Marine Lightwheels
-
Ro
Graancirkels komen wereldwijd voor en niet alleen op ongeveer een bepaalde breedtegraad. Die mensen van die site houden zich bezig met lichtverschijnselen in graancirkels, maar ook met lichtverschijnselen elders, verklaarbaar of onverklaarbaar.Het is alleen jammer dat de graancirkeljongens zich meester hebben gemaakt van dit verschijnsel en aan hun web site gehangen hebben als een soort natte uitvoering van hun cirkels..... Tja.
Duizenden mensen over de hele wreld nemen al honderden lichtverschijnselen waar, deels verklaarbaar en deels onverklaarbaar. Helaas zijn er ook een heleboel mensen die dingen gaan verzinnen...
Ro
-
Gerard
zeevonk
Beste mensen: Die lichten zijn inderdaad, zoals gezegd, oplichtende zeediertjes van plm. 1 mm. groot, de zg. ,,zeevonk``. Komt heel zeldzaam ook voor op de Noordzee, bij heel kalm weer. Misschien mag ik een paar dingen toevoegen: Heb het ook meegemaakt op de Indische en Stille Oceaan, geen echte ,,wielen`` maar toch een aantal ,,spaken`` aan bak- en stuurboord. Ik denk in dit geval door boeg- en hekgolven van het schip. Voorwaarde is wel dat de zee een spiegel is anders worden die diertjes niet ,,ge-activeerd``. Dat het maar een tien-twintig minuten duurt heeft twee oorzaken: Er zijn, net als bij zeewier, ,,velden`` van dat plankton van enkele mijlen lang en breed, en het is ook niet overal echt spiegelglad, een licht briesje en het verdwijnt weer. Ik heb zelfs voor de kant meegemaakt dat het zichtbaar was : Had in Penang een lady aan boord `s avonds, en die wilde even sanitair ontspannen. Ze ging het kleine kamertje in, en spoelde door. De deur vloog open en ze was in paniek, er scheen licht in die pot en ze durfde niet weer terug. Ik ging kijken en spoelde ook door, en heel die pot werd verlicht door een lila-blauw schijnsel, dat was een ongelooflijk gezicht. Dat werd dus met de zoutwaterspoelpomp mee naar binnen gezogen.
Wat die stralen boven Haarlem betreft: Dat hebben we hier boven Eindhoven ook een paar maal gehad. En gaat nou niet lachen ,,daar heb je hem weer`` (ik ken ook de reacties) maar de reden was heel simpel: Lasers of sterke schijnwerpers op een feestje ergens buiten de stad. Zeker als het wat vochtige lucht is of dunne bewolking is het een spectaculair gezicht, die schijnwerpers komen tot een 6-7 km. hoog en die lasers wel 20 km. Die dingen staan op een draaivoet en worden electrisch rondgezwaaid. vriendelijke groet Gerard.
Wat die stralen boven Haarlem betreft: Dat hebben we hier boven Eindhoven ook een paar maal gehad. En gaat nou niet lachen ,,daar heb je hem weer`` (ik ken ook de reacties) maar de reden was heel simpel: Lasers of sterke schijnwerpers op een feestje ergens buiten de stad. Zeker als het wat vochtige lucht is of dunne bewolking is het een spectaculair gezicht, die schijnwerpers komen tot een 6-7 km. hoog en die lasers wel 20 km. Die dingen staan op een draaivoet en worden electrisch rondgezwaaid. vriendelijke groet Gerard.
-
Tirando Valvolas
Re: Marine Lightwheels
Via mijn website kreeg ik van Fons Tuijl een verslag van een observatie van lichtende wielen gedaan aan boord van de Shelltanker SEPIA, in Maart 1975 in de zuid Chinese Zee op positie 0-12-42-N en 106-29-01 E. Hij was de tweede stuurman a/b van de Sepia.
Zijn observaties komen veel overeen met wat hier al eerder gemeld is door met name Ferry.
"De Shell Tanker Sepia, een stoomturbineschip van 249 meter lang,een schitterend luxe tanker nog met een “midscheeps”, had een maand lang in Singapore liggen schoonmaken en was nu onderweg naar Brunei Bay in Labuan om opgelegd te worden als eerste Shell Tanker. Later kwamen er nog ruim tien tankers bij.
