Woudsend, tussen de meren.
- gerard tenerife
- Berichten: 6491
- Lid geworden op: 22 mei 2009 21:01
- Locatie: valle san lorenzo,tenerife,spanje
Re: Woudsend, tussen de meren.
Mensen en bootjes, altijd leuk!
weer een mooie toer Jan, prachtig daar en ik bewonder ook het houtwerk in de kajuit
Gerard.
een pessimist is een optimist met veel ervaring.
Re: Woudsend, tussen de meren.
Vrijdagmiddag besloten we van Woudsend naar Terherne te varen, nu eens via de kortste weg, dus via de Welle naar het Prinses Margariet kanaal. De nieuwe brug over de Welle zorgt nog wel eens voor verwarring, omdat de doorvaarhoogte nergens afleesbaar is op de brugconstructie. Op mijn vlet is het geusje bevestigd aan een mastje met een kloot als top, dat klootje steekt 2,40 meter boven het wateroppervlak uit. Als het klootje onbeschadigd onder de brug gaat, past het gehele schip er probleemloos onderdoor. Onze junior, die daar niet zo bij stilstond, had de mast van de sleper keurig omhoog en voer het ankerlicht van de mast af en zijn bootje klem onder de brug. Bij het achteruitslaan begaf de borging van de mast het en werd de mast alsnog keurig gestreken, omdat de mast voorover strijkt. De jongelui die aan dek zaten schudden de plasticsplinters uit hun haren en vonden slechts het krijsen van staal op beton irritant Maar goed, dat opa de borging met een lullig m5 boutje geregeld had, de schade bleef nu beperkt tot een ankerlicht, een nieuw boutje en imagoschade.
Op het kanaal lopen we een paar mooie schepen op, o.a. een prachtige houten sloep uit Texel waarvan de bemanning zichtbaar geniet. De Waterpoort, met een vrachtje toeristen, hangt achter de Panta Rhei uit Kampen, het schiet allemaal niet erg op, maar voorbij lopen is geen optie. Zo hebben we mooi de tijd om eens rond te kijken, varen laat zich niet haasten.
Voor de brug bij Uitwellingerga gaat de Panta Rhei over tot zeer langzame vaart en bij een stop en weer opstarten produceert ze een roetwolk waar een oude tankermachinist jaloers op wordt.
Bij Hooghiemstra staat van alles op de wal voor een straal- of coatingbeurt, voor de wal ligt een mooi sleepbootje. De brug hoeft niet los voor de Panta Rhei, de schipper manoeuvreert het gevaarte met precisie door de, opeens smal lijkende, brugopening. We zullen laat in Terherne aankomen, veel Friezen zijn hopelijk naar de " Alles inclusieve vakantie parken" dan blijft er nog wat ruimte aan de kade over voor varende Achterhoekers.
Op het kanaal lopen we een paar mooie schepen op, o.a. een prachtige houten sloep uit Texel waarvan de bemanning zichtbaar geniet. De Waterpoort, met een vrachtje toeristen, hangt achter de Panta Rhei uit Kampen, het schiet allemaal niet erg op, maar voorbij lopen is geen optie. Zo hebben we mooi de tijd om eens rond te kijken, varen laat zich niet haasten.
Voor de brug bij Uitwellingerga gaat de Panta Rhei over tot zeer langzame vaart en bij een stop en weer opstarten produceert ze een roetwolk waar een oude tankermachinist jaloers op wordt.
Bij Hooghiemstra staat van alles op de wal voor een straal- of coatingbeurt, voor de wal ligt een mooi sleepbootje. De brug hoeft niet los voor de Panta Rhei, de schipper manoeuvreert het gevaarte met precisie door de, opeens smal lijkende, brugopening. We zullen laat in Terherne aankomen, veel Friezen zijn hopelijk naar de " Alles inclusieve vakantie parken" dan blijft er nog wat ruimte aan de kade over voor varende Achterhoekers.
Re: Woudsend, tussen de meren.
Langs het kanaal staat nog een mooi molentje, aanleggen is niet toegestaan, dus moeten we het bij deze foto laten.
Panta Rhei vervoert een lading waarvan ik geen idee heb wat het is, gezien de diepgang en de volle bak weegt het weinig, ook waait het nogal en er komt geen stof af.
Een prachtige kotter komt vanuit de sluis ons tegemoet. Op weg naar de sluis probeer ik voor de Panta Rhei te komen, helaas de schipper zet er een paar tandjes bij en we kunnen er naast blijven hangen. Bij de sluis gaan we er maar ruim achter varen, opdat we in de sluis niet alle kanten uit zullen dwarrelen. Panta Rhei is goed voorzien van spiegels en camera's, de schipper heeft overzicht en vaart daar ook naar, de sluis is met dit schip goed gevuld.
