Koninklijke Hollandse Lloyd
-
- Berichten: 1482
- Lid geworden op: 26 mar 2016 16:10
Re: Koninklijke Hollandse Lloyd
Graag meer van dat soort verhalen We willen af en toe weer een beetje lachen, na de sombere maar
mooie verhalen van het afscheid van onze grondlegger JOS.
Jacob
mooie verhalen van het afscheid van onze grondlegger JOS.
Jacob
Re: Koninklijke Hollandse Lloyd
Vergeet niet om deze pagina , de verhalen onderaan te lezen.viewtopic.php?f=1&t=680&start=3040
Voor elke oplossing.
Is wel een probleem te bedenken.
Is wel een probleem te bedenken.
Re: Koninklijke Hollandse Lloyd
Twee foto's ontvangen van Peter V.
Eemland en Amstelland.
groet
Hans
Eemland en Amstelland.
groet
Hans
- Bijlagen
-
- Eemlnd 1953.jpg (52.76 KiB) 2237 keer bekeken
-
- Amstelland 1962.jpg (38.76 KiB) 2237 keer bekeken
Voor elke oplossing.
Is wel een probleem te bedenken.
Is wel een probleem te bedenken.
Re: Koninklijke Hollandse Lloyd
Hallo allemaal
Hier nog een verhaal van Hwtk. Kees ( C. Los ) staat in zijn boek : Van thuisreis tot Papeete
Loonadministratie
Deze reis duurde precies een maand en voor onze begrippen dus erg kort. Op 11 maart vertrokken we leeg uit Amsterdam en na veertien dagen varen kwam het schip aan in Houston. Via New Orleans, Philadelphia arriveerden we in New York en zat voor mij de reis erop. Dit schip was namelijk verkocht aan een land in het Midden Oosten. Een scheepvaartbureau in Amerika trad op als tussenpersoon en een aantal zaken werd behartigd en uitgevoerd op een Amerikaanse manier, die op ons wel zeer vreemd overkwam. De bemanning was afkomstig uit diverse Europese landen, o.a. Nederland, Duitsland, Spanje, alsmede enige Scandinavische zeevarenden. Als enige verliet ik dit schip en vanzelfsprekend geeft men dan brieven voor thuis mee. Men is verzekerd van een snelle en betrouwbare postverbinding. In Nederland aangekomen frankeert men deze brieven en in de betreffende woonplaats worden ze gepost. De familieleden thuis kijken even vreemd op van een brief gepost in Nederland, terwijl ze een brief verwachten uit Amerika, maar bij het lezen wordt dit natuurlijk onmiddellijk verklaard. Zo ontving ik een aantal brieven, echter de vierde WTK overhandigde mij een brief die ongeveer een halve centimeter dik was en ook behoorlijk zwaar. Meteen vroeg ik “Wat zit daar in?” Uiteindelijk heb ik er natuurlijk volkomen niets mee te maken wat hij verstuurd, het was meer een soort reactie. Dit formaat brieven komt eigenlijk nooit voor. Maar tot mijn verbazing antwoordde hij “Er zit achthonderd dollar in. Dit is bestemd voor mijn vrouw.” Nu kwam de summiere werkwijze van het Amerikaanse bureau naar voren. De opvarenden moeten zelf maar zorgen dat geld overgemaakt wordt naar hun familieleden. De kantoren van Nederlandse rederijen bieden de mogelijkheid om maandelijks een vast bedrag over te maken naar opgegeven bankrekeningen en hiervan wordt door vrijwel iedereen gebruik gemaakt. Maar lezers, ik voelde me helemaal niet lekker om, teruggekeerd, op een Nederlands postkantoor zo’n groot bedrag in een brievenbus te deponeren. Het bleek, hij woonde in D., waarop ik aanbood om dit bedrag bij hem thuis te overhandigen. U begrijpt, deze suggestie werd met vreugdegeschal in dank aanvaard, want hij zat er zelf ook goed verlegen mee. Na New York ging het schip naar het Midden-Oosten en een goede gelegenheid om dan geld over te maken naar Holland werd steeds kleiner.