Het was helder zicht en bladstil. Het was zwoel, ietwat vochtig en de zee was vlak: een “melkzee”.
Je kon geen afscheiding zien tussen het zee-oppervlak en de hemel ( geen horizon zichtbaar)
Ik had om middernacht de derde stuurman afgelost , die na 5 minuten de brug had verlaten.
Ik ging even later naar buiten, waar ook de Chinese uitkijk stond op stuurboord brugvleugel.
Even later zagen we aan de horizon licht opflitsen en verbaasd keken de uitkijk en ik naar dit verschijnsel wat dit kon zijn.
Ik ging terug naar de kaartenkamer om te dubbelchecken of we misschien in de buurt van land konden wezen en dit dus branding zou kunnen zijn.
Maar dit was onmogelijk : wij voeren nog steeds in volle zee ( het was nog ver voor de tijd van de GPS, dus plaatsbepaling d.m.v. een zonnetje of een sterbestek was niet altijd mogelijk : je hebt voor een sterretje schieten een horizon nodig en die was niet te onderscheiden).
We kwamen dichterbij ( reeds binnen de 5 minuten ) en we ontdekten dat dit de bekende “wagenwielen “ waren: een verschijnsel, waar ze in ons “Meteo-boek” op de Zeevaartschool al melding van maakten.
Ik rende naar binnen en belde mijn vrouw , die toen ook meevoer, op in onze hut en vertelde haar om naar buiten te gaan kijken.
Helaas bleef zij op hetzelfde dek( het dek boven het centrecastle ), compleet met dekverlichting en zag door deze “lichtvervuiling” deze wagenwielen niet.
Ik stond inmiddels weer op Stuurboord vleugel en voeren wij dwars door 2 wagenwielen heen.
Deze wielen waren ( geschat met de scheepslengte als uitgangspunt) zo’n 200 meter in diameter en bestond alleen maar uit ( rechte )spaken : ik schat zo’n 12 spaken per wiel, zonder ringen en ronddraaiend met een snelheid van een 30 omw./minuut., met een groenige fosforiserende kleur ( als een “lichtende zee “).
2 Wielen draaiden de ene kant op, het derde wiel draaide contra.
Welke wat deed kan ik me niet meer herinneren.
Ook de raakvlakken van de 3 wielen weet ik niet exact meer , maar ze zaten bij mekaar, en raakten mekaar ook.
Ik geloof niet, dat ze “in mekaar grepen”.
Wij voeren door de 2 buitenste wagenwielen en keken op afstand ook naar het derde wiel.
In tegenstelling tot andere meldingen is mij bijgebleven dat deze wielen NIET boven water draaiden maar OP of vlak ONDER het wateroppervlak.
Er waren ook totaal geen andere schepen in de buurt en toen we eenmaal door de wielen heen waren gevaren verdwenen deze wielen naar achteren, waarbij door het schijnsel van de verlichting van de achteraccommodatie de wielen al snel uit het zicht waren verdwenen.
Gezien de eerdere meldingen van de Kermia en de Dione ( ook Shell Tankers ) is het ook bij mij zeer aannemelijk, dat dit verschijnsel wordt veroorzaakt door trillingen van het schip.
Ik denk met name aan de trillingen van de schroef, daar EN de Kermia EN de Sepia beide turbine-schepen waren.
Alleen de Dione was in deze serie een motorschip.
En natuurlijk zijn er meerdere geluiden aan boord van een schip dan alleen het draaien van de schroef ( het gieren van de tandwielkast van de turbine b.v., of de Airco’s)
Frappant inderdaad dat er uit de vroegere zeiltijd totaal geen meldingen van dit fenomeen bekend zijn.
Later ook terugrekenend en stilstaande met de tijd erbij kan het inderdaad niet zo zijn , dat wij het verschijnsel al van verre zagen aankomen ( wat ik eerst dacht : branding aan de horizon ), maar pas gedurende een minuut of 10 / 15 van tevoren.
