Van Rio naar Rotterdam

Hier kan iedereen alles plaatsen over zaken die actueel en interessant zijn, maar niets met scheepvaart te maken hebben.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
dita
Berichten: 2239
Lid geworden op: 08 dec 2009 18:19
Locatie: Hamina
Contacteer:

Van Rio naar Rotterdam

Bericht door dita »

All.
Gisteren op de page van Jos Komen had ik het over het boekje van Rio naar Rotterdam. Deze verhaaltjes horen zeer zeker niet thuis bij Jos Komen dus zodoende maar een nieuwe draad ingeschoren.
Het boekje ligt nog niet zo lang op de toonbank en ben ik onlangs pas begonnen met het lezen ervan. De verhalen zijn verteld door Finse zeelui en opgeschreven door Rauli Virtanen , een seaminded journalist.
Drie willekeurig genomen artiekelen heb ik vanmorgen vertaald. Daar gaan we dan met om te beginnen enige korte berichten van Overseas (krantenknipsels uit de States.)

In een artikel van de Vancouver Daily World op11.9.1900 wordt er verteld van een gevecht tussen Finnen en ed Siswashe - Indianen onder de kop van ‘ Finse zeeman scalpeerde een Indiaan’
Volgens het bericht was er die zondag door beide partijen heel wat slechte whisky gedronken .
Wat uitdraaide op een gevecht. De Finse matroos John Gustafsson sclapeerde met de bijl een Indiaan genaamd Joe. De Fin werd veroordeeld tot naar keuze 20 dollar boete of een half jaar dwangarbeid. Hij koos voor die 20 dollar.

De San Francisco Call schreef op 22.3.1902 dat de Finse matroos Karl Humberg te water gevallen was vanaf de steiger op de Fremont street. Nadat de man met veel moeite door zijn maats op de kade gehesen was constateerde men dat hij overleden was. Er werd dus een lijkwagen besteld. Humberg er in. Onderweg begon hij tekenen van leven te vertonen waarop die lijkwagen koers veranderde en naar het havenziekenhuis bracht. Onnodig te vertellen dat alcohol een rol speelde.

De Medford Mail Tribune schreef over de Finse zeeman F. Weltberg die bij de politie om een document vroeg waar in vermeld stond dat hij in die stad geweest was. Weltberg was met zijn maats een weddenschap aangegaan om lopend van New York naar de Westcoast te gaan en terug in 6 maanden tijds. Hij had 4 cent in zijn zak en zou die nog hebben bij terugkeer New York. Verder vertelde de krant dat Weltberg een deken , een oud geweer, en een kookstelletje bij zich had.
In Oregon vertelde de Ashland Tiding dagen later over dezelfde Fin die eruit zag als een Duitser die rechtstreeks uit de loopgraven kwam. Met een oud Springfield geweer had hij op dezelfde dag drie kojoten en drie wolven neergelegd. Weltberg vertelde dat hij 5000 dollar zou verdienen. Tot dan toe had hij gemiddeld 38 mijl per dag afgelegd hoofdzakelijk de spoorrails volgende .

Groeten
Martin
Keep going
Martin


"Ver van huis en ongeschoren"

http://issuu.com/martinhendriks/docs

Gebruikersavatar
gerard tenerife
Berichten: 6491
Lid geworden op: 22 mei 2009 21:01
Locatie: valle san lorenzo,tenerife,spanje

Re: Van Rio naar Rotterdam

Bericht door gerard tenerife »

aller eerst ben ik blij weer een teken van leven van je te zien Martin, ik heb je gemist.
ten tweede, pracht verhalen. De schrijver is dus een journalist en hij heeft die verhalen bij elkaar gegaard, mischien is dat een iedee hier, je moet iemand hebben die de tijd er aan wil besteden en er mogelijk wat geld mee kan verdienen, hij hoeft dus geen zeeman te zijn geweest. Is er niemand op het kombuis die een journalist vriend heeft? met veel tijd, mogelijk een beginner, ik opper maar wat.
Groeten Gerard
een pessimist is een optimist met veel ervaring.
Gebruikersavatar
dita
Berichten: 2239
Lid geworden op: 08 dec 2009 18:19
Locatie: Hamina
Contacteer:

Re: Van Rio naar Rotterdam

Bericht door dita »

All & Gerard !

Idd het is zo zachtjes aan al weer twee jaar dat ik uit de roulatie ben.
Het gaat goed met me. Nog niet helemaal de oude, maar toch.
Ik heb eens gegoogled naar die schrijver Rauli Virtanen , van Rio naar Rotterdam en het blijkt dat het ‘geen kleine’ jongen is. Wel betwijfel ik of het toegestaan is om fragmenten te vertalen en op Kombuis of wat dan ook voor site te publiceren. In het boek staat geen vermelding dat het veboden is om enz, enz. Maar ik denk dat het tegenwoordig niet hoeft .
Zoals je ziet ben ik langzamerhand weer aan het schrijven gegaan. Uiteindelijk heb ik nu , omdat ik toch alleen maar tegen de deuren zit te schoppen erg veel tijd.

