Van sparks tot internationaal chauffeur

Hier kan iedereen alles plaatsen over zaken die actueel en interessant zijn, maar niets met scheepvaart te maken hebben.
louis holleman

Re: Van sparks tot internationaal chauffeur

Bericht door louis holleman »

308 - vervolg

Natuurlijk reed ik niet alleen Scandinavie. Ook regelmatig naar Denemarken, Michelin zat ook in Kopenhagen, Aarhus en Odense (meen ik) en we reden uiteraard niet alleen voor Michelin.

We reden heel veel Page. Pleepapier, keukenrollen en weet-ik-veel, altijd naar Frankrijk. Doorgaans lossen bij supermarkten en die stoppen doorgaans met bevoorrading na 3 uur 's middags. Ze begonnen ook niet zo vroeg, 7 uur was al vroeg voor hun. Nou kreeg ik bijna altijd een partij klanten aan de Riviera, en dan was het steevast terugladen in Torino of Milano,
uiteraard Michelin. Dat was dus helemaal niet verkeerd, een ritje La Turbie, dan nog een adresje ergens en de volgende dag weer verder in de buurt van St. Tropez of zo. Ik heb me daar heel wat keertjes lekker aan het strand gelegen na drie uur, om vervolgens 's avonds op mijn dooie akkertje een Routier te zoeken en dan liefst nog een fikse fles wijn erbij. Vervolgens was het rustig aan op Turijn aan en dan weer naar huis.
Zo had ik een keer een rit die bij Cannes eindigde en de planner vroeg of ik bezwaar had tegen een stel aan boord die wilden liften. Ze zouden onderweg steeds in hun eigen tentje slapen.
Nou goed, zorg maar dat ze dan en dan in Oss staan. Gezellig jong stel, gingen een paar weken trekken daar. 's Avonds op een parkeerplaats zetten ze hun tentje op, gingen maffen en om 5 of 6 uur 's morgens riep ik wel "Jongelui, breiwerkje afmaken, we gaan tuffen". Uiteraard vrat ik in principe nooit in die ballententen langs de autoroute, nee, dan pakte je een stukkie Nationale waar het betere werk zat.
liftster.jpg
liftster.jpg (167.3 KiB) 6043 keer bekeken
routier.jpg
routier.jpg (164.96 KiB) 6043 keer bekeken
Zoals hier, waar we met een collega stonden en gezellig met zijn allen aan tafel. De jongen van het stel maakte de foto's, die ik later opgestuurd kreeg. Samen met een heel reisverslag waar ze allemaal geweest waren en een boekenbon als bedankje. Zo kan het ook!

Ook pikte ik een keer twee franse miepjes bij Dijon op, die gingen naar Nice. Nou, dat komt mooi uit dames, daar moet ik ook heen en ik zette ze mooi bij Nice Cote D'Azur airport af. Dan is het toch handig dat je ook nog wat Frans beheerst en een beetje kunt lullen... Hoe je met 3 mensen in zo'n topsleepertje slaapt is nou ff niet aan de orde :lol:

Ik had het al over die Belzen, die de twee-assertjes hadden. Die Belzen trapten zich allemaal het leplazarus en liepen dan onderweg wel te kankeren dat ze zo moesten trappen. Ik dacht gewoon: je doet daar iets aan of je blijft maar ja-en-amen roepen. Niet mijn probleem.
Ik ga een keer op zondagavond richting Gent, met de Volvo-luchtvracht die ik zelf op Landvetter (vliegveld Göteborg) had opgehaald. Met die vracht moest je om 6 uur voor de poort staan, zo niet dan moest je wachten. Stond je er wel, dan ging je er als eerste in, ook al waren er al 15 autootjes eerder voor je die al de hele nacht stonden te wachten. Dat was weer het voordeel van luchtvracht. En dat gekanker van die halzen hoorde je binnen de poort toch niet meer.
Affijn, uurtje later leeg en ik moest naar Visé, daar zit ook al een isolatiefabriek. Laden voor ergens in de buurt van Limoges. Ik kom daar om een uur of 10, staat er een Belzjieke Bels met ook zo'n volumekar, die kreeg hetzelfde spul voor hetzelfde adres. Begint al gelijk te bleren dat die lading pas in de loop van de middag geladen kan worden. Begint DUS ook al gelijk te huilen dat ie dan weer de hele nacht kan trappen want het moet natuurlijk de volgende morgen om 6 uur gelost worden. Het was in de tijd dat de planner en ik allang van elkaar wisten wat we aan elkaar hadden, dus ik brom maar wat van "ach ja". Affijn, we gaan maar een tukje maken. Om 4 uur kon autootje 1 voor de ramp, om kwart over 4 autootje 2 ernaast. Den Bels zat het eerste vol, hij naar het kantoor voor de papieren en nog even de planning bellen. Ja hoor, morgenochtend 6 uur lossen. Hij vertrok tegen zes uur en we zeiden nog "daar en daar bij die en die tent eten" maar hij zei ook "niet te lang en ik wacht niet want ik moet weer trappen. Dan zie ik je morgen om 6 uur wel in Limoges". Nou ja, ik dacht natuurlijk "mooi helemaal niet, in geen 100 jaar maar je doet je best maar". Affijn, een half uur later zat ik ook vol, ook naar het kantoortje en ook de planner bellen. Het eerste wat ie vroeg was "Is die Bels al weg?" Ja hoor Rien, kankerend en wel. "Mooi, en jij? Woensdag om 6 uur OK?" Ja hoor Rien, iets anders was ik niet van plan. Dus, stukkie rijden, eten, stukkie slapen, weer stukkies rijden-eten-rijden-eten-slapen en nog een stukkie rijden en ik ben om 6 uur daar. Oh, we hadden je gisteren al verwacht. D'r was hier een maffe Bels en die riep alleen maar "vite, vite, er komt zo nog een auto". Lachen hoor. 8)

