Woudsend, tussen de meren.
Re: Woudsend, tussen de meren.
Wij halen wat te eten bij de Kruittoren met zicht op de sluis, vaak waren wij in Stavoren maar zagen nog nooit een nog in bedrijf zijnde vrachtboot de sluis nemen.
Nu kwam de Elja richting IJsselmeer maar paste niet zodanig in de sluis dat de brug al naar beneden kon, dus moesten de automobilisten zeer lang wachten, totdat de Elja naar buiten kon.
Na een rustig nachtje besloten wij naar Koudum te varen.
Als je zo lang met dezelfde bemanning vaart wordt voor en achter maken een automatisme en dat moet eigenlijk niet.
Terwijl Marieke de op de bak de touwtjes los maakte deed ik dat op het achterschip.
Omdat we nooit tussen de palen in een box liggen (als het even kan) en we nu ook aan een half walletje lagen heb ik nooit aan stuurboord gekeken of daar nog een touwtje aan de paal zat.
Wel zag ik dat de walstroomaansluiting nog vast zat en maakte nog een geintje dat het snoer wel niet tot Koudum zou reiken.
Nou ja het snoertje was snel binnen gehaald en ik kreeg te horen dat voor alles los is.
Klapje achteruit, nada, klapje vooruit ja prima, dus weer achteruit met wat meer kracht.
De paal gaf geen krimp, het touwtje rekte wat en ik stond voor …
Op naar Koudum.
Nu kwam de Elja richting IJsselmeer maar paste niet zodanig in de sluis dat de brug al naar beneden kon, dus moesten de automobilisten zeer lang wachten, totdat de Elja naar buiten kon.
Na een rustig nachtje besloten wij naar Koudum te varen.
Als je zo lang met dezelfde bemanning vaart wordt voor en achter maken een automatisme en dat moet eigenlijk niet.
Terwijl Marieke de op de bak de touwtjes los maakte deed ik dat op het achterschip.
Omdat we nooit tussen de palen in een box liggen (als het even kan) en we nu ook aan een half walletje lagen heb ik nooit aan stuurboord gekeken of daar nog een touwtje aan de paal zat.
Wel zag ik dat de walstroomaansluiting nog vast zat en maakte nog een geintje dat het snoer wel niet tot Koudum zou reiken.
Nou ja het snoertje was snel binnen gehaald en ik kreeg te horen dat voor alles los is.
Klapje achteruit, nada, klapje vooruit ja prima, dus weer achteruit met wat meer kracht.
De paal gaf geen krimp, het touwtje rekte wat en ik stond voor …
Op naar Koudum.
Re: Woudsend, tussen de meren.
De Elja komt meermaals in Osingahuizen om veevoer te lossen.
Groeten
Jan
Groeten
Jan
Re: Woudsend, tussen de meren.
De paal gaf geen krimp, het touwtje rekte wat en ik stond voor …
Zo zo @Jan was je even een "paaltrek" aan het uitvoeren,
om de trekkracht te meten.
Zo zo @Jan was je even een "paaltrek" aan het uitvoeren,
om de trekkracht te meten.
Grtn @Allen
Re: Woudsend, tussen de meren.
Het vletje weegt bijna 10 ton dus het is altijd wel handig niet tussen wal en schip te raken
Op weg naar Koudum voeren we in een file van grote huurboten bemand met Duitsers, direct na de eerste brug konden we die lossen en gingen voorop varen.
Na camping de Kuilaart, waar het al lekker druk was, voeren we weer alleen op een mooi stuk water.
de vaarweg naar Koudum is betond dus die konden we niet missen.
In Koudum zijn ongeveer 2800 inwoners, een jachthaven, een passantenhaven en een verhuurbedrijf dus erg druk zou het niet worden dachten wij.
Aan het vaarwater achterom Koudum staan wat mooie huizen en het is wel een mooi tukje om te varen.
We kwamen langs de windroos van Molkwerum, vlak bij Koudum gelegen.
Deze windroos naar Amerikaans model is niet van Bakker uit IJlst maar is uit Duitsland gehaald door R.S. Stokvis en ZN en geleverd aan het waterschap Ymedaem die het ding opstelde aan het Jan Broersma kanaal dat uitwatert op de Morra.