Direct na de sluis draaien we stuurboord uit om af te meren aan de steiger van Portunus in Terherne, er is nog plaats, dat valt weer mee. Van het aanleggen brengen we niets terecht, de wind zet ons vletje rap weer van de steiger af en slechts met veel lawaai van de boeg- en hekschroef krijgen we de lijntjes vast. Dat ging wel eens veel beter! Onze buren aan de andere kant van de steiger zijn druk met het zoeken naar de oorzaak van de motorstoring. Ik kijk in de machinekamer en zie een bejaarde Mercedes diesel, zoiets moet toch willen lopen. De conclusie is dat het brandstoffilter verstopt is, de eigenaar zegt dat er al 35 jaar geen sleutel op het filter geweest is Sommige mensen leven toch wel erg zorgeloos, als je bootje op het kanaal afnokt kan het nog wel eens heel spannend worden.
Achter ons ligt een schip waarvan de vorige schipper Lodewijk de Veertiende genoemd werd, dit omdat hij immer als veertiende eindigde in een wedstrijdveld met veertien schepen.
De nieuwe bemanning noemt het schip nu "Zonnekoning". De buitenboordmotor is op een slimme manier bevestigd.
De verkoophaven ligt mudvol met te verkopen schepen, de Karakorum ligt aan de walstroom en wij gaan passagieren.
Panta Rhei vervoert een lading waarvan ik geen idee heb wat het is, gezien de diepgang en de volle bak weegt het weinig, ook waait het nogal en er komt geen stof af.
Een prachtige kotter komt vanuit de sluis ons tegemoet. Op weg naar de sluis probeer ik voor de Panta Rhei te komen, helaas de schipper zet er een paar tandjes bij en we kunnen er naast blijven hangen. Bij de sluis gaan we er maar ruim achter varen, opdat we in de sluis niet alle kanten uit zullen dwarrelen. Panta Rhei is goed voorzien van spiegels en camera's, de schipper heeft overzicht en vaart daar ook naar, de sluis is met dit schip goed gevuld.
Direct na de sluis draaien we stuurboord uit om af te meren aan de steiger van Portunus in Terherne, er is nog plaats, dat valt weer mee. Van het aanleggen brengen we niets terecht, de wind zet ons vletje rap weer van de steiger af en slechts met veel lawaai van de boeg- en hekschroef krijgen we de lijntjes vast. Dat ging wel eens veel beter! Onze buren aan de andere kant van de steiger zijn druk met het zoeken naar de oorzaak van de motorstoring. Ik kijk in de machinekamer en zie een bejaarde Mercedes diesel, zoiets moet toch willen lopen. De conclusie is dat het brandstoffilter verstopt is, de eigenaar zegt dat er al 35 jaar geen sleutel op het filter geweest is Sommige mensen leven toch wel erg zorgeloos, als je bootje op het kanaal afnokt kan het nog wel eens heel spannend worden.
Achter ons ligt een schip waarvan de vorige schipper Lodewijk de Veertiende genoemd werd, dit omdat hij immer als veertiende eindigde in een wedstrijdveld met veertien schepen.
De nieuwe bemanning noemt het schip nu "Zonnekoning". De buitenboordmotor is op een slimme manier bevestigd.
De verkoophaven ligt mudvol met te verkopen schepen, de Karakorum ligt aan de walstroom en wij gaan passagieren.
- Harry G. Hogeboom
- Berichten: 14448
- Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
- Locatie: Canada
Re: Woudsend, tussen de meren.
Die "Karakorum" is een waardig scheepje voor "een ouwe massinist" zou ik zo zeggen
Inderdaad een listige ophanging voor een BB motor maar wel een eyesore aan de kont van zo'n mooi oud schip
Inderdaad een listige ophanging voor een BB motor maar wel een eyesore aan de kont van zo'n mooi oud schip
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
"Don't sweat the small stuff"
Re: Woudsend, tussen de meren.
Die "Karakorum" is een waardig scheepje voor "een ouwe massinist"
Grtn @Allen
Re: Woudsend, tussen de meren.
Passagieren in Terherne, in principe een eiland, is gauw gebeurd. We gaan wat eten bij de Gouden Karper waar de zon nog heerlijk het terras verwarmt. Er komt daar van alles voorbij en alles moet over de smalle brug, dus we vervelen ons niet. De bediening begrijpt kennelijk onze bestelling niet, waardoor we iets totaal anders op ons bordje krijgen. Op de vraag of ze zich niet vergissen komt een olijkerd van de bediening melden: "Het is inderdaad verkeerd begrepen, maar dit is veel lekkerder". Uitgepraat zijn we!! Al die vreemde talen in zo'n klein landje, het valt soms niet mee
Goede maaltijd lekker bakje koffie en wij kunnen er weer tegen. In de ochtend pakken we de fietsen van boord en gaan fietsen van Terherne naar Goingarijp, Terkaple en weer terug naar Terherne.
Op de heenweg fietsen we langs de oevers en terug gaan we door de dorpen, een mooi tochtje in een rustig gebied. Op de distels zien we puttertjes of distelvinken, die de zaadbollen uit elkaar pluizen.