Dan had je natuurlijk ook nog de Rockwool, in Roermond. Godallemachtig, wat was het daar een puinzooi. Daar ging je met lege bakken naartoe, liefst op zondagavond, dan moest je eerst een plekkie voor die bakken zoeken en ze neerpleuren, om vervolgens op zoek te gaan naar je eigen bakken. Die konden overal staan, op een terrein van een paar vierkante km. Als je pech had stonden ze nog half in de bagger weggezakt ook en kon je een heftruck zien te vinden om ze weer op te lichten. De firma De Rooij had daar nogal wat in de melk te brokkelen, het stond er ook vol met hun aftandse meuk. Het leek hier en daar wel een sloopterrein.
Als je dan pech had kon je half Duitsland af met die troep, en overal was het zelf lossen. Brrrrr.... ik heb dat in totaal maar 2 keer hoeven doen, maar er waren collega's die elke week voor die Rockwool reden. Dan deed ik toch liever Page of Michelin.

Nog een leuke: ik kom weer eens leeg in St. Tropez of daaromtrent, Louis, rijdt maar naar Turijn via Col de Tende en het tunneltje daar. Wist ik veel.... je moet daar af en toe aan de verkeerde kant van de weg rijden om de overhangende rotsen met die rotbakken te ontwijken en dan kom je bij de tunnel. DRIE METER VIJENTACHTIG!!! staat daar op een heel groot bord en een balk voor de tunnel om de begrenzing aan te geven. Eeeehhh??? Auto aan de kant en de planner 's gebeld. "Ja, dan moet je de bak van de motorwagen afzetten, de luchtvering van de aanhanger laten zakken en 1 bak daarop door de tunnel trekken. Dan aan de andere kant die bak ergens neerpleuren, dan terug met je hangertje om bak 2 op te halen". Zeg planner, wie denk je dat ik ben? Gekke Henkie? Want wat was er nog meer het geval? Je moest midden door de tunnel i.v.m. de beschikbare ruimte en het profiel, dus moest de post aan de ene kant de andere kant waarschuwen dat er geen verkeer door mocht, dan mocht jij samen met een vlag die je aan de andere kant weer afgaf en dan kon de andere kant ook weer. En dat dus 4 keer. Meneer de planner, ik rijdt wel 150 km om over een fatsoenlijke route. Terug naar beneden, waar ik toch nog twee scheuren in m'n zeilen reed en over de autostrada naar Torino. We zijn toch zeker geen circus clowns? In Torino kreeg ik bandjes voor Espoo, kon ik tenminste weer naar m'n moppie... via Oss. (wordt vervolgd)

Gebruikersavatar
Harry G. Hogeboom
Berichten: 14378
Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
Locatie: Canada

Re: Van sparks tot internationaal chauffeur

Bericht door Harry G. Hogeboom »

Hier een deel van de constructie:
Eeeeh Linke Louitje :lol: .........nou herinner ik me nog plenty mooie verhalen van Sparkies van vroegaaah............maar van een Sparks die zich had laaat'n bekeeeer'n tot vrachtwagen schipper had ik nog niet eerder gehoord.....EN m'n komplimenten voor de mooie reisleider verhaaaal'n :roll: !
Ik ga me op reeds gevorderde leeftijd niet meer verdiepen in al dat " dubbele klutsen" van jou..ik heb al moeite genoeg met het schakelbakkie van m'n trekker :mrgreen: .....maaaar....maak nou eens FF een tekeningetje zodat ik dat snap van die listige "aanhaakkonstruktie" waar jij over ouwehoerd............'ksnapper naks van :roll:
EN ga ondertussen maar verder met die Finse wijfies..........dat van die sneeuwkettingen begrijp ik ZO wel :roll: :lol: ( ik heb een stel uit Noorwegen voor m'n trekker-achterwielen!)
In Torino kreeg ik bandjes voor Espoo, kon ik tenminste weer naar m'n moppie..
:lol: :mrgreen:
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
louis holleman