Ook na het passeren van deze wielen was het verschijnsel snel weer verdwenen.
Men kan dus haast niet anders concluderen dan dat de invloed van het schip inderdaad te maken heeft met het ontstaan van dit verschijnsel.
Maar WAT dit veroorzaakt is nog bij iedereen duister.
Er moet me nog van het hart, dat ik dezelfde neiging had als anderen, dat ik NIET de ouwe heb gebeld, daar deze waarschijnlijk vanwege het feit dat we “Selected Ship” waren , de opdracht had gegeven allerlei metingen te moeten doen met betrekking tot watertemperatuur, luchttemperatuur, - vochtigheid en weet ik veel wat.
Ik vond het te imponerend om mij van dit schouwspel te verwijderen en heb , in gezelschap van de , eerst vreemd kijkende , Chinese uitkijk( maar later ook van bewondering ) in stilte van dit schouwspel genoten.
Helaas vertelde mijn vrouw later pas dat zij niets ervan had gezien, maar was zij wel op de hoogte van de melding van de aanwezigheid van deze wielen."
Tot zover het verslag van de observatie.
Zijn observaties komen veel overeen met wat hier al eerder gemeld is door met name Ferry.
"De Shell Tanker Sepia, een stoomturbineschip van 249 meter lang,een schitterend luxe tanker nog met een “midscheeps”, had een maand lang in Singapore liggen schoonmaken en was nu onderweg naar Brunei Bay in Labuan om opgelegd te worden als eerste Shell Tanker. Later kwamen er nog ruim tien tankers bij.
Het was helder zicht en bladstil. Het was zwoel, ietwat vochtig en de zee was vlak: een “melkzee”.
Je kon geen afscheiding zien tussen het zee-oppervlak en de hemel ( geen horizon zichtbaar)
Ik had om middernacht de derde stuurman afgelost , die na 5 minuten de brug had verlaten.
Ik ging even later naar buiten, waar ook de Chinese uitkijk stond op stuurboord brugvleugel.
Even later zagen we aan de horizon licht opflitsen en verbaasd keken de uitkijk en ik naar dit verschijnsel wat dit kon zijn.
Ik ging terug naar de kaartenkamer om te dubbelchecken of we misschien in de buurt van land konden wezen en dit dus branding zou kunnen zijn.
Maar dit was onmogelijk : wij voeren nog steeds in volle zee ( het was nog ver voor de tijd van de GPS, dus plaatsbepaling d.m.v. een zonnetje of een sterbestek was niet altijd mogelijk : je hebt voor een sterretje schieten een horizon nodig en die was niet te onderscheiden).
We kwamen dichterbij ( reeds binnen de 5 minuten ) en we ontdekten dat dit de bekende “wagenwielen “ waren: een verschijnsel, waar ze in ons “Meteo-boek” op de Zeevaartschool al melding van maakten.
Ik rende naar binnen en belde mijn vrouw , die toen ook meevoer, op in onze hut en vertelde haar om naar buiten te gaan kijken.
Helaas bleef zij op hetzelfde dek( het dek boven het centrecastle ), compleet met dekverlichting en zag door deze “lichtvervuiling” deze wagenwielen niet.
Ik stond inmiddels weer op Stuurboord vleugel en voeren wij dwars door 2 wagenwielen heen.
Deze wielen waren ( geschat met de scheepslengte als uitgangspunt) zo’n 200 meter in diameter en bestond alleen maar uit ( rechte )spaken : ik schat zo’n 12 spaken per wiel, zonder ringen en ronddraaiend met een snelheid van een 30 omw./minuut., met een groenige fosforiserende kleur ( als een “lichtende zee “).
2 Wielen draaiden de ene kant op, het derde wiel draaide contra.
Welke wat deed kan ik me niet meer herinneren.
Ook de raakvlakken van de 3 wielen weet ik niet exact meer , maar ze zaten bij mekaar, en raakten mekaar ook.
Ik geloof niet, dat ze “in mekaar grepen”.
Wij voeren door de 2 buitenste wagenwielen en keken op afstand ook naar het derde wiel.
