Stellingplanken en bootsmansstoeltjes
Re: Stellingplanken en bootsmansstoeltjes
Na mijn eerdere reactie vanmorgen, toen ik weinig tijd had wil ik er toch nog wel even verder op ingaan.Theo Horsten schreef:Hé, dat je daar zelf nooit opgezeten hebt, Jos. Ook niet als leerling? Maar kon je ze dan wel optuigen zodat anderen er veilig mee konden werken of een ander vertellen dat hij de stellingplank verkeerd optuigde? Met de juiste stellingsteek? omhoog als je helemaal op dat uiterste puntje gaat zitten.
Het voelt net alsof ik na 50 jaar opnieuw examen moet doen.
Ik kon die dingen dus niet optuigen, om de doodeenvoudige reden dat ik daar nooit de gelegenheid voor gekregen heb.
Op de Caltextankers zaten we met drie leerlingen omdat er destijds op de "Supertankers" dubbele wachten gelopen moest worden.
Ik liep zeewacht en daarnaast in mijn verplichte overtime met de pompman mee.
Afhankelijk van de zeewachten was het gebruikelijk dat ik daarnaast ook stersbestekken en zonnetjes schoot.
De bestekken moesten toen nog met behulp van de zeevaartkundige tafels van Haverkamp uitgerekend worden, daar was je ook altijd een pikheetje mee bezig. Tijdens mijn eerste reis op de Caltex Rotterdam liep ik wacht met de vierde stuurman die me dagelijks vertelde wat een luizeleventje ik had als leerling.
Zelf had hij als leerling bij de VNS op een liberty of victory gevaren en scheen hij zijn tijd voornamelijk zomers in de PG doorgebracht te hebben met de vullingen in het ruim schoon te maken.
Maar in de havens tijdens het ontballasten, laden en lossen moest ik hem steeds duidelijk maken waar de afsluiters van de tengen precies zaten en hoe de stoomstrippers precies werkten.
Helaas is het optuigen van een stellingplank tijdens mijn tijd als leerling niet aan de orde gekomen.
Maar toch leuk om na 50 jaar te zien hoe je de juiste stellingsteek moet maken.
Re: Stellingplanken en bootsmansstoeltjes
Ik wil het graag geloven, Jos en ik weet ook heel zeker dat je niet de enige stuurman was die nooit zelf op de stellingplank had gezeten, laat staan dat hij hem zelf had opgetuigd. Ik denk niet dat de mensen die bij de RIL of de KPM of de Nederland begonnen zijn daar erg vertrouwd mee waren. En zoals ik zei: het valt nu in de catagorie oude ambachten, vooral het bootsmansstoeltje waarmee je jezelf afviert. Bovendien had je een bootsman die op dat soort dingen toezicht hield. Maar als stuurman op een kuster kwam je daar natuurlijk niet mee weg. Daar was jij degene die erop moest toezien dat een en ander veilig gebeurde en dat kun je alleen als je zelf weet hoe het moet.
Ik weet natuurlijk ook dat het niet netjes was om voor de mast te beginnen. Met een dergelijke achtergrond kon je het vroeger bij maatschappijen als de Lloyd en de Nederland wel schudden; die namen dergelijk min volk helemaal niet aan en als ze zo iemand aannamen, bleef dat bij zijn verdere promotie toch op hem drukken. Maar het maakte je wel allround. Niet voor niets moest je 3 jaar vaartijd aan dek hebben voordat je examen kon doen voor stuurman KHV. Daarom moest je, als je met je derde rang als stuurman op een kuster wilde varen, ook meer vaartijd hebben dan het ene jaar dat je nodig had om examen te mogen doen.
De voorvechters van het "zeilend schoolschip" hebben nooit echt hun zin gekregen, maar er viel natuurlijk veel voor te zeggen. Verplicht drie maanden naar de POLLUX of soortgelijke opleiding zou misschien een goede tussenoplossing zijn geweest. Maar ja, dan hadden ze dat weer strikt gescheiden moeten houden van de échte matrozenopleiding, want om toekomstige officieren tussen die jongens te zetten, dat kon natuurlijk niet.
