Griekenland

[Harry G. Hogeboom]

Toeval?

Kom nou Jan.......nou moet je niet zo achterdochtig en wantrouwend zijn....straks wil je me nog gaan vertellen dat die Barroso daar dan OOK een paar centen van meepikt over de ruggen van anderen. Je moet wat meer vertrouwen hebben in de mensen " die ONS regeren"

[Leo Bokkum]

Op 29 April schreef ik:

Woensdag werd verder door bronnen gemeld dat de Europese Centrale bank (ECB) het maximale bedrag dat als noodsteun aan Griekse banken kan worden verleend met 1,4 miljard euro heeft verhoogd. De totale omvang van de zogeheten Emergency Liquidity Assistance (ELA) zou zijn opgevoerd tot 76,9 miljard euro.

Nog geen 2,5 week later staat de teller op het ronde bedrag van 80 miljard...klik
Dat schiet tenminste lekker op.


De 700 miljoen die Griekenland aan het IMF heeft "betaald" is ook wel mooi geregeld.
Men neme een slordige 100 miljoen bijeengeschraapt Grieks geld. Vervolgens haalt men 600 miljoen uit een noodpotje van het IMF en met dat geheel betaalt men zijn schuld bij het IMF.
Nou moet dat noodpotje binnen 30 dagen weer worden aangevuld, maar een kniesoor die daar op let. Tegen die tijd verzint men wel weer een ander noodpotje, óf misschien is het hele zooitje dan al geklapt.


Het Griekse financieel gespartel doet mij denken aan wat een armoedzaaiende dichter ooit schreef:

Ik ben dichter
ik dicht gaten
het ene
met het andere

[Theo Horsten (R.I.P.)]

HIER ben ik wel benieuwd naar en ga dat ook zeker bekijken....

-------------------------

• • • • • Uitzending maandag 1 juni
          Voor deze aflevering reist Antoinette Hertsenberg af naar Griekenland. Ze voert gesprekken met burgers, een oud-minister, regeringspartij Syriza, artsen en journalisten.

Morgenochtend eerst weer mijn pensioen cash van de bank halen en alleen een beetje laten staan voor een paar automatische incasso's. Je weet maar nooit...
Zo denkt vrijwel iedereen en alleen dat al kan een oorzaak zijn dat de flappentappers op zeker moment op zwart gaan. Dan hebben de banken gewoon niks meer.

[Harry Bernd (R.I.P.)]

Leo, vlak die Grieken niet uit, die zijn bezig met een vangnet. Uiteindelijk is een vangnet niets anders dan een verzameling gaten die met touwtjes aan elkaar vast zijn geknoopt.
Harry

[rspeur]

Stukje uit het verhaal van Theo d.d. 29 april:
Waarop mevrouw de notaris een bedrag noemde en er in een ruk aan toevoegde: "Dat is netto. Als u een kwitantie wilt met de BTW, wordt het meer."
Ik kon mijn oren nauwelijks geloven. Mevrouw de notaris werkt zwart. Ze draagt geen btw af, kan dus ook niet of nauwelijks op inkomsten gecontroleerd worden en geeft dus maar een fractie op aan de belasting. En dat na zoveel jaar crisis en een failliet land. Het verandert NOOIT. Als er straks weer Nederlands belastinggeld naar Griekenland gaat, denk dan nog maar eens even aan mevrouw de notaris! Ik vind het schandelijk.

Dochterlief, die in Spanje woont "in de Catalaanse deelstaat"... en aan wie ik het verhaal vertelde, reageerde als volgt: "Spanje is net zo erg, de Catalanen spannen de kroon". Ook daar heeft de notaris twee tarieven en, sterker nog, hij/zij heeft ook een lijst waarop staat aangegeven hoeveel (als aandeel van een koopsom) een zich vestigende buitenlander zwart voor een huis of stuk grond mag neertellen. Waarom verbaast me dit nou niet.....

René

[gerard tenerife]

Interesante gedachten

The Financial Times
Francesco Giavazzi

For more than five years, Greece has been Europe’s biggest concern. Instead of focusing on employment, or immigration, or the challenge of Vladimir Putin’s Russia, the continent’s attention has been on a country that represents 1.8 per cent of the eurozone’s economic output. It would be interesting to calculate how many hours Angela Merkel has dedicated to Athens in the past five years. Imagine President Barack Obama taking part in high-level talks for months on end, where little was on the agenda except the state of Tennessee. That, in effect, is what Europe’s heads of government have been doing
In these five years the world has changed. China and India are undergoing profound transformations. The jihadis of the Islamic State of Iraq and the Levant (Isis) represents a new and serious threats to the west, as does Mr Putin’s revanchism. But European leaders, instead of devoting their summits to the question of how to best defend our economic and military interests, agonise over what to do about Greece.