Mijn eigen boekje ‘Onder de Poolster’ waar ik drie jaar geleden aan begon, is volgens de Rotterdamse drukker onderweg naar Finland en dwz dat het komende week in de bus moet liggen. Het boekje heeft 304 bladzijdes op A5 formaat. Hier onder een fragment van de laatste alinea’s uit het zevende van de 12 hoofdstukken: fregat Fredrikshamn - Naar de Oost .

Horta op de Vlaamse eilanden werd aangelopen voor proviand en natuurlijk voor het zeer belangrijke water. Het oponthoud duurde drie volle weken daar de heelmeester volgens eigen zeggen die tijd nodig had voor het grondig bestuderen van de flora en fauna van het eiland. Dat het niet alleen bij de bloemetjes en bijtjes op de velden bleef bleek uit zijn dagboek waarin hij schreef dat de nonnetjes van het plaatselijke klooster hem met vlammende ogen van achter de tralies ‘ontkleden’. Tenminste zo voelde het, schreef hij. Zelfs hun handen beroerden hem op plaatsen, zo stond er letterlijk in het dagboek, die zeer zeker door Moeder Overste tot verboden terrein zou zijn verklaard. Als zij, die Moeder Overste dan, geweten had wat haar nonnetjes van onder hun kappen in gedachten hadden. Na drie weken weggeweest te zijn kwam de heelmeester weer opdagen. Hij was niet alleen maar vergezeld van een zeer mooi vrouwtje, die hij volgens zijn eigen zeggen een week eerder getrouwd had. Op het nonnenklooster was de inzegening geweest, verklaarde hij. Zijn bruid was een leerlinge van de kloosterschool. Haar ouders waren twee jaar geleden op zee gebleven tijdens de grote orkaan die toen de eilanden teisterde. Sindsdien woonde zij in de door de nonnen gedreven orphanage,’ vertelde de heelmeester.
‘Schipper,’ zo vroeg hij Wulff, ‘Ik zou haar graag mee willen nemen naar Finland waar ik haar dan kan voorstellen aan mijn familie. Zou dat mogelijk zijn.’ Het lag Wulff op de tong om ’Nee’ te zeggen. Vrouwen aan boord gaven altijd problemen was zijn mening. Daar kwam nog bij dat hij haar toekomst in een flits voorbij zag gaan.
‘Een jong vrouwtje, die in een blokhut in de bossen van Karelië, waarvan de naaste buur op 25 km afstand woonde, bij 30 graden vorst houtblokken op het vuur gooide. Hij zag haar en haar gezinnetje in de sauna zitten in een sneeuwstorm met vijf kindertjes om haar heen terwijl haar man een slok nam uit een kruik eigen gestookte ‘pirtoe’. En hij zag haar een slee met een ton erop, voorttrekken door een meter hoge sneeuw van de waterput naar hun ‘torppa’. Maar toen hij zag hoe zij met haar amandelbruine ogen naar de heelmeester opkeek zichzelf toch hoorde zeggen: ‘Je kan mee, maar je moet wel werken. Kombuiswerk. Aardappels jassen en afwassen. Betalen doe ik niet. ‘Pro Deo trabalhos’ zogezegd’, zei Wulff tegen de bruid in het Portugees, die knikte alsof ze het begreep.
Bij vertrek stonden wel, volgens Wulff dan, alle nonnetjes van het klooster op de kade om de ‘Fredrikshamn‘ af te douwen.


Dit was het dus. Op de site van het fietspad is het vrij stil gebleven. Er wordt niet meer getrapt. Zou het aan de e-bikes liggen.

OK all the best en probeer je geduld met het lezen van het bovenstaande.

Martin
Keep going
Martin


"Ver van huis en ongeschoren"

http://issuu.com/martinhendriks/docs
Gebruikersavatar
Cor Leliard
Berichten: 3418
Lid geworden op: 20 sep 2004 17:57
Locatie: Breda

Re: Van Rio naar Rotterdam

Bericht door Cor Leliard »

Top,om je weer te zien bij Kombuispraat.
groeten uit Breda Cor
Il parle Il a parle
Gebruikersavatar
gerard tenerife
Berichten: 6491
Lid geworden op: 22 mei 2009 21:01
Locatie: valle san lorenzo,tenerife,spanje

Re: Van Rio naar Rotterdam

Bericht door gerard tenerife »

Dita schreef:
Uiteindelijk heb ik nu , omdat ik toch alleen maar tegen de deuren zit te schoppen erg veel tijd
Kijk Martin dat kunnen we natuurlijk goed gebruiken, verschillende van ons zijn een beetje moe, zijn uitgepraat over zuigertrekken hebben ze mij verteld, er moet weer wat nieuw leven,(want dat ben jij na twee jaar) andere gezichtspunten en onderwerpen komen .want dat ben jij na twee jaar, komen. Ik heb je fiets(kajak)tochten, altijd met interesse gevolgt, Finland heeft nog altijd een speciaal plaatsje inmijngeheugen en waar ik woon ben ik dus omringd door Finnen, die allemaal Spaans spreken.
Ga zo verder, Groetjes Gerard.
een pessimist is een optimist met veel ervaring.


Plaats reactie