Re: Van sparks tot internationaal chauffeur

Bericht door louis holleman »

Ehh Harry, ik ga 's kijken wat ik kan fabrieken. Ik ben nog bezig met de laatste delen van mijn verhaal. Aangezien ik natuurlijk helemaal geen techneut ben moet ik hopen iets te kunnen maken wat voor de wel-techneuten bruikbaar en begrijpbaar is, dus je snapt: geduld is een schone zaak. Maar komen doet het! 8)
Gebruikersavatar
Harry G. Hogeboom
Berichten: 14378
Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
Locatie: Canada

Re: Van sparks tot internationaal chauffeur

Bericht door Harry G. Hogeboom »

Hoe deden jullie dat vroegaah ook alweer...zgn " uit het losse polsje" ?? :lol: ......deduudeduu....dedaaadedaaa...of zoiets??? :roll:
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
louis holleman

Re: Van sparks tot internationaal chauffeur

Bericht door louis holleman »

308 - vervolg

Tssk, er komt geen eind aan? Jawel, zo ongeveer oktober 1986 vond ik het welletjes.
Je wordt ouder papa, ik wil dit niet tot mijn pensioen doen, ik wil wat anders.
Er speelde meer mee: ik had inmiddels halve verkering met Outi, een finse uit Tampere. Die was ik in Turku tegengekomen toen ze daar met haar universiteitsklas de universiteit daar een paar dagen bezocht en het klikte beter dan tussen mijn Mercedes en zijn aanhanger.
Alleen: je woont wel 2000km uit elkaar. Kwam ik nou elke week in Tampere, dan was het nog wel leuk, maar ik kwam er niet elke week. Het was veel vaker Espoo en om dan nog even 200km extra te rijden werd wat te gortig, laat staan dat je daar zo even de tijd niet voor had.
Dan kwam het ook nog voor dat je pas in Helsinki hoorde dat je naar Tampere moest, dus elkaar van tevoren inseinen was er ook niet bij. Los daarvan: er kon wel een tijdje geen vracht naar Finland zijn en dan zat ik doorgaans in Zweden, Frankrijk, Noorwegen of Italie (en in die volgorde van kans).
Zijn er kansen voor Jan Kaas in Finland? In die tijd niet zo erg. Het was nog geen Europa zoals nu, en Finnen schermden hun zaken behoorlijk af. Bovendien moest ik dan toch eg wel meer fins gaan leren dan ik toen wist op te hoesten, ook al sprak west Finland ook zweeds.
Outi sprak fins, zweeds, prima engels en wat duits. Maar nederlands is nog wat anders, al kon ze de eerste avond al "iek hauw waan jauw" zeggen...
Maar ook in NL zaten ze niet zo op finnen te wachten. Wat dat is weet ik niet, misschien wel omdat in de oorlog de finnen op de hand van de duitsers waren...?
In elk geval, TOEN was het min of meer aanleiding om een punt aan onze relatie te draaien. Jammer, maar helaas. Het was een moordmeid :(

Die fotograaf die een keer mee moest van Vos, om wat bedrijfsmatige foto's te maken. We gingen naar Örebro, Michelin lossen en bij Ericsson terugladen. Komen 's avonds in Örebro aan en ik ga even naar buiten, een shaggie roken. 30 graden onder nul, na tien minuten zat mijn snor dik in het ijs. Je liep letterlijk stoomwolken uit te braken.
ericsson.jpg
ericsson.jpg (185.27 KiB) 5957 keer bekeken
Wachtend op laden of lossen in Örebro. Foto van de bedrijfsfotograaf. Zo zie je niet dat het -20 is, maar dat was het wel.

Hoe werkte dat nou onderweg? Nou, Vos had wel standkachels in die bakkies laten bouwen, op gas. Die gasflessen hingen achter de achterwielen, midden in het opspattende water, sneeuw en ander vuil. Bij -10 waren die drukregelaars al niet meer werkend. Dus standverwarming? Niet dus. De Neckermann accu's waren ook maar zozo, al onder normale temperaturen. Bij -30 wordt dat nog een stukkie minder. Je loste dat op door tijdens het parkeren gewoon de motor te laten draaien. Blijft je diesel ook op temperatuur, alhoewel in die landen de diesel nooit gaat vlokken.
Dit in tegenstelling tot Mickey Mouse landen als Frankrijk. Alleen al daarvoor had ik een blik van 3 liter toevoeging bij me om in "wacky diesel" te gooien om het vlokken te voorkomen. Niet zo denderend voor je verstuivertjes, maar who cares? Ik weet niet meer of het 83, 84 of 85 was maar ik zat in west Frankrijk en daar had het gesneeuwd en niet zo weinig ook. En de temperatuur was bijster laag, men riep daar lokaal dat het al 50 jaar of langer niet was voorgekomen. Franse vrachtautootjes met dekens, matrassen, kussens om de tanks gebonden. De helft stond gestrand op de vluchtstrook. Accu's die leeg waren. Voor zover de franse dépannage zelf nog kon rijden, barstten ze van het werk. Nou heeft elke franse auto op zijn minst één deuk, anders ben je maar een rotchauffeur, maar er lag wat schroot zo links en rechts. Het was in feite om je dood te lachen :mrgreen:

Maar goed, terug naar de nachten in Zweden en Finland. In principe zette ik de motor in een week maar een paar keer uit. Op de ferries, en bij klanten als je stond te lossen of laden. Verder bleef ie draaien. De parkeerplaatsen bij de grote chauffeurstenten hadden altijd delen waar vrieswagens konden staan en daar parkeerden ook de gasten die hun motoren lieten draaien. In Turku, waar ik heel vaak overstond had ik een prima plekje vlak bij het station gevonden, ver genoeg van woonhuizen af en dichtbij genoeg om in 10 minuten in het centrum te zijn.

Want Turku was de vaste stapplaats tijdens de finse tochten. We stonden daar doorgaans op woensdagavond en woensdag is na het weekeind de tussentijdse stapdag voor finnen (en finsen).
Finnen zijn gek op dansen en op uit eten gaan. Dat combineren ze door dans- en eetgelegenheiden met elkaar te combineren. Je wordt wel geacht je een beetje fatsoenlijk te kleden, stropdas hoeft niet overal maar op klompen met een spijkerbroek levert je doorgaans geen toegang op. Kwestie van aanpassen.
En dan, ik had het er al over: Finnen houden van aktie. Vrouwen nemen het voortouw als jij het niet doet.
Ik zit een keer in Lappeenranta met een collega en we bleven 's nachts over. Wij naar een danstent, we hadden er wel zin in, ook om even lekker te eten.
We zitten koud aan de soep of er komt een finse naar me toe om te dansen. Nou ja, dan doe je dat en na tien minuutjes "eh mijn soep wordt koud, zullen we even terug gaan?" Ikke weer naar mijn maatje en zij naar haar vriendin. Die soep is nog niet op of ze staat er alweer... Dansa?
Nou toe dan maar, de soep is toch op. En dat ging zo tig keer door.
Ik zit een keer op de Finlandia, tussen Stockholm en Helsinki, alleen deze keer. 's avonds na het eten even in de disco kijken. Nog heel rustig daar, bijna alle zitjes nog vrij. Ik zit daar lekker en er komt een moppie "is die stoel vrij?" Ja hoor, ze zijn bijna allemaal nog vrij denk ik dan, maar ga lekker zitten. Heb je zin om te dansen, is de volgende vraag van haar. Ja tuurlijk, ding, je ziet er prima uit, why not? Affijn, ze is met een vriendin een daggie op en neer geweest naar Stockholm. Heeft het ook nog over haar vriend. Waar is die vriend dan? Oh, die is een paar dagen uit vissen met vrienden. Tijdje gekletst en toen ging ze weer bij haar vriendin kijken. Na een half uur was ze weer terug. Goed als ik erbij kom? Ja hoor, prima. Enzovoorts enzovoorts.
Zo heb ik Outi dan opgeduikeld (of zij mij) op een donderdag in Turku. Door omstandigheden een dag later. Toch ff in de stad kijken, zij deed dat ook met een vriendin, we zagen elkaar, het was KNAL-BOEM en 's nachts hebben we mijn topsleeper topzwaar gemaakt. De vriendin was inmiddels terug naar hun hotel en daar wilde zij weer niet met mij samen naartoe, want die vriendin sliep uiteraard met haar op 1 kamer 8)

De jongens van Van Spronsen, Straver, Disco en noem er nog maar een paar. Allemaal regelmatige Zweden gangers en die van Spronsen en Straver ook Finland. Westlanders, de nodige Haginezen.
Nou ben ik zelf wel uit de friese klei getrokken (origineel waar) maar a. mijn ouders waren zelf geen Friezen en b. ik heb dik 20 jaar in Rijswijk (bij Duh Haag) gewoond. Ik heb geen moeite met die gasten en het taaltje spreek ik ook nog een beetje.
Brabo's echter moeten die gasten niet. Net zo min als Grunningers, Limbo's, Zeeuwen, Tukkers en noem maar op. Het kruipt altijd bij elkaar en als je het lokale bargoens niet spreekt hoor je er niet bij. Ik ben tenslotte ook maar door toeval in Oss verzeild geraakt. Een hoop van die westlanders had ik al diverse keren meegemaakt, aan boord of onderweg. Kon het er prima mee vinden. We rijden een keer in een konvooi terug naar Trelleborg, 's avonds. Volgende dag pas om 10 uur het bootje. We zaten op het bakkie met elkaar te OH-en en besloten nog even in Malmö de stad in te gaan. Tijd zat. Twee Spronsjes, 1 Straver en een Disco figuur. Plus ik. Ik vroeg de twee VOS collega's die ook in het konvooi zaten "gaan jullie mee?" Nou nee, met die westlanders hadden ze niet zoveel op. OK, CU on the ferry 8)

