Schetsboekie van Piet Bruijns

[Piet Bruijns]

Tijd voor een zelfportrtet



met vr. groet
Piet Bruijns

[Piet Bruijns]

Wat heerlijk toch om tijdens de havendagen in Rotterdam
met je schetsboekie in de weer te zijn.



De indrukwekkende graanelevator Nr. 19 ligt hier te steunen en te sissen
in de Leuvehaven.

[Piet Bruijns]

En omdat het al niet warm genoeg was buiten nam ik een kijkje in het
ketelruim van de elevator.
Binnentemperatuur 39 graden. Te warm om te tekenen eigenlijk.



De ketel van de (Antwerpse) elevator was eigenlijk olie-gestookt, maar dat vond
ik niet romantisch genoeg.
Kolen gestookt, vooral omdat de vrijwilliger , die
poseerde, het had over "aswippen" in de Waalhaven.
Mooi niet dus.......

Vooral de schuine rookkast heeft altijd veel indruk op me gemaakt.
Voor het eerst gezien op de "Vlismar" in Vlissingen.

m.vr.groet
Piet Bruijns

[Roy]

Mooie sfeer tekeningen Piet !.
Tja, die ouwe Vlismar heeft het toch nog een mooie poos in Vlissingen volgehouden, anders hadden ze er in Gent wel eerder raad mee geweten.........

m.v.g., Roy

[Piet Bruijns]

Ja Roy,
Het was wel een markant zicht in de buitenhaven van Vlissingen.
Het ketelruim en de machinekamer zagen er spic&span uit.
Ik kan me de zachtgroene kleur van de rookkasten van beide Schotse ketels nog
wel herinneren. Er liepen daar altijd wel een paar oudgedienden rond, die zowel de glanzend
gepoetste platen alsmede de koperen peiltoestellen grondig bijhielden.

Merkwaardig waren ook de naar binnen gezwenkte zijwanden van het schip, zo ongeveer net als
het ms Oranje. Geen flauw idee waarvoor dat eigenlijk diende. Maar het was wel gebruikelijk
in die tijd, vooral bij die oude tramps. Ik meen dat zelfs de Willem Ruys ook iets naar binnen lopende spanten had.
Wie weet daar meer van?

M.vr.groet
Piet Bruijns

[Roy]

Hallo Piet,

Ik weet het niet zeker maar dacht dat dit te maken had met een meting die in het Suezkanaal gehanteerd werd.
Daar zou men de scheepsbreedte over het sloependek meten. Zo is mij dat eens verteld.
Misschien dat iemand anders dit verder toe kan lichten.

m.v.g., Roy

[Piet Bruijns]

Terug naar mijn schetsboekie, naar 1961

Daar stond ik dan als leerling tekenaar achter mijn tekenbord.
Turend keek ik steeds maar weer over de Oosterschelde en bestudeerde ieder schip wat de haven binnenkwam.




"Deze jongeman heeft ruimte nodig" zei de chef van de tekenkamer van de machinefabriek de Holland en zo
was ik in "no time" bevorderd tot matroos op de "ijzermot" , het binnenschip van de fabriek.

[Piet Bruijns]

En zo stapte ik dan aan boord van de "IJzermot" , een mooie klipper uit het jaar 1900 en in al vóór de
oorlog voorzien van een Stork Ganz- Jendrassik motor. Eenzelfde motor als in de bekende rangeerlocomotiefjes
stond, vandaar dat deze locjes de bijnaam "SIK" kregen. Jendrassik was veel lang en te moeilijk. gewoon SIK dus.....



Hier ligt de IJzermot in de oude haven van Bergen op Zoom met op de achtergrond de rokende schoorstenen
van de spiritus fabriek en geheel rechts het houten kantoortje van rederij Koppe, die een vaste beurtdienst had
op Bergen opZoom.

[Piet Bruijns]

Eindelijk weer eens een zomerse dag, gisteren.



Lekker ijsje zitten te eten op een uitnodigend bankje aan de haven van Tholen.

[Piet Bruijns]

Nu was die IJzermot een prachtig scheepje, mooi van lijn en goed in de verf maar...
het had een vervelende eigenschap: als je stuurboord roer gaf ging hij bakboord uit.
soort "helmstok" effect dus:



Dit kwam me duur te staan want reeds de eerste dag, varende in het Noord-zeekanaal raakte ik
daardoor letterlijk en figuurlijk totaal "van streek" en kwam vol-aan varend dwars in het kanaal te liggen,
terwijl er juist een kuster naderde.

Als een speer schoot de schipper, die beneden zat te eten, de stuurhut in en draaide de boel weer de goede kant uit,
richting IJmuiden. om piekijzer te laden.

Pfff.. Kantje boord heet zoiets.