In tegenstelling tot andere meldingen is mij bijgebleven dat deze wielen NIET boven water draaiden maar OP of vlak ONDER het wateroppervlak.
Er waren ook totaal geen andere schepen in de buurt en toen we eenmaal door de wielen heen waren gevaren verdwenen deze wielen naar achteren, waarbij door het schijnsel van de verlichting van de achteraccommodatie de wielen al snel uit het zicht waren verdwenen.
Gezien de eerdere meldingen van de Kermia en de Dione ( ook Shell Tankers ) is het ook bij mij zeer aannemelijk, dat dit verschijnsel wordt veroorzaakt door trillingen van het schip.
Ik denk met name aan de trillingen van de schroef, daar EN de Kermia EN de Sepia beide turbine-schepen waren.
Alleen de Dione was in deze serie een motorschip.
En natuurlijk zijn er meerdere geluiden aan boord van een schip dan alleen het draaien van de schroef ( het gieren van de tandwielkast van de turbine b.v., of de Airco’s)
Frappant inderdaad dat er uit de vroegere zeiltijd totaal geen meldingen van dit fenomeen bekend zijn.
Later ook terugrekenend en stilstaande met de tijd erbij kan het inderdaad niet zo zijn , dat wij het verschijnsel al van verre zagen aankomen ( wat ik eerst dacht : branding aan de horizon ), maar pas gedurende een minuut of 10 / 15 van tevoren.
Ook na het passeren van deze wielen was het verschijnsel snel weer verdwenen.
Men kan dus haast niet anders concluderen dan dat de invloed van het schip inderdaad te maken heeft met het ontstaan van dit verschijnsel.
Maar WAT dit veroorzaakt is nog bij iedereen duister.
Er moet me nog van het hart, dat ik dezelfde neiging had als anderen, dat ik NIET de ouwe heb gebeld, daar deze waarschijnlijk vanwege het feit dat we “Selected Ship” waren , de opdracht had gegeven allerlei metingen te moeten doen met betrekking tot watertemperatuur, luchttemperatuur, - vochtigheid en weet ik veel wat.
Ik vond het te imponerend om mij van dit schouwspel te verwijderen en heb , in gezelschap van de , eerst vreemd kijkende , Chinese uitkijk( maar later ook van bewondering ) in stilte van dit schouwspel genoten.
Helaas vertelde mijn vrouw later pas dat zij niets ervan had gezien, maar was zij wel op de hoogte van de melding van de aanwezigheid van deze wielen."
Tot zover het verslag van de observatie.
Re: Marine Lightwheels
Ja de zee kan soms mooi oplichten. Begrijpelijk dat sommige lieden daar allerlei niet wetenschappelijk bewezen verklaringen voor hebben. Ook aan de nachtelijke hemel is op dit gebied ook van alles te zien. Zelfs de profeet Ezechiel spreekt hier over in het Oude Testament.Ik blijf even met mijn voeten aan de grond, prettige zondag
Julie Driscoll "Wheels on fire"
http://youtu.be/c7sQvBkcJdY
quo vadis
Re: Marine Lightwheels
Wat mij opvalt is dat op 3 verschillende Shell-tankers dit verschijnsel van lichtende wielen gerapporteerd is, namelijk de Kermia, Sepia en Dione. En dan zullen er waarschijnlijk nog een aantal gevallen zijn waar het verschijnsel niet gerapporteerd is. Zo wel de melding van de observaties van Ferry en van Fons zijn meer dan 30 jaar na dato gedaan, omdat zij hoogstwaarschijnlijk schroomden deze observaties publiek te maken om niet als dwaas of stoefer te worden uitgemaakt.
Wat zijn de overeenkomsten tussen die tankers ? Ik zal het eens uitzoeken en in een tabelletje hier plaatsen.
Ferry heb jij nog ooit wat teruggehoord van jouw meldingen aan de diverse instanties ?
Wat zijn de overeenkomsten tussen die tankers ? Ik zal het eens uitzoeken en in een tabelletje hier plaatsen.
Ferry heb jij nog ooit wat teruggehoord van jouw meldingen aan de diverse instanties ?