Een keer had ik me verslapen in Travemünde en daardoor de ferry gemist. Dan maar ff om via Gedser en Helsingör-Helsingborg, dan kon je toch nog dinsdag de Silja in Stockholm pakken.
Onderweg in Zweden komt Straver me voorbij denderen. We herkennen elkaar, hele leuke chauffeur en het bakkie effe aan: Hé Louis, waar gaat jij naartoe? Wat denkie: Helsinki. Oh, bootje van 6 uur? Jazekers! Komp bij ons, de baas is bij mij aan boord en we gaan feesten. OK, zie je daar wel. Aan boord even naar de twee collega's die in het chauffeursrestaurant zaten. Hoi jongens, ik ben er niet bij vanavond, ik ben uitgenodigd door Straver. Nou, ze keken al alsof ik het over de onderwereld had. Veel plezier.
We hebben tot diep in de nacht uitgebreid zitten kanen en drinken, alles rekening fa. Straver. Peetje deed niet zo moeilijk.

Nou, en dan 's morgens om 10 uur slaperig van de boot af en op naar Espoo...
espoo.jpg
espoo.jpg (195.48 KiB) 5957 keer bekeken
Zo stonden we dan in Espoo bij de Michelin. Foto van 315 collega Martien, februari 1984. Snowboots, een finse bontmuts op en een Volvo jack aan. Je gaat toch zeker niet in zo'n Neckermann jas lopen? :mrgreen:

Getver, het lijkt wel of ik sentimenteel begin te worden... (wordt vervolgd)
Gebruikersavatar
Cor Leliard
Berichten: 3418
Lid geworden op: 20 sep 2004 17:57
Locatie: Breda

Re: Van sparks tot internationaal chauffeur

Bericht door Cor Leliard »

Hallo Louis,

Pracht verhalen kerel, en ook eigenlijk een pracht job.
Ik geniet van je verhalen TU OM

gr uit Breda Cor
Il parle Il a parle
louis holleman

Re: Van sparks tot internationaal chauffeur

Bericht door louis holleman »

De volgende is speciaal voor Harry en iedereen die probeert uit te vogelen hoe dat kortkoppelsysteem met die maffe volumekarren van Vos nou eigenlijk werkte.
Ik heb het maar opgesplitst in twee delen om het zo duidelijk en simpel mogelijk te houden.
triangel.jpg
triangel.jpg (38.02 KiB) 5813 keer bekeken
Dit is puur het systeem om te trekken en te duwen.

Daarboven zit het systeem om te sturen:
triangel2.jpg
triangel2.jpg (46.9 KiB) 5813 keer bekeken
Combineer de twee met elkaar en je hebt het Vos kortkoppelsysteem.

Waarom werd dat nou zo gedaan?
Als je een triangel inkort, kun je de aanhangerlengte groter maken, op basis van de wetgeving die maximaal 18m zegt.
Als je een triangel inkort, zul je bij het nemen van scherpe bochten in de problemen komen want vroeger of later gaan de twee hoeken tegen elkaar stuiteren.
Als je dan ook nog "gehoekt" staat, zoals bijvoorbeeld in een kuil kan gebeuren heb je rap schade aan de bakken.
De aanhangerfabrikant (ik meen Nooteboom) had dat opgelost met deze constructie. Onder de doorgaans voorkomende situaties bleven de baktoppen (dus op 4.10m hoogte) nog net vrij van elkaar. Het was met name met achteruitrijden wel zaak om te weten (en vooral ook te voelen) wat je aan het doen was, je kon het hele zwikkie echt compleet naar z'n moer draaien.
Dit systeem hebben ze alleen maar bij die Neckermannen (21 wagens) toegepast. Bij de volgende serie Volvo's werd een "schuiftriangel" gebruikt, die in bochten langer werd. Ook daarmee moest je leren omgaan.
Vos had één of andere carosseriebouwer ergens in Frankrijk ontdekt waar ze een keer ook iets hadden bedacht. Ook al een uitschuifbare triangel, maar die schoof uit door middel van elektrische schakelaars op de hoeken van de aanhanger. Ik kwam daar wat spullen halen, toen hadden ze net een demonstratie met een combinatie gedaan. De uitgenodigde heren zaten inmiddels aan de sherry.
Het principe was: als de aanhanger en motorwagenbakken tegen elkaar kwamen werd een schakelaar ingedrukt, die dan de triangelboom elektrisch of hydraulisch uitschoof. Leuk bedacht. Dat kan met opspattend vuil, water en weet ik veel rap gaan weigeren natuurlijk.
Maar wat hadden de zolen nou gedaan? Die schakelaars zaten op laadvloerhoogte van die aanhangers. Dus ik haal daar een paar trotse ingenieurs bij en vroeg: hoe doe je dat nou in een kuil? Eh eh eh? Wa bedoel U? Nou kijk, stel dat de motorwagen plat staat maar de aanhanger met zijn achterkant omhoog, of andersom. Dan raken de baktoppen elkaar toch eerder dan de veel lager gelegen delen waar die schakelaars zitten? Het bleef 10 seconden stil en toen riep er één "Mon Dieu!!!". Daar hadden de professoren nog helemaal niet aan gedacht :mrgreen: (wordt vervolgd)
louis holleman