‘s Avonds vertrok ik dan van Kennedy Airport, de volgende ochtend vroeg arriveert men op Schiphol. De volgende dag naar Amsterdam en op het kantoor een en ander bepraat over deze reis. Hierna ging ik naar de loonadministratie, voor het financiële gedeelte. Hier stelde ik de vraag “Hoe kom ik in D.?” En enigszins vanzelfsprekend vertelde ik bovenstaand verhaal. Maar nu kwam de loonadministrateur naar voren. Hij zette een vel papier in de typemachine, en begon hierop een verhaal te typen wat hij mij overhandigde. Wat was dat? Tot mijn verbazing had hij een schuldbekentenis gemaakt met ongeveer de volgende inhoud: “Overhandigd aan Mevr. A te D, een bedrag groot achthonderd Amerikaanse dollars, getekend voor ontvangst, enz., enz.” Ja, lezers, bij een normale loonadministratie verwisselt het kleinste bedrag niet van eigenaar als dit niet schriftelijk vastgelegd is. En deze man gruwde van het idee, om dit bedrag zomaar te overhandigen. Hij suggereerde nog “Straks heeft die Mevrouw het niet ontvangen, en ben jij verantwoordelijk.” Ja, daar zat wat in. Dus stak ik de schuldbekentenis bij me en ging op pad naar D. Aangekomen in D. het juiste adres gevonden en aangebeld. De deur werd geopend door een jongetje van een jaar of acht. “Is je moeder thuis?” En binnengelaten in de kamer zag ik een foto staan van de vierde WTK waarmee ik dus een maand lang samengewerkt had. Dit was zeer zeker het juiste adres en ik overhandigde de brief met de woorden “Er zit geld in, telt U het na.” Maar ach, de brief werd achter de klok gezet en nog niet geopend. Later realiseerde ik me dat ikzelf het bedrag niet nageteld had of voor ontvangst getekend had. De kinderen vroegen nu “Heeft U bij mijn vader gevaren? Hoe is het met hem?” En na enig gepraat ben ik weer naar huis gegaan. Later vond ik de schuldbekentenis. Die heb ik maar verscheurd.
Nog even een correctie op het verhaal Waterland op pagina 191 . daar ontbrak een hele bladzijde , ik heb die er tussen gezet. Tussen 3 en 4 staat nu de ontbrekende bladzijde als nr. 6. Sorry nu moet/mag je het verhaal opnieuw gaan lezen.
http://www.kombuispraat.com/viewtopic.p ... start=3040
Hier nog een verhaal van Hwtk. Kees ( C. Los ) staat in zijn boek : Van thuisreis tot Papeete
Loonadministratie
Deze reis duurde precies een maand en voor onze begrippen dus erg kort. Op 11 maart vertrokken we leeg uit Amsterdam en na veertien dagen varen kwam het schip aan in Houston. Via New Orleans, Philadelphia arriveerden we in New York en zat voor mij de reis erop. Dit schip was namelijk verkocht aan een land in het Midden Oosten. Een scheepvaartbureau in Amerika trad op als tussenpersoon en een aantal zaken werd behartigd en uitgevoerd op een Amerikaanse manier, die op ons wel zeer vreemd overkwam. De bemanning was afkomstig uit diverse Europese landen, o.a. Nederland, Duitsland, Spanje, alsmede enige Scandinavische zeevarenden. Als enige verliet ik dit schip en vanzelfsprekend geeft men dan brieven voor thuis mee. Men is verzekerd van een snelle en betrouwbare postverbinding. In Nederland aangekomen frankeert men deze brieven en in de betreffende woonplaats worden ze gepost. De familieleden thuis kijken even vreemd op van een brief gepost in Nederland, terwijl ze een brief verwachten uit Amerika, maar bij het lezen wordt dit natuurlijk onmiddellijk verklaard. Zo ontving ik een aantal brieven, echter de vierde WTK overhandigde mij een brief die ongeveer een halve centimeter dik was en ook behoorlijk zwaar. Meteen vroeg ik “Wat zit daar in?” Uiteindelijk heb ik er natuurlijk volkomen niets mee te maken wat hij verstuurd, het was meer een soort reactie. Dit formaat brieven komt eigenlijk nooit voor. Maar tot mijn verbazing antwoordde hij “Er zit achthonderd dollar in. Dit is bestemd voor mijn vrouw.” Nu kwam de summiere werkwijze van het Amerikaanse bureau naar voren. De opvarenden moeten zelf maar zorgen dat geld overgemaakt wordt naar hun familieleden. De kantoren van Nederlandse rederijen bieden de mogelijkheid om maandelijks een vast bedrag over te maken naar opgegeven bankrekeningen en hiervan wordt door vrijwel iedereen gebruik gemaakt. Maar lezers, ik voelde me helemaal niet lekker om, teruggekeerd, op een Nederlands postkantoor zo’n groot bedrag in een brievenbus te deponeren. Het bleek, hij woonde in D., waarop ik aanbood om dit bedrag bij hem thuis te overhandigen. U begrijpt, deze suggestie werd met vreugdegeschal in dank aanvaard, want hij zat er zelf ook goed verlegen mee. Na New York ging het schip naar het Midden-Oosten en een goede gelegenheid om dan geld over te maken naar Holland werd steeds kleiner.
