Foto's van sleper Schelde (III) uit 1926 en plaats scheepbel

Een gezellig, leuk en informatief Scheepvaartforum
Jan Klok

Bericht door Jan Klok »

Beste allemaal,

Wie kan mij nog wat meer vertellen over het gebruik van de scheepsbel?
Wat was de functie vroeger?
Bestaat het nog steeds?

Helaas heb ik geen "scheepvaartverleden" en moet het dus van overlevering hebben.

Ik kijk met belangstelling uit naar jullie reactie!

Hartelijke groeten,

Jan

Gebruikersavatar
Compass
Berichten: 3062
Lid geworden op: 22 jul 2004 11:11
Locatie: Groningen

Bericht door Compass »

Scheepsbel

Oudste functie : Glazen slaan om de verstreken tijd van de 4 uurs wacht aan te geven ; een slag per half uur en in groepen van twee ; gebeurt niet meer ; mogelijk nog op passagiersschepen voor de show

Ten anker bij mist : op VOORschip elke minuut (?) de bel luiden en bij lengte > 100m (of 150m ?) aansluitend op achterschip de gong ; nog steeds voorschrift maar wie nu nog met mist ten anker gaat is de met de kerst (en de rest van zijn leven) thuis

Bij ten anker komen : aantal shackles (=kettinglengten à 15 vadem) door "bellen" ; ervaren stuurlui en matrozen volgens mij nog wel maar latere generaties zet ik vraagtekens bij

En last but not least : in de kroeg = rondje voor de hele tent :) ; probeer maar eens

Er mee naar huis bellen is nog nooit iemand gelukt :roll:

Groeten,
Bert de Boer
Rob Deelder (RIP)

Bericht door Rob Deelder (RIP) »

Hallo Bert, nog een kleine aanvulling:
bij anker op gaan, ook het aantal sluitings en als de ketting recht op en neer
staat (als het anker uit de grond komt) een heleboel slagen op de bel.
Gebruikersavatar
Compass
Berichten: 3062
Lid geworden op: 22 jul 2004 11:11
Locatie: Groningen

Bericht door Compass »

Oeps :oops: vergeten :!:

smoesje; we gingen nooit anker op :oops:

Groeten,
Bert de Boer
Roy
Berichten: 12721
Lid geworden op: 29 jan 2005 22:19
Locatie: Den Helder

Bericht door Roy »

Da's een mooie uitleg bij de bel van de "Schelde". Het gaat immers om een zeeschip.
Maar de bel bij het sleepschip "Mineral 21" werd heel anders gebruikt.
Exact weet ik het helaas ook niet, daar ik nooit op sleepschepen gevaren heb.
Het was wel zo; de sleepboot gaf met een klokslag aan wanneer 's ochtends de mensen aan dek moesten zijn en wanneer het anker bij de sleepschepen opgedraaid moest worden. De sleepboot begon dan alvast langzaam vooruit te stomen en haalde z'n eigen anker scheep.
Met klokslagen werd ook duidelijk gemaakt dat het anker echt scheep moest zijn en er volle kracht gesleep ging worden.
Ook hadden zowel sleepschepen als motorschepen een bel op de brugvleugel ter communicatie met de man(nen) op het voordek.
Dit systeem raakte buiten gebruik met het in swing komen van het elektrische lulijzer, welke aan de voorkant van de voorroef gemonteerd zat.

m.v.g. Roy
Jos Komen (R.I.P)

Bericht door Jos Komen (R.I.P) »