Re: Van sparks tot internationaal chauffeur

Bericht door louis holleman »

308 Slot

Tja, we komen lichtelijk aan het eind van de story...

Misschien nog wat leuke dingen, die geleidelijk weer naar boven zijn gekomen, want we praten toch alweer over bijna 30 jaar geleden. Toen was het nog leuk. Je kende iedereen op kantoor, je kende bijna elke chauffeur. Het waren toen ook nog maar iets van 80 wagens in totaal, in elk geval toen ik begon. Nu weet ik bij God niet hoeveel auto's er links en rechts rondlopen.

Over Pepe had ik het al. Dan had je nog Jan van Tilburg. Ook op een bepaald moment op de volumekar gezet, hij had gelukkig wel een Volvo, F10 of F12. Jan had dezelfde instelling als ik: als het MOET rijd ik door, als het niet moet, dan plan ik zelf wel rust enzo in.
Ik ga een keer 's middags uit Oss weg, bakken opgepakt met bandjes voor Rotebro, in Zweden ietsje boven Stockholm. De boot van 's nachts 12 uur in Travemünde was geboekt. Maar ik had al direkt iets van: dat gaan we helemaal niet doen, dat wordt wel morgenochtend 12 uur, ik had al het nodige werk achter de rug.
Dus op naar Denekamp, en daarna tanken/eten in Haselüne. Daar stonden nog een stuk of 5 Vosjes, ook allemaal naar Travemünde de boot op, ook al voor middernacht. Eén ervan was Jan.
Dus ik schuif bij. De heren waren al bijna uitgegeten, dus er zit een stel op het klokkie te kijken en begint al aanstalten te maken weer te gaan rijden. Jan bleef nog even zitten en vroeg hoe laat ik op de boot zat. Dus ik zeg "ze hebben middernacht geboekt, maar ik boek 'm zo ff om naar morgenmiddag. Dan kan ik mooi een boerennacht maken en daarna op mijn gemakkie naar Travemünde". Zegt Jan: "dat had ik ook al bedacht, doe mij ook maar even omboeken dan".
Dus ik bel de TT-Saga lijn en boek ons tweeën om, met aanpassing van de wagenlengte ook.
Daarna uitgebreid eten, Teevau kijken, kletsen en slapen. Om 8 uur 's morgens er weer uit, ontbijten, ff de planning bellen dat wij tweeën omgeboekt hadden en we bellen wel als we leeg zijn. De planning roept terug: "ik had eigenlijk niks anders verwacht!"

Dat omboeken van lengte had een reden:
In 1982 begon Vos op Finland te rijden. Dat ging eerst nog via Travemünde-Helsinki maar later werd dat Travemünde-Trelleborg en Stockholm-Helsinki.
Vos zou Vos niet zijn als ze die karren niet als 18m combinaties had geboekt. Maar toen, in de zomer van 1983 denk ik, ging het fout. Er moesten weer eens 6 combi's van Vos de boot op en toen konden ze ineens een stel luxe autootjes niet meer kwijt. De planners daar namen de wagenlengte en deelden zo de autodekken in. Maar ze hadden ruimte te kort, dus moest er een stel luxe autootjes wachten op de volgende boot. How can? Die lui van de TT waren niet achterlijk en gingen maar eens wat meten. Toen bleken er dus 6 autootjes van Vos bijna 2m langer te zijn dan die 18m, dus 12m lengte meer voor de prijs van 6x18m. TT zei niks, maar op de volgende boot stonden ze met de meetlinten klaar. Uiteraard waren de autootjes weer geboekt als 18m. "Chauffeur, hoe lang bent U" Eh, 18m. "Weet U dat zeker?". Vervolgens hing het van het antwoord van de chauffeur af of ie nog meeging of niet. Degenen die volhielden 18m te zijn werd verteld "blijf maar staan en ga maar opnieuw voor de volgende boot boeken". Degenen die toegaven 19,6m te zijn mochten aan boord en werden uiteraard voor de volle lengte in rekening gebracht. Vos zal wel getandenknarst hebben, maar die suffe planner van ons bleef bij de boekingen steeds maar weer 18m opgeven. Dus als ik omboekte, gaf ik ook altijd direkt door dat ik 20m was en geen 18. Zowiezo vroegen ze dat ook nog altijd aan de incheckbalie, dus iedereen had rap door dat je gewoon 20m moest zeggen en geen 18.