‘s Avonds vertrok ik dan van Kennedy Airport, de volgende ochtend vroeg arriveert men op Schiphol. De volgende dag naar Amsterdam en op het kantoor een en ander bepraat over deze reis. Hierna ging ik naar de loonadministratie, voor het financiële gedeelte. Hier stelde ik de vraag “Hoe kom ik in D.?” En enigszins vanzelfsprekend vertelde ik bovenstaand verhaal. Maar nu kwam de loonadministrateur naar voren. Hij zette een vel papier in de typemachine, en begon hierop een verhaal te typen wat hij mij overhandigde. Wat was dat? Tot mijn verbazing had hij een schuldbekentenis gemaakt met ongeveer de volgende inhoud: “Overhandigd aan Mevr. A te D, een bedrag groot achthonderd Amerikaanse dollars, getekend voor ontvangst, enz., enz.” Ja, lezers, bij een normale loonadministratie verwisselt het kleinste bedrag niet van eigenaar als dit niet schriftelijk vastgelegd is. En deze man gruwde van het idee, om dit bedrag zomaar te overhandigen. Hij suggereerde nog “Straks heeft die Mevrouw het niet ontvangen, en ben jij verantwoordelijk.” Ja, daar zat wat in. Dus stak ik de schuldbekentenis bij me en ging op pad naar D. Aangekomen in D. het juiste adres gevonden en aangebeld. De deur werd geopend door een jongetje van een jaar of acht. “Is je moeder thuis?” En binnengelaten in de kamer zag ik een foto staan van de vierde WTK waarmee ik dus een maand lang samengewerkt had. Dit was zeer zeker het juiste adres en ik overhandigde de brief met de woorden “Er zit geld in, telt U het na.” Maar ach, de brief werd achter de klok gezet en nog niet geopend. Later realiseerde ik me dat ikzelf het bedrag niet nageteld had of voor ontvangst getekend had. De kinderen vroegen nu “Heeft U bij mijn vader gevaren? Hoe is het met hem?” En na enig gepraat ben ik weer naar huis gegaan. Later vond ik de schuldbekentenis. Die heb ik maar verscheurd.
Nog even een correctie op het verhaal Waterland op pagina 191 . daar ontbrak een hele bladzijde , ik heb die er tussen gezet. Tussen 3 en 4 staat nu de ontbrekende bladzijde als nr. 6. Sorry nu moet/mag je het verhaal opnieuw gaan lezen.
http://www.kombuispraat.com/viewtopic.p ... start=3040
Voor elke oplossing.
Is wel een probleem te bedenken.
Is wel een probleem te bedenken.
Re: Koninklijke Hollandse Lloyd
Er komt nog een verhaal over de Visserijschool te IJmuiden. Ook een verhaal van Kees Los.
Dus slechts zijdelings te maken met de KHL
Ik ben er mee bezig , dus houd deze oagina in de gaten.
groeten en veel leesplezier
Hans
Dus slechts zijdelings te maken met de KHL
Ik ben er mee bezig , dus houd deze oagina in de gaten.
groeten en veel leesplezier
Hans
Voor elke oplossing.
Is wel een probleem te bedenken.
Is wel een probleem te bedenken.
Re: Koninklijke Hollandse Lloyd
gr.Bas
Re: Koninklijke Hollandse Lloyd
Het verhaal visscherijschool , het tegenwoordige Zee en havenmuseum te IJmuiden.
Dit zet ik hier omdat de schrijver van dit verhaal hier zijn loopbaan als swtk begon. C.Los ( Kees ) Hwtk van de Koninklijke Hollandsche Lloyd.
Groeten
Hans
Dit zet ik hier omdat de schrijver van dit verhaal hier zijn loopbaan als swtk begon. C.Los ( Kees ) Hwtk van de Koninklijke Hollandsche Lloyd.
Groeten
Hans
- Bijlagen
-
- Visserijschool 1.JPG (243.4 KiB) 1943 keer bekeken
-
- Visserijschool 2.JPG (275.89 KiB) 1943 keer bekeken
-
- Visserijschool 3.JPG (262.95 KiB) 1943 keer bekeken
-
- Visserijschool 4.JPG (260.37 KiB) 1943 keer bekeken
-
- Visserijschool 5.JPG (27.24 KiB) 1943 keer bekeken
Voor elke oplossing.
Is wel een probleem te bedenken.
Is wel een probleem te bedenken.
Re: Koninklijke Hollandse Lloyd
Wat een prachtige "praktijk" verhalen zeg !.
Hier lust ik wel pap van.
m.v.g., Roy
Hier lust ik wel pap van.
m.v.g., Roy
Een individu weet meer niet dan wel.
Laat dat a.u.b. zo blijven................
Laat dat a.u.b. zo blijven................
Re: Koninklijke Hollandse Lloyd
De Westland
Zal best wel eens voorbij zijn gekomen .
Groet
Hans
Zal best wel eens voorbij zijn gekomen .
Groet
Hans
- Bijlagen
-
- Westland.jpg (33.22 KiB) 1908 keer bekeken
Voor elke oplossing.
Is wel een probleem te bedenken.
Is wel een probleem te bedenken.
Re: Koninklijke Hollandse Lloyd
Bij Hoek van Holland of IJmuiden ?Zal best wel eens voorbij zijn gekomen
Oost, west...ook best