Ongetwijfeld Roy, maar als je dat stuk ook meteen compleet ertussen lastte, had je ook een referentie voor het rechttrekken/vervangen van de schade...
In die beginjaren 60 kwam het nog wel eens voor dat oa binnenvaartschepen, omdat de schipper daar prijs op stelde, gedeeltelijk geklonken werden; het 1e schip wat op de dochterwerf van opa in Hindeloopen werd gebouwd, is daarvan nog een voorbeeld...
Maar verlengingen was toen al recht doorzagen, uiteentrekken, nieuwe stuk ertussen douwen, zaak weer naar elkaar toe trekken, en het geheel toen nog zoveel mogelijk spanningsvrij gelast mbv basische voorlassen, en verder tweezijdig aflassen met rutil….
Maar misschien zit ik er wel een paar jaar naast....
Het kan ook zijn dat de Oranjelijn de klinklijn -al was het zelfs deels- wilde behouden...
"Het oog" was in die tijd nog belangrijk... Toen kreeg een stuurman nog op z'n kl**….euh...falie als het schip met menievlekken de haven binnenkwam... Een goeie 10 jaar later kreeg hij op z'n falie (jawel, in 1 x goed) als het schip er netjes uitzag: "Waist wel wat dat kôst, mienjong ? Om dien waarklust vret ik dreug brood !"
't Was ook nooit goed
Maar dat stukkie ribbenkast viel gewoon op. Dat het met die reparatie te maken zou hebben zat er dik in. Maar dan snap ik de toegepaste methode nog niet helemaal...
Die ijsschade moet gigantisch zijn geweest. Daar zijn ze heel goed mee weggekomen: in de bekende ijszones als Oostzee, bij Alaska en IJsland en langs NovaScotia, en de great lakes liggen talloze, hele stille getuigen van hoe destructief ijs kan zijn, over de bodem verspreid... Afijn, 1 wowo'tje heeft grootcirkelend daarmee aardig de krant gehaald...