Ach, het is allemaal voorbij en absoluut niet meer belangrijk. De gedachte dat je het zelf net zo goed, maar bij voorkeur beter moet kunnen voordat je anderen vertelt hoe het moet, zal waarschijnlijk ook volledig achterhaald zijn. Ik heb dat altijd belangrijk gevonden, maar ik ben niet belangrijk meer.
Ik wil natuurlijk geen roeiboten, laat staan stellingplanken losmaken, maar wat dit betreft lag dat bij de machinisten en werktuigkundigen toch aardig eenvoudiger. Dat is - of moet ik ook hier zeggen "was"? - per definitie een "hands-on" beroep. Die Hwtk zat dan misschien alleen maar in zijn hut in te nemen en keek alleen maar zo nu en dan eens "uit den hoge" de machinekamer in, maar zeker weten dat ook hij vroeger vuile klauwen en blauwe nagels had gehaald en vuile ketelpakken doorgezweten had en bepaalde dingen als dat nodig mocht zijn nog steeds heel goed zelf zou kunnen doen. Dat kon je sinds het einde van de zeilvaart van het overgrote deel van de kapiteins niet zeggen.
Dit was "Andere tijden". Terug naar deze tijd.
Ik weet natuurlijk ook dat het niet netjes was om voor de mast te beginnen. Met een dergelijke achtergrond kon je het vroeger bij maatschappijen als de Lloyd en de Nederland wel schudden; die namen dergelijk min volk helemaal niet aan en als ze zo iemand aannamen, bleef dat bij zijn verdere promotie toch op hem drukken. Maar het maakte je wel allround. Niet voor niets moest je 3 jaar vaartijd aan dek hebben voordat je examen kon doen voor stuurman KHV. Daarom moest je, als je met je derde rang als stuurman op een kuster wilde varen, ook meer vaartijd hebben dan het ene jaar dat je nodig had om examen te mogen doen.
De voorvechters van het "zeilend schoolschip" hebben nooit echt hun zin gekregen, maar er viel natuurlijk veel voor te zeggen. Verplicht drie maanden naar de POLLUX of soortgelijke opleiding zou misschien een goede tussenoplossing zijn geweest. Maar ja, dan hadden ze dat weer strikt gescheiden moeten houden van de échte matrozenopleiding, want om toekomstige officieren tussen die jongens te zetten, dat kon natuurlijk niet.
Ach, het is allemaal voorbij en absoluut niet meer belangrijk. De gedachte dat je het zelf net zo goed, maar bij voorkeur beter moet kunnen voordat je anderen vertelt hoe het moet, zal waarschijnlijk ook volledig achterhaald zijn. Ik heb dat altijd belangrijk gevonden, maar ik ben niet belangrijk meer.
Ik wil natuurlijk geen roeiboten, laat staan stellingplanken losmaken, maar wat dit betreft lag dat bij de machinisten en werktuigkundigen toch aardig eenvoudiger. Dat is - of moet ik ook hier zeggen "was"? - per definitie een "hands-on" beroep. Die Hwtk zat dan misschien alleen maar in zijn hut in te nemen en keek alleen maar zo nu en dan eens "uit den hoge" de machinekamer in, maar zeker weten dat ook hij vroeger vuile klauwen en blauwe nagels had gehaald en vuile ketelpakken doorgezweten had en bepaalde dingen als dat nodig mocht zijn nog steeds heel goed zelf zou kunnen doen. Dat kon je sinds het einde van de zeilvaart van het overgrote deel van de kapiteins niet zeggen.
Dit was "Andere tijden". Terug naar deze tijd.
Re: Stellingplanken en bootsmansstoeltjes
Carpe Diem
Re: Stellingplanken en bootsmansstoeltjes
Dat laatste stukje over " Machinisten " van Theo, dat is een stelling om op een plankje te timmeren en boven je kooi te hangen Als het licht maar blijft branden
Re: Stellingplanken en bootsmansstoeltjes
Deze was op 8 februari door mij geplaatst bij het Schoorstenen topic... De Safocean Adelaide/PJNI in 1977 tussen Nieuw-Zeeland en Peru.