Bij Terherne zijn een vrij nieuw vakantiepark en een camping aan de oever van het Sneekermeer, met uitzicht op de overkant en de schepen die op het P.M. kanaal varen. Het oude beurtschip Gorredijk-Sneek v.v. ligt met draaiende schroef aan een steiger vlak bij de brug van Heerenzijl. Deze brug is de verbinding tussen het vaste land en het eiland Terherne.
Om de tocht te rijden moet je om de sloten, naar de boerderijen, heen rijden en over de erven van die boerderijen. We zien geen hond en amper een mens, de sloten liggen vol met ongeregeld vaarspul.
Goede maaltijd lekker bakje koffie en wij kunnen er weer tegen. In de ochtend pakken we de fietsen van boord en gaan fietsen van Terherne naar Goingarijp, Terkaple en weer terug naar Terherne.
Op de heenweg fietsen we langs de oevers en terug gaan we door de dorpen, een mooi tochtje in een rustig gebied. Op de distels zien we puttertjes of distelvinken, die de zaadbollen uit elkaar pluizen.
Bij Terherne zijn een vrij nieuw vakantiepark en een camping aan de oever van het Sneekermeer, met uitzicht op de overkant en de schepen die op het P.M. kanaal varen. Het oude beurtschip Gorredijk-Sneek v.v. ligt met draaiende schroef aan een steiger vlak bij de brug van Heerenzijl. Deze brug is de verbinding tussen het vaste land en het eiland Terherne.
Om de tocht te rijden moet je om de sloten, naar de boerderijen, heen rijden en over de erven van die boerderijen. We zien geen hond en amper een mens, de sloten liggen vol met ongeregeld vaarspul.
Re: Woudsend, tussen de meren.
Waar wij nu fietsen zie je grote boerderijen en kleine kerken, die overigens goed onderhouden zijn. Een bakkie koffie halen blijkt nog ingewikkeld op dit vroege uur, in Goingarijp bij de Klokkenstoel is het terras wel open en zijn wij ongeveer de eerste klanten. Mooi plekje aan het water, achter een oud sluisje en met de boot bereikbaar. Een paar Brabanders proberen het zelfbedieningspontje tot overvaren te bewegen, hetgeen niet erg lukt. De andere Brabanders, die al wel op het terras achter de koffie zitten, laten ze een tijdje tobben en vermaken zich er mee. Opeens schalt er een luide stem over het terras: "met twee handen drukken eikel!" De bejaarden die achter de koffie zaten te dommelen zijn ook gelijk wakker en het pontje komt onze kant op. Er arriveert een sloep met een gezelschap dames, er wordt een heel palaver gehouden over wel of niet in de zon zitten. De zonaanbidders winnen, hoewel slechts voor even, na wat gemopper verhuist het gezelschap naar de schaduw, ze willen blank blijven. In de buurt van Goingarijp staat nog een in goede staat verkerende Amerikaanse watermolen, die zie je niet veel meer. Bij het gemaal "de Lege Walden" loopt een pomp bijna geruisloos, de sloot na het gemaal zit tjokvol met vette grauwe ganzen. In Terkaple moet je de jachthaven in of uit via een smalle ophaalbrug die je zelf moet bedienen, de brug ligt wat listig met een bocht direct achter de opening. We hebben mazzel, terwijl we staan te kijken komt er een jacht aan, we kunnen dus even mooi kijken hoe dat in zijn werk gaat. De schipperse overziet het "drukke" verkeer en zet de lichten op rood waarna de afsluitbomen dalen. De brug neemt voor dit alles de tijd en er moet zowaar één voertuig wachten. De schipper en zijn maat werken de boot voorzichtig door de brugopening en vertellen ons dat je dit na veertig keer wel voor gezien houdt. Er volgt een zeilboot met een schipper die zijn schip met een vaartje door de opening stuurt, oefening baart kunst.
Hij moet echter alsnog het schip afstoppen om de brug weer te sluiten, omdat wij niet bij de bediening kunnen. Mooi gebied met tal van prachtig sloten en vaartjes waarvan het water opvallend schoon is.
Hij moet echter alsnog het schip afstoppen om de brug weer te sluiten, omdat wij niet bij de bediening kunnen. Mooi gebied met tal van prachtig sloten en vaartjes waarvan het water opvallend schoon is.
Re: Woudsend, tussen de meren.
mooi, v+d,
dat je dit op het forum, met ons wil delen, bedankt
grtzzz, pete
dat je dit op het forum, met ons wil delen, bedankt
grtzzz, pete
Als woelig water tot rust komt,
wordt het langzaam helder.
wordt het langzaam helder.
Re: Woudsend, tussen de meren.
Mooi, Jan. Wie zou er nu eigenlijk niet in dat land willen wonen?
Re: Woudsend, tussen de meren.
Ach Theo, als je de regelneven weet te omzeilen is het best te doen