12 meter in diameter meet de windroos en wordt d.m.v. vanen automatisch geregeld, wij telden dertig schoepen.
In de passantenhaven van Koudum waren wij de enige passanten dus aanleggen was geen probleem.
Koudum heeft mooie oude gedeeltes en als je de auto's even wegdenkt stap je zo het begin van de vorige eeuw in.
De kroeg waar wij binnenstapten om pikheet te houden kon zo uit de jaren 50 komen, inclusief de uitbater.
Hij had kennelijk een heftige nacht beleefd en bracht ons met trillende handen een bakkie prima koffie.
Op zijn terras zat een grote van plaatjes voorziene kerel op te snijden over de hoeveelheid drank die hij de vorige dag in Woudsend genuttigd had.
Hij had na de nodige biertjes nog een fles rum leeggehaald maar daar ging je volgens hem van zweten.
Toen ik hem voorstelde het eens met een fles goedkope whisky te proberen omdat je daar van uitdroogt werd het nog gezellig.
Hij vertelde Marieke dat zijn vrouw met vakantie was en ja als de poes van huis...
Mooi winkelstraatje waar de zwaluwen nog onder de dakranden nestelen en het niemand stoort.
We haalden brood bij een warme bakker met een bijzondere eerste steen in zijn gevel, alle kinderen hadden dezelfde voornaam .
Wij gaan als wij meer tijd en de fietsen bij ons hebben nog eens in Koudum kijken
Op weg naar Koudum voeren we in een file van grote huurboten bemand met Duitsers, direct na de eerste brug konden we die lossen en gingen voorop varen.
Na camping de Kuilaart, waar het al lekker druk was, voeren we weer alleen op een mooi stuk water.
de vaarweg naar Koudum is betond dus die konden we niet missen.
In Koudum zijn ongeveer 2800 inwoners, een jachthaven, een passantenhaven en een verhuurbedrijf dus erg druk zou het niet worden dachten wij.
Aan het vaarwater achterom Koudum staan wat mooie huizen en het is wel een mooi tukje om te varen.
We kwamen langs de windroos van Molkwerum, vlak bij Koudum gelegen.
Deze windroos naar Amerikaans model is niet van Bakker uit IJlst maar is uit Duitsland gehaald door R.S. Stokvis en ZN en geleverd aan het waterschap Ymedaem die het ding opstelde aan het Jan Broersma kanaal dat uitwatert op de Morra.
12 meter in diameter meet de windroos en wordt d.m.v. vanen automatisch geregeld, wij telden dertig schoepen.
In de passantenhaven van Koudum waren wij de enige passanten dus aanleggen was geen probleem.
Koudum heeft mooie oude gedeeltes en als je de auto's even wegdenkt stap je zo het begin van de vorige eeuw in.
De kroeg waar wij binnenstapten om pikheet te houden kon zo uit de jaren 50 komen, inclusief de uitbater.
Hij had kennelijk een heftige nacht beleefd en bracht ons met trillende handen een bakkie prima koffie.
Op zijn terras zat een grote van plaatjes voorziene kerel op te snijden over de hoeveelheid drank die hij de vorige dag in Woudsend genuttigd had.
Hij had na de nodige biertjes nog een fles rum leeggehaald maar daar ging je volgens hem van zweten.
Toen ik hem voorstelde het eens met een fles goedkope whisky te proberen omdat je daar van uitdroogt werd het nog gezellig.
Hij vertelde Marieke dat zijn vrouw met vakantie was en ja als de poes van huis...
Mooi winkelstraatje waar de zwaluwen nog onder de dakranden nestelen en het niemand stoort.
We haalden brood bij een warme bakker met een bijzondere eerste steen in zijn gevel, alle kinderen hadden dezelfde voornaam .
Wij gaan als wij meer tijd en de fietsen bij ons hebben nog eens in Koudum kijken
Re: Woudsend, tussen de meren.
Hebben we vorig jaar ook gevaren.
Onderweg naar Hindeloopen.
Leuke anekdote, het was mooi weer dus wij luchtig gekleed op het achterdek, rustig pruttelend achter Koudum om.
Een voet in het stuurwiel en tam an.
Aangekomen in Hindeloopen bedaagde ik 's avonds nog even in de plaatselijke kroeg, alwaar ik door een inboorling werd aangesproken of ik soms van de binnenvaart stamde?
