Re: KNRM
Geplaatst: 02 mei 2013 01:16
Ik zie net het bericht van Leo van 27.4 over de open dag van de KNRM van Ter Heijde weer.
Ik zag zijn foto's de dag erna en kreeg wat flash-backs die ik eigenlijk voor mezelf wilde houden.
Bij nader inzien toch maar niet, misschien delen anderen mijn ervaring van plm. 1955.
Egmond aan Zee, gedurende de zomermaanden stonden we er - vanuit Heiloo - op het strand met de tent. De hele zomer dus, zoals ook nu nog mensen de hele zomer op de camping staan. De omstandigheden zijn nu wat anders, maar dit terzijde.
Ook in "Het Derp" oefende de - toen nog - KNZHRM regelmatig. De boot lag op een rups, net als in Ter Heijde. Niet zo modern als nu natuurlijk, maar in beginsel was de zaak vergelijkbaar. Boot van de rups af "het zeetje" in, er werd een redding uitgevoerd, slachtoffers werden - voorzien van vetrode lappen met nepbloed - teruggebracht naar het strand. De boot kwam steevast terug op een andere plek dan de tewaterlatingsplaats, zowel het Noorder- als het Zuiderstrand moesten worden bediend.
De trekker met rups reed dan naar de te verwachten landingsplaats. Zo ook die ene keer die me altijd zal bijblijven. De zaak reed vlak langs het water, iedereen - vooral kinderen - er vlakbij. Spannend. Toch? Zo ook Lia Zomerdijk, dochtertje van de eigenaar van een ijzerwarenzaak in Alkmaar. Deel van een grote familie van twee turnverenigingen, De Halter en Turnlust. Bij welke club Zomerdijk hoorde weet ik niet meer, maar het hele spul stond de hele zomer op het strand.
Terug naar Lia. Spelend met golfjes of een hond dat weet ik niet meer, maar ineens lag ze onder de rups. Ik heb haar er aan de achterkant onderuit zien komen, zonder hoofd. Dat was pulp dus. Misschien was het nog erger, maar dat herinner ik me niet.
Ik heb daarna een paar keer verongelukte mensen gezien, van verbrande militairen in mijn diensttijd tot een schoolmeisje onder de bus in Monster in 1989 of 1990, maar Lia komt elke keer weer terug. Ik was een pikkie van een jaar of tien, maar kennelijk blijft het hangen. Ook nu dus, bij het zien van het transport van de boot van Ter Heijde.
Het past niet binnen mijn "ouwe jongensstukjes", ik wilde het toch even kwijt.
René
Ik zag zijn foto's de dag erna en kreeg wat flash-backs die ik eigenlijk voor mezelf wilde houden.
Bij nader inzien toch maar niet, misschien delen anderen mijn ervaring van plm. 1955.
Egmond aan Zee, gedurende de zomermaanden stonden we er - vanuit Heiloo - op het strand met de tent. De hele zomer dus, zoals ook nu nog mensen de hele zomer op de camping staan. De omstandigheden zijn nu wat anders, maar dit terzijde.
Ook in "Het Derp" oefende de - toen nog - KNZHRM regelmatig. De boot lag op een rups, net als in Ter Heijde. Niet zo modern als nu natuurlijk, maar in beginsel was de zaak vergelijkbaar. Boot van de rups af "het zeetje" in, er werd een redding uitgevoerd, slachtoffers werden - voorzien van vetrode lappen met nepbloed - teruggebracht naar het strand. De boot kwam steevast terug op een andere plek dan de tewaterlatingsplaats, zowel het Noorder- als het Zuiderstrand moesten worden bediend.
De trekker met rups reed dan naar de te verwachten landingsplaats. Zo ook die ene keer die me altijd zal bijblijven. De zaak reed vlak langs het water, iedereen - vooral kinderen - er vlakbij. Spannend. Toch? Zo ook Lia Zomerdijk, dochtertje van de eigenaar van een ijzerwarenzaak in Alkmaar. Deel van een grote familie van twee turnverenigingen, De Halter en Turnlust. Bij welke club Zomerdijk hoorde weet ik niet meer, maar het hele spul stond de hele zomer op het strand.
Terug naar Lia. Spelend met golfjes of een hond dat weet ik niet meer, maar ineens lag ze onder de rups. Ik heb haar er aan de achterkant onderuit zien komen, zonder hoofd. Dat was pulp dus. Misschien was het nog erger, maar dat herinner ik me niet.
Ik heb daarna een paar keer verongelukte mensen gezien, van verbrande militairen in mijn diensttijd tot een schoolmeisje onder de bus in Monster in 1989 of 1990, maar Lia komt elke keer weer terug. Ik was een pikkie van een jaar of tien, maar kennelijk blijft het hangen. Ook nu dus, bij het zien van het transport van de boot van Ter Heijde.
Het past niet binnen mijn "ouwe jongensstukjes", ik wilde het toch even kwijt.
René