Op 22 juli Bob schreef:Theo, ik benieuwd naar je ervaringen met dat versterkertje van je. Het lijkt mij een mooi gevalletje voor in de caravan.
Toen lagen die versterktjes nog steeds op de plank hier recht voor mijn neus en sindsdien geen verandering.
Dat komt door een teleurstellende ervaring met mensen die me alle lust benam om met dat klusje door te gaan. Ach, ze eten geen brood en het komt nog wel eens. Nu volgt morgen eerst dit...
Vannacht om twee uur worden de laatste analoge tv-uitzendingen gestaakt en schakelen we over op digitaal. Zie de aftellende klok op de monitor. Foto was even voor zes uur plaatselijke tijd en toen was er nog 8 uur en 6 minuten te gaan. We hebben geen haast want we blijven eerst gewoon satelliet kijken, maar toch wil ik morgen die bierblikjesantenne in elkaar knutselen. Dat viel nog tegen, zeg. Iemand schreef ergens:
Let wel op dat het geen Alu.blikjes zijn, hieraan kun je niet solderen, de meeste bierblikken zijn echter wel van blik gemaakt, Cola blikjes zijn van aluminium. En ergens anders schreef iemand dat de Heinekensblikjes echt van blik waren. Ik lust écht geen bier meer, dus ik twee blikjes Heineken door de gootsteen gegoten. Natuurlijk had ik eerst even een magneetje moeten pakken, maar goed van vertrouwen als ik ben, deed ik dat niet. Dat deed ik pas toen ze leeg en uitgespoeld waren. Nou, ze waren mooi van aluminium, hoor.
Ik met een magneetje door de supermarkt. Alle blikken geprobeerd, maar nergens een blikken blik. Tot ik bij Lidl kwam en... ja! Japans bier in blikken blikjes!
Nou had ik nog nooit Japans bier gedronken, dus toch maar eens geprobeerd, want eigenlijk is het wat zorgelijk als je plotseling geen bier meer lust. Tja, dat kan zomaar het begin van het einde betekenen, weet jij veel? Maar niks hoor: het smaakte van geen kanten, dus ook die door de gootsteen gespoeld. "Japans No.1 beer", stond erop. Toen ik ze eens bekeek, bleek het Tsjechisch bier te zijn, gebrouwen voor Asahi Breweries in Londen. En dat noemen ze dan Japans bier. Geen wonder dat het me niet smaakte.
Toen op zoek naar een eindje pvc-buis van 7,5 cm Ø. Ik heb hele partijen pvc-buis in allerlei maten op de hanenbalken van de garage liggen, maar daar moet dan de ladder bij en die zijn stoffig en zo, maar kijk eens aan, daar valt mijn oog op een koker met tennisballen, lang geleden voor de honden gekocht. Er zaten nog drie in. Eentje aan onze setter geoffreerd en die wilde er wel even achteraan hollen, maar niet meer dan twee keer. Ik kon roepen wat ik wou van: "Pak de bal! Pak de bal!" maar nik, hoor. Honden kunnen niet praten, maar je wel uiterst veelzeggend aankijken en hij zei van: "Als je die bal zo nodig wil hebben, ga je hem zelf maar pakken." Ondankbare beesten. Je voedt ze, geeft ze onderdak, verzorgt ze en zorgt voor medische zorg, maar even een halfuurtje achter een bal aan rennen, vergeet het maar.
Maar goed, die koker was er echt voor gemaakt. Hoefde ik ook geen dekseltjes voor die pvc-buis te gaan halen. Alles ligt klaar: de coax van 75 ohm, stekkers, plakband, koperdraad, soldeerboutje, dus morgen aan het knutselen. Het zal me benieuwen. Wordt het niks, dan moet ik de uhf-antenne optuigen. Ik heb de oude leiding die onder de grond vanuit de tuin naar het huis loopt en dan verder overal aansluitingen heeft, al doorgemeten. Prima in orde. Maar ja, een mast en klemmen en dan richten... Ik heb er niet echt zin in, dus ik hoop dat het met "Japans No.1 beer" lukt.
U hoort nog van me.