Grote vraagtekens op mijn lieflijk voorhoofdje, hoezo?
De brave zooiensteker had zittende in de tuin bij zijn ouders in Koudum ons voorbij zien pruttelen en mijn houding, lekker languit in de stoel net over het dak heen gluren met de voet sturen, had hem getriggert....
Ik voelde me toch wel vereerd....
Onderweg naar Hindeloopen.
Leuke anekdote, het was mooi weer dus wij luchtig gekleed op het achterdek, rustig pruttelend achter Koudum om.
Een voet in het stuurwiel en tam an.
Aangekomen in Hindeloopen bedaagde ik 's avonds nog even in de plaatselijke kroeg, alwaar ik door een inboorling werd aangesproken of ik soms van de binnenvaart stamde?
Grote vraagtekens op mijn lieflijk voorhoofdje, hoezo?
De brave zooiensteker had zittende in de tuin bij zijn ouders in Koudum ons voorbij zien pruttelen en mijn houding, lekker languit in de stoel net over het dak heen gluren met de voet sturen, had hem getriggert....
Ik voelde me toch wel vereerd....
Je wordt al geboren
Je wordt al begraven
Waarom zou je ook nog worden geleefd?
Je wordt al begraven
Waarom zou je ook nog worden geleefd?
Re: Woudsend, tussen de meren.
Toen ik nog veel alleen met de vlet op stap ging had ik bedacht dat een afstandbediening op het roer wel makkelijk zou zijn.
Dus hydropompje geregeld en en paar eindschakelaars en een knopje bakboord/ stuurboord alsmede een ventiel.
Dat pompje deed er wat lang over om het roer van bak- naar stuurboord te krijgen maar ik kon mooi op het achterkajuitje zittend over het dak kijken en mooi van het zonnetje genieten.
Die lol heeft niet lang geduurd, terwijl ik op het Heegermar keurig uiterst rechts in de betonde vaargeul voer staken er twee forse zeiljachten over.
Uitwijken was totaal zinloos, er ging er een voor mij langs en de ander ramde mij op een derde van de kont
Het liep af met wat zwarte strepen op de Karakorum, de zeiler vond het niet nodig zijn schade op te nemen maar polyester kan slecht tegen zo'n stootje
Sindsdien ben ik tijdens de vaart achter het stuurwiel te vinden waar de motorbediening onder handbereik is, schuifdak open.
Maar je hebt gelijk er gaat niets boven buiten sturen, dat kan op onze opduwer daar zit je buiten en vlak bij het water.
Dus hydropompje geregeld en en paar eindschakelaars en een knopje bakboord/ stuurboord alsmede een ventiel.
Dat pompje deed er wat lang over om het roer van bak- naar stuurboord te krijgen maar ik kon mooi op het achterkajuitje zittend over het dak kijken en mooi van het zonnetje genieten.
Die lol heeft niet lang geduurd, terwijl ik op het Heegermar keurig uiterst rechts in de betonde vaargeul voer staken er twee forse zeiljachten over.
Uitwijken was totaal zinloos, er ging er een voor mij langs en de ander ramde mij op een derde van de kont
Het liep af met wat zwarte strepen op de Karakorum, de zeiler vond het niet nodig zijn schade op te nemen maar polyester kan slecht tegen zo'n stootje
Sindsdien ben ik tijdens de vaart achter het stuurwiel te vinden waar de motorbediening onder handbereik is, schuifdak open.
Maar je hebt gelijk er gaat niets boven buiten sturen, dat kan op onze opduwer daar zit je buiten en vlak bij het water.
Re: Woudsend, tussen de meren.
Maar de hamvraag, waren die 2 jachten onder zeil?
Adri
Adri
Re: Woudsend, tussen de meren.
Wij hebben keerkoppeling en gas bediening zowel binnen als buiten.
Dus in geval van akkefietje als bij jou schiet ik overeind en ram het roer en/of de keerkoppeling/gas een kant heen.
Dubbele bediening was een van de eisen bij de zoektocht naar een tobbe toen.
Dus in geval van akkefietje als bij jou schiet ik overeind en ram het roer en/of de keerkoppeling/gas een kant heen.
Dubbele bediening was een van de eisen bij de zoektocht naar een tobbe toen.
