worden en ze kunnen toch niet de hele tijd sjansen tijdens en na de galadiners?

Adri

[rspeur]

Adri,
Wat je nu vertelt over de "passagiersmachinisten" hoorde ik midden jaren '80 ook toen ik als personeelsboer werkte bij de gemeentelijke reiniging van Den Haag. Er moesten nieuwe medewerkers komen voor de vuilverbranding (toen nog midden in de stad, "de asplaag" genoemd), en uiteraard werd aan voormalige wtk's gedacht. Ik maakte van de sollicitanten een voorselectie waarbij ik meer lette op ervaring dan op diploma's (variërend van A tot volledig B) en besprak die selectie met het hoofd van de afdeling waaronder ook de vuilverbranding viel. Als eerste viel de man af die ik als mogelijk de beste had uitgezocht. Uitleg: passagiersschepenman, kapsones, past vrijwel zeker niet binnen het team. Bij nader inzien had hij een dusdanig "rijk" arbeidsverleden dat ik me had moeten afvragen hoe dat kwam, maar hij was overal uitgekotst. De nette uitleg die ik bij navraag kreeg was natuurlijk dat hij niet zo goed binnen het team paste.
René