Five years of negotiations that have achieved virtually nothing (the few reforms that had been adopted, like a small reduction in the inflated number of public sector employees, have since been reversed by the Syriza-led coalition). It is pretty clear that the Greeks have no appetite for modernising their society. They worry too little about an economy ruined by patronage.
Europeans, too, have made mistakes. Since Athens joined the monetary union, we have lent Greece €400bn, 1.7 times the country’s gross domestic product in 2013. It is time for a reality check: they will never be repaid. And it is an illusion to imagine, as the Finns sometimes do, that we could receive compensation in kind by acquiring a few Greek islands. The age when the British empire would do that is, luckily, over. Bygones are bygones. The sooner we accept this and forget those loans the better.
If the Greeks do not want to modernise, we should accept it. By a large majority, they have voted for a government that, six months after the election, remains vastly popular. Its popularity with the electorate signals a wish to remain a nation with a per-capita income half that of Ireland, less than that of Slovenia. In a few years it will be overtaken by Chile. I only hope that no one in Athens dreams that debt forgiveness and Grexit offer an alternative path to growth.
Without economic and social reforms, Greece will remain a relatively poor country. But it is not for the rest of Europe to impose reforms on Greece. It should merely make crystal clear that without serious reforms, new official loans are over. The only way for Athens to borrow will be to convince the markets that it will pay its own bills. No more EU guarantees, explicit or otherwise.
We should ask ourselves whether it is really so important to keep Greece inside the EU. (Barring a treaty change, leaving the euro entails leaving the EU.) The criterion should not be the protection of our credit: that is gone, like it or not. Nor should it be the risk that there might be a run on the euro because of contagion: thanks to the actions of the European Central Bank, monetary union today is resilient enough to withstand Grexit.
European leaders should stop treating the Greek problem as if it were merely a financial issue. It goes to the heart of European integration. That project has undoubtedly accelerated as a result of monetary union (just think of the decision to remove bank supervision from national control).
But the euro cannot be a substitute for further political integration. Indeed, without such integration, the euro cannot survive — and today, Greece stands in the way of it.

The writer is professor of economics at Bocconi University in Milan

[Brazuca]

Dat is wat mij betreft een excellente analyse.

[Harry G. Hogeboom]

een excellente analyse.

DAT zou best eens kunnen.........ALS de financiele overwegingen de "enige overwegingen" zouden zijn, maaar, what about:
1) militaire overwegingen.
2) opname in een " Russische Invloeds sfeer"
3) een schaap over de dam en er volgen meer ( ik doel op uittreden van de Euro!)
4) een failliete boedel " bij de voordeur"
5) wat ik nu even ben vergeten.

Daar hoor ik die geleerde man van die Italiaanse Universiteit helemaal niet over..........OF zitten er bij mij een paar zekeringen los soms ( Trouwens Italianen die "precies weten hoe het moet" wat betreft regeren en financieel vooruitzien....gimmy a break! )

[Theo Horsten (R.I.P.)]

Het spijt me zeer, maar ik vind het absoluut geen excellente analyse. Het is hooguit een redelijk goede, maar zeker niet excellente samenvatting van alles wat hiervoor en hierover al meerdere malen door verschillende hooggeleerde deskundigen, maar ook door simpele zielen zoals ondergetekende is betoogd, ook hier, in de voorgaande vijftig pagina's van dit topic. Verder vind ik het voor de zoveelste keer opvallend dat ook deze Milanese professor de geschiedenis gemakshalve maar vergeet. Dat komt misschien omdat hij mogelijk alleen maar economie heeft gestudeerd en veel economen, die niets anders hebben geleerd of gedaan, zijn nu eenmaal geboren luchtbakkers die economie behandelen en vooral ook trachten te presenteren als een exacte wetenschap. Dat is het niet. Daarvoor is economie te veel afhankelijk van onzekere, niet in te schatten of te voorspellen factoren. Hoe kun je factoren als emoties en volksaard verwerken in exacte formules? Harry heeft een aantal van de tekortkomingen en omissies in het stukkie van deze Italiaan al aangegeven - bijvoorbeeld dat hij klaarblijkelijk in eigen land, bij zijn eigen regering weinig gehoor vindt.

Zou de professor nu werkelijk niet weten dat Griekenland in de afgelopen bijna honderd jaar - sinds 1920 , om precies te zijn - nog nooit een sluitende begroting heeft gehad? Dat het altijd van crisis naar crisis en van faillissement naar faillissement heeft geleefd? Dat het desondanks altijd een gelukkig land is geweest waar iedereen geld had - sommigen maar een klein beetje, anderen onvoorstelbaar veel - en een economie had die dan misschien grijs was, maar die wel wérkte? Dat desondanks "the Greek tycoon" een begrip is geworden? Grieken zijn altijd rijk geweest en zijn dat - hoe vreemd het ook mag klinken - nog steeds.
Griekenland heeft altijd gewerkt, in de zin van gefunctioneerd. Tot men op de onzalige gedachte kwam dat Griekenland zo nodig in de Europese Economische Gemeenschap, zoals dat toen nog heette, moest worden opgenomen. Dat was nog tot daar aan toe; Griekenland opnemen in de euro was op het criminele af. Dat werd ingegeven door lieden die aan dit besluit onvoorstelbaar veel geld hebben overgehouden. Dezelfde lieden die nu met de beschuldigende vinger naar de Grieken wijzen.