Dan het verhaal over Wimke. Wimke kwam uit Limboland, had een wat hoog stemmetje, was een paniekzaaier en vooral een enorme brokkenpiloot. Soms kon ie er niks aan doen, vaak wel. Wimke reed ook trekker, een Volvo F10 en dat deed ie nog toen ik wegging. Ik ging eens met Wimke samen, toen ik nog op mijn 108 zat, uit Milaan weg na lossing en ergens moesten we van een 4-baans weg rechtsaf slaan een andere 4-baans weg op, de stad uit. Op de kruising stonden verkeerslichten en er was voor rechtsaf een apart voorsorteervak. We staan achter elkaar voor rood te wachten en het wordt groen. Ikke vooruit, de bocht om. Met een trekker stuur je dan iets naar buiten om met je trailerassen goed uit te komen. Zo ook Wimke, die stond alvast wat meer naar links voorgesorteerd. Dus ik ga de hoek om, trek op en zie in mijn spiegel Wimke achter me aankomen. Even verderop zie ik Wimke nog steeds half die nieuwe weg opgereden staan maar hij staat stil. Dus ikke maar even ergens aan de kant. Na tien minuten staat ie nog steeds zo dus ik stap maar uit, deurtjes op slot en wandel 500m terug naar de kruising. Affijn, dichterbij gekomen zie ik het al. Wimke had wat naar links gestaan, toen dacht het Fiat 500tje wat achter 'm stond "hee, daarre kanne ikke mooie tusse" en toen kwam natuurlijk de trailer van Wimke binnendoor en werd het Fiatje gekraakt. Het stond echt klem tussen het asfalt en het chassis van de trailer. Geen letsel, wel weer een hoop heisa. Wimke liep op zijn manier te kermen en te piepen en was bezig met schadeformuliertjes. Dat ging nog even duren dus ik zei "ik rij vast richting laadadres en wacht daar wel". Daar kwam ie na een uurtje ook aan en toen moest ie natuurlijk na lading de planner bellen dat ie vol was. Vroeg aan mij: "kun jij die planner niet ook even vertellen dat het mijn schuld niet was?" want het was alweer zijn zoveelste bakkie. Nou vooruit, ik wil niet rot doen en het WAS deze keer zijn schuld ook niet.
Een andere keer staan we met z'n tweeën in Metz bij de douane. Wimke is het eerst klaar en trekt uit de schuine parkeervakken tussen de andere vrachtauto's vooruit naar het eindcontrolehokje. Hij stuurt weer eens verkeerd en trekt met één van zijn spanrubbers, die onderaan de huifzeilen zitten, een spiegel van een franse Berliet af. Ogenblikkelijk een paar fransozen die hard "Merde!!" roepen en achter Wimke aanhollen naar het controlehokje. "Houdt die hollandais vast, hij heeft schade gereden". Aldaar wordt Wimke niet doorgelaten maar Wimke zegt dat ie niks heeft gedaan. Jawel, je hebt de spiegel van mijn trekker gereden. Nietwaar, welwaar, nietwaar. Een andere fransoos plukt intussen de spiegel van zijn collega uit het spanrubber van Wimke's trailer en loopt er triomfantelijk mee naar de controleur. "Voilà!"
Wimke weer kermen dat ie het niet had gezien, maar hij moet toch de poeplat trekken van de staatsbeambte.

Wimke reed ook stug door als er ergens een chauffeur met een klapper stond. Naderhand verklaarde ie dan dat ie geen tijd had gehad vanwege iets.
Kortom, Wimke was niet de meest geliefde collega. En altijd liep ie wel te mauwen en te kermen.