Hallo Roy,
Die elektrische lulijzers.
We hadden een vaste "intercom".
Ik zie die krengen nog hangen, er kwam meestal een hoop teringherrie uit, hoge fluittonen, gepiep en gekraak en daartussendoor kon je de bevelen, of de vragen van de brug horen en kon je door op een knoppie te drukken dit beantwoorden met op de achtergrond het geluid van draaiende winches, want dat kreng hing vlak achter de stoomwinch op de poop.
Mijn eerste taak als leerling op de "Caltex Rotterdam" was bij vertrek bij dit destijds moderne apparaat de communicatie tussen de tweede stuurman en de brug te verzorgen.
Ik kon ze geen van beiden verstaan en begreep ook niet wat die second bedoelde toen hij een draaiende beweging met zijn armen maakte.
"Dat betekent dat de schroef vrij is, eikel die je bent, zo te zien ben je nog stommer dan het achterend van een varken, als je zelfs DIT niet begrijpt"".
Daarvoor hoorde ik al metaalachtige stemmen vanuit dat apparaat komen en kon ik schroef en vrij eruit opmaken.
Weet ik veel, je staat daar 's ochtends vroeg in het donker te blauwbekken achter een stoomwinch en je ziet dikke natte kinkende manillatrossen ingehieuwd worden. Het stalen achterspring moesten we nog houden en niet breken.
Het spring brak en ik zag een matroos met bebloed hoofd langswaggelen richting kombuis.
Maar dit was allemaal "Ter leringh ende vermaeck", daar ben je tenslotte leerling voor.
Ja, de eerste reis...
All the best
Jos
Jos Komen (R.I.P)

Bericht door Jos Komen (R.I.P) »

Op de bak stond ook zo'n intercom.
Op de brug hadden ze altijd de gewoonte om hele belangrijke orders te geven op het moment dat de baas timmerman de grondstopper losdraaide om het anker te laten vallen.
Als je dan nadat het anker hield naar de brug ging kreeg je als arme leerling ook nog op je sodemieter omdat je dat ding bij had staan als het anker gedropped werd, want daar konden ze op de brug natuurlijk ook met de volumeknop op maximum van meegenieten.
En als je de volumeknop lager zette, hoorde je helemaal niets meer.
Ja, toen begon het gelazer zo'n beetje met moderne communicatiemiddelen.
Maar je moest met je tijd meegaan. :lol:
All the best
Jos
Roy
Berichten: 12721
Lid geworden op: 29 jan 2005 22:19
Locatie: Den Helder

Bericht door Roy »

Hallo Jos,

Tsja, die good old intercom.
Inderdaad, ze werkten nooit goed. Of kraken, of gewoon niet verstaanbaar.
Maar de communicatie kon ook anders hoor !.

Daar ik geen toestemming van het hoogste gezag thuis kreeg om naar zee te gaan, moest ik eerst maar eens de binnenvaart op gaan. Gewoon als opstapje naar het "groter" werk. ( Maar dat wisten ze thuis nog even niet ).
Buiten de communicatie via de intercom, die er overigens ook niet om loog, bestond ook nog zoiets als gebarentaal.
De schipper waar ik mee voer had zelf een enorme hekel aan sturen.
Dat ik dat nog moest leren kwam hem ontzettend goed uit.
Gewoon de hele dag roertorn en alleen afgelost als een sluis in gevaren moest worden.
Hij rommelde liever aan z'n N.S.U.tje die op het dieperft stond.
Daar vandaan werd middels handgebaren aangegeven welke kant we uit moesten. Dus een beetje bakboord of hard stuurboord. Net naar gelang de koerswijziging min of meer urgentie behoefde.
In het begin kwam ook vaak een derde handgebaar, dat ik m'n leven niet zal vergeten, voor !. Dan wees hij gewoon op z'n voorhoofd. Dan was het wel zaak om een snelle inschatting van de oorzaak van dit gebaar te maken.
Hier kon geen intercom tegen op.

m.v.g. Roy
Ton van der Sluijs

Bericht door Ton van der Sluijs »

Mogge Roy;
Wij hebben een baas met een hele grote neus. die wordt "de neushoorn" genoemd. Als ie de hal in komt, seinen de lassers naar achteren met een "naar boven staande hoorn" gebaar dat ie binnen is :D :D :D

groetjes Ton


Plaats reactie