Taal en zo...

[Martinus]

Ik kan me nu wel voorstellen dat het me toen niet is opgevallen. Als ik het zo lees moet ik de komma's inderdaad zoeken, anders raas je er zo voorbij. Wat dat betreft doet het aan een wilde bergstroom denken.

[Robert Delhaye]

Even tussendoor iets uit het Duitstalig spraakgebied.
Onderstaand woord wordt algemeen gezien als één van de langste woorden in het Duits, en komt uit Oostenrijk. Bovendien is het een woord uit de scheepvaart:

'Donaudampfschifffahrtsgesellschaftskapitäne'

'Donaustoomscheepvaartmaatschappijkapiteinen', dus...

met vriendelijke groet,

Robert

[rspeur]

Und dürfen Kapitän sein auf dieses Schiff
René

Dtsl. '14 (85) Dampfschiff Dresden bij Königstein..JPG (316.76 KiB) 3349 keer bekeken

[Robert Delhaye]

Mooi schip!

Dat is er nog eentje van de Weisse Flotte, ex-DDR, en nog altijd in de vaart.
Die varen op de Elbe, maar niet op de Donau, alhoewel één of twee van deze schepen wel eens de Rijn afgezakt zijn richting zuiden.
Donau-raderboten, Oostenrijkse en Hongaarse (diesel-elektrisch of stoom), zijn een stúk groter.
Ik moet wel eerlijk toegeven dat ik nog nooit op de Donau gevaren heb, een paar keer bij Mainz het Donau-kanaal op tot Frankfurt met familie op de binnenvaart, toen ik nog jong was en nog niet op de zeevaartschool zat.

met vriendelijke groet,

Robert

[rspeur]

Val ik even door de mand!
Natuurlijk weet ik dat het hier om de Elbe gaat - prachtig gebied hier overigens - maar ik vond het zo mooi passen binnen je Duitse uitstapje.
René

[Theo Horsten (R.I.P.)]

----------------
We hadden het over Jef Geerarts die in zijn boek Black Venus bijna geen punten gebruikt. Dat is een extreem geval van lange zinnen.

Het is heel lang geleden dat ik een boek van Philip Roth las; zijn bestseller Portnoys klacht uit 1969 moet de laatste zijn geweest. Nu ben ik begonnen aan The Plot Against America uit 2010, een roman waarin niet Franklin Delano Roosevelt de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 1940 wint, maar Charles Lindbergh, luchtvaartheld en vooral ook bekend geworden door de ontvoering en dood van zijn jonge zoon. Buitengewoon populair, maar niet onomstreden. Roosevelt noemde hem een landverrader en een nazi. Het boek van Philip Roth is alweer zes jaar oud, maar staat na de verkiezing van Donald Trump weer volop in de belangstelling. Of dit terecht is, kan ik nu nog niet beoordelen, maar afgezien van de inhoud, de strekking en de vraag of een vergelijking met de verkiezing van Trump en het schrikbeeld dat Philip Roth in die roman schetst inderdaad gerechtvaardigd is, viel het taalgebruik van Roth me al direct in het begin van het boek op. Zinnen van meer dan honderd woorden die desondanks lezen als een trein. Indachtig mijn krantenachtergrond, pas ik altijd goed op dat mijn zinnen niet te lang worden. Misschien moet ik daar toch nog eens goed over nadenken.

Hieronder een voorbeeld van zo’n zin van honderd woorden. Hij maakt die zin zo lang om te benadrukken wat vrouwen zoals zijn moeder in die tijd allemaal moesten doen, wat op zich al interessant is. Ergens anders doet hij dat om de uitgestrektheid van een wijk in Newark weer te geven. Knap vind ik dat. Leerzaam en, nogmaals, stof tot nadenken.

• The men worked fifty, sixty, even seventy or more hours a week; the women worked all the time, with little assistance from labor-saving devices, washing laundry, ironing shirts, mending socks, turning collars, sewing on buttons, mothproofing woolens, polishing furniture, sweeping and washing floors, washing windows, cleaning sinks, tubs, toilets, and stoves, vacuuming rugs, nursing the sick, shopping for food, cooking meals, feeding relatives, tidying closets and drawers, overseeing paint jobs and household repairs, arranging for religious observances, paying bills and keeping the family’s book while simultaneously attending to their children’s health, clothing, cleanliness, schooling, nutrition, conduct, birthdays, discipline, and morale.
  
  Roth, Philip (2010-12-23). The Plot Against America. Random House. Kindle Edition.
  

[rspeur]

Ik weet niet meer waar ik het heb gelezen, maar het is gewoon blijven hangen.
Iemand zei in een recensie dat Roth een Fransman had kunnen zijn. Ellenlange zinnen, die toch heel leesbaar zijn.
René

[Theo Horsten (R.I.P.)]

Die leesbaarheid van die lange zinnen viel me direct op. Van Portnoy herinner ik me dat absoluut niet, Nu las ik dat in vertaling, dus wie weet heeft de vertaler destijds zo hier en daar wat zinnen afgekapt.
Dat deed ik vroeg wel bij Spillane omdat je daar soms halverwege een lange zin de draad kwijtraakte, maar bij Roth zou ik dat toch niet durven.

[Allen]

'Het gezag' keek vanavond naar de dramaserie Petticoat.
Na afloop kwam ze bij mij en vroeg:
"Heb jij wel eens van een kledderpuut gehoord??"
Ik niet dus.

[rspeur]

Nee, wij noemden kapotje ook niet zo. Moet je dus voor naar Groningen.
René