Je wordt al geboren
Je wordt al begraven
Waarom zou je ook nog worden geleefd?
Je wordt al begraven
Waarom zou je ook nog worden geleefd?
Re: Woudsend, tussen de meren.
Jawel Adri, onder zeil zowel letterlijk als figuurlijk en ze hielden ook geen uitkijk.Hij had alle reden niet in zijn schade geïnteresseerd te zijn.
Hij had nog mazzel dat de Karakorum maar een notedopje is.
Voorrang enzovoorts..., als je een vaargeul gaat oversteken mag je toch wel een beetje uitkijken. Enfin, die voor de boeg langs ging deed het prima, als ik gestopt of bijgedraaid was had de tweede pas echt een probleem gehad
Hij had nog mazzel dat de Karakorum maar een notedopje is.
Voorrang enzovoorts..., als je een vaargeul gaat oversteken mag je toch wel een beetje uitkijken. Enfin, die voor de boeg langs ging deed het prima, als ik gestopt of bijgedraaid was had de tweede pas echt een probleem gehad
Re: Woudsend, tussen de meren.
Twee en drie juli lieten wij de Karakorum even uit en gingen ook nog een stukje fietsen om het luie zweet eruit te trappen.
Met windkracht 4 is dat varen een makkie, fietsen is slechts leuk met de wind in de rug.
Van Woudsend gingen wij via de Welle, Noorder Ee, Nauwe Wijmerts, Jeltesloot, P.M. kanaal door de sluis en het Terhornstermeer om aan te leggen bij Portunus in Terhorne.
Het was overal weer oorverdovend rustig en aan de steiger bij Portunus lagen wij met drie bootjes.
Onderweg zagen wij de Shalimar van zeer dichtbij, een cruiseschip uit Basel genaamd Excellence Pearl een foei lelijk ding vonden wij met patrijspoorten vlak boven de waterlijn, een door de Rabobank gesponsorde elektrische pont voor het Starteiland bij Sneek waar ook een rij skûtsjes afgemeerd lag.
In de sluis zaten wij achter een milieu boot van de Marrekrite.
Zoals gewoonlijk liep de fietstocht enigszins uit de hand, we zouden naar Goëngarijp fietsen om daar koffie te drinken bij de Klokkestoel.
Daar aangekomen was het nog vroeg en wij waren nog fit dus waarom niet doorfietsen langs de haven van Broek en dan naar Joure.
In Joure aangekomen hadden wij nog geen trek in koffie en hebben een ommetje door Joure gemaakt om via Broek, Snikzwaag, Akmarijp naar Heerenzijl te fietsen waar wij aan de waterkant bij Meer en nog iets koffie met taart verdiend hadden, althans dat vonden wij.
Inmiddels was het aardig koud geworden met veel insecten op de vleugels.
Met windkracht 4 is dat varen een makkie, fietsen is slechts leuk met de wind in de rug.
Van Woudsend gingen wij via de Welle, Noorder Ee, Nauwe Wijmerts, Jeltesloot, P.M. kanaal door de sluis en het Terhornstermeer om aan te leggen bij Portunus in Terhorne.
Het was overal weer oorverdovend rustig en aan de steiger bij Portunus lagen wij met drie bootjes.
Onderweg zagen wij de Shalimar van zeer dichtbij, een cruiseschip uit Basel genaamd Excellence Pearl een foei lelijk ding vonden wij met patrijspoorten vlak boven de waterlijn, een door de Rabobank gesponsorde elektrische pont voor het Starteiland bij Sneek waar ook een rij skûtsjes afgemeerd lag.
In de sluis zaten wij achter een milieu boot van de Marrekrite.
Zoals gewoonlijk liep de fietstocht enigszins uit de hand, we zouden naar Goëngarijp fietsen om daar koffie te drinken bij de Klokkestoel.
Daar aangekomen was het nog vroeg en wij waren nog fit dus waarom niet doorfietsen langs de haven van Broek en dan naar Joure.
In Joure aangekomen hadden wij nog geen trek in koffie en hebben een ommetje door Joure gemaakt om via Broek, Snikzwaag, Akmarijp naar Heerenzijl te fietsen waar wij aan de waterkant bij Meer en nog iets koffie met taart verdiend hadden, althans dat vonden wij.
Inmiddels was het aardig koud geworden met veel insecten op de vleugels.