De zin waarmee deze Italiaan zijn stukkie besluit, vind ik zonder meer een gotspe...

• • But the euro cannot be a substitute for further political integration. Indeed, without such integration, the euro cannot survive — and today, Greece stands in the way of it.

[/color][/i]
Griekenland zou de Europese integratie en het overleven van de euro in de weg staan. Dat vind ik een schandelijke uitspraak. De situatie waar Griekenland zich nu in bevindt, is veroorzaakt door de euro en de pogingen tot Europese integratie die gedoemd is te mislukken. Hoe eerder de Europeanen dat gaan inzien, hoe beter het is. Dat in Griekenland mensen uit de vuilnisbakken moeten vreten, is niet de schuld van de Grieken, maar van de graaiers die schat en schatrijk zijn geworden van de "Europese integratie". Echt, ik word er helemaal ziek van.

Naschrift om 10.00 uur Ned. tijd...

Wat te denken van DIT STUK van Afshin Ellian, vandaag in Elsevier? Weinig hoopvol, zou ik denken. Als iemand ooit een Europese droom heeft gekoesterd, kan hij of zij maar beter snel wakker worden en de realiteit onder ogen zien. Ik zei het ergens: soms zou je blij zijn dat je oud bent. Lees vooral ook de reacties op dat stuk. Er is er niet één bij die zegt: "Elian, je bént niet alleen een lul, je lult nog uit je nek ook."

[Brazuca]

@Harry,et al;
Die Tsipras is bezig met een staaltje blufpoker, waarbij hij, wat mij betreft, zijn hand ruim heeft overspeeld.
- met zijn gesprekken met een zekere Putin, proberen het 'angst-syndroom' voor een machtig Oostblok en koude-oorlog op het geo-politieke schaakbord terug te krijgen.
- een interview te geven (of een van zijn onderdanen), dat wanneer Griekenland valt, Italië en Spanje zouden kunnen volgen, of zelfs insinueert dat dit een kwestie van tijd is.
Dat zijn streken die ik chantage zou willen noemen.

Wat ik (gelukkig op een afstandje) constateer, zoals in de analyse van de Italiaanse econoom, dat er een omslag in het denken is aan het ontstaan.
- het aan Griekenland geleende geld komt niet meer terug
- Als Griekenland niet wil voldoen aan de Europese voorwaarden, laat ze dan maar gaan = Grexit

Waar andere landen, wel aan de -soms drastische- maatregelen voldoen om in de Eurozone te blijven of te komen, blijkt de wil en discipline van Griekenland onvoldoende om dit te bewerkstelligen.
"It takes two to Tango"
Je kunt blijven onderhandelen en eisen dat Griekenland voldoet aan de eisen en voorwaarden, maar dat willen ze niet. Dus kun je niet anders beslissen dan de geldkraan dichtdraaien, en ze succes te wensen buiten de eurozone. Dat dit gevolgen zal hebben is duidelijk.

Hoe dan verder ? Het zal gaan zo als bij een echtscheiding, ieder voor zich en God voor ons allen, en een ieder van de partners zal proberen zoveel mogelijk uit de boedelscheiding zien te bemachtigen.

Er zijn enkele landen die recentelijk bankroet zijn gegaan, zoals Argentinië. Laten we daar eens even naar kijken, wat voor invloed dat nu heeft gehad op de lokale bevolking.
Het heeft zeker invloed op de economische situatie, en zijn er mensen zoals Theo aangeeft die uit vuilnisbakken moeten eten, maar het leven gaat gewoon door. De Argentijnse economie zit nog steeds in het slop, en veel mensen hebben in koopkracht moeten inleveren, maar het land draait gewoon door. Degene die het meest getroffen worden zijn de sociaal zwakkeren in de samenleving, die de eindjes niet meer aan elkaar kunnen knopen. Maar als ik door Buenos Aires loop, zie of merk ik weinig verschil met de situatie van voor het bankroet. De meeste bedrijven draaien gewoon door, de winkels en restaurants zijn open, en zelfs de bakker verkoopt zijn broodjes elke dag. ja er wordt geklaagd en geprotesteerd, maar dat was voor het bankroet ook al het geval. Het informele circuit, zoals zaken en diensten op straat verkopen, neemt wel toe, en is ons uit het verleden welbekend.

Dat er grove fouten zijn gemaakt m.b.t. Griekenland is duidelijk.
Ik ben benieuwd wanneer de beslissing valt, en hoe de (v)echtscheiding verder zal verlopen...