Goed, we komen een keer met 4 man volumewagens in Turku de boot op. Daar staat ook Wimke met zijn trekker+trailer, die had één of ander vraggie naar Turku gehad. Dus met 5 Vosjes de boot op. Wimke zagen we nog wel aan tafel bij het eten, maar mee iets drinken en feesten, we hebben 'm nergens gezien. Pas de volgende morgen aan het ontbijt weer. Wimke, we rijden zo en zo en daar en daar houden we pauze. Ja, ik snap het. Wimke zagen we nergens. Nou ja, nergens? Hij stond steeds op hele andere parkeerplaatsen te pauzeren dan wij hadden opgegeven, soms nog aan de andere kant van de weg ook. Affijn, de meesten van ons hadden een bakkie aan boord dus onderweg werd er natuurlijk al over geluld, plus dat eigenlijk iedereen Wimke wel kende ook.
Eénmaal in Trelleborg was het wachten om aan boord te kunnen gaan. Wimke stond natuurlijk vooraan in de rij en liet zich ook eigenlijk nergens zien. Dus ik zeg tegen de andere collega's "ik ga 'm wel ff opnaaien". Even naar het boekingskantoor van de TT-lijn, die mensen kende ik inmiddels al jaren. "Hallo, wij hebben hier een chauffeur van Vos die een tikje asociaal bezig is, kunnen jullie dit bericht (wat ik op een briefje had geschreven) aan boord aan 'm laten overhandigen als we uitgevaren zijn?" Uitgelegd dat het om een geintje ging en ze gingen akkoord. Het bericht luidde "Wim, in Travemünde staat trailer 267, die moet jij daar aankoppelen en direkt weer mee de boot op naar Trelleborg nemen want er is haast mee. Lossen in Södertälje. Jouw trailer wordt later wel door iemand anders opgehaald. Getekend Rien". Rien was de planner, en ik wist dat trailertje 267 nog steeds rondreed.
"En niet eerder laten bezorgen dan dat we uitgevaren zijn". Ze zouden het zo gaan uitvoeren.
Ikke de andere collega's natuurlijk ff ingeseind, "en houdt je lachen als ie dat bericht krijgt, hè?"
Zo gezegd zo gedaan. We gaan aan boord en we gaan na verloop van tijd aan tafel, terwijl de ferry de haven uitloopt. Komt één van de stewardessen binnen, "Ist hier fahrer Wim von firma Vos anwesend?" Ja, roept Wimke gelijk. Krijgt ie een telexbericht in de handen gedrukt waar dat hele verhaal op geprint is. Hij trekt wit weg, en roept "kan ik hier bellen?" Dus wij allemaal "waarom, wat is er dan?" Affijn, Wimke kermend "Zijn ze helemaal gek, moet ik aan de overkant een andere trailer pakken en die gelijk weer Zweden inrijden, notabene naar Södertälje... zijn ze gek, ik ga ze bellen" Ik zit "toevallig" naast Wimke en sus 'm, rustig maar, ik ga zo wel even met je mee naar boven, naar de brug waar je kunt bellen. Leten we eerst maar even gaan eten. (Hoe langer het duurt, hoe meer kans dat die planner al naar huis is en de VHF doet 't ook na zoveel mijl niet zo best meer).
Dus we gaan eerst uitgebreid eten. Maar na een uur was Wimke niet meer te houden, "ik moet gvd bellen, zijn ze helemaal betoeterd?" dus ik maar met 'm richting de brug. "Kunnen we misschien even naar Nederland bellen, deze meneer heeft een probleem". Nou, ze wilden het wel proberen maar of Wim een half uurtje kon wachten want ze waren nog even druk met de navigatie. Nou ja, dat kon dan ook nog wel. Wij weer naar beneden. Wim natuurlijk na weer een half uur weer naar die brug toe, alleen deze keer want hij wist de weg nu.
We zaten ons natuurlijk flink te bescheuren en toen kwam Wim weer beneden. "En?" Ja, het bellen ging niet meer, de verbinding was slecht en hij belde morgenochtend wel vanaf de wal.
Nou, dan kan ie zich nog de hele nacht druk maken, dachten we met zijn allen :mrgreen:
Uiteraard liet ie zich verder weinig zien en 's morgens gingen we van boord. De douane door en intussen was Wim al naar het kantoor van de TT om Vos te bellen. Wim hebben we niet meer gezien, maar toen we thuis kwamen liep ik het kantoor in en toen zei Rien "je moet die jongen niet zo opnaaien, Louis. Hij staat helemaal op tilt". Ik de hele situatie maar even uitgelegd en toen lag Rien natuurlijk ook krom van het lachen.

Zo, en dat was het. Mocht me nog iets te binnen schieten, dan volgt dat nog wel. Ik ben ff uitgereden... 8)
Gebruikersavatar
leo-shof
Berichten: 2906
Lid geworden op: 23 dec 2006 21:05
Locatie: 0174

Re: Van sparks tot internationaal chauffeur

Bericht door leo-shof »

Voor Harry even een plaatje op gezocht
jammergenoeg staat er wat doorheen
maar je kan zien dat je echt geleerd moet zijn om dit te volgen
F0065-15_Dubbele_Triangel_MAN_F8_G_Snel_01.jpg
F0065-15_Dubbele_Triangel_MAN_F8_G_Snel_01.jpg (162.24 KiB) 5772 keer bekeken
Het slechtste wiel van de wagen kraakt het meest . :roll:

LEO
Gebruikersavatar
Harry G. Hogeboom
Berichten: 14378
Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
Locatie: Canada

Re: Van sparks tot internationaal chauffeur

Bericht door Harry G. Hogeboom »

Tjonge jonge.....Lissssstig! Hartelijk dank voor de fraaie en duidelijke tekeningen afgetopt met een bijzonder verduidelijkend plaatje.
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"


Plaats reactie