De S van Safocean maakte plaats voor het Nedlloyd oranjegevoel. Mooie hangconstructies maar gemengde gevoelens.
Sparkymul
De S van Safocean maakte plaats voor het Nedlloyd oranjegevoel. Mooie hangconstructies maar gemengde gevoelens.
Sparkymul
- Bijlagen
-
- schoorsteen Safocean.JPG (87.72 KiB) 5837 keer bekeken
Re: Stellingplanken en bootsmansstoeltjes
Kijk! Die mannen op die mooie foto hierboven wisten dat in 1977 ook.Jos schreef:Maar toch leuk om na 50 jaar te zien hoe je de juiste stellingsteek moet maken.
Re: Stellingplanken en bootsmansstoeltjes
Tja, ik heb ook menig uurtje doorgebracht op de stellingplank.
Maar helemaal lekker rustig zat je er eigenlijk nooit.
Er waren zoveel grappen met iemand op zo'n plank uit te halen, daar kan je een boek over schrijven.
Maar helemaal lekker rustig zat je er eigenlijk nooit.
Er waren zoveel grappen met iemand op zo'n plank uit te halen, daar kan je een boek over schrijven.
- Harry G. Hogeboom
- Berichten: 14381
- Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
- Locatie: Canada
Re: Stellingplanken en bootsmansstoeltjes
Ja hoor, zeg dat maar rustig.........."was"......aardig eenvoudiger. Dat is - of moet ik ook hier zeggen "was"? - per definitie een "hands-on" beroep.
Want die "stelling" Theo die op dat plankie van Jan is gespijkerd boven z'n kooilampie is ook zo zachies aan knap verwaterd
We hebben daar op andere onderwerpen al verschillende stellingplanken knap over doorgezaagd, dus dat zal ik hier maar achterwege laten anders raken we van koers met Jos z'n stellingplankies!
Als ik recent lees dat b.v. een grote klub als van Oord een giga "onderhoudskontrakt" aangaat met BBC voor al hun uitlaatgassenblowers op de vloot, DAN zegt dat mij genoeg.
Het woord" onderhoudskontrakt" bestond vroegaah niet "in die zin", noch heb ik ooit een van mijn geachte kollegae uit de vorige eeuw daar over horen ouwenelen. Superintendent hadden dat ook niet in hun woordenboekie staan!Hulpmotoren, brandstoppompen en verstuivers en andere zaken " overhalen op zee-wacht" kwam eerder ( en 60% extra betaald voor werken op wacht!) en dat was dan bij een installatie aan de praat houden waar het woord ECR nog niet was uitgevonden en niks maar dan ook naks was ge-automatiseerd. Ik durf zomaar te stellen dat de " gemiddelde aankomende jonge massinist" zoals we hier onlangs op Kombuispraat " Goegelen hebben geleerd" dat hele zooitje op de Reuzen van Heusden NIET naar zee zou krijgen.!!!
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
"Don't sweat the small stuff"
Re: Stellingplanken en bootsmansstoeltjes
Tijdens het ontballasten, laden en lossen was dit zeker ook op tankerstuurlui van toepassing.een "hands-on" beroep
Je moest dan soms 65 afsluiters in de pompkamer en aan dek zo snel mogelijk open of dicht draaien en wél de juiste natuurlijk.
Meestal alleen met de pompman, de matrozen waren dan opeens druk bezig met trossen slacken of doorhieuwen.
Maar daar stond tegenover dat je lekker met je snufferd boven het ullagehole van de tankdeksel kon hangen om die heerlijke crude dampen op te snuiven.
En bij het afladen buitenboord aan een slingerend touwladdertje hangen om de diepgang te halen.
(Zo blijven we toch nog een beetje ON-topic.)
Tegenwoordig zitten ze in een controlroom op knoppies te drukken, of ze zetten een automatisch laadprogammaatje aan.